پاورپوینت کامل ولادت حضرت امام حسین(ع) ۱۱۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ولادت حضرت امام حسین(ع) ۱۱۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ولادت حضرت امام حسین(ع) ۱۱۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ولادت حضرت امام حسین(ع) ۱۱۳ اسلاید در PowerPoint :

۹

یکشنبه

۴ مرداد ۱۳۸۸

۳ شعبان ۱۴۳۰

۲۶.Jul.2009

یک جرعه آفتاب

اشاره

گفتار مجری

چراغ راه

نکته ها

زلال قلم

شعر

کوتاه و گویا

آورده اند که…

یک جرعه آفتاب

l سیمای امام حسین(ع) در احادیث پیامبر اعظم(ص)

«ألْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ سَیِّدا شَبابِ أهْلِ الْجَنَّهِ؛ حسن و حسین، سید جوانان اهل بهشتند».

«حُسَینٌ مِنّی وَ أَنَا مِنْ حُسَینٍ؛ حسین از من است و من از حسینم».

«اَنَا سِلْمٌ لِمَنْ سالَمْتُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبْتُمْ؛ من با هر کس که با شما (حسن و حسین(ع)) در صلح باشد، در صلح و سازشم و با هر کس با شما در جنگ باشد، در جنگم».[۱]

حُسَینٌ مِنّی وَ أَنَا مِنْ حُسَینٍ أَحَبَّ اللهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَیناً، حُسَینٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْباط. [۲]

حسین از من است و من از حسینم. خدا دوست دارد کسی که حسین را دوست دارد. حسین سبطی از اسباط است.

«مَنْ أحَبَّنِی فَلْیُحِبُّ هذَیْن؛ هر کس مرا دوست دارد، باید این دو را (حسن و حسین(ع)) را دوست بدارد».

l فضیلت دوستی امام حسین(ع) و نکوهش دشمنی با آن حضرت

اَلْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ مَنْ أَحَبَّهُما فَفِی الْجَنَّهِ وَ مَنْ أَبْغَضَهُما فَفِی النّارِ.[۳]

هر کس حسن و حسین را دوست بدارد، در بهشت است و هر کس آنها را دشمن بدارد، در آتش است.

أَنَا وَ عَلِیٌّ وَ فاطِمَهُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ یَوْمَ الْقِیامَهِ فِی قُبَّهٍ تَحْتَ الْعَرْشِ.[۴]

من، علی، فاطمه، حسن و حسین روز قیامت در یک قبه زیر عرش هستیم.

پیامبر، حسن را بر ران راست و حسین را بر ران چپ نشاند، سپس دست بر سر آنها گذارد و فرمود: «اَلّلهُمَّ اِنّی اَسْتَوْدِعُهُما اِیّاکَ وَ صالِحَ الْمُؤمِنینِ؛ (خدایا، من این دو صالح المؤمنین (علی(ع)) را نزد تو به ودیعه سپردم».[۵]

l احادیث امام حسین(ع)

ناتوان ترینِ مردم کسی است که از دعا کردن واماند و بخیل ترینِ مردم کسی است که در سلام دادن بخل ورزد.[۶]

هرگاه آشفتگی و بلا به عاقلی روی آورد، اندوه خود را با دوراندیشی می زداید و برای چاره جویی، در خانه عقل را می کوبد.[۷]

عقل جز از راه پیروی حق، به کمال نمی رسد.[۸]

هر کس این پنج چیز را نداشته باشد، (از زندگی خود) بهره چندانی نمی برد: عقل، دین، ادب، شرم و خوش خلقی.[۹]

شریف ترین مردم کسی است که پیش از اندرز دیگران پند گیرد و پیش از بیدارباش دیگران، خود بیدار شود. [۱۰]

امام حسین(ع) در تعریف برترین عبادت می فرماید:

جمعی، خدا را از شوق بهشت می پرستند؛ این عبادت سوداگران است. گروهی خدا را از بیم دوزخ می پرستند؛ این عبادت بردگان است و برخی خدا را از روی شکر و قدرشناسی می پرستند که این عبادت آزادگان و بهترین عبادت است. [۱۱]

از امام حسین(ع) پرسیدند: «ادب چیست؟» فرمود: «این است که از خانه خود بیرون آیی و با هیچ کس برخورد نکنی، مگر آنکه او را برتر از خود ببینی».[۱۲]

آن کس که بخشش تو را پذیرد، تو را در جوانمردی کمک کرده است. [۱۳]

شکرگزاری تو بر نعمت پیشین، نعمت تازه را سبب می شود.

هر کس از تدبیر بازماند و از چاره ها ناتوان گردد، مدارا، کلید (گره گشای مشکلات) اوست.[۱۴]

امام رضا(ع) از امام حسین(ع) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: «هر کس دوست دارد اجل او تأخیر افتد و روزی اش فزونی یابد، باید صله رحم انجام دهد».[۱۵]

سیدالشهدا(ع) می فرماید: «ای فرزند آدم! تو همانند روزها هستی؛ هر روز که بگذرد، بخشی از تو رفته است».[۱۶]

«بدترین اوصاف زمامداران، ترس از دشمنان و بی رحمی بر ناتوانان و خودداری هنگام بخشش است».[۱۷]

«هر کس خدا را آن گونه که حق پرستش اوست، بپرستد، خدا به او بالاتر از آرزوها و کفایتش ارزانی می کند».[۱۸]

میلاد آفتاب

فاطره ذبیح زاده

خداوند در حدیث لوح می فرماید:

حسین(ع) را گنجینه دار وحی خود قرار دادم و او را با شهادت گرامی داشتم و زندگی اش را سعادتمندانه پایان دادم. او برترین شهید است و والاترین جایگاه را دارد. کلمه تامّه خود را با او قرار دادم و محبت کامل را نزد او نهادم و عترت او را معیار پاداش و کیفر شناختم.[۱۹]

آفتاب وجود مبارک سیدالشهدا، روز پنج شنبه، سوم شعبان سال چهارم هجرت، از مشرق دامان فاطمه زهرا(س) و در خانه امیرالمؤمنین علی(ع) طلوع کرد. ایشان ۵۷ سال زیست که هفت سال آن در دوران حیات رسول خدا(ص) سپری شد. سی سال در خدمت امیرالمؤمنین علی(ع) بود. ده سال را نیز در دوران امامت برادر بزرگوارش، امام حسن مجتبی(ع) گذراند و ده سال هم عهده دار مسئولیت سنگین امامت بود. دوران امامت امام سوم، با حکومت پلید معاویه و پس از آن، پسرش، یزید هم زمان شد. در دوران معاویه، به دلیل فراهم نبودن شرایط لازم برای قیام، امام حسین(ع) نیز مانند برادرش امام حسن(ع)، به پیمان صلح پای بند ماند و قیام نکرد. البته وجود موانع بر سر راه قیام آن حضرت سبب نشد که امام در برابر بدعت ها و بیدادگری های بی شمار معاویه سکوت کند، بلکه در آن شرایط خفقان بار، تا آنجا که در توان داشت، با ستم های معاویه مخالفت کرد؛ چه با نوشتن نامه های اعتراض آمیز و چه با سخنرانی های کوبنده در مراسم حج برای مخالفت با دستگاه اموی.

با مرگ معاویه و آغاز حکومت یزید، شرایط قیام حسینی فراهم شد. عوامل زمینه ساز این قیام عبارت بودند از: مخالفت با بیعت یزید؛ دعوت کوفیان از امام حسین(ع) و ضرورت امر به معروف و نهی از منکر. عامل سوم، مهم تر از دو عامل دیگر بود؛ یعنی اگر یزید از امام بیعت نمی خواست و کوفیان هم آن حضرت را به قیام دعوت نمی کردند، باز هم به دلیل عامل سوم که به بیان خود امام، انگیزه آن حضرت برای قیام بود، این قیام خدایی صورت می گرفت.

برخی آثار ارزشمند و ماندگار قیام امام حسین(ع)[۲۰]

۱. بالا رفتن مقام آن حضرت در پیشگاه خداوند متعال؛

۲. نجات اسلام و جاودانه ساختن شریعت و قرآن؛

۳. بیداری شعور دینی و زنده کردن ویژگی های انسانی در اجتماع؛

۴. برانگیختن عواطف و احساسات نسبت به خاندان نبوت که عامل سعادت است؛

۵. تأسیس مکتب عالی و همگانی تعلیم و تربیت که از نتایج مراسم سوگواری و عزاداری سیدالشهداست؛

۶. محکومیت بنی امیه نزد مسلمانان و دیگر ملل که به شورش ها و انقلاب های ضد اموی انجامید؛

۷. ایجاد تحول فکری در مورد حکومت؛ امام با این اندیشه نادرست و خطرناک که اطاعت از هر حکومتی، حتی حکومت معاویه و یزید، واجب است، مبارزه کرد و نشان داد حکومتی واجب الاطاعت است که برپاکننده عدالت اسلامی و مجری احکام قرآن باشد؛

۸. ایجاد واکنش جاودانه در برابر ستم و بی عدالتی.

اثر جاوادنه جهاد امام حسین(ع) در تاریخ این است که همواره الگو و نیروبخش مجاهدان راه حق و حامیان خیر و عدالت است.

حسین(ع) در نگاه پیامبر

زهرا اکافان

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست

این چه شمعی است که جان ها همه پروانه اوست

امام حسین(ع) نزد پیامبر اکرم(ص) مقامی والا داشت، به گونه ای که پیامبر او را محبوب و فرزند خود می خواند و می فرمود: «حسین از من است و من از حسینم.»[۲۱] همچنین می فرمود: «خدایا، هر کس که حسین(ع) را دوست دارد، دوست بدار»[۲۲] یا «هر کس به حسین(ع) مهر ورزد، مرا دوست داشته و هر که او را دشمن بدارد، مرا دشمن داشته است».[۲۳]

رسول گرامی اسلام بارها فرمود: «خدا مرا امر کرده است که حسین و دوستانش را دوست بدارم.»[۲۴] گاهی نیز محبتش را این گونه اظهار می فرمود: «خدایا! من حسن و حسین(ع) را دوست دارم. تو نیز آنها را دوست بدار و هر کس آنها را دشمن دارد، دشمن بدار».[۲۵]

همچنین از پدر امت، حضرت محمد(ص) نقل شده است: «حسن و حسین(ع)، گل های من از دنیا هستند».[۲۶] گاهی نیز می فرمود: «این دو، گل های من در دنیا هستند. هر کس مرا دوست دارد، حسن و حسین(ع) را نیز دوست دارد».[۲۷]

در روایت است که رسول خدا(ص) به امام حسین(ع) فرمود: «پسرم! تو چون جگر منی. خوشا به سعادت کسی که تو و ذریه تو را دوست دارد. پس وای بر قاتل و کشنده تو».[۲۸]

پیامبر بارها حسن و حسین(ع) را سرور جوانان اهل بهشت معرفی کرد[۲۹] و فرمود: «هر کس که دوست دارد دو سرور جوانان اهل بهشت را ببیند، به امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نگاه کند».[۳۰]

امام حسین(ع)، مصداق عترت،[۳۱] اهل کساء،[۳۲] کلمه طیبه[۳۳] و صالحین[۳۴] است.

برکت های قیام سرخ

زهرا اکافان

درس آزادی به دنیا داد رفتار حسین

بذر همت در جهان افشاند افکار حسین

«گر نداری دین به عالم، لااقل آزاده باش»

این کلام نغز می باشد ز گفتار حسین

«مرگ با عزت ز عیش در مذلّت بهتر است»

نغمه ای می باشد از لعل گهربار حسین[۳۵][۳۶]

سخن از خدمات رادمردی است که نه فقط بزرگ ترین قهرمان عرصه های حماسه و خون و قیام، بلکه نماد صبر، مقاومت، رشادت و شجاعت برای تحقق بخشیدن به احکام نورانی اسلام است.

امام حسین(ع) در برهه ای از زمان، در عصر تاریکی و خفقان دوران حکومت اموی، برای نجات اسلام و ایجاد حکومت صالح اسلامی، آگاهانه به پاخاست و با نثار خون خود، طومار حکومت ضددینی بنی امیه را در هم پیچید.

قیام او سرآغاز بسیاری از حرکت های حق خواهانه و پیدایش خط جدیدی در حمایت و احیای اسلام شد. بسیاری از حوادث تاریخی در این جهان پهناور، به ویژه در جغرافیای جهان اسلام، در حرکت عاشورا ریشه دارد. خونی که از وجود حق حسین(ع) به پای نهال اسلام جاری شد، همچون آب حیات و مُرکّب پربرکتی بودکه آن نهال را بارور کرد و تاریخ معنویت و انسانیت را نوشت.

کلام جان بخشش، هنوز در گوش تاریخ طنین انداز است که فرمود: «اگر مسلمان نیستید، لااقل آزاده باشید».[۳۷]

شاعر با بهره از این کلام نغز و پرمغز، چنین سروده است:

گر شما را به جهان دینی و آیینی نیست

لااقل مردم آزاده به دنیا باشید

اگر امام حسین(ع) با مفاسد بنی امیه مبارزه نمی کرد، فهم حقیقت اسلام ممکن نبود و از جنایت های خاندان اموی پرده برداشته نمی شد. اسلام سفیانی و معاویه ای بر حکومت اسلامی حاکم می گشت. اسلام، دین نیرنگ و فریب می شد و به اسم دین، فساد و شراب خواری همچنان ادامه می یافت. امام حسین(ع) با قیام خود، سدّی نیرومند برای نگهبانی دین پدید آورد و جان خود و فرزندانش را نثار کرد تا قداست اسلام و ارزش های راستین آن باقی بماند.

به راستی، قیام او سرآغاز جنبش تشیع و خون او، سرچشمه قیام های خونین حق جویانه است. امام حسین(ع) با شهادت خود، منطقی بی مانند به بشر آموخت: منطق بذل جان در راه احیای دین.[۳۸]

نقش قیام امام حسین در گسترش و تحکیم فرهنگ اهل بیت(۲)

بزرگ فلسفه قتل شاه دین این است

که مرگ سرخ به از زندگی ننگین است

حسین، مظهر آزادگیّ و آزادی است

خوشا کسی که چنینش مرام و آیین است

نه ظلم کن به کسی، نی به زیر ظلم برو

که این مرام حسین است و منطق دین است

ببین که مقصد عالی وی چه بود ای دوست

که درک آن سبب عزّ و جاه و تمکین است

ز خاک مردم آزاده بوی خون آید

نشان شیعه و آثار پیروی این است[۳۹]

هر کس بر اساس عقیده و دیدگاه خود از جنبه های گوناگون به قیام باشکوه و تاریخی امام حسین(ع) توجه کرده است. از این رو، تفسیر و تعبیرهای بسیاری از این قیام شده است. قیام حسین بن علی(ع) داستان ظهور عالی ترین تجلیات روحی و معنوی انسان و کوچک شمردن همه مظاهر لذت های مادی، به خاطر معنویت است.

این قیام، حقانیت اسلام را روشن و حیات و بقای آیین الهی را تضمین کرد. به همین سبب گفته اند: «اگر منبع و رسول اسلام را محمد(ص) می دانیم، حسین(ع)، حماسه ساز و امضاکننده دوام و بقای آن است».[۴۰]

آری، قیام حسینی آمیخته با شور و هیجان است، به گونه ای که شهادت حسین بن علی(ع) قبل از آنکه رخ دهد، اشک رسول خدا(ص) را جاری کرد.[۴۱]

برخی خدمات امام حسین(ع) به اسلام

توجه دادن جامعه به نقش رهبری دینی و ویژگی های آن؛

احیای عمل به فریضه امر به معروف و نهی از منکر؛

احیا و اقامه نماز؛

برپایی آزمونی انسانی و جداسازی مؤمنان حقیقی از مسلمان نماها؛

مقدّم داشتن دین بر مال و جان و حفظ اصول؛

معرفی الگوی حق گرایی؛

حفظ حریم ها و قداست ها؛

جریان شناسی انحراف؛

ترسیم چهره زیباترین نوع مرگ؛

تقویت روحیه شهادت طلبی؛

بیان ارزش آزادی و آزادگی؛

ایستادگی در برابر دشمن تا پای جان (ظلم ستیزی).[۴۲]

امام حسین(ع) و الگوی مصرف

امام حسین(ع)، در همه امور زندگی، اعتدال را رعایت می کرد و مردم را از گرفتار شدن در دام افراط و تفریط، به ویژه زیاده روی و اسراف برحذر می داشت.

درباره الگوی مصرف در سیره امام حسین(ع) می توان به این برخورد اشاره کرد: وقتی ایشان در یکی از مراسم های خانوادگی، پسر عمویش، عبدالله بن جعفر طیار را می بیند که بیشتر از حد معمول، اموال خود را می بخشد، به او اعتراض می کند و می گوید: «ای عبدالله! تو در بخشش اموال خود اسراف کردی».[۴۳]

در بخشش هم اسراف نکنید!

مَثل معروفیه که می گه: «ذره ذره خیلی می شه، قطره قطره، سیلی.» اگه خوب دقت کنیم، به این حقیقت می رسیم که خداوند متعال نعمت های بسیاری رو در اختیار انسان قرار داده و دستور صحیح استفاده از او ن ها رو هم در قرآن کریم با صراحت بیان کرده است. برای مثال: «بخورید و بیاشامید، ولی اسراف و زیاده روی نکنید».[۴۴]

شاعر می گه:

نه چندان بخور کز دهانت برآید

نه چندان که از ضعف، جانت درآید

حتی درباره انفاق و بخشش که این همه تأکید شده، باید جانب اعتدال رو رعایت کنیم، تا هیچ وقت درمانده نشیم.

عبدالله بن جعفر، پسر عمو و داماد امام حسین(ع) در یک مراسم خانوادگی، بیش از حد معمول، اموال خود را بذل و بخشش کرد. امام(ع) به او اعتراض کرد و فرمود: «ای عبدالله! تو در بخشش اموال خود اسراف کردی».[۴۵]

خداوند در آیه ۶۷ سوره فرقان می فرماید: «بندگان خوب خداوند کسانی هستند که در بخشش نه زیاده روی می کنند و نه کوتاهی، بلکه اعتدال را رعایت می کنند».

خداوند در آیات ۲۶ تا ۳۰ سوره اسراء، اسراف کنندگان را برادر شیطان می نامد.

گفتار مجری

حسین(ع) از پیامبر(ص) است

فاطره ذبیح زاده

ام فضل، همسر عباس، عموی پیامبر، شبی خوابی دید که اونو نگران کرد. خدمت پیامبر اومد و از حضرت خواست خوابش رو تعبیر کنه. ام فضل گفت: «خواب دیدم عضوی از اعضای شما در خانه من است… .» رسول خدا(ص) خواب اونو این طور تعبیر کرد: «دخترم، فاطمه(س) پسری به دنیا می آورد که تو از او نگه داری می کنی». طولی نکشید که امام حسین(ع) به دنیا اومد و اون حضرت رو برای نگه داری به ام فضل سپردن».[۴۶]

شاید این خواب نشونه همون حدیث پیامبر بود که درباره فرزند عزیزش، حسین(ع) می فرمود: «حسین از من است و من از حسینم.» حسین، پاره تن رسول خدا(ص) بود و ادامه نسل روشن پیامبر خدا در سلاله پاک حسین(ع) قرار گرفته بود.

در بحارالانوار نقل شده است که وقتی امام حسین(ع) متولد شد، اون حضرت رو در پارچه سفیدی پیچیدن و پیش رسول خدا بردن تا اسمی برای او انتخاب کنه. در این هنگام، جبرئیل نازل شد و به پیامبر فرمود: «حق تعالی به تو سلام می رساند و می فرماید: چون علی(ع) نسبت به تو، مثل هارون است نسبت به موسی، پس نام پسر کوچک هارون را بر این کودک بگذار. نام او شبیر بود؛ تو به زبان عربی او را حسین بخوان».[۴۷]

دل من در هوای دیدن دوست

خانه بر دوش می شود امشب

عالم از پرتو جمال حسین

پرنیان پوش می شود امشب

خانه مصطفی ز بال مَلَک

همه مفروش می شود امشب

بر اساس روایت ها، در جشن میلاد امام حسین(ع) ابوالائمه، سیدالشهداء فرشتگان زیادی شرکت کردن و به سرور و شادمانی پرداختن.

علامه مجلسی می نویسه:

ام سلمه گفت: برای حسین(ع) لباس بهشتی آوردند و پیامبر به او پوشاند. فرمود: این حلّه، لباسی است که پر جبرئیل و فرشتگان تار و پود آن را تشکیل می دهد. به حسینم می پوشانم و او را زینت می دهم که امروز روز زینت اوست و او را بسیار دوست دارم.[۴۸]

زهی امشب که عالم غرق نور است

به هرکس بنگری، غرق سرور است

سرور معنوی پیداست هر جا

تجلای خدا پیداست هر جا

شب میلاد ثارالله آمد

جهان پردازِ عشق از راه آمد

ابی عبدالله، کنیه امام حسینه. پیامبر این کنیه رو برای ایشون انتخاب کرد. اباالائمه و اباالمساکین هم از دیگر کنیه های ایشونه. رشید، طیب، وفی، زکی، سید، سعید، التابع لمرضات الله، الدلیل علی ذات الله، الشهید بکربلاء و سیدالشهداء هم از لقب های اون حضرته. ولی معروف ترین لقبی که پیامبر خدا، امام حسین(ع) رو با اون خطاب می کرد، «سید شباب اهل الجنه» بود.

امشب به کف دل، دُرِ نایاب آمد

میلاد حسین، فخر احباب آمد

گویید به نوکران دربار حسین

خیزید و ادب کنید، ارباب آمد

امشب باید به دوستداران و عاشقان امام حسین(ع) تبریک ویژه گفت؛ اونایی که مصداق این حدیث گهربار رسول مهر و دوستی شدن: «هر کس من و این دو پسر (حسن و حسین) و پدر آنها را دوست بدارد، روز قیامت در صف من قرار خواهد گرفت».[۴۹]

این حدیث پیامبر رو زیاد شنیدیم که «حسن و حسین، سید جوانان اهل بهشتند.» شیخ مفید از پیامبر خدا روایت می کنه که حضرت فرمود: «حسن و حسین، گوشواره های عرش الهی هستند. بهشت به خالق خود گفت: آیا ضعفا و فقرا را در من جای می دهی؟ خطاب شد: آیا خشنود نیستی که حسن و حسین، ارکان تو هستند. بهشت از این بشارت خداوند بر خود بالید و مانند عروسان فخرفروشی کرد».

نباید فراموش کرد که این همه محبت و سفارش پیامبر نسبت به امام حسن(ع) و ام