پاورپوینت کامل میلاد امام جعفر صادق صلی الله علیه و آله ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میلاد امام جعفر صادق صلی الله علیه و آله ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میلاد امام جعفر صادق صلی الله علیه و آله ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل میلاد امام جعفر صادق صلی الله علیه و آله ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

۵۳

اشاره

هفدهم ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری، در خانه پیشوای پنجم،
حضرت امام محمدباقر علیه السلام و «امّ فروه»، ششمین حجت خداوند بر زمین،
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام ، به دنیا پلک گشود و از این میلاد پرخیر و برکت،
نه فقط مدینه آن روز، که قلب همه دوست داران اهل بیت خورشید، به ویژه
شیفتگان و عاشقان مکتب جعفری، سرشار از شادمانی و سرور شد. پیشوای
بزرگی به دنیا آمد که عظمت علمی اش، بر هیچ کس پوشیده نیست و شیعه و سنّی،
عظمت علمی ایشان را می ستودند؛ از «ابوحنیفه» و «مالک» و «ابن حجر هیثمی»
گرفته، تا «جابر بن حیان» و «هشام بن حکم» و «محمد بن مسلم» و… دانشگاه
بزرگی را که تأسیس کرد، افزون بر اینکه شاگردان بزرگ و زیادی را به جامعه
اسلامی هدیه کرد، مجال بسیار خوبی هم برای اتحاد جامعه اسلامی و مسلمانان
آن زمان بود؛ به گونه ای که بزرگان اهل سنت همچون «ابوحنیفه» و «مالک» و
دیگران، به شاگردی امام صادق علیه السلام افتخار می کردند. حتی این سخن از
«ابوحنیفه» ـ از پیشوایان مشهور اهل سنت ـ معروف است که: «لَوْلا السَّنَتان،
لَهَلَکَ نُعْمان؛ اگر آن دو سال نبود، نعمان یعنی ابوحنیفه هلاک می شد.» میلاد
امام جعفر صادق علیه السلام مبارک!

نمونه ایی از موضع گیری های هدایتگرانه امام صادق علیه السلام

یکی از ویژگی های بارز امام صادق علیه السلام ، مبارزه با بدعت ها و انحراف های پیش روی جامعه اسلامی
بود. از جمله این انحراف ها، رواج مکتب قیاس در تشخیص احکام و وظایف شرعی بود که آن را بعضی
از فقهای آن دوره پایه گذاری کردند. در تاریخ آمده است که روزی یکی از شاگردان امام صادق علیه السلام به
محضر ایشان رسید، حضرت به او فرمودند:

«شنیده ام که تو بر اساس قیاس فتوا می دهی؟

ـ آری!

ـ وای بر تو! اولین کسی که بر این اساس نظر داد، شیطان بود؛ وقتی که خداوند به او دستور داد به
آدم سجده کند، گفت: «من سجده نمی کنم؛ زیرا مرا از آتش آفریدی و او را از خاک، و آتش گرامی تر از
خاک است».

سپس حضرت برای اثبات بطلان قیاس، مثال هایی را آوردند:

ـ به نظر تو کشتن کسی به ناحق مهم تر است یا زنا؟

ـ کشتن کسی به ناحق.

ـ پس چرا برای اثبات قتل، دو شاهد کافی است؛ ولی برای ثابت کردن زنا چهار گواه لازم است؛ آیا
این قانون اسلام با قیاس توافق دارد؟

ـ خیر!

ـ نماز مهم تر است یا روزه؟

ـ نماز!

ـ پس چرا بر زن حائض، قضای روزه واجب است، ولی قضای نماز واجب نیست؛ آیا این حکم با
قیاس توافق دارد؟

ـ خیر!

… و به شیوه و با کمک مثال های مختلف، حضرت کوشیدند تا عالمانه و مستدل، او را متوجه
انحراف روش و شیوه فکری اش کنند…».

یک جرعه آفتاب

در محضر پیشوای ششم، صادق آل محمد صلی الله علیه و آله

«مدت زندگی مردم، بیشتر با احسان و نیکوکاریشان تعیین می شود تا با عمر مقدرشان و بیش از
آنکه به سبب فرا رسیدن اجل خود بمیرند، بر اثر گناهان خویش می میرند».

«هر که در طول روز، بیشترین دغدغه اش مسائل دنیا باشد، خداوند مُهر فقر را بر پیشانی او زده،
کارش را پریشان می سازد و از دنیا به چیزی بیش از قسمت خود نرسد».

«دوستت را فقط بر اسراری آگاه کن که اگر دشمنت بر آن مطلع می شد، برای تو ضرری نداشت؛
زیرا دوست هم گاهی دشمن می شود».

«کسی که برادر مسلمانش نزد او آید و او گرامیش دارد، در حقیقت خدای تعالی را گرامی داشته
است».

«هر که یک حاجت برادر مؤمنش را روا کند، خداوند صد هزار حاجت او را در قیامت برآورده
می سازد».

«برای قلب مؤمن چیزی زیان آورتر از پرخوری نیست».

«هر کس در حال انتظار فرج امام مهدی علیه السلام بمیرد، همچون کسی است که با او در خیمه او باشد؛
بلکه بالاتر، مانند کسی است که در کنار پیامبر خدا جنگیده باشد».

«همه ایمان، عمل است و گفتار، بخشی از این عمل».

«هر کس که کار نیکش او را شادمان و کار بدش او را اندوهگین سازد، مؤمن است».

«مؤمن کسی است که درآمدش پاک و حلال باشد… زیادی مالش را انفاق کند و خود را از کلام
اضافی نگاه دارد».

«سزاوار نیست مؤمن در مجلسی بنشیند که در آن معصیت خدا می شود و او قادر به تغییر
کارهای آن مجلس نیست».

«دل حرم خداست؛ پس جز خدا کسی را در حرمش جای مده».

«هر که می خواهد بداند چه منزلتی در نزد خدا دارد، ببیند منزلت خدا در نزدش چگونه است».

«هرگاه دو مؤمن به هم برسند، آن که دیگری را بیش تر دوست بدارد، برتر است».

«خداوند می فرماید: بنده من با چیزی بهتر از انجام دادن واجبات، محبوب من نمی شود».

«سه چیز فراموشی را می برد و حافظه را زیاد می کند؛ قرائت قرآن، مسواک و روزه».

«هر کس دین خدا را بزرگ شمارد، حقوق برادران دینی اش را هم ارج می نهد و هر که دین خدا
را کم ارزش بداند، به حقوق برادرانش هم کم توجه است».

چراغ راه

«به قدری علوم از امام جعفر صادق علیه السلام نقل شده که زبان زد مردم شده و آوازه آن، همه جا
پیچیده است و از هیچ یک از افراد خاندان او، به اندازه ایشان علم و دانش نقل نشده است».

«.. در مجالس درس او تنها کسانی که بعدها مذاهب فقهی را تأسیس کردند شرکت نمی کردند؛
بلکه فلاسفه و طلاب فلسفه از مناطق دور دست، در آن حاضر می شدند. «حسن بصری» مؤسس
مکتب فلسفی «بصره» و «واصل بن عطاء» مؤسس مذهب معتزله، از شاگردان او بودند که از زلال چشمه
دانش او سیراب می شدند».

ابوحنیفه (پیشوای فرقه حنفی): «من دانشمندتر از جعفر بن محمد صلی الله علیه و آله ندیدم».

مالک (پیشوای فرقه مالکی): «مدتی در نزد جعفر بن محمد علیه السلام رفت و آمد می کردم. او را
همواره در یکی از سه حالت دیدم: یا نماز می خواند یا روزه بود و یا قرآن تلاوت می کرد و هرگز او را
ندیدم که بدون وضو حدیث نقل کند. در علم و عبادت و پرهیزکاری، برتر از جعفر بن محمد علیه السلام هیچ
چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و به قلب بشری خطور نکرده است».

ابن حجر هیثمی (از علمای اهل سنت): «به قدری علوم از او (امام صادق علیه السلام ) نقل شده که
زبان زد مردم گشته و آوازه آن، همه جا پیچیده است و بزرگ ترین پیشوایان (فقه و حدیث) مانند
یحیی بن سعید، ابن جُریح، مالک، سُفیان بن عُیَیْنَهْ، ابوحنیفه، شُعْبَه و ایوب سِجِسْتانی، از او روایت
نقل کرده اند».

ابوبحر جاحظ (از دانشمندان مشهور اهل سنت در قرن سوم): «جعفربن محمد صلی الله علیه و آله ، کسی
است که علم و دانش او جهان را پر کرده است و گفته می شود که ابوحنیفه و همچنین سُفیان ثوری، از
شاگردان اویند و شاگردی این دو تن در اثبات عظمت علمی او کافی است».

نظر شما چیه؟

آیا در مجالس درس امام صادق علیه السلام فقط علوم فقه و حدیث و تفسیر یا به تعبیر رایج، علوم
اسلامی تدری