پاورپوینت کامل وضعیت، جایگاه و آیـنده شــیـعـیـان در معادلات سیاسی عربستان ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وضعیت، جایگاه و آیـنده شــیـعـیـان در معادلات سیاسی عربستان ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وضعیت، جایگاه و آیـنده شــیـعـیـان در معادلات سیاسی عربستان ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وضعیت، جایگاه و آیـنده شــیـعـیـان در معادلات سیاسی عربستان ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

بیان رخداد

شیعیان در عربستان همواره مورد تبعیض های سیاسی، مذهبی، فرهنگی و اقتصادی قرار گرفته و هویتشان مورد انکار قرار می گیرد و به عنوان اقلیتی کوچک، به هیچ وجه نمی توانند خواستار این باشند که به نفوذ سیاسی زیادی در این کشور دست یابند. تبعیض های فوق در طول زمان، گویای این واقعیت بوده که شیعیان همواره در فشار بوده و نمی توانند بسان شهروندان عربستان از حقوق اولیه خود بهره مند شوند و فراتر از آن به منصب های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دست یابند. از این رو در این مقاله، با توجه به برخورد تبعیض آمیز حکومت عربستان سعودی با اقلیت شیعی؛ که نمود خود را در مراسم عاشورای امسال نشان داد و برخوردهای شدیدی که منجر به دستگیری تعدادی از شیعیان شد، و طرح مباحثی که از سوی رهبران شیعی مبنی بر گفت وگو و چانه زنی با مقامات سعودی ارایه گردیده، وضعیت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شیعیان و همچنین چالش های پیش روی آنها و راه برون رفت از این چالش ها، مورد بررسی قرار می گیرد. در این ارتباط، پس از ارایه تاریخچه مختصری از وضعیت تاریخی شیعیان در این سرزمین، جایگاه آنان در عرصه های مذهبی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی واکاوی می گردد و در پایان، سناریوهای محتمل پیش روی این گروه، مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.

شیعیان عربستان سعودی پس از شیعیان عراق، بزرگ ترین جامعه شیعی عرب را در خلیج فارس تشکیل می دهند. جمعیت شیعیان در عربستان را منابع مختلف بین ۱۰ تا ۱۵ درصد جمعیت کل کشور، یعنی رقمی حدود دو میلیون نفر تخمین می زنند. این درصد جمعیت، شیعه دوازده امامی هستند که اکثریت شیعیان عربستان را تشکیل می دهند. بیشتر این جمعیت در منطقه الشرقیه زندگی کرده و در همانجا نیز مشغول به کار هستند. شرقیه استانی است که شیعیان به لحاظ جمعیتی، اکثریت غالب را تشکیل داده و از نظر اقتصادی بزرگ ترین منطقه نفتی با گسترده ترین تأسیسات پالایش نفت در عربستان است. در حالی که تعداد کمی از شیعیان در دمام، مرکز استان شرقیه و بزرگ ترین شهر این استان ساکن هستند؛ اکثر قریب به اتفاق آنها در شهرها و روستاهای بین دو واحه بزرگ قطیف و الحسا زندگی می کنند. تعداد کمی شیعه نیز در مکه و مدینه وجود دارد و گروه قابل ملاحظه ای هم شیعه اسماعیلی در استان نجران و حومه آن نزدیک به کشور یمن ساکن می باشد. از قرن چهاردهم تا اوایل قرن بیستم، شیعیان در شبه جزیره عربی به معنی واقعی کلمه، تحت تسلط مداوم خارجی قرار داشته اند. به استثنای حدود ۷۰ یا ۸۰ سال در زمان حضور پرتغالی ها در قرن شانزدهم، بقیه این مدت را تحت قیادت سنی های خارجی قرار داشته اند. روحانیان و پیروان آنها تا به حکومت رسیدن سعودی ها، مؤسسات مهم دینی از قبیل مساجد و حسینیه ها را همچنان فعال نگه می داشتند. در سال ۱۹۱۳، آل سعود منطقه شرقیه را فتح و کنترل آن را از دست حاکمان عثمانی خارج کرد و آن را در آنچه بعداً پادشاهی عربستان سعودی شد، ادغام نمود. حاکمان سعودی و ناظران محلی به شدت از انجام شعایر و مراسم مذهبی شیعیان ممانعت به عمل می آوردند. محدودیت ها در این زمینه، ممنوعیت اعلام عمومی برای نماز و دعا، چاپ و انتشار متون دینی، ساخت مساجد و از رونق انداختن مراکز تعلیم علوم دینی، تخریب اماکن مقدس، تعقیب و آزار آنهایی که مراسم مذهبی را به جای می آوردند، را در بر می گرفت. تا پیش از انقلاب ایران، مخالفت شیعیان با رژیم سعودی عمدتاً در قالب مشارکت در جنبش های چپگرا تبلور می یافت؛ جنبش هایی همچون حزب غیرقانونی کمونیست سعودی یا دیگر جنبش های چپگرای افراطی غیرقانونی. به گونه ای که شیعیان در جست وجوی جنبشی جهان شمول و غیرفرقه ای که آنها را بپذیرد، با احزاب بعث عراق و سوریه یا با دیگر جنبش های مشابه در منطقه خلیج پیوند برقرار کرده اند. علاوه بر این، دهه ۱۹۶۰ شاهد ایجاد »سازمان انقلابیان پیش گام« بود که در کل منطقه فعالیت می کرد و با گروه های مشابه در بحرین و عراق مرتبط بود. که تقاضا برای حرکت به سوی دمکراسی و رعایت حقوق بشر در سال ۱۹۹۰، باعث شد تا این گروه به طور رسمی به روابط تـشـکیلاتی و ایدئولوژیکی خود با سایر سازمان های شیعی در کشورهای دیگر خاتمه داده و نام »جنبش اصلاح« را برای خود برگزید. گروه های دیگری هم در این مقطع حضور داشتند که می توان گروه شیخ حسن الصفار را نام برد که امروزه او نیز بهترین راه برای تأمین منافع شیعیان عربستان را تعامل و چانه زنی با مقامات سعودی می داند.

بنابراین تحت تأثیر این جنبش ها و فعالیت های آنها و بـر اثر فشارهای گسترده، رژیم سعودی در حرکتی استراتژیک و شگفت انگیز، درصدد کم کردن از فشار شـیـعیان مخالف برآمد. در سال ۱۹۹۴ حکومت طی اقدامی بی سابقه، بسیاری از مخالفان برجسته شیعه را به کشور دعوت کرد تا در خصوص دست کشیدن از مبارزه ضدحکومتی با آنها مذاکره کند. اعطای فرصت های برابر، بخصوص الغای تبعیض علیه شیعیان برای ورود بـه دانـشـگـاه هـا و مـؤسسات آموزشی و اشتغال در دسـتـگاه های دولتی و سمت های سیاسی، نظامی و امـنـیـتـی؛ احداث زیرساخت های اقتصادی بهتر در مـناطق شیعی که تاکنون مورد غفلت واقع شده اند. عـربـسـتان سرانجام در سال ۱۹۹۳ اقدام به تأسیس مـجلـسی نمود که تحت عنوان شورای مشورتی زیر نظارت پادشاه عمل می کند. در این شورا، تنها یک شیعه عضویت داشت. در ژوئیه ۱۹۹۷، شاه فهد اعضا را از ۶۰ نفر به ۹۰ نفر افزایش داد؛ شورای جدید ۴ عضو شیعه داشت. به نظر برخی مفسران، انتصاب چهار عضو شیعه مـنعکس کننده آمار رسمی سعودی در خصوص شمار شیعیان است که آنها را تقریباً ۴ درصد جمعیت کشور برآورد می کند. به گمان تحلیلگران، شاید افزایش تعداد نمایندگان شیعه نمادی بوده است از تلاش برای ایجاد توازن در روابط با شیعیان.

تحلیل رخداد

عـربـستان سعودی، به دلیل قرارگرفتن در منطقه استراتژیک خلیج فارس و دارا بودن بزرگ ترین ذخایر نفتی جهان، از نگاه بین المللی ارزش بسیار زیادی دارد. در جهان اسلام نیز، این کشور با داشتن پیشنیه تاریخی بسیار کهن و استقرار خانه خدا در آن، نقش بسیار مهمی ایفا می کند. عربستان کشوری مذهبی است که قوانین آن برپایه اسلام وهابی است و عملاً تمامی سیاست کشور بر پایه این آیین رسمی پایه ریزی شده است. درهم تنیدگی وهابیت با قومیت سعودی، باعث شده تا مذاهب دیگر بخصوص شیعیان، عملاً در حاشیه قرار گیرند. با تـأسـیـس پادشاهی سعودی در سال ۱۹۳۲ میلادی، سرکوب و به حاشیه راندن شیعیان، رنگ دولتی به خود گـرفـت و بـه سـیاست رسمی رژیم تبدیل شود. آغاز بنیانگذاری عربستان سعودی مدرن و تسریع ساخت دولت، تضعیف جدی نهادهای شیعی را به دنبال آورد. نـتیجه ناگزیر اینکه، رژیم سعودی به طور همزمان، ابزارهای مختلفی را برای آرام کردن و به حاشیه راندن اقلیت شیعه به کار گرفت.

به شکل قانونی، سازمان یا گروه سیاسی شیعی در عـربـسـتـان فـعـالیت ندارد؛ اما تعدادی سازمان ها و شبکه های غیررسمی وجود دارند که مطالبات و حقوق شیعیان را دنبال می کنند. مشارکت شیعیان در جامعه عربستان از تمام شیعیان عرب کمتر است. آنها بسیار محروم هستند، به این معنا که تنها شیعیانی هستند که نه فقط از تبعیض در عمل، بلکه از تبعیض های قانونی در این کشور رنج می برند و تقریباً به کلی از اظهار علنی سنن مذهبی خود محروم هستند. آنان دور از پایتخت و مرکز تجاری جده تمرکز یافته اند تا از کانون توجه عمومی به دور باشند؛ البته به استثنای حضورشان در نزدیکی مرکز نفتی ظهران که از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اگر امروزه زندگی روزمره شیعیان تا حدی آرام است، صرفاً به این دلیل است که آنها (به جز برخی موارد) نتوانسته اند همچون شیعیان بحرین، که البته در فضایی بسیار بازتر زندگی می کنند، به طور علنی برای آرمان هایشان مبارزه کنند. هرگونه اظهار علنی هویت شیعی به شدت و مکرر سرکوب شده است. این واقعیت، که آنها در قلب مراکز نـفتی پادشاهی سعودی در قسمت شرقی کشور (که مـنطقه استراتژیک و حساسی است) ساکن هستند، موجب حساسیت بیشتر موضوع شده است. بدین دلیل است که شیعیان احساس می کنند تشیع در واقع، تنها هویتی است که امروزه در این کشور پادشاهی در پیش روی آنـان قـرار دارد. آنها واقعاً شهروندان عربستان سعودی نیستند و حکومت پادشاهی آنان را از خود طرد کرده، مظنون به حساب آورده و در پایین ترین سطح نظام اجتماعی جای داده است. در نتیجه، اساساً هویت مهم دیگری برای انتخاب در پیش روی شیعیان قرار ندارد و به همین دلیل، آنها به طور غیر ارادی به هویت اصلی شیعی خود تشبث می جویند. تنها زمانی که نظام سیاسی و اجتماعی کشور تغییر کند، شیعیان می توانند در چـارچـوب جامعه سعودی هویت فراگیری »تعلق به کشور« را برگزینند.

شیعیان در دوران حاکمیت سعودی ها، همواره در مـعـرض تـبـعـیـض هـای رسـمـی و تـضـیـیـع حقوق اجتماعی شان قرار داشته اند. به لحاظ مذهبی، شیعیان در معرض تبعیض دینی نظامند، رسمی و قانونی قرار دارند. در سال ۱۹۲۷ علمای رده بالای سعودی فتوایی صادر کردند که بر تکفیر شیعیان دلالت داشت و بیان می کرد که »شیعیان حق ندارند اعمال دینی را به جا آورند و اگـر این تحریم