پاورپوینت کامل پیام آیت الله مظاهری به نشست «جریان شناسی عرفان و معنویت در ایران معاصر» ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیام آیت الله مظاهری به نشست «جریان شناسی عرفان و معنویت در ایران معاصر» ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیام آیت الله مظاهری به نشست «جریان شناسی عرفان و معنویت در ایران معاصر» ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیام آیت الله مظاهری به نشست «جریان شناسی عرفان و معنویت در ایران معاصر» ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

آیت الله مظاهری، رئیس حوزه علمیه اصفهان، در پـیـامـی بـه نـشست »جریان شناسی عرفان و معنویت در ایران معاصر«، تأکید کرد: اگرچه عنصر ارزشمند و والامرتبه معنویت، باطن و جوهره همه ادیان الهی است و پیامبران عظیم الشأن خداوند متعال، در تعالیم حیات بخش خود، به همین نقطه کـانـونی، عطف توجه نموده اند، اما بی شک باید گـفت: به همین موازات و در طول تاریخ دین و دیـنـمـداری، آسـیـب هـا و انحرافات و کژی ها و لغزش های گسترده و عمیقی، این عنصر قدسی و متعالی را به شدت، تهدید کرده است. از عرفان بدون خدا گرفته تا عرفان همه خدایی، و از عرفان بدون دین گرفته تا عرفان بدون عقل و از عرفان منهای توحید گرفته تا عرفان منهای معاد و از عرفان بدون امامت و ولایت گرفته تا عرفان بدون شریعت و فقه، هـمه و همه عرفان نماها و معنویت های کاذب و فریبکارانه ای است که از دیرباز تا دوران معاصر، هر روز به شکل و قالبی جدید و نو ظهور، در حقیقت راه را بر انسانیت و تکامل انسان تکامل طلب بسته اند و او را از جاده هموار فطرت به بیراهه کذب و دروغ و سالوس و حقه، منحرف ساخته اند.

در این مجال کوتاه، یادآوری سه نکته اساسی در این زمینه را لازم می شمارم:

نکتـه نخسـت آن است که نگاه واقع بینانه به انسـان، این حقیقت متعالی را آشکار می سازد که آدمی مسافری است در تکاپوی رسیدن به مقصدی که آرامش و اطمینان، سراسر آن را پوشانده باشد. قرآن کریم نیز به این حقیقت قدسی، تصریح کرده و می فرماید: «یا أَیُّهَا اَلْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقِیهِ» اما تاریخ بشریت به روشنی بر این واقعیت تلخ، گواهی می دهد که آدمی در همیشه تاریخ و به ویـژه در دوران معاصر، به موازات پیشرفت های عـظیـم ظـاهری و توسعه های حیرت آور مادی و تأثیرات غیرقابل انکار این پیشرفت ها بر بهتر شدن وضع زندگی دنیوی او، دچار غفلت زدگی از ساحت اصلـی وجـودی خـود، یعنی روح ملکوتی انسان گردیده و در نتیجه این غفلت، آثار زیانبار و غیرقابل جبرانی را بر خود و دیگران تحمیل نموده است که اهمّ آن، فروپاشی بنیادهای اخلاق و معنویت در جهان معاصر است.

نـکـتــه دوم، تـوجـه بـه ایـن واقعیـت مهـم و هشداردهنده است که مشکل اساسی و زیربنایی بسیاری از این مکاتب عرفانی کاذب، عدم حضور خداوند است. اکنون معنویت گرایی بدون خدا در جـهـان معاصر، به ویژه در دنیای غرب حضوری پُررنگ دارد. خداوندی که حذف حضور او، همه چیز را بی معنا می سازد و اساساً اگر خدایی وجود ندارد، گـرایـش مـعـنـوی و مـعـنویت گرایی، چه مفهوم مُحصّلی خواهد داشت؟ چنانکه اشاره شد بسیاری دیگر از این عرفان ها نیز با نفی دین و دینداری و یا نفی عقل و عقلانیت شکل گرفته اند و از این رو، با وهم آلـودگـی و نقصان ها و تناقض های بسیاری درگیر بوده و بی تردید، راه به جایی نمی برند. این عـرفـان هـای دروغـیـن اگرچه تلاش می کنند تا نیازهای بشر در هر دوره را شناسایی کرده و به آن عطف توجه کنند و برای برآوردن آنها راهکارهایی ارائه نمایند، ولی از آنجا که اساساً انسان را به درستی نشناخته اند و در حقیقت، از نقطه عزیمت و از مبدأ حـرکـت، بـه انحراف رفته اند، از این رو، هیچ گاه نتوانسته اند انسان کمال جو را که به حقیقت، تعهد دارد و این تعهد برای او به منزله شاخصی درست و ترازی دقیق در فریفته نشدن به هر فرقه و نحله است را ارضا و اقناع نمایند.

نـکـتـه سـوم و پایانی، اشاره کوتاهی است به مهم ترین و برجسته ترین ویژگی عرفان شیعی که وجـه تـمـایـز اساسی این عرفان حقیقی از سایر عرفان های کاذب و حقیقت نماست. حکیم متألّه و عـارف نـامـداری چون صدرالمتألهین (قدس الله نفسه الزّکیه)، از این ویژگی به عنوان هماهنگی قـرآن، بـرهـان و عـرفان، یاد می کند. در مکتب انسان ساز اهل بیت(ع) سه عنصر تابناک وحی، عقل و تهذیب نفس، با یکدیگر همراه و هماهنگ هستند. توجه به وحی و قرآن بدون برهان و عقل، به تفکرات جمودگرایانه می انجامد و تمسّک صرف به عـقـل و بـرهـان، بـدون حضور وحی و قرآن، به خطاهای بزرگ و اشتباهات عظیمی می انجامد که در دنـیـای امـروز، بـشـریـت تاوان برخی از این اشتباهات را با زجر و درد و رنج بی شمار پرداخته است و همچنان گرفتار آن است. وحی و عقل بدون حضور عرفان و اخلاق نیز، التزام و تضمینی برای اجرا و عملی شدن در متن انسان و جامعه ندارند و از این رو، اخلاق و تهذیب روح و تزکیه نفس نیز در کنار قرآن و برهان، مجموعه ای متکامل را شکل می دهد که سخن گفتن پیرامون آن، نیازمند صَرف ساعت ها و بلکه سالیان متمادی است.

تاریخ تابناک تشیع، استوانه های عرفانی بزرگی را در طی پانزده قرن گذشته، به ما نشان داده است که از سرچشمه حیات بخش مکتب نورانی اهل بیت عصمت و طهارت(ع) سیراب شده و دیگران را نیز سیراب ساخته اند. در دوران ما، امام خمینی (قدس سـره الـشریف)، بی شک، یکی از برجسته ترین عارفان شیعی است که روح بلند او از قرآن و برهان و عرفان، آن چنان تعالی و تکامل یافته بود که یکی از آرمـانـی تـریـن ارزش هـای دیـنی، یعنی تشکیل حکومتی بر مبنای دین را به مرحله تحقق درآورد و امروز نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، امانت خطیری است که از آن بزرگمرد عرصه قرآن و برهان و عرفان به دست ما رسیده است. امام خمینی به همگان نشان داد که تا مرزهای عصمت پیش رفتن و در عین حال در عرصه سیاست و اجتماع وارد شدن، امری افسانه ای نیست. آن بزرگوار به خوبی به ما آموخت که می توان به سیاست و سیاستمداری اندیشید، ولی به اخلاق و کرامت انسانی نیز ملتزم بود. این درس های بزرگ و به یادماندنی او که از سرچشمه وحی و عرفان برداشت شده بود، باید برای همیشه در ذهن و ضمیر ما منعکس و ثبت گردد.

آیـت اللـه هـاشمی رفسنجانی، رئیس مجلس خبرگان رهبری، طی سخنانی در خطبه های نماز جمعه تهران، با اشاره به چگونگی شکل گیری نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی و با بیان اینکه ما سعی داشتیم حکومت پیامبر(ص) را مبنای انقلاب اسلامی قرار دهیم، یادآور شد: روزی که امام(ره) مهندس بازرگان را به عنوان رئیس دولت موقت اعلام کـردند، بختیار هنوز در این کشور بود، اما امام(ره) عجله داشت کار را به مردم بدهیم و در حکمـش مـی گـوید که اولویت تشکیل مجلس و نوشتن قانو