پاورپوینت کامل عید سعید مبعث حضرت رسول اکرم(ص) ۸۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عید سعید مبعث حضرت رسول اکرم(ص) ۸۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عید سعید مبعث حضرت رسول اکرم(ص) ۸۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عید سعید مبعث حضرت رسول اکرم(ص) ۸۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

ـ زلال وحی

ـ اشاره

ـ گفتار مجری

ـ چراغ راه

ـ زلال قلم

ـ شعر

ـ کوتاه و گویا

ـ شکرستان

ـ آورده­اند که…

ـ نظر ما اینه…

ـ نظر شما چیه؟

ـ کتابستان

زلال وحی/عید مبعث حضرت رسول(ص)

به کوشش: امین عظیمی

اولین آیات نازله

«بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اقْرَأ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ
خَلَقَ الاِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ اقْرَأ وَ رَبُّکَ الاَکْرَمُ الَّذِی عَلَّمَ
بِالْقَلَمِ عَلَّمَ الاِنسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ؛ به نام خداوند بخشنده مهربان.
بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید، همان کس که انسان را از خون بسته­ای
خلق کرد! بخوان که پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است، همان کسی که به وسیله قلم
تعلیم نمود و به انسان آنچه را نمی­دانست یاد داد!» (علق: ۱ـ۵)

نکته: در بیشتر روایات از طریق شیعه و سنی وارد شده که این سوره، اولین سوره­ای است
که بر رسول خدا(ص) نازل شده است و اولین چیزی که نازل شده پنج آیه از اول این سوره
بوده.[۲۴]

شرح

دینی که ادعای جاودانی و جهانی بودن را دارد، باید نگاهش به جهان و انسان و زندگی،
نگاهی جاودانی و جهانی باشد. ازاین­رو، اساس دین اسلام، علم­آموزی در کنار حضور نقش
خدا در تمامی پدیده­هاست.

پیام­ها

۱. اسلام دین علم و تعلیم و خواندن به نام خداست.

۲. توجه به خالق، اساس دین و توسل به نام خالق آغاز دین­داری است.

۳. خلقت انسان و تعلیم او، بزرگ­ترینِ نعمت­های الهی است و دلیل وجود خالقی کریم.

شرح

«ما کانَ مُحَمَّدٌ أَبا اََحَدٍ مِن رِجالِکُم وَ لکِن رَسُولَ اللهِ وَ خاتَمَ
النَّبِیینَ وَ کانَ اللهُ بِکُلِّ شَیءٍ عَلیماً؛ محمد(ص) پدر هیچ یک از مردان شما
نیست، بلکه رسول خدا و خاتم پیامبران است و خداوند به همه چیز داناست».(احزاب:۴۰)

نکته­ها

«خاتم» به معنای نگین انگشتر است که در قدیم با حک کردن نام خود بر روی آن، پایان
نامه­ها و دستورها را با آن مُهر می­کردند و در اینجا کنایه از آخرین پیامبر بودن
است.

گرچه در قرآن آیات فراوانی بیانگر جهان­شمولی و جاودانگی آیین حضرت محمد(ص) است،
ولی این آیه روشن­ترین دلیل بر خاتمیت پیامبر اسلام است. این آیه تنها آیه­ای است
که هم نام پیامبر و هم رسالت پیامبر را در قالب دو عنوان ذکر کرده است:
«مُحَمَّدٌ»…، «رَسُولَ­اللهِ»…، «خاتَمَ­النَّبِیینَ».[۲۵]

پیام­ها

۱. پسرخوانده هرگز پسر نیست و پدرخوانده نیز پدر نیست تا ازدواج او با همسر مطلّقه­
پسرخوانده­اش جایز نباشد. «ماکانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِن رِجالِکُم»

۲. حکم مادری همسران پیامبر برای مردم، (که در آیه ۶ مطرح شد) دلیل حکم پدری آن
حضرت نیست. «ماکانَ مُحَمَّدٌ أبا أحَدٍ»…

۳. خاتمیت پیامبر اسلام، بر اساس علم و حکمت الهی است. «خاتَمَ النَّبِیینَ …
اللهُ بِکُلِّ شَیءٍ عَلیماً».[۲۶]

هدف بعثت پیامبر

«یا أیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أرسَلناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً. وَ
داعِیاً إِلَی اللهِ بِإِذنِهِ وَ سِراجاً مُنیراً؛ ای پیامبر! ما تو را گواه
فرستادیم و بشارت­دهنده و انذارکننده! و تو را دعوت­کننده به سوی خدا به فرمان او
قرار دادیم، و چراغی روشنی­بخش!» (احزاب: ۴۵ و ۴۶)

نکته­ها

در این دو آیه، هدف از رسالت پیامبر اکرم(ص) در جامعه بیان شده است. او مردم را به
سوی خدا دعوت می­کند و شیوه­ او در این دعوت، بشارت و انذار است، اما نه فقط با
زبان، بلکه عمل او نیز حجّت بر مردم و الگویی برای آنان است.

پیام­ها

۱. باید نقش و مسئولیت افراد را به آنان و جامعه
اعلام کرد. «یا أَیهَا النَّبِی إِنَّا أَرسَلناکَ» …

۲. در برابر نیش­ها و آزار دشمن، تحمّل لازم است.
«أَرسَلناکَ شاهِداً» … (و در آیه بعد می­خوانیم: «وَ دَع أَذاهُم»)

۳. پیامبر بر اعمال مردم گواه است. «شاهِداً»

۴. کسی می­تواند بشارت و هشدار دهد که بر اعمال و
رفتار مردم شاهد و در صحنه حاضر باشد. «شاهِداً وَ مُبَشِّراً»

۵. در تبلیغ و تربیت، بشارت و انذار هر دو لازم است.
«مُبَشِّراً وَ نَذیراً»

۶. بشارت و انذار، وسیله­ دعوت انبیاست. «مُبَشِّراً
وَ نَذیراً وَ داعِیاً»

۷. انبیا مردم را به سوی خدا دعوت می­کنند، نه خود.
«داعِیاً إِلَی اللهِ»

۸. انبیا نیز در برابر خداوند از خود استقلالی
ندارند و موفقیت و دعوت آنان با اذن الهی است. «بِإِذنِهِ».

۹. پیامبر در جامعه، چراغ هدایتی است که نور آن سبب
رشد، حرکت و تشخیص است. «سِراجاً مُنیراً».[۲۷]

رسالت جهانی پیامبر

«وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا کَافَّه لِلنَّاسِ بَشِیراً وَ نَذِیراً وَ لَکِنَّ
أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ؛ و ما تو را جز برای همه مردم نفرستادیم تا ]آنها
را به پاداش­های الهی[ بشارت دهی و [از عذاب او] بترسانی ولی بیشتر مردم
نمی­دانند!» (سبأ: ۲۸)

پیام­ها

۱. رسالت پیامبر اسلام جهانی است. «أَرْسَلْنَاکَ … کَافَّهً لِّلنَّاسِ».

۲. مهم­ترین نقش انبیا در هدایت مردم، هشدار و بشارت است. «مَا أَرْسَلْنَاکَ
إِلاَّ … بَشِیراً ونَذِیراً».[۲۸]

زلال وحی

ـ وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا کَافَّهً لِّلنَّاسِ بَشِیراً وَ نَذِیراً وَ لَکِنَّ
أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ یعْلَمُون. [سبأ: ۲۸]

ـ وَمَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَهًً لِّلْعَالَمِینَ. [انبیا: ۱۰۷]

ـ هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیظْهِرَهُ عَلَی
الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ. [صف: ۹]

ـ وَیوْمَ نَبْعَثُ فِی کُلِّ أُمَّهٍٍ شَهِیداً عَلَیهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ
وَجِئْنَا بِکَ شَهِیداً عَلَی هَؤُلاء وَنَزَّلْنَا عَلَیکَ الْکِتَابَ تِبْیاناً
لِّکُلِّ شَیءٍ وَهُدًی وَرَحْمَهً وَبُشْرَی لِلْمُسْلِمِینَ. [النحل: ۸۹]

ـ ما کَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِکُمْ وَلَکِن رَسُولَ اللَّهِ
وَخَاتَمَ النَّبِیینَ وَکَانَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیءٍ عَلِیمًا. [احزاب: ۴۰]

ـ یا أَیُّهَا النَّبِی إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ شَاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً
وَ دَاعِیا إِلَی اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُّنِیرًا. [احزاب: ۴۵ و ۴۶].

اشاره

محمدعلی کعبی

شناسنامه

نام: محمد

نام پدر: عبدالله

نام مادر: آمنه بنت وهب

تولد: عام­الفیل، ۱۷ ربیع­الاول، ۶۱۶۳ سال پس از هبوط آدم

محل تولد: مکه

روزشمار

۶ سالگی: وفات مادر

۸ سالگی: وفات عبدالمطلب

۱۲ سالگی: سفر با ابوطالب به شام

۲۵ سالگی: ازدواج با خدیجه

۴۰ سالگی: بعثت

۴۵ سالگی: تولد حضرت فاطمه سلام الله علیها

۵۰ سالگی: وفات ابوطالب و خدیجه

۵۲ سالگی: معراج

۶۳ سالگی: پرواز به ملکوت

سال ۶۱۰ میلادی بود. مردی از مکه بارها خواب­هایی می­دید که عیناً در خارج به وقوع
می­پیوست و در عالم رؤیا، فرشته­ای او را به «یا رسول­الله» خطاب می­نمود. هرچه به
چهل سالگی نزدیک­تر می­شد، به تنهایی و خلوت، بیشتر علاقه­مند می­شد. به نقطه­ای
دور از شهر می­رفت؛ به غاری که چهل دقیقه سربالایی را پیاده برای رسیدن به آن طی
می­کرد تا به حسِ دل نشین عبادت پروردگاری یکتا برسد.

۲۷ روز از ماه رجب می­گذشت. روز دوشنبه بود. رسول خدا در غار حرا، دو فرشته را در
خواب دید که وارد غار شدند؛ یکی بالای سر آن حضرت نشست و دیگری پایین پای او. آن که
بالای سر پیامبر نشست نامش جبرئیل بود؛ همان که برای رسل قبل نیز پیام پروردگار را
می­برد و آن که پایین پای حضرت نشست میکائیل نام داشت.

پیامبر، وحشت­زده از خواب برخاست و چنان­که در خواب دیده بود، دو فرشته را در بالای
سر و پایین پای خود مشاهده کرد.

جبرئیل، ورقه­ای از دیبا به دست او داد و گفت: «اقرأ» یعنی «بخوان»!

پیامبر فرمود: «چه بخوانم؟ من که نمی­توانم بخوانم»! برای بار دوم و سوم نیز همین
جملات رد و بدل شد و بار چهارم جبرئیل گفت: «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی
خَلَقَ. خَلَقَ الإنسَانَ مِنْ عَلَقٍ». این اولین آیات کتابی به نام قرآن بود. چند
لحظه بعد جبرئیل رفت و کلماتی را که آورده بود، بر جان فرستاده حقیقت نقش­بسته
گذاشت.

پیامبر نمی­توانست در غار بماند، از آنجا بیرون آمد و به سوی مکه به راه افتاد.

در راه به هر سنگ و درختی که عبور می­کرد با زبان فصیح به او سلام کرده و تهنیت
می­گفتند.

همین که به وسط کوه رسید آوازی از بالای سرش شنید که می­گفت، «ای محمد! تو پیغمبر
خدایی و من جبرئیلم.» این همان حادثه­ای بود که یهودیان متنعّم لبنان و باغ­های سیب
را به حجاز و سرزمین­های لم­یزرع کشانده بود و همان حادثه­ای که پیغمبران پیشین به
آن گواهی داده بودند.

بسیاری از دانشمندان ادیان آن روز، پیامبر را ندیده بودند؛ اما از فرزندان خود بهتر
می­شناختند و در نزد بسیاری از ستم دیدگان و رنج­دیدگان، بعثت او و تحول در عالم
بشری مسئله­ای مسلّم بود که بسیار از آن یاد می کردند.

“

۲۷ رجب، روزی بود که آخرین فرستاده خداوند برای هدایت بشر، به رسالت و پیامبری
مبعوث شد.

مردی از تبار پیامبران اولوالعزم ظهور کرد، چون خورشید از بالای کوه نور، به سمت
مکه گسیل شد و روز را در چشمان تاریک شب کاشت.

رسالت او امروز نزدیک است که بیشترین پیروان را در میان بشر داشته باشد و بعثت او
تمام زمین و زمینیان را آن­چنان متبرک ساخت که وصف آن از طاقت قلم بیرون است.

گفتار مجری

اسوه حسنه

سخن از پیامبر، سخن از تمام صفات نیکی است که یک انسان می­تواند با کوشش و مجاهدت
نفس، به دست بیاورد. پیامبر اسلام، مظهر تمام فضائل بودند.

از پیامبر چیزی درخواست نشد که به آن پاسخ منفی بدهند. حاجت نیازمندی را رد نکردند
و تا آنجا که برایشان امکان داشت، نیاز او را برآورده ساختند.

امروز، روز بعثت این نعمت الهی است. چه خوب است که از او بخواهیم از خداوند برای ما
طلب آمرزش کند و بخواهد که همچون او در مسیر حق گام بگذاریم.

پیامبر گرامی اسلام، نمازش در عین اینکه تمام و خالی از نقص بود، ولی کوتاه بود و
خطبه­اش از همه خطبه­ها کوتاه­تر و از بیهوده­گویی پرهیز داشت. مردم، آن حضرت را به
وسیله بوی خوشی که از ایشان به مشام می­رسید، می­شناختند.[۲۹] آری به درستی که صفای
باطن، جداً صفای جان و تن می­آورد.

«ای در تو جمال حق نمودار

زیبنده تو است من رءانِی…

گر کُنه تو را کلیم جوید

طور است و جواب لن ترانی»

“

موعود نجات­بخش

در ۲۷ رجب، جبرئیل امین در غار حرا واقع در شمال مکه، از سوی خداوند بر حضرت
محمد(ص) نازل شد و آیات آغازین سوره علق را برای ایشان آورد. آن حضرت، شب­ها و
روزهای بسیاری را در غار حرا، به دور از غوغای مردم، به عبادت و راز و نیاز با
پروردگار خویش می­پرداخت.

از کلام حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) است که می­فرمود:

«خدا پیامبر را پس از یک دوران طولانی که دیگر پیامبران نبودند فرستاد؛ زمانی که
میان طرفداران مذاهب گوناگون نزاع درگرفته و راه اختلاف می­پیمودند. پس او را در پی
پیامبران فرستاد و وحی را با فرستادن پیامبر ختم نمود پس پیامبر با تمام مخالفانی
که به حق پشت کردند و از آن منحرف گشتند، به مبارزه پرداخت».

آری، بعثت پیامبر در طول دوران تمام پیامبران پیش از ایشان، یک وعده و بشارت الهی
بوده است؛ به گونه­ای که آمدن و ظهور ایشان را بسیاری از یهودیان حجاز و
صومعه­نشینان شنیده بودند.

در آن زمان، جامعه بشری و به ویژه فضای حجاز و مکه که باید مرکز وحدانیت و دین حنیف
ابراهیمی به شمار می­آمد، به انحطاط و زشتی کشیده شده بود.

امام علی(ع) در بخش دیگری از سخنان خود می­فرمایند:

«خداوند محمد را در اوضاعی مبعوث کرد که هیچ یک از اعراب، کتابی نمی­خواند و داعیه
پیامبری­اش نبود. پس آن بزرگ­مرد، مردم را به پیش رهبری کرد در جایی سزاوار،
مقامشان داد و به [ساحل] نجاتشان رسانید».

چراغ راه
امام خمینی(ره)

«پیغمبر بزرگ اسلام همه چیزش را فدای اسلام کرد تا پرچم توحید را به اهتزاز درآورد
و ما به حکم پیروی از آن بزرگوار باید همه چیزمان را فدا کنیم تا پرچم توحید برقرار
بماند».[۳۰]

رهبر معظم انقلاب اسلامی

«در این مقطع زمانی یاد و نام مبارک پیامبر اعظم از همیشه زنده­تر است و این یکی از
تدابیر حکمت و الطاف خفیه الهی است. امروز اسلام و ملت ما بیش از همیشه به پیغمبر
اعظم خود نیازمند است». [۳۱]

اسمیت کشیش

«محمد(ص) وضع اجتماعی زن را تغییر داد و جلو زنده به گور کردن دختران را که در
جاهلیت رسم بود گرفت.»

ـ «اصول دین محمد(ص) چنان با عقل انسانی سازگار است که در مدت کمتر از ۵۰ سال،
اسلام در قلب نیمی از مردم روی زمین جای گرفت».[۳۲]