پاورپوینت کامل شهادت ایت الله سید حسن مدرس روز مجلس ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شهادت ایت الله سید حسن مدرس روز مجلس ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شهادت ایت الله سید حسن مدرس روز مجلس ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل شهادت ایت الله سید حسن مدرس روز مجلس ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

۴۱

یک شنبه

۱۰ آذر ۱۳۸۷

۱ ذیحجه ۱۴۲۹

۳۰.Nov.2008

ـ اشاره

ـ گفتار مجری

ـ چراغ راه

ـ نکته ها

ـ زلال قلم

ـ کوتاه و گویا

ـ آورده اند که…

ـ شکرستان

ـ نظر شما چیه؟

ـ کتابستان

اشاره

فاطره ذبیح زاده

ایت الله سید حسن مدرس، یکی از مردان بزرگ و کم نظیر تاریخ ایران است. شهید مدرس
ضمن توجه به حوزه های علوم اسلامی، ازآن جاکه سیاست را برای خدمت به اسلام و زنده
کردن عدالت اسلامی و ارزش های آن می دانست، براساس وظیفه دینی، وارد مبارزه و
فعالیت های طاقت فرسای سیاسی شد و با همین نیت خداپسندانه، از جان خود گذشت. در
دوران استبداد صغیر، تلاش زیادی به منظور تدارک و تقویت مشروطه خواهان انجام داد و
در مقابل حاکم مستبد اصفهان ایستادگی کرد. در دوره دوم قانون گذاری، از طرف مراجع
نجف به عنوان یکی از مراجع طراز اول انتخاب و وارد مجلس شورای ملّی شد. از جمله
رخدادهای این دوره، تحمیل اولتیماتوم روسیه مبنی بر اخراج مورگان شوستر امریکایی از
ایران بود، که استقلال میهن را به هیچ می گرفت و (شهید) مدرس، شدیداً با پذیرش آن
مخالفت کرد.

هم زمان با جنگ جهانی اول، هنگامی که نیروهای متّفقین با زیر پا گذاشتن موضع
بی طرفی ایران، وارد کشور شدند و تهران در معرض اشغال نظامی نیروهای روس و انگلیس
قرار گرفت، مدرس به همراه گروهی از دوستانش به کرمانشاه مهاجرت کردند و در آنجا به
منظور برخورد با اشغالگران، دولت موقتی تشکیل دادند و موفق به بسیج ملّت و مبارزه
با اشغالگران و جلوگیری از تقسیم ایران گردیدند.

(شهید مدرس)، پس از بازگشت از مهاجرت و روی کار آمدن کابینه وثوق الدوله، به هنگام
قرارداد ۱۹۱۹ م. با انگلیسی ها، رهبری مبارزه را به عهده گرفت و مانع اجرای این
قرارداد گردید. پس از سقوط کابینه سید ضیا، در مجلس چهارم، شهید مدرس برای دومین
بار به عنوان نماینده مردم تهران در مجلس حضور داشت. در این دوره مدرس با رضاخان
وارد مقابله شد. سردار سپه پس از سقوط کابینه سید ضیا، وزارت جنگ را به دست گرفت و
در تمام امور لشکری و مالی مداخله می کرد و مانع لغو حکومت نظامی تهران بود. کاسه
صبر مدرس لبریز شد و در جلسه ۱۲ مهر ۱۳۰۱، متهورانه، سردار سپه را به باد انتقاد
گرفت و به کارهای خلاف قانون او اعتراض کرد. رضاخان که در رویای حکومت مطلقه بر
ایران بود، نخست به کمک طرفدارانش در مجلس، رژیم جمهوری را به شکل غیرقانونی مطرح
کرد که با رنج ها و سختی های مدرس و پشتیبانی مردم و مراجع از او، رضاخان در رسیدن
به هدفش ناکام ماند. پس از آن مدرس همچنان با فزون خواهی و برنامه های غیرقانونی
رضاخان روبه رو بود و به همین سبب در ۷ مرداد ۱۳۰۳ به کمک هم فکرانش، سردار سپه را
استیضاح کردند.

پس از پایان حکومت قاجار و انتقال حکومت به رضاخان، مدرس باز هم منزوی شد و از هر
راه ممکن تلاش می کرد رضاخان را از نوکری بیگانگان و به باددادن سرمایه مملکت منصرف
کند. سرانجام در ۱۶ مهر ۱۳۰۷، دو روز پس از بازگشایی هفتمین دوره مجلس، مأموران
دولتی، وحشیانه به منزل مدرس هجوم بردند و شبانه ایشان را از تهران خارج کردند و
به سوی مشهد بردند. سپس از آنجا به شهر خواف بردند و در وسط پادگان نظامی شهر،
سکونت دادند. در این دوره از او به شدت مراقبت می شد تا با کسی تماس برقرار نکند و
از ضروری ترین امکانات زندگی محروم بود. پس از نُه سال، به کاشمر منتقل شد و در
هنگام افطار، در ۲۶ رمضان ۱۳۵۷ برابر دهم آذرماه ۱۳۱۶ به دست مأموران رضاخان به
شهادت رسید.

گفتار مجری

با نگاهی گذرا به تاریخ، درمی یابیم که از اوائل قرن بیستم در سراسر دنیای اسلام،
ردپای شوم اجانب به چشم می خورد؛ از شمال آفریقا تا خاورمیانه و تا خاور دور. اما
در میان آن همه سیاهی ها و تاریکی ها، ستارگان پرفروغی که منجی دنیای اسلام و
مسلمان ها بودند، مایه امید و غرور حق طلبان هستند. از جهاد و مبارزه سید
جمال الدین اسدآبادی در شمال آفریقا، از فریاد و فتوای میرزای شیرازی و علمای بزرگ
نجف و از علما و آزادی خواهان در ایران اسلامی[۱] در میان این چهره ها، شهید مدرس،
چهره تابناک این مقطع از تاریخ ایران است که زندگی پربار و منش سیاسی الهی او
می تواند الگوی خوبی برای همگان و به ویژه سیاستمداران باشد.

اولین ویژگی بارزی که از این عالم مجاهد و والامقام در خلال حیات سیاسی اش
به گونه ای برجسته به یادگار مانده، روح بزرگ مقاومت و سازش ناپذیری او در برابر
قدرت های شیطانی و پایمردی در مقابل استبداد و استعمار است. مخالفت شهید مدرس با
قرارداد ۱۹۱۹ و ایستادگی او در برابر کودتاچیان و دشمنی او با دولت و حکومت رضاخان،
همگی در راستای مبارزه با نفوذ بیگانگان در ایران بود.

مدرس، مانند همه مجتهدین و علمای باتقوا و مبارز اسلامی در تمام زندگی اش، هرگز به
دنیا و زندگی و مادیات و مقام، به عنوان ارزش و هدف نگاه نکرد؛ لذا در سراسر زندگی
مبارزاتی آن مرد بزرگ، ذره ای ضعف و ترس و محافظه کاری مشاهده نمی شود. شهید مدرس
در اوضاع و احوال زمان خود تصور می کرد از طریق مجلس بتواند کشور را به عزت و عظمت
و استقلال برساند، ملت را بیدار کند و از سلطه بیگانه برهاند؛ از همین رو، با تمام
توان وارد میدان شد و از جان خود گذشت.

یکی دیگر از ویژگی های آن شهید بزرگوار، تیزبینی و هوش سیاسی و قدرت تشخیص
توطئه هاست. او قبل از آنکه خطرهای عمده ای برای مملکت رخ دهد، از روی نشانه ها،
زودتر از همه متوجه خطر می شد و به خواب هایی که بیگانگان برای ایران و ملّت ایران
می دیدند، پی می برد. مخالفت مدرس با طرح فریبنده جمهوری خواهی رضاخان، یکی از
بارزترین این نمونه هاست.

شهید مدرس، چه در زمانی که اکثریت مجلس با او بودند و از او الهام می گرفتند و چه
زمانی که در مجلس، با یاران صمیمی اش در اقلیت بود، یک مطلب برای او همواره صادق
بود و آن اینکه، در همه زمان ها، نظرات و دیدگاه های مدرس در مجلس تعیین کننده بود.
نفوذ کلامش فوق العاده بود. وقتی در مجلس مطلبی را عنوان می کرد، استیضاحی را مطرح
می نمود، درباره مسائل مهم روز نطق می کرد، دوست و دشمن، همه را مجذوب خود می کرد؛
تا آنجا که اگر بر اثر شلوغی صحن مجلس، برخی نمایندگان کلام او را نمی شنیدند،
بعداً از هم جویا می شدند که مدرس چه گفت؟

چراغ راه

حضرت امام خمینی (ره)

«(شهید مدرس) مجاهدی عظیم الشأن و متعهدی برومند و عالم بزرگواری که در دوران
اختناق رضاخانی می زیست. زمانی که قلم ها شکسته و زبان ها بسته و گلوها فشرده بود
او از اظهار حق و ابطال باطل دریغ نمی کرد».[۲]

«این عالم ضعیف الجثه با جسمی نحیف و روحی بزرگ و شاداب از ایمان و صفا و حقیقت و
زبانی چون حیدر کرار، رویارویشان ایستاد و فریاد کشید و حق را گفت و جنایات را
آشکار کرد و مجال را بر رضاخان کذایی تنگ و روزگارشان را سیاه کرد و عاقبت جان طاهر
خود را در راه اسلام عزیز و ملت شریف نثار کرد».[۳]

ایت الله العظمی مرعشی نجفی (ره)

«مرحوم ایت الله شهید آقای مدرس در عالم اسلام کاری کردند که جز از عهده ائمه
اطهار(ع) از هیچ عالم و مجتهد(ی) در تاریخ اسلام برنیامده و نمی اید. زندگی او
علی وار و شهادتش کاملاً شبیه امام جعفر صادق (ع) بود. مدرس ثابت کرد که تاریخ
زندگی ائمه ما کاملاً با حقیقت وفق می دهد».[۴]

امام خمینی(ره): «یک آدم اگر موافق تعلیم قرآن درست شود یک وقت می بیند که یک مدرس
از کار در می اید که یک مدرس مثل یک گروه است، جلوی قدرت رضاخان آن قدرت شیطانی
می ایستد».[۵]

بنیان گذار جمهوری اسلامی: «شما منتخبین مجلس، که از پشتیبانی جدّی ملّت عزیز
برخوردارید باید با کمال قدرت در مقابل قدرت های شیطانی… بایستید و از هیچ قدرتی
غیر از قدرت خداوند قادر نهراسید و جز به مصالح کشور به چیز دیگری فکر نکنید».[۶]

در وصیت نامه سیاسی ـ الهی امام خمینی(ره) خطاب به نمایندگان مجلس آمده است:

«از همه نمایندگان خواستارم که با کمال حسن نیت و برادری با هم مجلسان خود رفتار
کنند( و همه کوشا باشند که قوانین خدای نخواسته از اسلام منحرف نباشد و همه به
اسلام و احکام آسمانی آن وفادار باشید تا به سعادت دنیا و آخرت نایل ایید».

مجلس در نگاه امام خمینی(ره)

امام در آستانه افتتاح مجلس شورای اسلامی در ۴/۳/۵۹ خطاب به نمایندگان فرمود:

«تمام ملّت خلاصه در وجود شما آقایان است… مجلس شورای اسلامی مجلس مشورت است.
مجلسی است که باید متفکرین، آقایان مسایلی که مایحتاج ملّت است و کشور است در میان
بگذارند… آنچه دلخواه اسلام است تصویب شود و همه چیزش اسلامی باشد، اغراض شخصیه
را باید همه ما کنار بگذاریم…».

امام که از میان مردم برخاسته است در توصیف مجلس چنین می فرماید:

«مجلس تنها ملجایی است که برای یک ملّت است. مجلس قوه مجتمع یک ملّت است در یک
گروه. تمام قوای یک ملت در یک مجتمع است. و مجلس از همه مقاماتی که در یک کشور هست
بالاتر است، بنابراین یک همچو مقامی را نشکنید».[۷]

نکته ها

در اینجا، به برخی از مبانی اندیشه سیاسی شهید مدرس اشاره می کنیم:[۸]

۱. تفکر ضد امپریالیستی سید و ضرورت دفاع از مصالح کشور

مدرس رویکرد سیاسی ایران را دوستی با همه دولت ها چه همسایه، چه غیر آن عنوان
می کند و این دوستی در صورتی ادامه خواهد داشت که تعرضی از سوی آنها صورت نگیرد؛
ایشان می فرماید:

«همان گونه که به صدر اعظم عثمانی گفتم، اگر کسی بدون اجازه دولت ایران، از سر حدّ
ایران تجاوز کند و وارد خاک کشور شود، بدون توجه به لباس و دین او، آن شخص را کشته،
سپس در صورت علم یافتن بر مسلمان بودن او، بر مقتول نماز خوانده و دفنش خواهیم
کرد».

۲. اتحاد دین و سیاست یا تفکر ضد سکولاری مدرس

سخن معروف مدرس: «دیانت ما عین سیاست ما و سیاست ما عین دیانت ماست» نشان آن دارد
که طرح جدّی یکی بودن دین و سیاست، زیرساخت مجموعه آراء و اندیشه های مدرسِ شهید را
تشکیل می داد:

ایشان برخلاف نوگراها که به تقلید کورکورانه از غرب دین و سیاست را جدا می شمردند
می فرمود:

«فکر می کردم چرا ممالک اسلامی رو به ضعف نهاده و ممالک غیراسلامی رو به ترقّی؟
چندین روز فکر کردم و بالاخره فهمیدم که ممالک اسلامی، سیاست و دیانت را از هم جدا
کرده اند. ولی ممالک دیگر سیاستشان عین دیانتشان یا جزو آن است… لهذا در ممالک
اسلامی، اشخاصی که متدین هستند، دوری می کنند از اشخاصی که داخل سیاست هستند. آنها
که دوری کردند، ناچار همه نوع اشخاص رشته امور سیاست را در دست گرفته، لهذا (مملکت)
رو به عقب می رود».

۳. شهید مدرس و قانون گرایی سازگار با شریعت

شهید مدرس بر اجرای دستورهای اسلام تأکید داشت و می فرمود:

«باید جدّ و جهد کرد که یک سر مویی قوانین ما از حدود اسلامیه تجاوز نکند».