پاورپوینت کامل تو را من چشم در راهم; به آستان حضرت ولی عصر ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تو را من چشم در راهم; به آستان حضرت ولی عصر ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تو را من چشم در راهم; به آستان حضرت ولی عصر ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تو را من چشم در راهم; به آستان حضرت ولی عصر ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

۱۵۸

کدام جمعه رأس ساعت قرار؟

رزیتا نعمتی

مولای من! روزهای سبز دیدارت را در آینه خیال، آن قدر تکرار می کنم تا در
ساغر نگاه عطشناکمان، جرعه ای از تبسم ظهورت را ارزانی داری.

در این فکر محالم که در سبزترین حادثه دشت خیالم فرود آیی و مهربانی را
میان کوچه ها تقسیم کنی.

به روزهای ناگزیرِ انتظار

و در دقیقه های بی قرار

کدام جمعه رأس ساعت قرار

شکوفه می کنی زِ شاخسار؟

در انتظار دیدن تواَم

بی تو

مولای من! بی تو، هر روز رنجی است که آغاز می شود تا صبح جمعه، به امیدی بزرگ برسد.

وقتی از جاده ها، تابوت ها، گل سرخ می آورند، دنیا به دنبال آینه ای می گردد تا تمام درد خویش را
در آن منعکس کند؛ آینه جمال خویش را بنما تا منتهای تکامل انسان را در آن تماشا کنیم.

«دل می رود ز دستم صاحب زمان خدا را»

بیرون خرام از غیب طاقت نمانده ما را

ای کشتی ولایت از غرق دِه نجاتم

«باشد که باز بینیم دیدار آشنا را»

چشم انتظاریم

مولای من! بزم بی صفای جهان، بی مجلس آرایی تو، شوره زاری است که دریا را می طلبد.
موسی صفت، از دست خود عصا را بیفکن تا بساط فرعون های زمانه را برچینی و در آیینه تجلّی،
سرمایه تسلی عشاق خویش را فراهم آوری.

چشم انتظاران شمایلِ مصطفایی و فضایلِ مرتضایی ات را دریاب تا اصلِ اصیل عالم را با
دست های قدرت خویش بنمایانی.

«ای هر دل از تو خرم، پشت و پناه عالم

بنگر دچار صد غم یک مشت بی نوا را»

ای صاحب هدایت

مولای من، ای حجت خدا! کلید خزانه های زمان در دست های توست.

قرارگاه توحید را آباد کن که جز آثاری از خرابی، چیزی از آنها باقی نمانده است. در این دقیقه ها
که صبا از نکهت کویت نسیمی سوی ما می آورد، از غرقاب فراق خود، راهی به سوی ساحل نجات بر
ما بنما.

«ای صاحبِ هدایت، شکرانه ولایت

از خوانِ وصل بنواز مهجورِ بی نوا را»

انتظار، حکمت دارد

محمدکاظم بدرالدین

گدازه های شعر غربت، همه انتظار را پُر کرده است.

احساس های ندبه ای، بر روی مفاتیح جمعه ها، اشک می ریزد.

جمعه، همه آن چیزی است که در برابر چشمانمان قد کشیده است؛ هویتی از نسل نورانیت و
بندگی تام.

عصر غیبت است و چه باید کرد که روح شتابزده ما، قاعده انتظار را نمی داند؟

دوره چشم به راهی است و شاید هنوز جمعه های دیگری مانده باشد تا پی ببریم که در هر شکل و
اتفاقِ این جهان، خاصیتی نهفته است. آری! انتظار، حکمتی دارد.

کسی چه می داند؟

کسی چه می داند، شاید همین جمعه، چشمان ما با تولد حقیقتی از بهار، آشنا شد و دل های ما
یکی یکی شکفت!

کسی چه می داند، شاید تا آخرین برگ چشم به راهی، چیزی نمانده باشد!

شاید به فصل بلوغ تماشا، چند قدم بیشتر نداشته باشیم!

گوش به زنگ صدای پای ظهور

صداها می آیند و می روند و تنها آن آیه شفافی که از آمدنت می گوید، به دل ها می نشیند. صداها
می آیند و من هنوز به پنجره فکر می کنم و روشنی که همان، پرتوی از نگاه توست.

صداها می آیند و می روند؛ آیا گوش های من، صدای آبشارگونه ظهور را خواهند شنید؟

تو را چشم در راهیم و برگ هایی از تنهایی مان، سنجاق می خورد به سرود آمدنت، چه
وصف ناپذیر است لحظه بلورین ظهور و چقدر توسل هامان اندک و کم رنگ!

نمی دانم بر دنیا چه رفته است که چشم های ما، نمی تواند مختصری از معنویت و نور را تهیه کند.
دل هامان نمی تواند در تدارک غَزَل گریه های حقیقی باشد؛ آن چنان که بشکند و تو بیایی تا همه