پاورپوینت کامل سالروز وحدت حوزه و دانشگاه ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سالروز وحدت حوزه و دانشگاه ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سالروز وحدت حوزه و دانشگاه ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سالروز وحدت حوزه و دانشگاه ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۶۳

چهارشنبه

۲۷ آذر ۱۳۸۷

۱۸ ذیحجه ۱۴۲۹

۱۷.Dec.2008

ـ اشاره

ـ گفتار مجری

ـ چراغ راه

ـ زلال قلم

ـ نظر شما چیه؟

اشاره

سید محمدمهدی موسوی

* شهید مفتح؛ منادی وحدت حوزه و دانشگاه

شهید ایت الله مفتح را نماد وحدت حوزه و دانشگاه می دانند؛ زیرا او که خود از دو
تفکر حوزوی و دانشگاهی تأثیر پذیرفته بود، در نزدیک کردن این دو نهاد علمی، کوشش ها
کرد. وی معتقد بود که دانشگاهیان با فراگیری علوم اسلامی و ایجاد روح زهد و تقوا در
میان دانشگاه ها می توانند در راه ایجاد محیطی آماده که به ترتیب متخصصان همت
می گمارد، تلاش کنند. وی همچنین معتقد بود حوزویان باید به علوم روز مسلط شوند و از
این راه در مسیر تبلیغ و ترویج معارف الهی، گام بردارند.[۱]

شهید مفتح خود در جایی می گوید: «اگر بین دو قشر روحانی و دانشگاهی اختلافی پدید
آمد و قشر روشن فکر برای خود راهی پیش گرفت و قشر مذهبی راهی دیگر، مطمئن باشید
اولین مرحله شکست و بدبختی همین جاست».[۲]

مقاله آن شهید بزرگوار با عنوان «وحدت مسجد و دانشگاه» در حدود سال های ۱۳۴۰ در
نشریه مکتب اسلام چاپ شده، به خوبی از اندیشه و تلاش علمی او در کنار تلاش های
عملی اش در زمینه ایجاد چنین وحدتی و تأکید بر ضرورت وجودی آن خبر می دهد.

* ضرورت وجودی وحدت

بی هیچ تردیدی وحدت حوزه و دانشگاه، امری ضروری است؛ چرا که این دو نهاد در حقیقت
دو رکن اساسی نظام مقدس اسلامی هستند که هر دو در انقلاب و اداره جمهوری اسلامی سهم
به سزایی داشته و دارند.

این دو نهاد فرهنگی، دو رکن اساسی و تعیین کننده در ساختار جامعه اسلامی به شمار
می روند که اهمیت تأثیرگذاری آن دو در روابط اجتماعی، امری بدیهی است. هر چند که
پایه های نظام، منحصر در این دو نیست؛ ولی میزان نفوذ این دو نهاد در کالبد اجتماع
به مراتب حساس تر از ارگان های دیگر است؛ به گونه ای که تأثیر دیگر بخش ها در کل
نظام، مستقیم یا غیرمستقیم برخاسته از کیفیت عملکرد این دو و پی آمد ارتباطشان با
یکدیگر است.

اگر نیک بنگریم، در می یابیم که حوزه و دانشگاه از آن جا که مستقیم یا غیرمستقیم از
بودجه ملی ارتزاق می کنند و ملت، بودجه این دو نهاد را با کمال افتخار و داوطلبانه
می پردازند، این دو تشکل قدرتمند بسان دو بال قوی اجتماع باید در خدمت اهداف ملت و
دست یابی به رضای الهی باشند؛ در غیر این صورت، اگر خدای ناکرده حوزه، مسئله هدایت
نسل ها و عصرها و استقرار عدل علوی را به فراموشی بسپارد، در حقیقت مثل آن است که
پشت به قبله رضای الهی نماز گزارده؛ دانشگاه نیز همچنین.

از همین روست که بر این باوریم حوزه و دانشگاه، برج بلند دیده بانی و حفاظت از جان
و مال و اندیشه و ایمان و فرهنگ مردم است و دانشجو و طلبه ای که این رسالت سترگ را
به فراموشی بسپرد، وظیفه و رسالت بزرگ خویش را وانهاده است.

حوزه و دانشگاه، دو سکوی پرواز جامعه، دو یار دیرین، دو پایگاه مردمی، دو کانون
آگاهی، دو نیاز بنیادین و دو رکن استقلال و آزادی ملت هستند. نه علم بدون ایمان
می تواند جامعه را اداره کند و نه ایمان فردی بدون قوانین اجتماعی اسلام و مدیریت
مکتبی و استفاده از کارشناسان می تواند نیازهای فردی و اجتماعی را برآورده سازد.
بنابراین، حوزه و دانشگاه تنها با یاری یکدیگر و با هم فکری و همکاری و تعاون و
برادری می توانند رسالت بزرگ خویش را محقق نمایند.

گفتار مجری

پیوند حوزه و دانشگاه؛ مایه استقلال جامعه اسلامی

برخلاف دیدگاه برخی مغرضان و کوته فکران، وحدت حوزه و دانشگاه نه تنها امری ناممکن
نیست که اساساً ریشه در سنت علمی و پیشینه تاریخی در دین مبین اسلام دارد. اگر
امروزه برخی حوزویان علاقه مند به حضور در دانشگاه ها و فراگیری علوم دانشگاهی جدید
می باشند به دلیل آن است که پیش از این نیز بسیاری از علوم دانشگاهی امروزی بخش های
مهمی از درس ها و بحث های گذشته حوزه های علوم دینی را در بر می گرفته است و بسیاری
از طلایه داران علوم جدید که تا امروز نیز اندیشه های آنان در دانشگاه های مطرح
دنیا مورد تدریس و بحث و نظر قرار دارد، از میان همین حوزه های علوم دینی
برخاسته اند. وحدت حوزه و دانشگاه هیچ گاه به مفهوم سلب استقلال فکری یا نفی هویت
مستقل یکی از این دو نهاد و یا سلطه یکی بر دیگری نیست؛ بلکه مفهوم اصلی این وحدت
در جامعیت دین اسلام است که در تأمین نیازهای بشری بر هر دو بعد مادی و معنوی آن
تأکید داشته است که بدون آن، آزادی و پیشرفت جامعه اسلامی تحقق نمی یابد.

اینکه حضرت امام(ره) با آن نگاه عمیق الهی و حکیمانه خویش فرمودند «استقلال کشور ما
منوط به استقلال همین دانشگاه ها و فیضیه هاست»، دقیقاً مؤید آن است که وحدت این
دونهاد بالنده به مفهوم وحدت و استقلال جامعه اسلامی است.

مصاحبه خودم از خودم

موضوع؛ وحدت حوزه و دانشگاه

صندلی داغ: ایا حوزه و دانشگاه با هم اختلاف دارند که حالا برای وحدت همایش
می گذارند؟

خودم: قبل از پیروزی انقلاب، نظام حاکم سعی می کرد حوزه و دانشگاه را در روبه روی
هم قرار دهد تا با این کار به اهداف پلید خود برسد که دیدیم با نزدیک شدن حوزه و
دانشگاه به هم نوزادی به نام انقلاب اسلامی متولد شد. در فضای کنونی جامعه و در
شناخت این اقدام راهبردی هنوز هم از این نوع نگاه تجلیل می شود.

صندلی داغ: وحدت حوزه و دانشگاه یعنی چه؟

خودم: یعنی اینکه حوزه و دانشگاه با حفظ هویت خود از دست آوردهای یکدیگر استفاده
کنند و یک هدف مشترک را در نظر بگیرند و تلاش کنند تا به آن برسند و آن اعتلای
اسلام ناب محمدی(ص) است اما هر کدام در فضای کاری خود.

صندلی داغ: بین تعامل و وحدت حوزه و دانشگاه و در نهایت اسلامی شدن دانشگاه ها چه
رابطه ای وجود دارد؟!

خودم: ببینید، تعامل بین حوزه و دانشگاه در حقیقت زمینه ای برای ایجاد وحدت است و
این وحدت مقدمه ای برای اسلامی شدن دانشگاه ها