پاورپوینت کامل تو را من چشم در راهم(برای میلاد سبز حضرت بقیه الله الاعظم امام زمان(عج)) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تو را من چشم در راهم(برای میلاد سبز حضرت بقیه الله الاعظم امام زمان(عج)) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تو را من چشم در راهم(برای میلاد سبز حضرت بقیه الله الاعظم امام زمان(عج)) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تو را من چشم در راهم(برای میلاد سبز حضرت بقیه الله الاعظم امام زمان(عج)) ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۴۹

۱۶ مرداد / نیمه شعبان

یک جرعه آفتاب

اشاره

گفتار مجری

چراغ راه

زلال قلم

شعر

کوتاه و گویا

آورده اند که…

نظر شما چیه؟

کتابستان

حضرت علی:

اِنْتَظِرُوا الْفَرَجَ و لا تَیأَسُوا مِنْ رُوحِ اللهِ فَإِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمالِ اِلیَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ إِنْتِظارُ الْفَرَجِ.[۱]

به فرج و گشایش الهی امیدوار باشید و از کمک های خداوند ناامید نشوید که بهترین اعمال نزد خداوند انتظار فرج است.

وَلَوْ قَدْ قامَ قائِمُنا لَأَنْزَلَت الِّسماءُ قَطْرَها وَ لَأَخْرَجَت الْأَرْضُ نَباتَها، حَتّی تَمْشِی الْمَرْأَهُ بَینَ الْعَراقِ إِلَی الشّامِ لا تَضَعُ قَدمَیهاءِ إِلا عَلیَ النَّباتِ.[۲]

هرگاه قائم ما قیام کند آسمان بارانش را می بارد و زمین گیاهانش را می رویاند، تا جایی که زنی از عراق تا شام راه می پیماید و جز بر گیاه قدم نمی گذارد.

پیامبر اعظم(ص):

أَبْشِرُوا بِالْمَهْدِی، رَجُلٍ مِنْ قُرَیش مِنْ عَتْرَتِی، یخْرُجُ فِی اخْتِلافٍ مِنَ النّاسِ وَ زَلْزالٍ فَیمْلأُ الْأَرْضِ قِسْطاً وَ عَدْلاً کَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً. [۳]

شما را مژده می دهم به مهدی، مردی قریشی از خاندان من، در روزگاری که مردم گرفتار اختلاف و تزلزل هستند سر برمی دارد و زمین را از عدل و داد پر می کند همان طور که با جور و ستم پر شده است.

امام کاظم(ع):

لَوْ کانَ فِیکُمْ عِدَهُ أَهْلِ بَدْرٍ لَقامَ قائِمُنا.[۴]

اگر در میان شما به تعداد اهل بدر وجود داشت، قائم ما قیام می کرد.

امام زمان(عج)

أَمَّا وَجْهُ الْإِنْتِفاعِ بِی فِی غَیبَتِی فَکالإِنْتِفاعِ بِالشَّمْسِ إِذا غَیبَها عَنِ الْأَبْصارِ السَّحابُ وَ إِنّی لَأَمانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ کَما أَنَّ النُّجُومَ أَمانُ لِأَهْلِ السَّماءِ.[۵]

چگونگی بهره مند شدن از من در روزگار غیبتم، همچون بهره مند شدن از خورشید است، آن گاه که در پس ابر از دیدگان پنهان شود. من مایه امنیت زمینیانم، همچنان که ستارگان مایه امنیت آسمانیان هستند.

امام صادق(ع):

مَنْ ماتَ مُنْتَظِراً لِهَذَا الْأَمْرِ کَمَنْ کانَ مَعَ الْقائِمِ فِی فُسْطاطه لا بَلْ کان بِمَنْزِلَهِ الضّارِبِ بَیْنَ یدَیْ رَسُولِ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِالسَّیفِ.[۶]

هرکس در حال انتظار این امر (ظهور) بمیرد، مانند کسی است که با قائم(ع) در خیمه او باشد؛ نه! بلکه کسی است که در کنار پیامبر خدا شمشیر زند.

اشاره

رقیه ندیری

رجعت

واژه «رجعت» در کتاب های لغت، به معنی برگشت آمده است. هرچند برخی بزرگان لغت، این معنا را با تعبیر متفاوتی نوشته اند.

معنای اصطلاحی آن، اعتقاد به بازگشت دو گروه از مردگان مؤمن محض و کافر محض پس از ظهور حضرت مهدی است تا مؤمنان از برپایی حکومت جهانی عدل شاد شوند و کافران عذاب بکشند.

رجعت از مباحث مهم اعتقادی شیعه است و در طول قرن ها، ده ها کتاب به شکل مستقل یا موردی به موضوع پرداخته اند، ولی این اعتقاد نیز مانند برخی باورهای دیگر شیعه، دستخوش مشکلاتی بوده است. به ویژه دیدگاه علمای اهل سنت، به اختلاف در این موضوع دامن زده است. «رجعت از جمله مسائل شرعی است و عقل را مثل همیشه راهی به اثبات آن نیست. البته دلایل شرعی بسیاری برای اثبات آن وجود دارد».[۷]

پیشینه بحث

قدمت این بحث به ادیان پیش از اسلام باز می گردد، ولی به یقین، بحث رجعت، از شمار موضوع هایی است که پیامبر اسلام و روایات شیعی، از آن به تفصیل سخن گفته اند. در همین زمینه، نوشته های فراوانی نیز به چشم می خورد. کتاب سلیم بن قیس هلالی، جزو نخستین هاست. با توجه به تاریخ نگارش آن می توان ادعای کرد این اعتقاد از دهه های نخست تاریخ اسلام مطرح بوده است.[۸]

از مجموعه آیات و روایات به دست می آید که رجعت، عالمی است با ویژگی های خاص خود که نه دقیقاً مثل دنیاست و نه مثل آخرت. در عین حال بزرخ هم نیست. اگرچه رجعت در همین دنیای مادی و با این ویژگی ها رخ خواهد داد، مقیاس هایی که در آن روز بزرگ به وقوع خواهد پیوست، آن را به کلی از شکل حیات در زمان ما جدا می کند. بی شک، امروز تبیین زوایای آن، کاری بس مشکل خواهد بود.[۹]

«مهم ترین پرسشی که در برابر این عقیده مطرح می شود، این است که هدف از رجعت پیش از رستاخیز عمومی انسان ها چیست؟ با توجه به آنچه از روایات استفاده می شود، این موضوع جنبه همگانی ندارد، بلکه به مؤمنان نیکوکاری اختصاص دارد که در یک مرحله عالی از ایمان قرار دارند. چنین به نظر می رسد که بازگشت مجدد کفار و ستمگران به زندگی دنیا به منظور تکمیل یک حلقه تکاملی گروه اول و چشیدن کیفر دنیوی گروه دوم است. به تعبیر دیگر، گروهی از مؤمنان خالص که در مسیر تکامل معنوی با موانع و محدود یت هایی در زندگی خود روبه رو شده اند و تکامل آنها ناتمام مانده است به این جهان بازگردند و به سیر تکاملی خود ادامه دهند. آنها باید شاهد و ناظر حکومت جهانی حق و عدالت باشند و در بنای این حکومت شرکت جویند؛ زیرا شرکت در تشکیل چنین حکومتی، بزرگ ترین افتخار است. به عکس، گروهی از منافقان افزون بر کیفر خاص در رستاخیز، باید مجازات هایی در این جهان ببینند و تنها راه آن رجعت است.

امام صادق(ع) در حدیثی می فرماید: «اِنَّ الرَّجْعَهَ لیْسَتْ بَعامَه وَ هِیَ خاصَّه لایَرْجُع الا مَنْ مَحَّضَ الایمانَ مَحْضا اوْ مَحَضَّ الشَّرْک مَحَضاً؛ رجعت عمومی نیست، بلکه جنبه خصوصی دارد. تنها، گروهی بازگشت می کنند که ایمان خالص یا شرک خالص دارند».

این احتمال نیز وجود دارد که بازگشت این دو گروه در آن مقطع خاص تاریخ بشر، به عنوان دو درس بزرگ و دو نشانه مهم از عظمت خدا و مسئله رستاخیز (مبدأ و معاد) برای انسان ها است. تا با مشاهده آن به اوج تکامل معنوی و ایمان برسند و از هیچ نظر کمبودی نداشته باشند.

انتظار فرج یعنی چه؟

فائزه نجف زاده جمکرانی

بعضی از مسلمانان در برابر ناپاکی ها و گناهان فردی و اجتماعی بی اعتنا هستند. گویا هیچ گونه وظیفه ای برای خود احساس نمی کنند و همواره می گویند «باید در انتظار فرج و ظهور امام زمان(عج) بود و اصلاحات باید به دست آن حضرت انجام گیرد.» تردیدی نیست که انتظار ظهور و حکومت امام زمان(عج)، از نظر اسلام فضیلت و ثواب های فراوانی دارد، ولی باید دید معنای صحیح و واقعی انتظار فرج و ظهور چیست؟

مکتب انتظار فرج و ظهور، مکتب وسیع تربیتی و اصلاحی است. انسانی که خود را منتظر حکومتی بداند که آن حکومت، هدفی جز برقراری عدل عمومی و اجرای دقیق تعالیم اسلامی ندارد، نمی تواند خودش فردی آلوده و ناپاک باشد. آیا مسلمانی که ربا می خورد یا به اموال و نوامیس دیگران تجاوز می کند، ممکن است خود را منتظر حکومتی بداند که در مبارزه با رباخواران و متجاوزان به اموال و نوامیس مردم آشتی ناپذیر است؟ این انتظار است؟ نه چنین چیزی ممکن نیست؛ زیرا در این صورت، فردی که خود را منتظر فرج می نامد، درست مانند کسی است که با اضطراب و نگرانی خاصی در خیابان به این سو و آن سو می نگرد و می گوید «در انتظار آمدن میهمانی عزیز هستم»، در حالی که برای پذیرایی از آن میهمان آمادگی ندارد. نه غذایی تهیه کرده و نه خانه را برای پذیرایی از میهمان آماده ساخته است. درباره چنین فردی باید گفت که او منتظر واقعی نیست.

فردی که به معنای واقعی کلمه در انتظار ظهور امام زمان(ع) باشد، باید خود را با برنامه انسانی و نظام آسمانی که در حکومت آن حضرت وجود دارد، تطبیق دهد. با این حساب، یک مسلمان منتظر فرج، از هر نظر ایده آل و شایسته خواهد بود.

تنها چنین مسلمانانی، منتظر فرج و ظهور امام زمان(عج) هستند. اینانند کسانی که امام صادق(ع) درباره آنها فرمود: «فردی که منتظر ظهور امام دوازدهم(عج) باشد و در آن حال بمیرد، مانند کسی است که در خیمه آن بزرگوار به سر می برد».

درباره چنین کسانی است که پیامبر بزرگ اسلام(ص) فرمود: «بهترین عمل برای امت من، انتظار فرج است».

در حقیقت، بیهوده می پندارند که منتظرند؛ کسانی که به انواع گناه و ناپاکی و ده ها گونه ستم و بیدادگری آلوده اند و با این حال تصور می کنند در انتظار فرج به سر می برند و در صف منتظران ظهور امام زمان(عج) قرار دارند.

شرایط ظهور

فائزه نجف زاده جمکرانی

در احادیث متواتر اسلامی آمده است:

هنگامی که زمین را ظلم و جور و چهره اجتماع بشری را فساد و آلودگی فرا گیرد، آخرین حجت خداوند، حضرت مهدی(ع) از پس پرده غیبت بیرون می آید و جهان را پر از عدل می کند. در این زمینه، افراد سودجو و فرصت طلب، این عقیده را رواج داده اند که اگر ظهور آن حضرت بسته به این است که جهان را فساد فرا گیرد، برای پدید آوردن زمینه این انقلاب غیبی و خدایی ما نه تنها باید مبارزه نکنیم، بلکه باید در گسترش فساد و آلودگی کوشش کنیم. در غیر این صورت، با دست خود نهضت این دادگر غیبی را به تأخیر انداخته ایم؛ پس هنگامی که شرط ظهور حضرت مهدی(عج)، گسترش فساد روی زمین است؛ چرا با فساد مبارزه کنیم؟ در پاسخ به این القائات باید توجه کرد که شرط ظهور امام، هرگز منحصر به گسترش فساد در اجتماع انسانی نیست، بلکه هرگاه مردم جهان از نظر رشد فکری و کمالات روحی به حدّی برسند که بتوانند ارزش وجود امام را درک کنند، امام بدون هیچ قید و شرطی ظهور خواهد کرد. در کتاب عقاید و مذاهب به طور گسترده به این موضوع پرداخته شده که مانع اساسی ظهور امام اخلاق و روحیات آماده نبودن جامعه انسانی برای حکومت ایشان است.

از سوی دیگر، گسترش فساد در سطح جامعه، هدف نیست، بلکه زمینه را برای انقلاب عمیق الهی که بر پایه عدل و داد استوار است، فراهم می سازد؛ زیرا هنگامی که پیمانه های ظلم و ستیز در تمام لایه های زندگی بشر لبریز گشت زمینه فکری برای انقلاب اصلاحی در نوع مردم پدید می آید. تجربه های تلخ گذشته و شکست هر نوع تز اصلاحی صادر شده از سوی جامعه بشری، سبب می شود انسان یقین پیدا کند که حکومت های مادی و نهضت های غیرالهی، جامعه را نجات نخواهند داد. پس انقلاب برتری لازم است تا به تمام نابسامانی ها خاتمه بخشد. اصولاً هیچ نهضت اصلاحی بدون زمینه فکری قبلی پا نمی گیرد. یک اصل اقتصادی نشان می دهد که تا درخواست مردم نباشد، عرضه هر نوع کالای مادی و معنوی، بی ارزش خواهد بود.

حال باید دید آیا این زمینه فکری و آمادگی روحی، پشتوانه دیگری هم لازم دارد که این دگرگونی فکری را به صورت انقلاب خارجی درآورد و هر نوع مانعی را از سر راه نهضت بردارد. نه تنها تجربه های بی شمار و آزمایش های پیوسته، این مطلب را تصدیق می کند، «بلکه روایات و احادیث بسیاری که درباره نهضت این مصلح جهانی وارد شده است، آشکار می سازد انقلاب آخرین حجت الهی پس از پدید آمدن زمینه فکری به نیرویی نیاز دارد که در پرتو آن بتواند از زمینه های موجود بهره برداری کند. در روایات و احادیث اسلامی، به وجود یاران و تعداد آنها اشاره شده است. ما در این زمان باید در اندیشه تأمین و تربیت سربازانی فداکار باشیم که جان بر کف، در راه آرمان الهی بجنگند.

در نتیجه، از بزر گ ترین وظایف مصلحان اجتماعی این است که در این زمان از هیچ گونه اقدامی در راه تربیت افراد مؤمن و متعهد دریغ نورزند. گذشته از تمام اینها، ما باید جایگاه خود را در انقلاب مهدی(عج) مشخص کنیم. بدیهی است اگر ما به گسترش فساد کمک کنیم، از کسانی خواهیم بود که انقلاب ولی عصر(عج) برای نابودی آنها صورت می پذیرد و اگر درصدد اصلاح جامعه باشیم، از سربازان آن حضرت خواهیم بود.

عوامل زمینه ساز ظهور

فائزه نجف زاده جمکرانی

در میان عوامل زمینه ساز ظهور می توان ده عامل را از مهم ترین عوامل زیربنایی و ریشه ای برای انتظار و آمادگی در راستای ظهور حضرت ولی عصر(عج) برشمرد:

۱. تکیه بر اسلام ناب و جدا کردن آن از اسلام ناسره؛

۲. تکیه بر پیشرفت های علمی و رشد اندیشه و افکار بلند؛

۳. استقامت، شجاعت و قاطعیت؛

۴. انقلاب اخلاقی؛

۵. ایمان عمیق و توکل و رابطه تنگاتنگ با خدا؛

۶. برخوردهای صحیح (استفاده از شیوه منطقی و استدلالی در مباحث اعتقادی)؛

۷. توجه به طبقه مستضعف و محروم؛

۸. اتحاد و یکپارچگی مسلمانان؛

۹. انتخاب رهبری صحیح؛

۱۰. برنامه ریزی های راهبردی و جامع در همه عرصه ها.

پیامبر اسلام در پرتو این عناصر، به پیروزی های چشم گیری دست یافت. اکنون نیز اگر مسلمانان این عوامل را به طور عمیق و وسیع به اجرا درآورند، گام های استواری در راستای انتظار واقعی برداشته و بی شک، خود را به ظهور حضرت ولی عصر(عج) نزدیک ساخته اند. در این میان، عقل و استقامت در برابر حوادث، نقش مهمی خواهد داشت. از این رو، پیامبر اسلام روزی به یاد منتظران صبور و بردبار در عصر غیبت حضرت مهدی(عج) افتاد و خطاب به حاضران فرمود: «به زودی قومی خواهند آمد که پاداش هر یک از افراد آن قوم برابر پاداش پنجاه نفر از شماست.» حاضران گفتند: «ای رسول خدا! مگر نه این است که ما در حضور شما در میدان های بدر، احد و حنین شرکت کردیم و قرآن در شأن ما نازل شد؟» پیامبر فرمود: «اگر آنچه بر آنان روی خواهد داد، بر شما روی دهد، نمی توانید همانند آنها صبر و استقامت کنید».

حکومت مهدوی

برخی ویژگی هایی که در روایات برای حکومت جهانی آن امام غایب به چشم می خورد، چنین است:

۱. ساده زیستی کارگزاران حکومت

در روایتی، امام صادق(ع)، تصویری جامع از شیوه زندگی حاکمان در عصر حکومت اهل بیت(ع) ارائه می دهد: «سالی در حج هنگام طواف، خدمت امام جعفر صادق(ع) بودم. در هنگام طواف، امام نگاهی به من کرد و فرمود: چرا این گونه اندوهگینی و چهره ات تغییر کرده است؟ گفتم: فدایت شوم، بنی عباس و حکومتشان را می بینم و این مال و این تسلط و این قدرت و جبروت را، اگر همه در دست شما بود، ما هم با شما در آن سهیم بودیم. امام فرمود: ای مفضل، بدان اگر حکومت در دست ما بود، جز سیاست شب (عبادت، اقامه حدود و حقوق الهی و حراست مردم) و سیاحت روز (سیر کردن و رسیدگی به مشکلات مردم و جهاد و رفع ظلم و…) و خوردن خوراک های خشن و نامطبوع و پوشیدن جامه های درشت، یعنی همان روش امیرالمؤمنین، علی(ع)، چیزی در کار نبود که اگر (در کار حکومت دینی)، جز این عمل شود، پاداش آن، دوزخ خواهد بود.

امام جعفر صادق(ع)، خود در زمان امامتش، بنا بر بعضی روایات، از لباس های لطیف نیز استفاده می کرد. به همین سبب، مورد طعن و انتقاد بعضی از مقدس مآب ها واقع می شد. ایشان در اینجا می فرماید اگر ما به حکومت برسیم، سهمی جز خوردن خوراک های ناگوار و پوشیدن جامه های تن آزار نداریم که این بیانگر اهمیت ویژه زمامداری و حکومت بر مسلمانان و وظیفه مهم کارگزاران حکومت اسلامی است. نشان می دهد که پذیرفتن مسئولیت حکومت مردم، تعهد مضاعفی را بر عهده پذیرنده این مسئولیت می آورد؛ یعنی او را ناچار می سازد که زندگانی خویش را با ضعیف ترین طبقه های اجتماع هماهنگ سازد تا درد آنها را با تمام وجود احساس کند و همت خویش را در بهبود بخشیدن زندگی آنان به کار گیرد.

۲. قاطعیت با کارگزاران و مهربانی با زیردستان

یکی از ویژگی های حکومت جهانی امام مهدی(عج) که در روایات بدان اشاره شده، سخت گیری و قاطعیت نسبت به کارگزاران حکومت و مجریان امور و برخورد شدید با متخلفان است؛ چنان که در روایتی چنین آمده است: «مهدی(ع)، بخشنده است. او درباره کارگزاران و مأموران دولت خویش بسیار سخت گیر است و با ناتوانان و مستمندان بسیار مهربان.» شدت و قاطعیت در مقابل کارگزاران حکومت و رأفت نسبت به ناتوانان و زیردستان، از ویژگی های مهمی هستند که حاکم اسلامی می بایست بدان ها آراسته باشد.

۳. تأمین رفاه اقتصادی مردم

در زمان حکومت امام مهدی(ع)، رفاه اقتصادی و آسایش معیشتی بر همه بخش ها و زوایای زندگی بشر پرتو می افکند و انسان ها آسوده خاطر از مشکلات روزمره تأمین معاش می توانند به سازندگی معنوی خود بپردازند. در این زمینه، روایت های بسیاری نقل شده است که در اینجا به بیان روایتی از امام علی(ع) بسنده می کنیم: «… بدانید که اگر شما از قیامگر مشرق (امام مهدی(ع)) پیروی کنید، شما را به آیین پیامبر درآورد… تا از رنج طلب و ظلم (در راه دست یابی به امور زندگی) آسوده شوید و بار سنگین (زندگی) را از شانه هاتان بر زمین نهید…».

سیاست در این روایت، پیروی از امام عادل و درآمدن به آیین پیامبر مقدّمه ای برای رسیدن به وضع مطلوب اقتصادی، آسودگی از رنج طلب و رهایی از بار سنگین زندگی بیان شده است. نکته ظریفی که از این موضوع به دست می آید، این است که تأمین رفاه اقتصادی و سامان بخشیدن به وضعیت معیشتی مردم یک جامعه، نه تنها با اهداف الهی و ارزش های معنوی آن جامعه منافات ندارد، بلکه تحقق این اهداف، زمینه و بستر مناسبی برای رسیدن به رشد و توسعه اقتصادی و تأمین رفاه و آسایش عمومی مردم جامعه است.

۴. گسترش عدالت و مساوات

یکی از مهم ترین ویژگی های حکومت مهدی، گسترش عدالت در همه شئون زندگی بشر است. مطابق حدیث مشهوری که به حد تواتر از شیعه و اهل سنت نقل شده است، آن حضرت «… زمین را از عدل و داد لبریز می کند، پس از آنکه از ستم و بیداد لبریز شده باشد.» عدالت مهدوی چنان فراگیر و گسترده است که حتی به درون خانه ها نیز نفوذ می کند و روابط خصوصی افراد خانواده را تحت تأثیر قرار می دهد؛ کاری که از عهده هیچ نظام حقوقی برنمی آید.

ویژگی های یاران موعود[۱۰]

انتخاب: زهره نجف زاده جمکرانی

«پیشینیان بر آنان سبقت نگرفته اند و آیندگان به آنان نخواهند رسید.»[۱۱] ظهور مهدی(عج) با اجتماع یاران او همراه است. اصحابی که گرد وجودش حلقه می زنند تا وعده الهی در رکاب او تحقق یابد. به فرموده امیرالمؤمنین، علی(ع) یاران قائم(عج) جوان هستند. در میان آنان پیرمرد یافت نمی شود، به جز مانند سرمه در چشم و نمک در طعام که کمتر از هر ماده در طعام، نمک است. [۱۲] موعود نیز خود، جوان است. به فرموده امام حسین(ع)، خداوند، مهدی(عج) را به قدرت خویش در سیمای جوانی کمتر از چهل سال آشکار می کند. [۱۳] یاران او ۳۱۳ نفرند به تعداد یاران پیامبر در جنگ بدر و به تعداد یاران طالوت. [۱۴] حضرت امیرالمؤمنین، علی(ع) درباره ایشان فرمود: «پدر و مادرم فدای گروه اندکی باد که اسامی آنها در آسمان ها معروف و در زمین ناشناخته است». [۱۵]

بی شک، نشان موعود بر سینه اصحابی زیبنده است که ویژگی های ایشان را برتر از دیگران با خود دارند. جلوه هایی از نشانه ها و اوصاف یاران موعود را در کلام معصومین(ع) نظاره می کنیم:

دل باختگی به خدا

خداجویی، پارسایی و پیوند با پروردگار با حیات یاران موعود آمیخته است. امیرالمؤمنین، علی(ع) درباره آنان فرمود: «ایشان مردانی مؤمن هستند که خداوند را به شایستگی شناخته اند.»[۱۶] حضرت علی(ع) ضمن تشبیه دل ایشان به مشعل های نورانی[۱۷] می فرماید: «بر فراز مرکب ها، خدا را تسبیح می گویند.»[۱۸] امام صادق(ع) در وصف ایشان می فرماید:

مردانی که گویا دل هاشان پاره های آهن است. غبار تردید در ذات مقدس خداوند، خاطرشان را نمی آلاید. سبک خواب و شب زنده دارند و در نماز بسان زنبور عسل، زمزمه می کنند. همانند چراغ های فروزانند، گویا دل هایشان نورباران است. از ناخشنودی پروردگار هراس دارند، برای شهادت دعا می کنند و آرزومند کشته شدن در راه خدایند.[۱۹]

این ویژگی ها برخاسته از قابلیت های معنوی ایشان است، آن گونه که امام حسن عسکری(ع) می فرماید:

خداوند آنان را سرشتی پاک و ریشه ای پاکیزه و گران بها آفریده است. دل هایشان از کینه و دشمنی، پیراسته؛ رخسارشان برای پذیرش حق، آماده؛ سیمایشان با نور فضل و کمال، آراسته است. آئین حق را می پرستند و از اهل حق پیروی می کنند.[۲۰]

ایشان تفسیر این کلام مولا هستند: «دیده هایشان به تفسیر قرآن که روشن شود، از بامداد تا شام، جام های حکمت می نوشتند».[۲۱]

فرمانبری و شیدایی

آنان در پیروی از امام مهدی(عج)، زبانزد هستند، بدان حد که «در برابر فرمان امامشان، از بنده مطیع، مطیع ترند.[۲۲] در توصیفی دیگر گفته اند که: «در پیروی (از امام) کوشا و پرتلاشند. [۲۳] دل بستگی ایشان به امام در کلام معصومین(ع) این گونه آمده است: «سوارانی با نشان و پرچم، برای تبرک دست بر زین مرکب امام می سایند و در گرد امام می درخشند. با جان و دل، او را در جنگ ها یاری می کنند و آنچه طلب کند، کفایت می کنند.»[۲۴] در منظر امام علی(ع)، ایشان هنگام نبرد، پروانه وار شمع وجود امام را در میان می گیرند و محافظت می کنند.[۲۵] همچنین امام حسن عسکری(ع) در وصف یاران مهدی(ع) با فرزند خویش این گونه سخن می گوید:

روزی را می بینم که پرچم های زرد و سفید در کنار کعبه به اهتزاز درآمده است، دست ها برای بیعت، پی در پی صف کشیده اند و دوستان باصفا کارها را چنان به نظم و ترتیب درآورده اند که همچون دانه های درّ گرانبها که در رشته ای قرار گیرند، شمع وجودت را احاطه کرده اند.

بصیرت و بینش

آگاهی و روشن بینی همراهان مهدی(عج) سبب می شود که اسیر تندباد شایعه ها و تهدیدها نشوند و تن به شک و شبهه ندهند. حضرت علی(ع) می فرماید: «چون فرمان خدا آزمایش را به سر آورد، شمشیرها را در راه حق بد کشیدند و بصیرتی را که در کار دین داشتند، آشکار کردند، طاعت پروردگارشان را پذیرفتند و فرمان واعظشان را شنیدند».[۲۶]

قدرت و شجاعت

یاران مهدی(عج) توان و قدرت چهل مرد را دارند. شیران میدان رزم هستند و جان های شان از سنگ خارا محکم تر است. امام صادق(ع) می فرماید: «لوط پیامبر از این سخن خود که به دشمنانش گفت: «ای کاش، نیروی قدرتمندی علیه شما داشتم یا به پشتوانه ای محکم پناه می بردم»، آرزوی نیرویی همانند نیروی قدرتمند مهدی موعود(عج) و یاران او را داشت که یک تن از آنان، توان چهل مرد را دارد. آنان دل هایی استوارتر از پاره های آهن دارند و چون از برابر کوه ها بگذرند، صخره ها به لرزه درآیند. شمشیرها را غلاف نمی کنند تا آن هنگام که خداوند بخواهد و خشنود شود. [۲۷] پیامبر، اصحاب موعود را از بهترین سوارکاران روی زمین می داند. [۲۸] آنان بی محابا در صحنه کارزار می تازند؛ زیرا دل های شان چون قطعه فولاد می شود که اگر با آن دل، خود را به کوه بزنند، آن را از جای می کشند. [۲۹] «دل هایی چون پولاد دارند، در هر سو تا مسافت یک ماه ترس بر دل های دشمنان سایه می افکند».[۳۰] راز توان مندی ایشان درک محضر طبیب دل هاست که فرموده اند: «هرکس که قائم اهل بیت مرا درک کند، اگر بیمار باشد، بهبود می یابد و اگر ناتوان باشد، نیرومند می شود».[۳۱]

دوستی و ایثار

امام حسن عسکری(ع) ایشان را دوستان باصفا می نامند. امام باقر(ع) نیز می فرماید: «زمان قیام قائم، دوران رفاقت و همدلی فرا می رسد.» [۳۲] اوج محبت یاران امام، در این کلام معصوم جلوه گر است: «گویا یک پدر و مادر آنان را پرورانده اند، دل های آنان از محبت و خیرخواهی به یکدیگر آکنده است». [۳۳]

پیامبر اسلام این انس و الفت را عطیه ای الهی می داند: «خداوند دل های آنان را باهم مهربان می کند». [۳۴]

نظم و ترتیب

یکپارچگی و هماهنگی، تدبیر و نظام، سیره عملی و پیام رفتاری یاران مهدی(عج) است. حرکت و سکون، آرامش و پیشرفت و عملکرد آنان با نظم آراسته شده است، شیوه پسندیده ای که امیرمؤمنان، علی(ع) از آن چنین یاد می کند: «گویا آنان را می نگرم، زیّ و هیأتی یکسان، قدر و قامتی برابر، در جمال و برازندگی همانند و هم لباسند».[۳۵]

گفتار مجری

فاطمه کارشناس

مراقب و حاضر

به عقیده شیعه، با توجه به دلایل نقلی موجود، امام بر اعمال و احوال همه آفریدگان خدا، چه در روی زمین و چه در آسمان ها و منظومه ها، آگاهی دارد.

رمیله می گوید: «در زمان امیرالمؤمنین، علی(ع) سخت بیمار شدم؛ تا آنکه در روز جمعه، قدری احساس سبکی کردم. با خود گفتم بهتر از هر چیز این است که آبی بر روی خود بریزم و نماز را به جماعت و امامت حضرت امیرالمؤمنین اقامه کنم. همین کار را کردم. وقتی حضرت بالای منبر رفت، حال من دوباره بد شد. وقتی امیرالمؤمنین، علی(ع) از مسجد برگشت و داخل جایی به نام «قصر» شد، من هم همراه ایشان داخل شدم. ایشان به من فرمود: ای رمیله! دیدم به خودت می پیچیدی. گفتم: بلی، داستان بیماری خود را برای ایشان تعریف کردم. ایشان فرمود: ای رمیله! هیچ مؤمنی بیمار نمی شود مگر اینکه ما هم به خاطر بیماری او بیمار می شویم و غمگین نمی شود مگر آنکه ما هم در غم او، غمگین می شویم و دعایی نمی کند مگر آنکه به دعای او آمین می گوییم و سکوت نمی کند مگر آنکه ما برایش دعا می کنیم.

گفتم: ای امیرالمؤمنان! فدایت گردم. این مربوط به کسانی است که با شما در این مکان هستند. آن کسانی که در اطراف زمین هستند، چطور؟ فرمود: «یا رَمیلَه لَیسَ یَغیبُ عَنّا مُؤْمِنٌ فی شَرقِ الارضِ و لا فی غَرْبِها؛ ای رمیله! هیچ مؤمنی در شرق و غرب زمین از ما غایب نیست».[۳۶]

وقتی چنین توجهی از سوی امام عصر به مؤمنان وجود دارد، چه سعادتی بالاتر از اینکه انسان به جای هر چیز، مراقب اعمال خود باشد و برای تعجیل فرجِ خود آن حضرت دعا کند. بی شک، امام بسیار کریم تر از آن است که یادکنندگانش را فراموش کند. امام زمان(عج) در توقیع مبارکشان به شیخ مفید(ره) فرمود:

فَاِنّا نُحیطُ عِلْماً بِاَنبائِکُمْ. و لا یَعْزُبُ عَنّا شَیءٌ مِنْ اَخْبارِکُم… . اِنّا غیرُ مُهْمِلِین لَمُراعاتِکُمْ و لا ناسِینَ لِذِکْرِکُمْ.[۳۷]

ما به آنچه بر شما می گذرد احاطه علمی داریم. و هیچ یک از خبرهای شما از ما پوشیده نیست… . ما نسبت به رعایت حال شما اهمال نمی کنیم و یاد کردن شما را فراموش نمی کنیم.

تا دلِ آشفته ام، شیفته روی توست

هر طرفی رو کنم، روی دلم سوی توست

به گردِ بیت الحرام، طواف بر من حرام

ای صنم خوش خرام،[۳۸] کعبه من کوی توست

دل ندهم از قصور، به صحبت حُسن حور

بهشت اهل حضور، صحبت دلجوی توست

سوز و گداز جهان، از غم غمّازی ات

راز و نیاز همه در خَم ابروی توست[۳۹]

امام عصر(ع) هرچند از دیدگان بندگان، غایب است، ولی به شرق و غرب عالم، آگاه است. ایشان از راز پنهان دل مؤمنان باخبر است، آن گونه که هیچ ظاهر و باطنی از چشمان پرفروغ شان پنهان نیست و هیچ کس از سلطه ولایت ایشان خارج نخواهد بود.[۴۰]

اهمیت انتظار

رقیه ندیری

یکی از باورهای اساسی و بالنده و زیبا، باور داشتن ظهور مصلحی بزرگه. کسی که تلاش های شبانه روزی دیگر مصلحان و مشعل داران هدایت رو به ثمر می رسونه. او انسان ها رو نجات می ده. اون هم در روزگاری که بشر گرفتار کج روی ها و دل خوشی های زودگذر و فریبنده شده و در هاله ای از اضطراب و حیرت به سر می بره. به راستی، انتظار وجود چنین نجات بخشی دل های مرده رو زنده می کنه و مردم رو از ناامیدی نجات می ده.[۴۱]

انتظار یا چشم به راه بودن، امید داشتن به باز شدن گره ها و راه هاست. انتظار ظهور، یعنی تشکیل حکومت عدل جهانی و رسیدن به آزادی های فطری و منابع قدرت مادی و غیرمادی. این چشم به راهی، آرامش بخشه. انسان ها رو در برابر مشکلات و سختی ها مقاوم می کنه. می شه انتظار رو به دو صورت تعریف کرد: یکی از اون تعریف های سطحی و غیرواقعیه. افرادی که فکر می کنن باید شرارت و زشتی و تبه کاری همه جا رو فرا بگیره و نقطه مثبتی تو دنیا باقی نمونه.

برخی مردم اعتقاد دارن روزگاری می آد که محاسن و اعمال نیک به صفر می رسه و کسی به دنبال خوبی و اصلاح و شایستگی نمی ره. اون وقته که حجت خدا قیام می کنه تا همه چیز رو تغییر بده. به این دلیل، سکوت در برابر جنایات و خیانت ها رو جایز می دونن. با این نظریه، حرکت اصلاحی همه آزاداندیشان و پیامبران زیر سؤال می ره؛ نه تنها از اون ها تمجید نمی شه، بلکه حتی سرزنش هم می شن.

با این فرض، حدود و مقررات اسلامی و انسانی که به نوعی در شایستگی اخلاق بشری نقش دارن، باید تعطیل بشه. غافل از اینکه این برداشت ها با هیچ کدوم از موازین الهی و انسانی و با هیچ یک از ادیان آسمانی سازگار نیست.

دومین تعریف، از انتظاری صحبت می کنه که جامعه و فرد رو به تحرک و سازندگی وا می داره. با چنین فرهنگی، افراد جامعه ای که در نظر داره برای گسترش عدل قیام کنه و اون رو جانشین محرومیت ها و تجاوزها و ستم ها قرار بده، باید تلاشی خستگی ناپذیر و حرکتی مداوم رو پی بگیره. برای همین لازمه در برابر همه ناپاکی ها و کج روی ها بایستد و زشتی ها و منکرات رو دفن کنه تا قیامی خداپسندانه داشته باشه. این انتظار، زمینه اجرای عدالت قائم آل محمد رو فراهم می کنه. امام جعفر صادق(ع)، چنین انتظاری رو بهترینِ اعمال می دونن و بر اون پافشاری می کنن.

رابطه جمعه و امام زمان(عج)

فکر کردن به رابطه بین جمعه