پاورپوینت کامل آغاز محاصره اقتصادی جمهوری اسلامی ایران توسط امریکا و اروپا ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آغاز محاصره اقتصادی جمهوری اسلامی ایران توسط امریکا و اروپا ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آغاز محاصره اقتصادی جمهوری اسلامی ایران توسط امریکا و اروپا ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آغاز محاصره اقتصادی جمهوری اسلامی ایران توسط امریکا و اروپا ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۴۱

شیطان، همیشه دشمن است

محبوبه زارع

هیچ دشمنی، خیرخواه نبوده و هیچ ظالمی، پایندگی را تجربه نکرده است. وقتی قبیله ما،
استقلال را به دست آورد و این گنجِ بی پایان را در صندوقِ ماهیتش ثبت کرد، آرامش دشمن، به
هم ریخت؛ مگر نه اینکه خداوند، پیش از این فرموده بود: «همانا حیله آنان، ضعیف است»؟!

چگونه می شد استقلال را از ملتی بیدار، پس گرفت؟! این، سؤالی بود که اذهان مکدّر غرب را
سخت برآشفت و خواب را از چشمانش ربود.

محاصره اقتصادی؛ طمع خام

انقلاب مردی در نابرابرترین شرایط، به پیروزی رسیده و حاکمیت اسلام، بر کشور
جمهوری، سایه افکنده است. پس ریشه های استقلال، در بطن هر شهروند انقلابی، عمیق تر
خواهد شد. فقط یک راه مانده است.

حال که جنگ هم با هشت سال مقاومت مؤمنانه ملت، نتیجه ای برای دشمن نداشته؛ فقط یک
راه باقی است. باید اقتصاد را از آنان گرفت.

اما دشمن، در طمع خام افتاد. پس محاصره اقتصادی، میان برترین راه برای تسخیر استقلال
ایران است.

با عزت، روی پای خود می ایستیم

چه عبث امید بسته اند و چه بیهوده برنامه ریخته اند. وقتی پیر قبیله می فرمایدمان: «ما نان و
پنیر خود را می خوریم و روی پای خود می ایستیم».

معادلات دشمن، به هم ریخته است. فقط یک چیز را از یاد برده بودند. آری، یادشان رفته بود
که سالار شهیدان، یعنی خدای معرفتِ حماسه سازان، در کربلای قیامش فرمود: «مرگ باعزت، از
زندگی ننگین، شیرین تر است!»

ایران، حسینی علیه السلام شده و این حسینی شدن، نه فقط محاصره اقتصادی دشمن، که همه
معادلات دشمن را برای همیشه، درهم شکسته و خواهد شکست.

حتی بدون بال، کبوتر، کبوتر است

معصومه داوودآبادی

صدای زنجیر می آمد و اسارت. صیادان، در تدبیر قفس های بسیار بودند و در اندیشه به خاک
کشیدن پرندگی مان. کیش زمستانی شان، قانون یخبندان بود و رخوت.

گلویمان را مچاله بغض می خواستند، آنان که هراس از بهاری شدنمان داشتند.

از چشمان دوراندیشمان می ترسیدند و این چنین، به حصارها اندیشیدند و به دیوارهای بلند.

حلقه های زنجیر را درهم فشردند و دل های عنکبوتی شان را به تنیدن تارهای محاصره
گماشتند.

نقشه های خاکستری را بر میز اتاق های تاریک گستردند و در بوق های توطئه دمیدند.

آمده بودند که پیچک های عزممان را از رفتن بازدارند، اما نمی دانستند که:

با سنگ ها بگو که چه اندیشه می کنند

حتی بدون بال، کبوتر، کبوتر است

عدو شود سبب خیر، اگر خدا خواهد

خویش را که در محاصره زنجیرها دیدیم، چون ابرها درهم فشرده شدیم، تا بهاری ترین
باران وطن را بیافرینیم. پنجره ها را چه باک از دیوارهای بی شمار که صدای آفتاب را از پس
محکم ترین حصارها هم می شنوند.

سپیداران را چه غم از تبرهای دسیسه که ریشه در خاک اتحاد، دشت های بی نیازی را قد
برافراشته اند.

ما سواران قلعه های خورشیدیم؛ راست قامتان میدان های خوف و خطر.

ایستادگی مان را هیچ توفانی به خاک نشستن نمی تواند. آموخته ایم که تاریک ترین شب ها را
با دستان پرتوان عشق، به روزهای روشن سربلندی بدل کنیم.

ایران را حافظه تاریخی جهان، این چنین ثبت کرده است.

هراسی نداریم

… و آنان که در مرداب سیاه کینه زیسته اند و از ناجوان مردی تار و پود دارند، آنان که شب
می نوشند و قبر می فروشند، بدانند که در معبر توفان و رگبار ایستاده ایم؛ بی هراسِ از پا نشستن و
زمین خوردن.

درختان جانمان، با سرانگشتانی از آسمان، افق های خودکفایی را قد می کشند.

اگرچه به محاصره مان نشسته اند، اما پنجره نگاهمان به گندمزارهای وسیع گشوده می شود و
گام های استوارمان، جاده های اراده و پشتکار را درمی نوردد.

ما، دیوارهای توطئه را فرو ریخته ایم و از خاک زرخیز این وطن، دانه های عزت و سرفرازی
برداشته ایم.

ما، ایستاده ایم و پرچم افتخارمان، قله های جهان را فتح کرده است.

پاییزهای حسود

عباس محمدی

بهار انقلاب که به شکوفه نشست و اسلام که بارور شد، زمستان ها، پشت دیوار تماشای باغ
ما قد کشیدند و پاییزهای حسود، با بهار، دشمنی کردند؛ اما باغبان انقلاب، حصار کشید و فاصله
انداخت بین همه آفت های شرق و غرب، با این باغ همیشه بهار.

ابرهای تیره، وقتی که دیدند دست های آلوده بادها، به دامان درختان استوار ما نمی رسد، قصد
پرهیز کردند از باریدن بر این خاک بهشتی.

نمی دانستند که این خاک، دامن چشمه ساران می شود.

وقتی به پا ایستادیم…

وقتی که به پا ایستادیم و خانه خویش را آباد ساختیم، همسایه های شوم و کابوس های مدام
که قصد ماندن بر پیشانی ایوان مهتابی ما را داشتند، ظلمت شدند، اما این ایوان، تاب ظلمت را
ندارد. همیشه راهی به روشنی پیدا می شود. همیشه پرنده ها، آسمان را لمس خواهند کرد.

و ما پرنده هایی شدیم که به روشنی راه بردیم. ما به سقف های کوتاه، دل نمی بندیم. ما
کبوترانی هستیم که به نفس کشیدن در آزادی، عادت داریم.

هرچه دیوارها را بالاتر بردند، پرواز برای ما آسان تر شد

هشت سال، بال و پرمان را زخمی کردند و آشیانه هایمان را سوزاندند و آب و باد و خاک را
گره زدند، تا مبادا هوا به آزادی و استقلال ما برسد! اگر می توانستند، حتی هوا را به روی ما
می بستند! می خواستند ما را وابسته خویش کنند. امریکا، جهان را در مقابل ما صف کرد و
می خواست ریشه های اسلام و انقلاب را بخشکاند. نمی دانست که این نهال، همه بادهای
وحشی را می شکند و برگ های بهاری اش، جهان را به تماشای استقلال و آزادی و ایستادگی
می خواند.

جنگ نظامی و تبلیغاتی و فرهنگی، هیچ کدام جواب نداد؛ پس چاره ای جز تحریم اقتصادی
نبود، اما این همه، چاره ساز نبود و نیست. امریکا، به بن بست رسید. هرچه دیوارهای محاصره را
بلندتر کردند و بالاتر بردند، پرواز برای ما آسان تر شد و آسمان به دست هایمان نزدیک تر. امریکا
نمی داند که هوا را نمی تواند از ما بگیرد؛ همچنان که آزادی مان را، همچنان که غیرت و ایرانی
بودنمان را، همچنان که اسلاممان را.

با دست های تهی، بالیدیم!

… و حصار بسته دشمنی، به بار نشست و روزنه ها در تاریکی، امید را بر ما تابیدند. غیرت،
حمیت، همدلی و همبست