پاورپوینت کامل رحلت علامه امینی، صاحب «الغدیر» ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رحلت علامه امینی، صاحب «الغدیر» ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رحلت علامه امینی، صاحب «الغدیر» ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رحلت علامه امینی، صاحب «الغدیر» ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

۴۵

امتداد تفکر وحی

محبوبه زارع

عالمان، امتداد تفکّر وحی اند و باقیمانده روح پیغمبران در خاک.

آن گاه که در بطن حقایق سیر می کنند، متن آفرینش را به جریان وامی دارند و توسعه معنا را به دنبال می کشند. این قافله را
امتدادی است تا ناکجای خلود و تا فراسوی تباه. دوام حقیقت، سلسله وار از نبض یقینی که ارمغان اندیشه علما است، ریشه
می گیرد.

سفره بی منت علامه امینی رحمه الله

در این قافله بی نهایت، علامه امینی را بر اوج یکی از قله های تجلی، به مفاخره با معنا درمی یابی که با توشه ای از سبکبالی
«الغدیر» را نشانت می دهد. تعارفی به وسعت بی منتهای سخاوتش، ارزانی ادراک آنانی که عطشناک، جاده های حقیقت را
درمی نوردند. آری، علامه الغدیرش را چون سفره ای بی منت، مقابل اشتهای اندیشه ها گشوده است؛ باشد که خود را به فیض
این مهمانی برسانی!

دانشمند، چراغ بی زوال است

چراغ چه مفهومی دارد جز رهبری و روشنایی اندیشه؟! مصباح، چه تعبیری دارد، غیر از تابناکی اذهان بشر، به سمت
تماشای لاهوت؟!

به راستی، دانشمند، چراغ بی زوال است که قریه تفکر نسل ها را روشن می دارد و با تابناک نگه داشتن علامت سوال ها،
فیض روح القدسی حرکت به سوی پاسخ را در ضمایر انسانی، روشن می دارد.

الغدیر؛ قناتی همیشه جوشان

غدیر تفسیر عدالت و نقطه عطف آگاهی است. علامه از الغدیرش، قناتی همیشه جوشان، در جان جهان و در نفس زمان
می زند تا درختان احکام و نهال های شریعت، همواره آبادانی را میهمان ماهیت خویش داشته باشند. و سلام بی کران غدیریان
بر او باد و یادش روشن!

گنجْ نامه الغدیر

مصطفی پورنجاتی

روایت های پیشوایی امیرمؤمنان، بی قرار تو بودند، تا ساقه های سبز دست های تو، دربرشان گیرد، آنها را بنوازد و در گنج
نامه هایی از «الغدیر» گرد آوَرد.

در کنج خلوت شب های تار، در آن فضای کوچک و کم نور، در کارِ خلقِ جهانی از عظمت، برای همه تاریخ، نیامده بودی،
نقش می زدی، دانه به دانه، سطر به سطر، بر دلِ سپید کاغذها حدیث می نشاندی و کتاب می آفریدی.

آن همه گل بوته کلام معصوم ردیف شد که تا دنیا دنیاست و تا دلی به شوق ولایت، زیباست تو نیز طَبَق طَبَق نور هدیه
بگیری و روشنایی ببری.

آن که دستاوردهای بزرگ و پاداش های والا می خواهد، باید ضریحِ سخاوتِ کریم ترین آدم ها را چنگ بزند و تو این راز را
خوب می دانستی.

پیش از آن که اولین شمع را روشن کنی تا در نور کوچکش از «الغدیر» بیاغازی، دستِ صاحبِ کتاب، علی علیه السلام را گرفتی و
بوسیدی تا تو را برد به ساحل فصل های ولایت که: «ولایه علی بن ابی طالب حصنی فمن دَخَل حِصنی اَمِنَ مِن عذابی؛ باور به
سَروَری علی پسر ابوطالب چونان قلعه من است، نفوذناپذیر و استوار؛ چون بدان درآیید، از عذاب من درامانید».

نفس امامت در تو دمیده شده بود

کتابخانه ها، رشکِ آمدنت داشتند و به قدم های تو که مشتاق واژه های نور و بلاغت از دهان پیامبر بود در ستایش علی،
فخر می کردند؛ به هم حسادت می ورزیدند، آن همه تالارهای دانش و اندیشه و کتاب در هند و مصر و سوریه و عراق که تو
لختی بر آنها گذر کرده ای.

می آمدی، می نشستی، ورق می زدی، می خواندی؛ ولی راضی نمی شدی. ساعت ها و دقیقه های شبانه روز را به پای
هزاران کتاب از یاد رفته می ریختی تا از نَفسِ امامت که در تو دمیده شده بود، میراثِ بزرگ معنوی شیعه را زنده کنی، بر
فرازی، بنگاری و سلاح دفاع و مبارزه اش کنی پیشاوری منکران.

همه به تو مدیوان اند

کیستی جز سوخته دلی که خاطره دوران ارج و احترام اس لام را در قلب دریایی ات غرقه کرده ای، تا مرواریدهای عزت
مسلمین را باز صید کنی و هدیتشان دهی.

پایه های عدل علوی، از اثرِ رنج تن تو، در خلق منظومه و صف هایش ماندگار شد و شیعه و سنی، حتی مسیحی و یهودی،
نظر به آیینه روشن عظمت حاکمیت اسلامی کرد و روشن شد. فرزندان و نوادگان دین، تا دلی هست، به تو، به دست و قلم و
توان و بیان تو مدیوان اند و نام عبدالحسین امینی را نیک می خوانند.

غدیر، با کلماتت جاری شد

عباس محمدی

دست که بر قلم می آوری کلمات، به وجد می آیند. قلم را که برمی داری، عطر گل های محمدی، فضا را پر می کند. غدیر، با
کلمات که می نویسی، جاری می شود. دهان به دهان، عطر امامت امیرالمؤمنین علیه السلام را منتشر می کنی.

خاطره غدیر را زنده می کنی. غدیر، با کلمات تو جاودان می شوند. الغدیرت، حجت را بر همه تمام کرد. کلماتی که
نوشته ای، بوی پر جبرئیل را می دهند، بوی حجت تمام شده، بوی…

تو، وحدت اسلامی را فرودزدی

شب سیاه وهابیت که شدت گرفت، همت تالیف «الغدیر» چون چشمه ای جوشان، در تو غلیان کرد. آن گاه که وهابیون، به
ویران ساختن گنبد و بارگاه ائمه اطهار و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، قد راست کردند، تو چون دماوند، قلم به دست در برابرشان قد
راست کردی و ریشه رشد نفاق را خشکاندی.

مرزی شدی بین حقیقت و ضلالت.

در هنگامه ای که این قوم به ظاهر اسلامی انگلیس، همه طوایف مسلمانان! کافر می شمردند و متهم به شرک و الحاد
می کردند و خونشان را