پاورپوینت کامل تولد حضرت عبدالعظیم حسنی رحمه الله ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تولد حضرت عبدالعظیم حسنی رحمه الله ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تولد حضرت عبدالعظیم حسنی رحمه الله ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تولد حضرت عبدالعظیم حسنی رحمه الله ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۱۳

مردی از اولیای باران

نزهت بادی

گفتی که طعم بغض فرو خورده را می دانی؛ اما نگفتی که تمام دریاهای توفانی را گریسته ای. حتی اگر ما
نمی دانستیم که تو از اولیای بارانی، باز هم آن دستار پرگریه ات به ما می گفت که تو از حوالی غروب دریا
آمده ای. گفتی که شب بی چراغ را می شناسی؛ اما نگفتی که مهتاب، در خم کوچه نگاهت پرپر شده است.

شاید یادت رفته بود که لهجه ات شبیه ستارگان خاموش فرو ریخته بر ویرانه های غربت
است! در سرزمین ما هم سنگ هست؛ اما نه برای شکست بال خورشید.

گمان می کنی از آن پرهای خونین چسبیده به ردایت نفهمیدیم که تو از سلاله آن ستاره سبز پر بسته ای؟

گفتی که بارها از عطر کوچه باغ ها، در پی آن گریه گمشده گشتی؛ اما نگفتی که آیا آن بوته یاس
مادر مرده با تو سخنی از آن مزار بی نام و نشان گفته است؟

مگر نه اینکه در تمام این سال ها که شب بی قراری بچه های فاطمه علیهاالسلام از راه بقیع می گذشت،
تو رد اشک هایشان را دنبال کرده ای؟ نگاهت سرشار از عطر غریب مدینه است و در لبخندت
طعم دلتنگی های ناتمام موجی می زند. گفتی غم غربت، آواره ات کرده است؛ اما نگفتی غریب،
ماییم که از همسایگی با آفتاب دور افتاده ایم.

آیا امیدی هست که چراغ نگاه تو زیارتگاه دل های تاریک و خسته ما شود و عطر کلامت، ما
رابه مصاحبت خاندان بهار ببرد؟

از مدینه تا «ری»

خدیجه پنجی

نمی دانم جاده ها از کجا خبر آمدنت را شنیده بودند که مدام چشم می چرخاندند تا افق های
دور برای دیدن تو و گوش می خوابندند به سکوت دوردست ها تاصدای قدم هایت را بشنوند و
مژده آمدنت را به گوش تمام کوچه پس کوچه ها برسانند؟

خبر آمدنت را پیش ترها تقویم ها نوشته و ورودت را علامت گذاشته بودند تا در حافظه
تاریخ جاری شود.

هنوز خاطره دلنشین آن روز، در ذهن جاده ها باقی است که از سمت مدینه آمدی!

از «مدینه» تا «ری»، جهان از بوی خوشت آکنده است. هر جا که پا گذاشتی، بهار پاشیدی به
هوای خزان گرفته خاک.

کوله بارت پر بود از قاصدک های انتظار که به فرمان امامت باید رها می کردی در هوای هر
کوی و برزن.

سنجاقک های لب هایت، ترانه خوان شدند انتظار را، ترانه خوان شدند قصه غیبت را.

تو، بهار پاشیدی بر گستره ها، از گوشه شال سبزت.

دلت کوله بار سنگین خفیفی را به دوش می کشید از «مدینه» تا «ری» که دیدگان حیرت عقول
را به دنبال خود می کشاند.

تو از راه می رسی؛ مسافری از «مدینه».

جاده ها حضور آسمانی ات را به استقبال آمده اند. تا ترانه تبعید را فراموش کنی و جامه غربت
از تن در آوری.

تورا می شناسند؛ جاده ها، کوچه ها، سنگ ها؛ صدای کفش هایت آشناست.

ای پیر قبیله های در راه مانده!

رنج بزرگت را بر زمین بگذار؛ بگذار در جذبه نگاه تو رخ بشوید «ری».

بگذار «ری»، بر مدار معرفت تو پروانه وار بچرخد.

احساس غریبی نکن! از بیش ترها، بر تمام خاطره های