پاورپوینت کامل از خیمه گاه تا قتله گاه… ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از خیمه گاه تا قتله گاه… ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از خیمه گاه تا قتله گاه… ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل از خیمه گاه تا قتله گاه… ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۶۲

هم آواز با ذوالجناح

مریم سقلاطونی

چه کسی از چشم های تو خبر داشت؟

چه کسی می دانست چه آشوبی برپاست در شیهه های پی در پی تو؟

چه کسی می دانست چه آتشی سرباز کرده از زخم های تو

شمشیرها تو را نادیده گرفتند

تا زیانه ها دلت را آتش زدند

روز سردی بود

روز دل مرده ای بود

هیچ کس نفهمید زخم های تو را

زیر باران مصیبت رفتی

مرگ در نزدیکی تو چنبره زد

تو با چشم های نافذت دیدی که چگونه قافله از هم پاشید

تو دیدی چگونه تن ها برهنه و لگدمال شدند

تو دیدی چگونه چشم ها لهیده شد

تو دیدی چگونه شیون از تلّ زینبیه برخاست

تو دیدی چگونه آب نافرمانی کرد

تو دیدی چگونه جهان درهم کوبیده شد

تو دیدی؛ با چشم های خودت دیدی خون خدا در شریان زمان دوید.

تو دیدی چگونه مرگ به زانو در آمد

بوی معطر خون خدا پیچید

تو دیدی سرها، سربلند، قامت افراشتند

تو زیر باران خون و نیزه رفتی

خیس شدی از خون گریه های علقمه

خیس شدی از گریه های گودال

غریب برگشتی

زیر باران تندِ کمان های بی رحم

غبار غروب فرو نشست

و تو سرگردان ایستادی در بیابانی که

یک سو گودال مقابلت بود

یک سو کاروان در زنجیر

یک سو بدن های پاره پاره

یک سو فرات

یک سو خیمه گاهی که خاکستر شده بود

چشمان خسته ذوالجناح

محمد کامرانی اقدام

ذوالجناح نزدیک و نزدیک تر می شود و در حوالی بی تابی اهل خیمه می ایستد.

یال توفان خیزش، غرق خون است و چشم مضطربش حکایت از حادثه ای ژرف و شگرف دارد.

شیهه اش آتشین است و بی تابی گام هایش فرو رفته در بغض زمین.

نگاهش راوی نامه ای است شورانگیز و بی قراری اش حکایتی است جان سوز. نه توان گام
برداشتن دارد و نه جرأت سر برافراشتن. با اشک های ناشکیبش می خواهد آتش دل رقیه را مهار
کند، امّا خون، پرده به روی باور بارانی اش می کشد. می خواهد سر به زمین بکوبد تا بی تابیِ
چشم هایش فروکش کند و از شرم، چون عرقی سرد، بر پیشانی ترک خورده زمین نقش بندد.

به ناگه رفرف معراج آن شاه

که بازین نگون شد سوی خرگاه

پر و بالش پر از خون دید، گریان

تن عاشق کشش، آماج پیکان

به رویش صیحه زد دخت پیمبر

که چون شد شهسوار روز محشر

کجا افکندی اش، چون است حالش؟

چه با او کرد خصم بدسگالش

هنوز زینب زبان به سخن نگشوده بود که ذوالجناح، سنگینی تاریکی را در چشم های خسته
و خنکای خون را در یال پریشانش احساس کرد.

هنوز کودکان حرم، چشم به چشمان ذوالجناح دوخته بودند که ذوالجناح با یال به خون
نشسته و چشم هایی خیس به زمین افتاد و فریاد «وامحمدا» به آسمان برخاست.

حضور آفتابی حسین علیه السلام

محمد کامرانی اقدام

غروب بود و لحظه هایی سرخ بر دامن دشت خیمه زده بود. غروب بود و خیمه ها چونان آتشفشانی
سرشار از شکوفه های آتش، می سوختند، آسمانِ سیاه پوش کربلا را غرق در روشنایی ژرف و شگرف
خویش می کردند. غروب بود و بیرق بهارآور حسین، بر بلندای بام بادها به اهتزاز در می آمد و کودکان ـ این
زخم های زبان بسته ـ در تکاپوی تند لحظه ها، غرق حیرت و اضطراب بودند.

هنوز چشم خیمه ها، بر تکبیرهای حسین علیه السلام بود و بی قرار و بی تابِ زخم های پژمرده علی
اصغر. غروب بود و تلاطم تمنای طفلان حسین، در کرانه فرات پهلو گرفته بود و تاریخ، این
زنده ترین خفته در خرقه خوف خویش، نگاه نامتناهی حسین علیه السلام را نظاره می کرد.

خیمه ها لحظه به لحظه به التهاب نزدیک و نزدیک تر می شدند. کار حسین یکسره شده بود.
تنهایی تاریک قتلگاه و حضور آفتابی حسین رنگ می باخت و در حرارت جنون افزای عشق
می گداخت. اینک نوبت خیمه ها بود که سرافرازی حسین علیه السلام را شعله شعله در نگاه فرات
بنشانند. کوفیان آهنگ خیام حسین کردند و چونان راهزنان، شیهه آتشین خویش را شلاق وار بر
لطافت خشکیده خیمه ریختن