پاورپوینت کامل از دریچه زمان;عید سعید فطر ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از دریچه زمان;عید سعید فطر ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از دریچه زمان;عید سعید فطر ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از دریچه زمان;عید سعید فطر ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۲۵

چهارشنبه

۳ آبان ۱۳۸۵

۱ شوال ۱۴۲۷

۲۵. oct.2006

جشنواره افلاکیان

میثم امانی

ذره ذره های خاک، به نماز شکر ایستاده اند. سیل ملائکه روانند و هدیه در دست، فرود می آیند
از آسمان. خورشید، شاباش می ریزد. لبخند رنگین کمان بر کناره فواره ها دیدنی است.

میهمانان خدا را گرامی می دارند در زمین و کرسی های پاداش را آذین بسته اند در بهشت.
خوشا به آنان که روزه لب هاشان ذکر بوده است، روزه دست هاشان خدمت، روزه
چشم هاشان اشک، روزه پاهاشان توبه و روزه قلب هاشان ایمان!

آسمان و زمین، دست به دست هم داده اند امروز. صورت ماه خیس شده است. خورشید،
تنورخانه روزه داران است. ستاره ها در کوچه به راه افتاده اند. شاخه های درخت طوبی، آنقدر
پایین آمده اند که میوه هایش می افتد به پشت بام ها. حوض کوثر، آنقدر سرریز کرده که
ناودان ها سیراب شده اند. درهای جهنم را بسته اند و دستبند زده اند به شیاطین.

آدمیان، پرده نشین حریم قدس اند. عشق، جارچی کوچه هاست، معنویت، دوره گرد
کوچه پس کوچه های کوچک و بزرگ زمین، شهر خدا شده است.

اینجا مدینه فاضله همدلی هاست – که برتر از هم زبانی هاست – ملکوت، از پشت
پرده های فلک پیداست و ساکنان حرم ستر و عفافش، باده های مستانه می زنند با راه نشینان
عالم خاکی.

چه هلهله ای به پاست در عالم! جشنواره افلاکیان خاک نشین است که به لقای معبود
خویش رسیده اند! هدهد سبا باز آمده است با مژدگانی تا نامه دلدار را بخواند برای یاران.
محفل انس مخلوقات است. سینه خاک، معبد سپاس و ستایش شده است. همگی برگشته اند
به اصل خویش.

«هر کسی کو دور ماند از اصل خویش

باز جوید روزگار وصل خویش»

همگی شب هجران پشت سر نهاده، برگشته اند به روزگار وصل. برگشته اند به «عهد
الست» که با خدای خویش بسته بودند. همگی امتحان تقوا داده، روی از شیطان برتافته،
برگشته اند به سوی خدا و خدا پذیرای بندگان خویش است.

عطر بندگی

امیر اکبرزاده

جاده های پیش رویت را رایحه ای زلال در برگرفته است.

جاده ها لبالب از عطر سیبند و تو بر درگاه آمدن ایستاده ای؛ چونان مسافری که راه دور و
درازی را طی کرده باشد. مسافری هستی که هر چند از فاصله ای دور راهی شده ای، اما
هیچ گاه، خستگی در تو راه پیدا نکرده است.

پیراهنت سرشار از لطافت است. زلال می درخشی بر مسیری سبز که از مبدأ زلال ترین
لحظه ها، سرچشمه می گیرد؛ مبدأی که جز در سایه سار لایزال خداوند، هیچ پایگاهی ندارد.

تو بنده مقرب خداوندی که سیراب از شراب ازلی اش، آمده ای تا بر درگاه خاکساری اش
سر تسلیم فرود بیاوری؛ با پیشانیِ نورانی و سینه ای که آسمان ها به وسعتش رشک می برند.

در سینه تو، خورشید می تپد. در هر نفست، ذکری جان می گیرد. هر دم، نام خداوند است
که شکوفه می دهد در دهانت و نفس هایت، لبریز عطر بندگی می شوند. عطر خوش سیب و
نسترن است که هوا را پر کرده و تو چونان رودی خروشان، گام در راه رسیدن زده ای؛ بر
سمت مقصدی که شرق نورانی بندگی است؛ آنجا که به انتظارت نشسته است میزبانی که
مهمانی چون تو را یک ماه بر خزان لطف و محبت خویش پذیرایی کرده است. حالا این تو
هستی که به دریای بی کران رحمت او رسیده ای؛ دریایی که سرشار از نور وحدانیت است و
لبالب از شوق.

مویرگ هایت یکی یکی در جریانی زلال، نام بلند مرتبه خداوند لاشریک را زمزمه
می کنند تا جانت، لبالب از ترنم زلال او شود.

دست افشانی ات همراه مقرب ترین ملایک درگاه خداوندی، دیدنی ست؛ آنجا که عید
آسمانی کائنات است.

روز رستگاری

عباس محمدی

بوی مهربانی خداوند فراگیر شده است؛ مهربانی از جنس روزهای آغاز آفرینش.

فرشته ها آمده اند تا ما را به باغ های بی پرچین سعادت ببرند.

فرشته ها آمده اند تا ملکوت را با نفس های ما تاب دهند. کائنات، با لب های ما به تسبیح
مهربانی خداوند نشسته است. همه ذرات عالم از مهربانی شکل می گیرند و سلول های
مهربانی در روح و جسم تمامی اشیا رسوخ می کند.

عطر عید، روز را سرشار کرده است.

امروز از جنس روزهای معمولی نیست؛ امروز از جنس روزهای رستگاری است، از
جنس روزهایی که درهای بهشت، چشم به راه ما می شوند، روزهایی که فرشته ها به استقبال
آمده اند؛ آمده اند تا بال هایشان را فرش این مسافران خاکی کنند؛ مسافرانی که از ملاقات خالق
برگشته اند و نفس هاشان، عطر «توبه» می دهد.

امروز از جنس عیدهای خداوند است؛ روزی که خداوند، مهمانان گرامی اش را به دیدار
هم می فرستد تا هوا تازه شود و آسمان حسد ببرد به این همه آسمان زمینی.

قلبم را به پیشواز آفتاب می فرستم تا با آفتاب جشن بگیریم این رحمت بزرگ را و
ثانیه های امروز را از گل های عطری که فرشته ها آورده اند، استنشاق کنیم.

هلال عید و ابروی یار

مصطفی پورنجاتی

جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید

هلال عید در ابروی یار، باید دید»

عید فطر، عید برگزیدگان است؛ آنان که یک رمضان به دوست نزدیک تر شده اند، شرط
وفا و استقامت در رهِ منزل لیلی را به جا آورده اند و حالا در جشنی که او برپا کرده است،
حضور می یابند و از لبخند رضایت او هدیه ها می گیرند.

امروز، روز باشکوه سپاس است. همه شادمانند؛ نه از آن رو که روز پایان میهمانی بزرگِ
خداست؛ از آن رو که بذرهای مهر در مزرعه نور، پس از یک ماه مراقبت، جوانه زده و
گل های تازه ایمان، به ظهور رسیده است.

امروز، فطرِ پاکی است. روز تولد دیگر باره دل های تابناک.

همه چیز، بوی کودکی می دهد؛ بوی خوبِ پناه گرفتن فرزند در دست های منتظر مادر؛
بوی گرمای آغوش مادر، بوی بی خود شدن و به خواب رفتن از این همه نگاه آرام خدا که به
قلب های مؤمنان روزه دار، مثل نسیمی ملایم، وزیدن گرفته است.

یک ماه دهان و زبان و چشم و فکر را از هر چه نخواستی تو، بر کنار داشتیم. دشوار بود،
اما به خواست تو بود. چشمی به پاداشت نداشتیم و حالا تو از سرِ بزرگواری بی کرانت، ما را
به دریای کرامتت راه داده ای. چه فطریه دل پذیری شده است!… برایت می خوانم:

«در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع» و تو می شنوی و