پاورپوینت کامل لغو امتیاز تنباکو به فتوای میرزای شیرازی ۶۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل لغو امتیاز تنباکو به فتوای میرزای شیرازی ۶۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل لغو امتیاز تنباکو به فتوای میرزای شیرازی ۶۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل لغو امتیاز تنباکو به فتوای میرزای شیرازی ۶۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۳۵

پنج شنبه

۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۸

۱۹ جمادی الاول ۱۴۳۰

۱۵. May.2009

ـ اشاره

ـ گفتار مجری

ـ چراغ راه

ـ زلال قلم

ـ شعر

ـ کوتاه و گویا

ـ آورده اند که…

ـ نظر شما چیه؟

ـ کتابستان

اشاره

نخستین جنبش

رقیه ندیری

دادن امتیاز توتون و تنباکو به انگلیس و تحریم آن از سوی علمای روحانی و شورش مردم ایران که سرانجام، منجر به لغو این انحصار شد، از وقایع اواخر سلطنت ناصرالدین شاه قاجار است. و باید آن را نخستین جنبش و بیداری مردم ایران برای به دست آوردن حقوق خود نامید و همچنین علت اصلی کشته شدن ناصرالدین شاه و سپس ایجاد مشروطیت ایران را نیز باید در خلال همین واقعه جست وجو کرد.[۱]

همگانی بودن نهضت

آنچه نظریه به مورخین و تحلیل کنندگان واقعه تنباکو را به خود جلب کرده است، عمومیت این قیام و همکاری همه گروه های مختلف اجتماعی در آن است. گزارشی که نماینده انگلیس در تبریز در گرماگرم قیام این شهر برای کارگزار انگلیس در تهران می فرستد، حاکی از همین حقیقت است و می گوید: «بی نهایت مشکل خواهد بود که شخص بخصوص را در این آشوب مقصر بدانیم؛ چون محدود به یک فرقه نیست و روشن است که تمام مردم از وضیع و شریف، به عنوان کوششی برای دخالت در امور ملی و مذهبی خود، شدیداً به آن دامن می زنند».[۲]

نقش ملی

نیکی کدی در چند جای کتاب خود پس از بررسی دلایلی چند، چنین نتیجه می گیرد که هر نهضت آزادی خواهانه ای تنها به رهبری عالمان مذهبی ممکن بوده است. از آن جمله می نویسد: «سید جمال و دیگران تشخیص داده بودند که با محدودیت دامنه تجددطلبی، تنها علما برای رهبری یک جنبش کامیاب توده ای، قدرت و نفوذ کافی دارند و استفاده از زبان و جاذبه های مذهبی برای به حرکت در آوردن توده ها ضروری است. همچنین بسیاری از این اصلاح طلبان، مسلمان واقعی بودند و احساسات مذهبی شان از جانب اصلاح طلبانی دو آتشه تر رعایت می شد».

نماینده انگلیس در تبریز نیز در بیان قدرت علما و اطاعت مردم می نویسد: «ظاهراً مردم تا وقتی از جانب مجتهدان حمایت می شوند، هیچ واهمه ای از ناصرالدین شاه ندارند».[۳]

زمینه ساز مشروطیت

حکم تحریم توتون و تنباکو که از سوی مرحوم رئیس المسلمین حاج میرزامحمدحسن شیرازی از سامرا صادر شد و در تهران به وسیله مرحوم حاج میرزا محمدحسن آشتیانی اجرا گردید، به هر نظر قابل اهمیت و شایان توجه و بحث است؛ یکی آنکه مردم تا چه حد تابع اوامر و احکام علمای دینی خود بودند و دیگر آنکه قیام ملت و توفیقی که در راه الغای امتیاز دخانیات نصیب ایشان و علما شد، چنین فهماند که با مقاومت و قیام و پافشاری به خوبی می توان از اعمال خودسرانه دستگاه استبداد و اقداماتی که به ضرر ملت صورت می گیرد جلوگیری نمود و همین مقدمه ای شد برای قیام های دیگر مردم بر ضد امین السلطان و عین الدوله در زمان مظفرالدین شاه و مطالبه عدالت خانه و مشروطیت.[۴]

استقبال آحاد مردم از حکم تحریم

در سراسر کشور، مردم استعمال توتون و تنباکو را با ایمان و عقیده ای که هیچ انتظار نمی رفت ترک کردند؛ حتی یهودی ها و مسیحیان نیز از کشیدن دخانیات خودداری نمودند. فِرَق دیگر مسلمانان چون شیخیه و دیگران از حکم متابعت کردند. ناظم الاسلام کرمانی در مقدمه تاریخ بیداری چنین می نگارد: «شنیدم در کرمان از حاج محمدخان، رئیس شیخیه تکلیف را استعلام کرده بودند. در جواب گفته بود: «ما با متشرعه در فروع اختلاف داریم. در امور سیاسی البته اطاعت حکم را بنمایند» و اول خودش قلیان را ترک کرد.[۵]

هویت

سید محمدصادق میرقصیری

«سال های سلطنت ناصرالدین شاه قاجار، مقارن بود با رقابت گسترده و کُشنده انگلیس و روسیه در ایران، این دو کشور با باج خواهی از دولتمردان مرعوب عصر ناصری که بعضاً شیفته و واله فرنگ نیز بودند موفق به اخذ امتیازات گوناگونی در عرصه های مختلف اقتصادی شدند. این مسئله ضربه بزرگی به اقتصاد ایران وارد می ساخت و علاوه بر آن، اوضاع اجتماعی و فرهنگی کشور را نیز در دراز مدت دستخوش دگرگونی می کرد. در چنین اوضاعی آیت الله حاج شیخ فضل الله نوری، طی نامه ای به استاد خویش آیت الله العظمی میرزای شیرازی درباره حکم مصرف اجناس خارجی در ایران کسب تکلیف کرد و با نگرانی یادآور شد که هجوم اقتصادی بیگانگان هویت ایرانی و اسلامی ملت بزرگ ایران را به مخاطره انداخته است، نتیجه این رایزنی شکل گیری نهضتی بود با هدف تحریم کالاهای بیگانه و ترویج کالاهای وطنی که با استقبال گسترده ای در کشور روبه رو شد».[۶]

«در برابر این حرکت برخی از منورالفکران و رجال دولتی، زمینه واگذاری امتیازی بزرگ به یک کمپانی انگلیسی را در زمینه توتون و تنباکو فراهم می آوردند، پخش خبر اعطای امتیاز توتون و تنباکو به انگلیسی ها، موجی از نارضایتی را فراهم کرد. میرزای شیرازی که عمق اهداف و برنامه های بیگانگان برای تسلط بر کشور را درک کرده بود، طی حکمی مصرف توتون و تنباکو را حرام اعلام کرد و مردم را به مبارزه منفی با قرارداد فراخواند. همراهی مردم و علمای سراسر ایران با حکم دینی مرجعیت شیعه موجی از مقاومت را در برابر سلطه بیگانگان به وجود آورد. سرکوب جنبش، نخستین عکس العمل درباریان بود که بی اثر ماند، گام بعدی، تشکیک در اصل انتساب حکم به میرزای شیرازی بود که آن نیز با روشنگری های علما و اقدامات میرزای شیرازی ناکام ماند. مقاومت و ایستادگی ملت در مقابل دربار و بیگانگان، عاقبت آنان را مجبور به عقب نشینی کرد و هیمنه استبداد و استعمار را شکست. همین واقعه ۱۵ سال بعد مقدمه ای شد بر نهضت عدالت خواهی ملت ایران در جنبش مشروطیت».[۷]

گفتار مجری

معتمد السلطان مجدالدوله که برای استعلام حال علما آمده بود تا خود را به میرزای آشتیانی برساند از زد و خورد شورشیان، بی نصیب نماند. این بود که در مراجعت برای خلاصی خود تدبیری اندیشید و از میرزای آشتیانی استدعا نمود که یکی از آقایان علما را همراه من به حضور همایونی بفرستید که مخصوصاً این مطلب را از جانب علما شرح دهد. با وجود اینکه کسی حاضر به این همراهی نبود، جناب آقای علی اکبر، پسر مرحوم آقا جمال را به اصرار تمام همراه خود گرفته مراجعت نمود. مردم نیز با همین ملاحظه که در و پناه یکی از معمّمین است، معترض او نشدند.[۸]

امین السلطان که دید با مسالمت و مذاکره نمی تواند کاری از پیش ببرد، شروع به تهدید کرد و گفت آقایان! بی پرده می گویم اعلیحضرت همایون شاهنشاه صریحاً فرموده اند تغییر و تبدیل از این انحصارنامه به هیچ وجه ممکن نیست، شما از آن قطع نظر نموده و فکری دیگر بکنید. علما این حرف را شنیدند و اظهار داشتند: ما هم بی پرده می گوییم حرام شریعت را از هیچ رو نمی توانیم حلال کنیم و مساعدت با دولت در خصوص این عهدنامه از ما نیز محال است. مشیرالدوله در ادامه گفت: این امر برای شما علما خوب نیست و مخالفت با دولت عاقبت خوشی نخواهد داشت. سید علی اکبر تفرشی برآشفت و فریاد زد این نامربوط ها چیست و چه معنی دارد؟ شما می فهمید چه می گویید؟ دیگر علما نیز شروع به پرخاش کردند و برای اولین بار در نزد رجال بزرگ دولت حرف هایی زدند که هیچ کس انتظار آن را نداشت.[۹]

یکی از تجار معتبر اصفهان که حاضر نبود تنباکوهای خود را به شرکت بفروشد، از سوی مأمورین مورد تهدید واقع شد و تصمیم گرفتند که تنباکوهای او را توقیف کنند. او یک روز مهلت خواست و شبانه ۱۲ هزار کیسه تنباکوی خود را به میدان برده روی آن نفت ریخت و آنها را آتش زد! صبح که انگلیسی ها آمدند، جز مشتی خاکستر ندیدند.

اقدام این تاجر مسلمان بر کمپانی اثر عجیبی بخشید. پروفسور ادوارد برون می نویسد: «علوّ طبع و دانش این تاجر میهن دوست را وصف کردن آسان نیست که چگونه با کمال متانت و آرامش، بدون هیچ تظاهری برای مخالفت با انحصار «رژی» سرمایه مهمی را آتش زد و عملاً نشان داد که این شرکت برخلاف میل و مصلحت ایران است. حکم پیشوایان مذهب برای عموم مسلمین لازم الاجراست».[۱۰]

در همان زمانی که اوضاع ایران آشفته بود، روزی مرحوم سید محمد اصفهانی نزد مرحوم محمدتقی شیرازی که هر دو از شاگردان میرزا محمدحسن شیرازی بودند رفته و از او می خواهد که با هم نزد میرزای شیرازی بروند و تقاضای تحریم توتون و تنباکو را مطرح کنند. میرزا محمدتقی می گوید: «میرزا خودش تکلیف خویش را بهتر می داند.» ناچار سید محمد اصفهانی تنها می رود و میرزا را به خلوت طلبیده این موضوع را با زور در میان می گذارد و می گوید: «شما در این کار قصور می کنید و حکم تحریم را صادر نمی نمایید؟ اگر می ترسید که این قضیه به نابودی شما تمام شود، مگر خون شما از خون حسین بن علی(ع) گران بهاتر است؟»

میرزا که این سخنان را شنید مدتی سکوت کرد. خیره به سید محمد اصفهانی نگریست. بعد با یک حال غیر عادی فرمود: «نه، من به یاری خدا دخالت کردم و حکم تحریم را هم دور روز پیش نوشتم به تلگراف خانه فرستادم».[۱۱]

چراغ راه

امام خمینی

«مسئله تحریم تنباکو یک مسئله سیاسی بود و میرزای شیرازی(ره) این معنا را انجام داد».[۱۲]

«آنها دیدند برای یک پیمان دخانیات با آن محذورات بزرگ زمان ریاست مرحوم میرزای شیرازی مواجه شدند و عاقبت نتوانستند مقصد خود را عملی کنند».[۱۳]

«این صد سال اخیر را که ما ملاحظه کنیم هر جنبشی که واقع شده است از طرف روحانیون بوده است بر ضد سلاطین، جنبش تنباکو بر ضد سلطان وقت آن بود».[۱۴]

«آن نصف سطر میرزای شیرازی رضوان الله علیه مملکت ما را از توی حلقوم خارجی ها بیرون کشید: الیوم استعمال دخانیات حرام است، معارضه با امام زمان است، این یک کلمه یک ملت را وادار کرد که مخالفت کنند».[۱۵]

«آنها از روحانیون در طول تاریخ صدماتی دیده بودند و خصوصاً انگلستان در باب قضیه قرارداد تنباکو صدمه دیده بود».[۱۶]

«حکم مرحوم میرزای شیرازی در حرمت تنباکو چون حکم حکومتی بود، برای فقیه دیگر هم واجب الاتباع بود و همه علمای بزرگ، جز چند نفر از این حکم متابعت کردند».[۱۷]

مقام معظم رهبری

«اگر اقدام میرزای شیرازی آن عالم روشن بین نبود، کشور ما بیشتر در سلطه بیگانگان باقی می ماند».[۱۸]

«هرگاه ما عالم دین و متّقی و باهوش و زرنگ و دقیقی مثل میرزای شیرازی و شیخ انصاری داشتیم، از شرّ دشمن محفوظ ماندیم و برنده بودیم».[۱۹]

«این آقای روشنفکری که به عنوان معروف ترین پیام آور و روشن فکری و روشنگری در ایران مطرح بود یعنی همین میرزا ملکم خان خودش دلّال قضیه رویتر بود؛ در همین انحصار معروف تنباکو که میرزای شیرازی مرجع تقلید وقت آن را تحریم کرد و جلوی این معامله زیان بار را گرفت».[۲۰]

زلال قلم

میرزای بزرگ

رقیه ندیری

از کجای حادثه روایت کنم؟ از فصل فصل امتیاز نامه ای که دست مردم را می بست و دروازه های سودجویی را در برابر بیگانگان می گشود؟ از مبلغین در لباس تجار که آرزوی ایرانی مسیحی را در سر می پروراندند؟ از پنجاه سال بردگی که عاید ایران م