پاورپوینت کامل تشیع در آمریکا ضعف ها و راهکار های مطالعات شـیـعـه شناسی در غرب ۸۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تشیع در آمریکا ضعف ها و راهکار های مطالعات شـیـعـه شناسی در غرب ۸۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تشیع در آمریکا ضعف ها و راهکار های مطالعات شـیـعـه شناسی در غرب ۸۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تشیع در آمریکا ضعف ها و راهکار های مطالعات شـیـعـه شناسی در غرب ۸۵ اسلاید در PowerPoint :

در ابتدا کمی درباره موضوع مطالعات شیعه شناسی در غرب و به طور مثال، کتابی که با نام »شیعیان آمریکا« تألیف کرده اید، توضیح دهید.

باید بگویم که موضوع شیعه شناسی و به عبارتی مطالعه وضعیت جوامع شیعی بسیار مهم است. متأسفانه به دلیل آنکه اندیشمندان شیعی تاکنون به مسئله مطالعه آکادمیک پیـرامـون شیعیـان تـوجـه چندانی نداشته اند، اغلب این مطالعات و تحقیقات توسط افرادی غیر از شیعیان و حتی غیر مسلمان صورت گرفته است. بنده در کتاب خود بیش از آنکه به وضعیت امروز جامعه شیعی آمریکا بپردازم، بیشتر به تاریخ شیعه در آن منطقه پرداخته ام. مثلاً از چه زمانی به آن منطقه وارد شده اند و. .. . لذا این کار ناتمام است و وضعیت کنونی جامعه شیعی مورد بررسی قرار نگرفته است.

امروزه زمینه های زیادی برای انجام اینگونه مطالعات توسط شیعیان وجود دارد. به نظر بنده باید با برنامه ریزی و تقسیم کار، محققان دانشگاهی را به سوی اینگونه مطالعات تشویق نموده و سوق دهیم. باید شیعیان خود به عنوان متـولی و مؤسس، به تأسیس کرسی های شیعه شناسی و اسلام شناسی در آمریکا و کانادا و به طور کل در مغرب زمین اقدام نمایند. موضوع شیعه شناسی و یا تشیع شناسی در درون کرسی های اسلام شناسی موجود در آمریکا با ضعف مـواجه است. به طور مثال، درخصوص تعدادی از امرای اسـلامــی کــرســی وجــود دارد، در حــالــی کـه دربـاره امیرالمؤمنین(ع) با آن همه عظمت علمی و معنوی کرسی وجود ندارد!

واقعیت آن است که سنی ها و وهابیان در این زمینه بسیار جلـوتـر هـستند و کار گسترده ای انجام داده اند. اینگونه مطالعات و کرسی های علمی مورد حمایت جدی مالی و معنوی آنان واقع می شود؛ به طوری که کرسی علمی که بنده تدریس می کنم توسط امیر شارجه تأسیس شده است. امیر شارجه برای تأسیس این کرسی علمی، یک میلیون دلار به دانشگاه مک مستر پرداخت کرد و این کرسی را در اختیار گرفت و از بنده و دو نفر دیگر برای تدریس و پژوهش دعوت شد.

به نظر من، اهمیت اینگونه مطالعات که در مواردی در قالب مسایل استراتژیک نمایانگر می شود، به قدری است که پرداخت چنین مبالغی چندان زیاد نیست و جامعه شیعی و نظام جمهوری اسلامی حتی اگر در آمریکا با مشکل مواجه باشد؛ در بسیاری از دانشگاه های دیگر می تواند اقدام به تأسیس چنین کرسی هایی نماید.

ضعف مهم دیگری که در این زمینه وجود دارد، آن است که اصولاً کتاب های مهم شیعیان به زبان های دیگر ترجمه نشده و در اختیـار مجامع علمی و دانشگاهی مغرب زمین قرار نگرفته است. جامعه شیعی حتی یکی از کتب اربعه خود را به طور کامل به انگلیسی ترجمه نکرده، در حالی که اهل سنت بسیاری از کتب خود را به شکل مطلوبی به انگلیسی ترجمه و عرضه کرده اند؛ مثلاً صحاح سته که حتی سی دی آن نیز عرضه شده است. در حالی که تنها بخشی از تفسیر المیزان، فقط حدود ۳ یا ۴ جلد توسط بنیاد علوی ترجمه و عرضه شد کـه خود بنده نیز در این زمینه مشارکتی داشته و ترجمه بخشی از جلد چهارم را برعهده داشتم که متأسفانه این پروژه نیز در پی اقدام دولت آمریکا مبنی بر تعطیلی بنیاد علوی، ناتمام ماند.

همانطور که گفتم در این زمینه سنی ها جلوتر از ما هستند. مثلاً ببینید، یکی از ناشران مهم آنجا به نام انتشارات سنی نیویورک که البته خود سنی مذهب نیستند و اصولاً هیچ تعلق خاص مذهبی ندارد و بلکه متعلق به دانشکده state university of New York است و کتاب اول بنده را نیز آنها چاپ کردند، تصمیم گرفتند که کتاب »تاریخ طبری« را ترجمه و منتشر کنند. آنها این کتاب را به طور کامل در ۳۰ جلد به زبان انگلیسی ترجمه و منتشر کردند. ترجمه خوب و دقیق در معرفی یک اثر بسیار مهم است؛ به طوری که اگر قرار باشد تـرجمـه ضعیف باشد، همان بهتر که اصلاً ترجمه نشود. متأسفانه بنده ترجمه های ضعیفی از آثار فارسی را دیده ام که باید گفت اگر یک خواننده انگلیسی زبان، متن فارسی و اصل کتاب را بخواند، راحت تر است تا این ترجمه انگلیسی را!

به هرحال، در حال حاضر به لحاظ علمی کارهای بسیار زیادی می توانیم در آمریکا و کانادا انجام دهیم. همانطوری کـه عرض کردم با برنامه ریزی درست، انسجام و تلاش پی گیر می توان به نتایج خوبی هم دست یافت. باید یک تیم قوی علمی و اجرایی تشکیل شود که مطالعه وسیع و جامعی را پیرامون وضعیت کنونی شیعیان آمریکا با دیگر مناطق جهان انجـام دهـد؛ مثلاً مسـایـل مختلـف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و معیشتی، پراکندگی، مراکز، مساجد و کانون های حضور شیعیان و از این قبیل موضوعات را به طور روشمند مورد مطالعه قرار دهد.

آیا کتاب شما تنها به آمریکا پرداخته است؟

بله. این کتاب مربوط به آمریکا یعنی ایالات متحده است و شمال آمریکا یعنی کانادا در آن نیست. بنده مدتی قبل، اقدام به مطالعه درخصوص وضعیت کنونی شیعیان آمریکا کردم و حتی در ابتدا به چند شهر مسافرت کردم و در بازدید از مـراکـز مختلـف و گفـت وگـو بـا مردم، اطلاعات خوبی را جمع آوری کردم، ولی از آنجا که این کار به تنهایی امکان پذیر نیست و باید تیمی تشکیل می شد و مثلاً برخی شاگردانم مرا یاری دهند که خوب طبیعتاً به مساعدت و تأمین بودجه ای در حدود ۲۰ تا ۲۵ هزار دلار احتیاج بود. این امر را با برخی درمیان گذاشتم که متأسفانه هنوز پاسخی دریافت نکرده ام و این نشان می دهد که جامعه و زعمای شیعی هنوز به اهمیت و ضرورت اینگونه مطالعات واقف نشده اند. در حال حاضر، به شرط حمایت مالی جامعه شیعی، انجام اینگونه مطالعات و ترجمه مناسب آثار شیعی به زبان انگلیسی امکان پذیر است. دانشجویان ممتازی وجود دارند که می توان توسط آنان و نظارت اساتید صاحب نظر، این کارها را با سرعت انجام داد.

یـک موضوع دیگری که بنده برای آن خیلی متأسفم، ضعف شدید در تبلیغ و معرفی مکتب تشیع است. امروزه وهابی ها بدون آنکه نامی از وهابیت ببرند، بلکه در قالب معرفی اسلام به شدت در حال تلاش هستند. شاید نام الیجا (Elijah) محمد را شنیده باشید. این فرد در ابتدا حدود ۷۵ سال پیش مؤسسه ای را به نام nation of islam مختص سیاه پوستان تأسیس کرد. آنها مدعی شدند که اسلام واقعی همان است که آنها معرفی می کنند و سیاه پوستان مسلمان واقعی هستند و سفیدپوستان همان شیاطین هستند! و از این قبیل مطالب غیرواقعی. ولی به هر حال بسیار فعال بودند و مثلاً مـالکـوم ایکـس، محمـدعلـی کلی (بوکسور معروف آمـریکـایی) نیز عضو آنها بود. بعدها همین الیجا محمد ادعای نبوت کرد و گفت خداوند آمد در آمریکا و خود خدا من را به پیامبری معین کرد و از این قبیل ادعاهای نادرست. پس از مردن وی، پسرش وارث الدین محمد، رهبری این جریان را به عهده گرفت و اعلام کرد که حرف های پدرش نادرست است و او طبق مذهب اهل سنت اقدام خواهد کرد و در همین حال وهابیت به حمایت و پشتیبانی از او پرداخت. وهابی ها به او پـول هنگفتـی دادنـد و گفتنـد که ما در آمریکا دخالت نمی کنیم، ولی شما برای ما کار کنید.

خود وارث الدین در عربستان درس خوانده بود و پس از آن یک حرکت بسیار تأثیرگذاز و مؤثر را پایه گذاری کرد. مثلاً تبلیغات شدیدی را در زندان ها و آن هم در میان سیاه پوستان شروع کرد و همه را به ظاهر به مذهب اهل سنت و در واقع به وهابیت دعوت می کرد. اگر دقت کنید می بینید که ما چنین کارهایی را اصلاً نکرده ایم. من قبلاً چندین بار این موضوع را به علما گفته ام. آن تعداد از سیاه پوستانی که شیعه می شوند، تنها به خاطر تحقیقات و مطالعات خود آنهاست و نه به دلیل تلاش های ما! زیرا اصولاً شیعیان چنین کارهایی را نمی کنند. گاهی شده که من به برخی از این سیاه پوستان نامه نوشته ام و یا به طور حضوری در زندان به دیدار آنها رفته ام و آنها به شدت متأثر شده و گریه کرده اند که چرا کسی نیست برای ما کتاب بفرستد و احوال ما را بپرسد و حمایت کند. آنها می گویند به دلیل آنکه بیشتر سیاه پوستان مسلمان وهابی هستند ما پیش آنها نیز نمی توانیم برویم.یک بار یکی از زندانیان سیاه پوست به نام بلال که سنی معتدل بود و تعصب وهابیت نداشت، به من زنگ زد و از من خواست که به نزد آنان بروم و نماز جمعه بخوانم. من رفتم و دیدم که در یک سالن حدود صد نفر مسلمان هستند. با آنان صحبت کردم و خطبه خواندم و نماز جمعه اقامه کردم. چنین فرصت هایی مجال مهمی برای معرفی مکتب اهل بیت(ع) است، ولی متأسفانه جامعه شیعی از آن غافل است. در این زمینه نیز مقداری در فصل پنجم کتاب خود نوشته ام.

بـه نـظـر می رسد امکان حضور شیعیان در بسیاری از کرسی های اسلام شناسی و شیعه شناسی در دانشگاه های دنیا فراهم است، ولی متأسفانه به دلیل نداشتن استاد یا متن، این آمادگی از سوی جامعه شیعی وجود نداشته و تاکنون این امر محقق نشده است. در زمینه مطالعات آکادمیک شیعه شناسی، آیا امکان دارد تصویری از وضعیت امروز شیعیان ارائه دهید و مثلاً در مورد جمعیت شیعیان آمریکا آمار دقیقی وجود دارد؟

نسبت به آماری که من در کتاب خودم نوشتم، احتمالاً امروزه تغییراتی رخ داده است. دفتر حفاظت منافع ایران در آمریکا می گویند که حدود یک میلیون ایرانی در آمریکا هستند؛ به علاوه عرب ها، عراقی ها و لبنانی های زیادی نیز در آمریکا داریم که برآورد می شود حداقل حدود دو میلیون شیعه در آمریکا باشند. اگرچه آمار مسلمانان در کل آمریکا حدود ۷ میلیون نفر برآورد می شود.

شیعیان در کدام ایالت ها زندگی می کنند و آیا معمولاً مرکز تجمعی دارند که بتوانیم آنجا را یک مرکز شیعی بدانیم؟

در همه ایالت های آمریکا و کانادا هستند. فکر نمی کنم شهر بزرگی باشد که در آن شیعه نباشد. البته در بسیاری از مناطق مانند لس آنجلس ایرانیان زیادی وجود دارند که امروز بسیاری از آنان چندان به مکتب و مذهب خود پای بند نیستند و لذا نمی توان آنان را یک شیعه پایبند دانست. به لحاظ تعداد مراکز شیعی نیز حدود ۲۵۰ مرکز در آمریکا و کانادا اعلام شده است. فقط در خود تورنتو حدود ۲۰ مرکز شیعی داریم.

در صورت امکان، از بزرگ ترین مراکز و فعال ترین آنها چند نمونه را نام ببرید؟ و اینکه مشغول چه کاری هستند و در چه عرصه هایی کار می کنند؟

مثلاً مرکز اسلامی آمریکا که بزرگ ترین مسجد آمریکا متعلق به آن است، در دیترویت است که اکثر آنها لبنانی و بعضی ها نیز عراقی و ایرانی هستند. اهم فعالیت شان نیز بـرگـزاری مجـالس مذهبی، نماز جمعه، محرم، رمضان، رسیدگی به خانواده های محروم و… می باشد.

گاهی برنامه به طور کلی عربی است، ولی برای نوجوانان در یک اتاق مخصوص برنامه به انگلیسی برگزار می شود. در بعضی از مراکز برنامه ها عمدتاً به زبان انگلیسی است و ممکن است در اتاقی برنامه فارسی نیز برگزار شود. گفته می شود در خود دیترویت حداقل یکصد هزار شیعه وجود دارد و بعضی ها معتقد هستند بسیار بیشتر از این است و علت آن را اینگونه بیان می کنند که چون اولین شیعه هایی که به آمریکا آمدند، به دلیل آنکه در دیترویت زمینه کار فراهم بود، اکثرشان به دیترویت رفتند که امروز بسیاری از نسل آنان دیگر ظاهر یک شیعه عرب مهاجر را ندارند، بلکه از نظر رفتار و قیافه به شکل یک آمریکایی درآمده اند. در آنجا در بسیاری از مناطق و خیابان ها، گوشت و غذای حلال عرضه می شود و حتی اسم بعضی از خیابان ها به عربی نوشته شده و این به دلیل کثرت حضور اعراب، شیعیان و مسلمانان است.

در نیـویـورک نیـز حـدود ۳۰ مرکز شیعه وجود دارد که مهم ترین آن مرکز خیریه آیت الله خویی (ره) است. مؤسسه امام علی(ع) نیز که متعلق به ایرانی هاست، از مراکز مهم شیعـی اسـت. خـوجـه هـا هـم مـرکـز و حسینیـه ای دارند با نام hussinia enter .

در تورنتو نیز همانطور که عرض شد، حداقل ۲۰ مرکز وجود دارد که من خودم به بسیاری از این مراکز می روم؛ برخی متعلق به ایرانی ها، برخی متعلق به پاکستانی ها، برخی متعلق لبنانی ها و افغانی ها و برخی متعلق به خوجه هاست.

بین این مراکز ارتباطی هم هست؟ یعنی خودشان تلاش می کنند با هم ارتباط برقرار کنند یا نه هر کسی کار خودش را می کند؟

بستگی دارد که این مرکز در کجا باشد. مثلاً در تورنتو ارتباط زیاد نیست. متأسفانه همان مشکل همیشگی جامعه شیعی، یعنی وجود اختلافات پیش پاافتاده در آنجا نیز نمایان است. مثلاً من خودم ۹ سال پیش در دنور در ایالت کلرادو بودم. آنجا حدود ۶۵ هزار نفر شیعه داشتیم، ولی متأسفانه بسیاری از آنها به مراکز شیعی نمی آمدند. تعداد ما چندان زیاد نبود ولی ۴-۵ مرکز داشتیم. بنده انتقاد می کردم که چه احتیاجی به این تعداد مرکز هست؟ یک مرکز برای همه این افراد کافی است، ولی همین تفاوت دیدگاه ها و اصرار بر مدیریت و اعمال سلیقه، باعث تعدد مراکز و دوری شیعیان از یکدیگر می شود. با کمال تأسف باید گفت اختلافات بین شیعیان زیاد است.

در زمینه مطالعات دانشگاهی چطور؟ آیا اصولاً خود شیعیان خود به این گونه مطالعات اهتمام داشته اند. به طور مثال، مؤسسه ای تأسیس کرده باشند یا کرسی شیعه شناسی را اداره نمایند؟ به عبارتی خود شیعیان در امر مطالعه و معرفی شیعه در مراکز دانشگاهی چقدر حضور دارند تا حدی که فضاهای دانشگاهی آمریکا و کانادا آنان را به عنوان نماینده فکر شیعی بشناسند؟

به لحاظ مرکز علمی تا جایی که بنده اطلاع دارم، چنین چیزی نداریم. از نظر چهره ها و اساتید نیز خیلی کم