پاورپوینت کامل رحلت امام خمینی ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رحلت امام خمینی ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رحلت امام خمینی ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل رحلت امام خمینی ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۵

سه شنبه

۱۴ خرداد ۱۳۸۷

۲۸ جمادی الاول ۱۴۲۹

۳. Jun. 2008

ـ اشاره

ـ گفتار مجری

ـ چراغ راه

ـ زلال قلم

ـ شعر

ـ با خاطرات

ـ آورده اند که…

اشاره/ در یک نگاه

روح الله حبیبیان

حضرت آیت الله العظمی روح الله موسوی خمینی در ۲۰ جمادی الثانی ۱۳۲۰ (ه . ق) در
خمین و در یک خانواده روحانی به دنیا آمد. پدر ایشان سید مصطفی، در اواخر ۱۳۲۰ در ۴۷ سالگی،
به دست فئودال ها به شهادت رسید. حضرت امام، تحت تربیت عمه و مادر دل سوز و مراقبت های
برادر بزرگوارش مرحوم آیت الله پسندیده رشد کرد و پس از تحصیلات مقدماتی در خمین در ۱۳۳۹
عازم حوزه علمیه اراک شد و سپس در سال ۱۳۴۰، در محضر حضرت آیت الله العظمی
حاج شیخ عبدالکریم حائری، به قم عزیمت کرد و سطوح عالی علمی را از پیش رو گذراند؛ تا جایی که پس
از فوت آیت الله حائری در سال ۱۳۵۵، به عنوان استادی مطرح و مجتهدی عالم، در حوزه قم جا افتاد.

تحصیل فلسفه و عرفان در کنار فقه و اصول و استفاده معنوی از عارف کامل آیت الله شاه آبادی،
آوازه شهرت او را در بین طلاب گسترش داد؛ تا جایی که همزمان با ورود آیت الله العظمی بروجردی به قم،
بزرگ ترین کرسی تدریس حوزه علیمه به وی اختصاص یافت. پس از درگذشت آیت الله بروجردی و مطرح
شدن امام به عنوان مرجع تقلید، مسئله تشکیل انجمن های ایالتی و ولایتی و لوایح شش گانه شاه و
انحرافات ریشه ای دستگاه از موازین شرعی و قانونی مطرح شد که موجب موضع گیری جدی حضرت
امام رحمه الله در این باره، و رخداد حادثه ۱۵ خرداد ۱۳۴۱، (ه . ش) و شهادت هزاران نفر شد.

نطق کوبنده امام در مدرسه فیضیه، موجب بازداشت و زندانی شدن ایشان به مدت یک سال شد.
مدتی از آزادی ایشان نگذشته بود که سخنرانی رسوا کننده ایشان درباره کاپیتولاسیون، منجر به
دستگیری و تبعید ایشان در ۱۳ آبان ۱۳۴۲ به ترکیه و سپس به نجف اشرف شد. در این سال ها،
قیام ملی ایران با رهبری امام، به اوج خود رسید؛ تا اینکه در بهمن ۵۷، رژیم سلطنتی ایران سقوط
کرد و با بازگشت امام به میهن، نظام جمهوری اسلامی، رسما در ایران برقرار شد.

روح ملکوتی بنیان گذار انقلاب، پس از سال ها تلاش معنوی و علمی و سیاسی و ایجاد تحولی
شگرف در تاریخ معاصر، در ۱۴ خرداد ۱۳۶۸، به ملکوت اعلی پیوست… .

گفتار مجری

جلوه های نظم

از ویژگی های مهم رفتاری امام، نظم و انضباط دقیق در کارها بود. برای مثال، روزانه ایشان اعم
از عبادت، قرائت قرآن و ادعیه، مطالعه های گوناگون، گوش کردن به اخبار، قدم زدن، نرمش کردن،
رسیدگی و پاسخ گویی به امور شرعی و اجازات و امور مربوط به وجوهات، ملاقات ها، معاشرت و انس
با افراد خانواده، خوراک و نظافت و استراحتشان، همه در وقت معین و حتی بدون جابجایی اندک
دقایقی انجام می شد.

ساده زیستی امام

حضرت امام در طول مدتی که در نجف اشرف اقامت داشتند، در خانه ای محقّر و فرسوده، در
یکی از کوچه های «شارع الرسول»، همچون سایر طلاب، اجاره نشین بودند. بعد از پیروزی انقلاب نیز
چه در ایامی که در قم بودند و چه در حدود ده سالی که در جماران اقامت داشتند، به صورت مستأجر
زندگی می کردند. منزل جماران ایشان که متعلق به داماد آقای جمارانی بود، مساحتی حدود ۱۲۰ متر
با ۷۰ متر زیر بنا داشت.

امام با هر گونه رفتاری که شبیه رفتارهای اشرافی باشد به شدت مخالف بود. برای مثال، در پاییز
سال ۱۳۶۴، پوست ساق پای امام دچار خشکی و خارش شده بود. یکی از پزشکان پوست، بعد از
معاینه و توصیه دارو گفت: «روزی یک یا دو بار پایتان را در شیر قرار دهید» با اینکه حضرت امام در
برخورد با پزشکان و دستورالعمل های آنان بسیار انعطاف پذیر بودند، ولی همین که این مسئله مطرح
شد به شدت برآشفتند و با لحنی تند و شتاب زده فرمودند: «من این کار را نمی توانم بکنم».

تواضع و فروتنی امام

امام با وجود صلابت و ابهت عجیبی که در چهره و رفتارش موج می زد، همواره تواضع و فروتنی
خویش را در برخوردها حفظ می کرد؛ از جمله آنکه معمولاً ایشان ابتدا سلام می کردند و کمتر کسی
می توانست در سلام کردن به ایشان سبقت بگیرد.

ایشان احترام فوق العاده ای برای افراد مسن، به ویژه علما قائل بودند. روزی که چند نفر از علمای
مسن تهران برای ملاقات با ایشان تشریف آوردند، امام با توجه به اینکه به زمان بندی و تنظیم وقت
کارها اهمیت فوق العاده ای می دادند، به محض ورود ایشان فرمودند: «کارها را بگذارید برای بعد،
آقایان معطل نشوند.» و بعد برخلاف همیشه لباس کامل و عبا و عمامه پوشیدند، محاسنشان را شانه
زدند و به احترام آقایان، ایستاده معانقه کردند و برای اولین بار روی کاناپه ننشستند، بلکه روی زمین
نشستند…».

در این میان احترام و فروتنی امام در برابر استادان شان فوق العاده بود. فرزند آیت الله شاه آبادی
ـ استاد امام ـ نقل می کند: روزی عده ای از بزرگان نجف به منزل ما تشریف آورده بودند؛ امام هم
پشت به قبله نشسته بودند، ناگهان متوجه عکس مرحوم پدرم بالای سرشان شدند؛ بلافاصله از جا
برخاستند و رو به قبله مقابل عکس نشستند تا به عکس استادشان هم ادای احترام کرده باشند.

چراغ راه

نصایح اخلاقی و عرفانی امام

«از حالا به فکر باشید؛ از جوانی به فکر باشید. الآن هر قدمی که بر می دارید، رو به قبر است.
هر دقیقه ای که از عمر شریف شما می گذرد، یک مقداری به قبر و به آنجایی که از شما سؤالات
خواهند کرد، دارید نزدیک تر می شوید. فکر این مطلب را بکنید… هیچ کس هم سند به شما نداده است
که ۱۲۰ سال عمر می کنید. ممکن است ۲۵ ساله انسان بمیرد، ممکن است همین حالا خدای
نخواسته… باید مراقبت کنید و اخلاق خود را مهذب کنید».

«هر معصیتی که انسان می کند، با یکی از نعمت های خداست و هر جا معصیت می کند، در
محضر خداست؛ چقدر وقاحت می خواهد که شخص در حضور حق تعالی معصیت او را بکند».

«سعی کنید تا جوان هستید خصلت های بد در وجودتان ریشه ندواند؛ زیرا با گذشت عمر، این
خصلت ها راسخ می شود و انسان به حالی می رسد که رهایی از دست این خصلت ها امکان پذیر
نیست؛ تا جوان هستید به عبادات و خصلت های خوب، خودتان را عادت بدهید».

«ای عزیز!… وجود جهنم و عذاب آن از ضروریات جمیع ادیان و واضحات برهان است… چه
شده که ما این قدر در خواب غفلت و جهالتیم… رسول خدا و اولیاء تا آخر عمر هم از خوف خدا قرار
نداشتند و خواب و خوراک نداشتند…. علی بن الحسین علیه السلام ، امام معصوم گریه ها و زاری هایش و
مناجات و عجز و ناله هایش دل را پاره پاره می کند. ما را چه شده که هیچ حیا نکرده از محضر ربوبیت
این قدر هتک حرمات و نوامیس الهی را می کنیم. ای وای بر ما و غفلت ما! و… ای وای بر حال ما در
برزخ و سختی های آن و در قیامت و ظلمت های آن!…»

«بهترین علاج ها که علمای اخلاق و اهل سلوک از برای این مفاسد اخلاقی فرموده اند این
است که هر یک از این ملکات زشت را که در خود می بینی در نظر بگیری و بر خلاف آن تا چندی
مردانه قیام و اقدام کنی و همت بگماری برخلاف نفس تا مدتی و بر ضد خواهش آن رذیله رفتار کنی
و از خدای تعالی در هر حال توفیق طلب کنی که با تو اعانت کند در این مجاهده. مسلّما بعد از مدت
قلیلی آن خُلق زشت رفع شده و شیطان از این سنگر فرار کرده، جنود رحمانی به جای آنها برقرار
می شود».

قرآن و روایات از منظر امام خمینی رحمه الله

به کوشش: امین عظیمی

قرآن

«۱. اگر قرآن نبود، باب معرفت اللّه بسته بود الی الابد .

۲. قرآن کتاب انسان سازی است، مکتب اسلام مکتب انسان سازی است، انسان به همه ابعاد.

۳. این قرآن است که هدایت می کند ما را به مقاصد عالیه ای که در باطن ذاتمان توجه به او
هست، و خودمان نمی دانیم.

۴. از انس با قرآن کریم، این صحیفه الهی و کتاب هدایت، غفلت نورزند؛ که مسلمانان هر چه
دارند و خواهند داشت در طول تاریخ (گذشته و آینده)، از برکات سرشار این کتاب مقدس است.

۵. تدریس قرآن – در هر رشته ای از آن – را محطّ نظر و مقصد اعلای خود قرار دهید.

<