پاورپوینت کامل وفات حضرت ابوطالب، عموی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وفات حضرت ابوطالب، عموی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وفات حضرت ابوطالب، عموی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وفات حضرت ابوطالب، عموی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

۶۱

یکشنبه۹ مهر ۱۳۸۵ ۷ رمضان ۱۴۲۷ ۲۰۰۶ . Oct . 1

گهواره گرم مهر تو

مصطفی پورنجاتی

وقتی پدر و پدربزرگ به سفری ابدی رفتند و دست محبتشان دیگر نمی توانست بر
سر او باشد، گرمای دست تو بود که امید می بخشید.

برخاستی. راست ایستادی و چونان سپیدارهای بلند، پدرانه، محمد صلی الله علیه و آله را وقتی که
هشت ساله بود، پاس داشتی؛ مباد که از هجوم سایه ها بیمناک شود!

زیستنش

وقتی تیزی دندان گرازها در انتهای شب تار، خواب فرشته های رؤیایش را تب دار می کرد،
تو طلسم راستین ترس هایش شدی و برقِ زهرآگین شمشیرهایشان را فرو نشاندی.

ای گاهواره گرم مهر محمد! وقتی دژخیمان سیاه پوش، آن همه پایمردی ات را خیره
مانده بودند، چه یأس آور شدی آن هم قسم شدگان برای شکستنِ الهه ناهید و مهر را!
صدای نفس نفسِ خستگی شان را هنوز می شنوم.

هنوز آواز محمد در گوش زمان است؛ وقتی که از حکایت ماندنش در راه پر خار
روشنگری پرسیدی و او حماسه سترگ خویش را نه خطاب به تو، که به همه
تردیدزدگان روزگارت سرود:

«اگر خورشید را در دست راستم و ماه را در دست چپم نهند، از فراخواندن دست
نمی کشم».

و تو که پیش از این سرود حماسی، کتاب عزم او را از نگاه بلند و استوارش خوانده
بودی، آینه دارِ اراده اش شدی.

حالا که رفته ای، محمد صلی الله علیه و آله مانده است با مرثیه چلچله ها و ساقه سبز گیاهی در
هجوم تندبادها، تنهای تنها.

این خانه، بی حضور سیب های معطر حرف های تو، چه بی رونق شده است!

به کدام سو برود گام های جویای تو و چگونه غریبی نکند شهروند مهربانی تو، ابوطالب!

پدر مهربان مکه

عباس محمدی

هوای شرجی شهر، نفس کشیدن را مشکل می کند. در هیچ کجای شهر، دیگر پناهی
نخواهد بود وقتی تو رخت بسته ای.

سایه های دیوارها بلندتر شده اند و غصه ها بی شک از امروز طولانی تر از پیش
خواهند شد.

حق دارد بهار، اگر از باغ های این شهر نگذرد؛ حالا که اشک، تنها همدم چشم هایمان
شده است!

چگونه می شود باور کرد این دیوارها و این کوچه ها دیگر بوی مهربانی پدری چون تو
را حس نخواهند کرد؟

مگر مکه می تواند دوری تو را تاب بیاورد؟ تو آفتاب را به مکه معرفی کردی؛ در
برابر ابرهای جهل ایستادی تا سایه خورشید نشوند و روزهای آفتابی اسلام محمدی را
تیره نکند.

چقدر زود است تنها شدن محمد صلی الله علیه و آله !

هنوز باید باشی و یاری اش کنی.

پدر مهربان مکه! خاک، دل نگران رفتنت، بر خویش می لرزد.

مگذار شب های شهر، بی ستاره تر از پیش شوند.

تو ماه مهربان قریشی که آفتاب را به تاریکی شان نشان دادی. چگونه این پنجره ها
باور کنند که دیگر غبار قدم های ابوطالب علیه السلام ، توتیای چشم هایشان نخواهد شد؟

هنوز باید باشی تا محمد صلی الله علیه و آله ، غم نداشتن پدر را در کنار مهربانی های عمویش سبک کند.

مخواه که آفتاب چهره دو