پاورپوینت کامل عرفان های نوظهور؛ ابزارهای دروغین ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عرفان های نوظهور؛ ابزارهای دروغین ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عرفان های نوظهور؛ ابزارهای دروغین ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عرفان های نوظهور؛ ابزارهای دروغین ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه

امروزه محققان، مرزهای جدیدی از دانش را در زمینه های گوناگون، درمی نوردند و دامن اندوخته های بشر را گسترش می بخشند. یکی از ابعاد زندگی انسان که با وجود کوشش های فراوان، هنوز با انبوهی از ناشناخته ها و ابهامات رو به رو است، عرصه متافیزیک (ماوراءالطبیعه) است. برخی افراد با ادعای شناخت عرصه های متافیزیکی، برای خود امتیازی بالاتر از دیگران قائل می شوند و خود را از آسمانیان معرفی کرده، سره را با ناسره در هم می آمیزند.

یکی از شاخه های علم که به شکل گسترده به بررسی و تشخیص صحت و سقم ادعاهایی از این دست می پردازد، رشته فراروان شناسی و شاخه های گسترد آن است؛ اما با وجود تلاش های دامنه دار، نتوانسته است گامی استوار و قابل اثبات در این زمینه بردارد.

در نوشت پیش رو، نویسنده بر آن است که طی چند مرحله، کذب بودن ادعاهایی از این دست را اثبات کند؛ بنابراین نگارنده در مرحل نخست به معرفی اجمالی شاخه های فراروان شناسی می پردازد. در شماره گذشته به پنج شاخه از علوم فراروان شناسی اشاره شد.

در این شماره، ضمن پرداختن به سایر این شبه علوم، توضیح داده خواهد شد که این شاخه های شبه علمی، مدعی علمی بودن و توانایی اثباتِ تجربی هستند؛ ولی به لحاظ علمی، چنین ادعاهایی قابل تأیید نیستند. در شمار آینده دیدگاه اسلام درباره معجزه و کرامت بیان می شود. در مرحل بعد، عمومیّت و جهان شمولی این گونه ادعاها نشان داده خواهد شد و سرانجام به چند نمونه از ادعاهای کذب اشاره می گردد که نادرستی شان ثابت شده است.

دستان شفا بخش

شفابخشی معنوی و روحانی که معمولاً با اشاره دست انجام می شود، از کهن ترین و چالشی ترین انواع شفابخشی بوده است. در شفای روحانی، همواره دو طرف درگیر وجود دارد؛ از یک سو فردی است که ادعای شفا دادن دارد و در طرف مقابل، فردی قرار دارد که شفا می یابد.

این مسأله از دوران شمن ها[۱] وجود داشته و شفادهنده های شمن، در میان قبایلشان افراد مورد احترامی بوده اند. در این گونه از شفا دادن، معمولاً شفادهنده مدعی است که نیروی خویش را از خدا دریافت می کند. آنان ادعا می کنند که این نیرو به وسیل خود خدا یا یک فرشته و یا یک طبیب خاص، به شفادهنده اعطا می شود و او می تواند از همین طریق به درمان و شفای بیماران بپردازد.[۲]

امروزه آنچه شفای با دست، بیشتر با آن شناخته می شود، کاربری آن در کلیساهاست. معمولا این شیوه شفا دادن با دست در دو مورد به شکل پررنگ دیده می شود؛ یکی در کتاب مقدس و معجزاتی که به رسولان منسوب شده و دیگری در کلیساهای پنتیکاستی[۳]. بیماران، به راحتی شفای با دست را در این کلیساها پذیرفته اند و هر روزه شاهد گرایش بیشتر بیماران به این پدیده در کلیساهای پنتیکاستی هستیم.

این گمان در بیماران مؤمن از آنجا نشأت گرفت که در کتاب مقدس می خواندند که زمانی که فرستادگان عیسی(ع) در پی شفا دادن بیماران بودند، دست خویش را بر بدن بیمار نهاده، به نام عیسی او را شفا می داند. همین مسأله سبب زودباوری بیماران مسیحی و اعتماد ایشان به این کلیساها شده است.[۴]

شفادهنده ها نیز با استناد به فقراتی از کتاب مقدس[۵] مدعی می شوند که عیسی این نیرو را به ایشان عطا کرده و همان گونه که به راحتی و رایگان، آن را دریافت کرده اند، همان گونه نیز باید آن را در اختیار دیگران بگذارند.[۶] ایشان خود را مشمول این فقرات دانسته، مدعی شفا دادن بیماران هستند؛ گرچه انتقادات بی شماری از جانب دیگر کلیساهای مسیحی به این دسته از مسیحیان شده است؛ برای مثال اینکه این موهبات در فرض وجود، رایگان ارائه نمی شود و درآمدهای میلیاردی را نصیب جیب مدعیان می کند.

جادوی سیاه

جادوی سیاه به معنای استفاده از سحر و جادو و امور غیر طبیعی برای رسیدن به مقاصد شوم و منحرف است. در برابر جادوی سیاه، جادوی سفید قرار دارد که در آن، از امور متافیزیکی برای رسیدن به اهداف انسانی و خیر استفاده می شود.[۷] البته این بدان معنا نیست که جادو، امر مطلوبی به شمار بیاید؛ اما در میان انواع جادوها و سحرها جادوی سیاه را نمونه امری رمزی و دارای مناسک می دانند که اهداف آن نیز شیطانی است. این در حالی است که برخی، تمام انواع جادو را شیطانی می دانند و در این بین تفاوتی میان جادوی خوب یا بد قائل نیستند.[۸]

جامعه شناسان بر این باورند که وقتی کارکرد جادو در جوامع سنتی دفاع از خود و کمک به کنترل حوادث بوده، این امر امروزه نیز می تواند دلیل خوبی برای گرایش به سمت جادو باشد؛ چنانکه این مسأله در دنیای مدرن رو به رشد بوده است. در حقیقت جادوی سیاه و جادوگری به گروه هایی اطلاق می شود که در دهه ۱۹۶۰ به این سو، با انجام مناسک آیینی، شروع به رشد و توسعه کردند. در جادوی سیاه، قدرت، از شیطان و نیروهای شیطانی موجود اخذ می شود؛ اما در جادوی سفید، از خوبی ها گرفته می شود.[۹]

حاصل آنکه اصل وجود جادو، در آیات و روایات و نیز در کتب مقدس مسیحیان و یهودیان پذیرفته شده است؛[۱۰]اما طبق آیین جاودان اسلام، به کار بردن جادو و حتی تعلیم و تعلّم آن به جز در مواردی خاص حرام می باشد.[۱۱]

تجربه نزدیک به مرگ

درباره این مفهوم، تعاریف متعددی ارائه شده که می توان ادعا کرد هیچ دو تعریفی به هم شبیه نیست. این به علت ابهام موجود در موضوع است. اما آنچه انجمن بین المللی مطالعات نزدیک به مرگ از این تجربه ارائه کرده است، از همه مستندتر و مستدل تر است:

تجربه نزدیک به مرگ، یک حس، تجربه یا آگاهی عمیق خوشایند یا ناخوشایندِ افرادی است که در نزدیکی مرگ قرار گرفته اند. این تجربه، به قدری عظیم و باشکوه است که افرادی که این تجربه را از سر گذرانده اند، معمولاً مسیری متفاوت را برای زندگی بعد از این تجربه انتخاب می کنند. اثر بعدی این تجربه به حدی شدید و ماندگار است که در نوع خود می تواند آخرین اثر با این شدت باشد.[۱۲]

اما اینکه آیا تجربه ها، واقعاً تجربیاتی هستند که از مرگ خبر می دهند یا نه، دو رویکرد وجود دارد؛ عده ای مانند محققان دانشگاه میشیگان بر این باورند که این تجربه ها هرگز حاکی از یک تجربه مینوی و روحانی نیست و برای آن، تبیینی فیزیکی و مادی ارائه می کنند.[۱۳] از سوی دیگر برخی بیان می کنند که در مورد منشأ روحانی یا فیزیکی این تجربیات، نمی توان قاطعانه اظهار نظر کرد.

در مجموع با توجه به سنن دینی ادیان ابراهیمی، چنین به دست می آید که زندگی پس از مرگ، واقعیت دارد. این مسأله را می توان با تأکید قرآن بر معاد به روشنی مشاهده کرد؛ به طوری که تا کنون صدها کتاب در رابطه با این اصل مهم دینی نوشته شده است.[۱۴] برخی نیز مدعی شده اند که بیش از یک سوم آیات قرآن مربوط به معاد است.

با این حال برخی شیادان، با توسل به تجربیاتی که از خود نقل می کنند، سعی بر آن دارند تا از این واقعیت استفاده نابه جا کرده، مسیر را برای مقاصد شوم خود هموار نمایند. در این مختصر، هدف، رد چنین افرادی و چنین مدعیانی است، والا اصل وجود معاد و تجربیات پس از مرگ، واقعیتی غیرقابل انکار هستند و با ابزار فیزیکی نیز به تجربه در نخواهند آمد.

ریکی

ریکی، نام یکی از گونه های عرفانی است که در سطح دنیا شناخته شده است. ریکی در چین، ژاپن و غرب، شاخه های گوناگونی دارد. اگر از ماهیت ریکی پرسیده شود، در پاسخ می توان آن را این گونه توصیف کرد: «ریکی، انرژی شفا دادن است» که غالباً با دست انجام می شود.[۱۵] ریکی از دو کلمه رِی (rei) و کی (ky) تشکیل شده که «رِی» به معنای کیهان، جهان و کائنات بوده و «کی» به معنای روح و انرژی است. منظور از این واژه، اتحاد و یکی شدن روح و انرژی انسانی با روح و انرژی جهانی است.

آنچه اخیراً بیشتر درباره این پدیده شایع شده به دوگونه ژاپنی و غربی آن بازمی گردد. در شکل غربی آن که ریشه در سنت شرق آسیا دارد در چند مرحله رهجویان، مراحل ریکی را طی می کنند. نخست راه انتقال انرژی از راه دست و بدون واسطه به او آموخته می شود و پس از یک دوره بیست و یک روزه، در سطح بعدی به او