پاورپوینت کامل میلاد حضرت امام محمدباقر(ع) (به روایتی) ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میلاد حضرت امام محمدباقر(ع) (به روایتی) ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میلاد حضرت امام محمدباقر(ع) (به روایتی) ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل میلاد حضرت امام محمدباقر(ع) (به روایتی) ۱۰۵ اسلاید در PowerPoint :

شنبه

۱۸ دی ۱۳۸۹

۳ صفر ۱۴۳۲

۲۰۱۱.Jan.8

حدیث۱

«باجابَه الفِکرِ یسَدِّدُ الْرأی الْمعُشَّبُ؛ با به کارگیری تفکر، نظر خام پخته می شود».۲

«الصَلاهُ بَیتُ الإخْلاصِ؛ نماز، خانه اخلاص است».۳

«سُدَّ سبیلُ العُجْبِ بِمَعْرِفَهِ النَّفْسِ؛ راه خودپسندی را با خودشناسی ببند».۴

«اِنَّ اللهَ یحِبُّ اَنْ یسْأل؛ خداوند دوست دارد که از او درخواست شود».۵

«یا طالِبَ الْجَنَّهِ ما اَطْوَلَ نَوْمَک؛ ای جویای بهشت! خواب غفلتت چه طولانی است».۶

«مَنْ عَلَّمَ بَابَ هُدی فَلَهُ مِثْلُ اَجْرِ مَنْ عَمِلَ بِهِ؛ کسی که راه هدایتی را بیاموزد، به اندازه تمام عمل کنندگان به آن، پاداش می برد».۷

«اِنَّمَا شیعَهُ عَلِی الْحُکماءُ العُلَماءُ؛ شیعه علی علیه السلام بردباران و دانایانند».۸

«لا یقِینَ کاسْتُصْغارِک الدُّنْیا؛ هیچ یقینی همانند بی اعتنایی تو به دنیا نیست».۹

«لا مُصیبَهَ کعْدَمَ الْعَقْل؛ هیچ مصیبتی همانند بی خردی نیست».۱۰

«لا تُحقِّرَنَّ مِنَ الطّاعَهِ شِیئاً فَلَعَلَّ رِضاهُ فِیه؛ هیچ عبادتی را کوچک نشمارید، شاید رضای خدا در آن باشد».۱۱

«لا تُحِقَّرَنَّ أَحَدَاً فَلَعَلَّهُ الْوَلی؛ هیچ کس را خرد مشمار، شاید او دوست [خدا] باشد».۱۲

«وَ اَسْتَجْلِبْ حَلاوهَ الزَّهادَهِ بِقَصْرِ الْأَمَلِ؛ شیرینی زهد را با کوتاه کردن آرزو به دست آور».۱۳

«إِیاکمْ وَ الْجُهَّالَ مِنْ الْمُتَعَبَّدِینَ؛ از عابدان نادان دور باشید».۱۴

«تَخَلَّصْ اِلی إجْمامِ الْقَلْبِ بِقِلَّهِ الْخَطأ؛ با کم کردن خطا، به آسایش دل دست یاب».۱۵

«اَلْإِبْقاءُ عَلَی الْعَمَل اَشَدُّ مِنَ الْعَمَلِ؛ نگهداری عمل، از خود عمل دشوارتر است».۱۶

«لا تَتَّبِعْ مَنْ یضْحِکک وَ هُوَ لَک غاشُّ؛ از کسی که تو را می خنداند، ولی با تو یکرنگ نیست، پیروی مکن».۱۷

«اِتَّبِعْ مَنْ یبْکیک وَ هُوَ لَک ناصِحْ؛ از کسی که تو را می گریاند، ولی خیرخواه توست پیروی کن».۱۸

«اُطْلُبْ بَقاءَ الْعِزِّ بِاِماتَهِ الطَّمَعِ؛ پایداری عزت را، با میراندن طمع بجوی».۱۹

«اَلْحِلْمُ لِباْسُ الْعالِمِ؛ بردباری، جامه دانشمند است».۲۰

«إِیاک وَ الرَّجاءَ الْکاذِبَ؛ از امید دروغین بپرهیز».۲۱

«اَلْحِکمَهُ ضَالَّهُ الْمُؤْمِنِ؛ علم و حکمت، گم شده مؤمن است».۲۲

«اَحْسَنُ مِنَ الصِّدْقِ قائِلُهُ؛ بهتر از راستی، راست گوست».۲۳

۱. برگرفته از: مهدی غلامعلی، مدرسه امام باقر علیه السلام، نشر جمال.

۲. نزهه الناظر، ص ۱۵۲.

۳. بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۸۳.

۴. تحف العقول، ص ۲۸۵.

۵. بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۷۳.

۶. همان، ص ۷۱.

۷. تحف العقول، ص ۲۹۷.

۸. مجموعه ورام، ج ۲، ص ۲۰۲.

۹. تحف العقول، ص ۲۸۶.

۱۰. همان.

۱۱. بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۸۷.

۱۲. همان، ص ۸۸.

۱۳. تحف العقول، ص ۲۸۵.

۱۴. قرب الأسناد، ص ۷۰.

۱۵. تحف العقول، ص ۲۸۵.

۱۶. الکافی، ج ۲، ص ۲۹۶، ح ۱۶.

۱۷. المحاسن، ج ۲، ص ۴۴۰، ح ۲۵۲۶.

۱۸. همان.

۱۹. تحف العقول، ص ۲۸۶.

۲۰. الکافی، ج ۲، ص ۴۵۸، ح ۱۸.

۲۱. بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۶۴، ح ۱.

۲۲. مجموعه ورام، ج ۲، ص ۱۴۹.

۲۳. بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۳۷۰، ح ۴.

اشاره

پلک اول

محمدکاظم بدرالدین

نام: محمد بن علی علیه السلام

لقب ها: باقرالعلوم، امین، هادی، شاکر، شبیه (به دلیل شباهتش به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله )

کنیه: ابا جعفر

پدر: امام سجاد علیه السلام

مادر: فاطمه (دختر امام حسن مجتبی علیه السلام )

ولادت: اول رجب سال ۵۷ هجری در مدینه

مدت امامت: ۱۹ سال

مدت عمر: ۵۷ سال

شهادت: هفتم ذی الحجه سال ۱۱۴ هجری، به امر هشام بن عبدالملک

محل دفن: قبرستان بقیع، مدینه

خلفای دوره امامت: ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک.

امام باقر علیه السلام علوی و فاطمی نَسَب

امام باقر علیه السلام نخستین امامی است که هم از سوی مادر و هم از جانب پدر به حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا علیها السلام منتسب می شود.

مادر آن حضرت، فاطمه بنت الحسن، از تبار امام حسن مجتبی علیه السلام است؛ زنی پاک و کم نظیر. او در پاکی به مرحله ای بار یافته است که عترت از وی با عنوان «صدیقه»، یعنی راست گو یاد می کنند؛ آن هم کسی که در پاکی و برتری در خاندان حسن علیه السلام همانند ندارد.۱و۲

این بانوی محترم، در واقعه کربلا، به همراه همسرش، امام سجاد علیه السلام حضور داشت و همچون دیگر اسیران رنج ها و مرارت های اسارت را تحمل کرد؛ ضمن اینکه در این واقعه، دو برادر کوچکش، حضرت قاسم بن الحسن (۱۳ ساله) و حضرت عبدالله (۱۱ ساله) نیز به شهادت رسیده بودند.

او را مستجاب الدعوه نیز خوانده اند.۳ نمونه ای از نفوذ دعای وی را امام باقر علیه السلام چنین بیان می کند: روزی مادرم در زیر دیواری نشسته بود که ناگاه صدای آوار و شکسته شدن از دیوار بلند شد و نزدیک بود که بر زمین فرو ریزد. مادرم با دست خود به دیوار اشاره کرد و فرمود: «لا وَحَقِّ المصطَفی ما اَذِنَ اللهُ لَک فِی السُّقُوطِ؛ نه [نباید فرود آیی]، قسم به حق مصطفی صلی الله علیه و آله که حق تعالی اجازه فرو ریختن به تو نمی دهد.» پس آن دیوار به صورت معلق در میان زمین و هوا باقی ماند تا آنکه مادرم از آنجا گذشت. آنگاه به پدرم امام زین العابدین صد اشرفی برای خاطر او صدقه داد.۴

(((

عصر امام باقر علیه السلام، دوران پایه گذاری و نشر معارف شیعه است؛ زیرا در عصر چهار امام پیش از آن حضرت، قوی ترین مکاران و حیله گران، میدان تبلیغ مذهب را در اختیار گرفته بودند و پیشوایان پیشین با وجود نیروهای معارض نتوانستند اندیشه و فرهنگ اسلام را بی پرده و آشکار به مردم معرفی کنند؛ ولی در عصر امام محمدباقر علیه السلام:

ـ ستاره اقبال بنی امیه و بنی مروان در حال افول بود؛

ـ در مردم، بیداری ویژه ای نسبت به مسئولان و زمامداران پیدا شده بود؛

ـ فشارها و نابخردی های خلفا، مردم را از آنها و آیینشان سیر کرده بود؛

ـ نهضت های ضد اموی به اوج خود رسیده بود و مردم به تغییر حکومت می اندیشیدند؛

ـ داعیان خلافت در گوشه و کنار جامعه اسلامی متعدد شده بودند؛

ـ بنی مروان و بنی امیه نیز برای حفظ حکومت خویش و تداوم آن، سرگرم زد و خورد با یکدیگر بودند.

ـ مظلومیت خاندان علی علیه السلام و محرومیت مردم از امامت آنان، آشکار شده بود.

ـ مردم، تشنه شناخت مکتب حقی شده بودند که اسلام را آشکارا معرفی می کرد.

این موارد، امام باقر علیه السلام را در موقعیتی قرار داد که آن وجود مقدس با استفاده از این فرصت طلایی، حقایق اسلام را به وضوح عرضه کرد. آنچه امروز در کتاب های اسلامی، از آثار و اسناد و روایات داریم، از امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام نقل شده است و حیف است که چنین چهره اصیل و راستینی ناشناخته بماند.

۱. از امام صادق علیه السلام در فضیلت جده اش آمده است: «کانَتْ صِدّیقَهً لَمْ یدْرَکْ فی آلِ الْحَسَنِ مِثْلُها؛ جده ام صدیقه ای بود که در میان خاندان امام حسن علیه السلام نظیر نداشت».

۲. حبیب الله احمدی، امام باقر علیه السلام الگوی زندگی، صص ۲۰ و ۲۱.

۳. علی قائمی، در مکتب فجر دانش ها، ص ۲۸.

۴. علی حسینی قمی، کرامات و مقامات عرفانی امام محمدباقر علیه السلام، ص ۱۷.

الف) تحلیل اوضاع اجتماعی و سیاسی امام باقر علیه السلام

زمانِ امامتِ باقرالعلوم علیه السلام (از سال ۹۴ تا ۱۱۴) هم زمان با دوران اقتدار حاکمیت بنی امیه و اوج رجزخوانی آنان بود. حاکمیت حزب عثمانیه، نزدیک یک قرن تداوم یافت و چون در این میدان بزرگ ترین رقیب خویش را عترت آل رسول صلی الله علیه و آله می دید، بیشتر فشارها را بر آن بزرگواران وارد می ساخت.

در نظامِ حکومتی حاکمان اموی، مظاهر دینی تنها ارزش ابزاری داشت که برای رسیدن به اهداف خویش از آنها بهره می بردند. عبدالملک مروان، به کبوتر مسجد شهرت داشت؛ زیرا همواره در مسجد بود.

هنگامی که خبر مرگ پدرش را به وی دادند، او مشغول قرائت قرآن بود، سپس قرآن را بست و با آن خداحافظی کرد! وی انتقاد از خلیفه و سخن گفتن با خلیفه را ممنوع کرد. همچنین به خون خواری افتخار می کرد و در پاسخ شخصی که از او پرسیده بود شنیده ام بعد از عبادت شراب می نوشی؟ گفت: آری، سوگند به خدا خون نیز می آشامم. عبدالملک خون فراوان ریخت و امیرالمؤمنین علیه السلام را لعن و نفرین می کرد. این روش، فقط برای عبدالملک نبود، بلکه جانشینان سفّاک و مانند ولید و سلیمان نیز همین روش را پیش گرفتند. آنها مردم را به بیعت با خویش فرا می خواندند و هر کس که مخالفت می کرد، از دم تیغ می گذشت.

ب) تحلیل اوضاع اقتصادی

اصولاً مدیریت اجتماعی بر هر اساسی که شکل گیرد، هرم های اقتصادی را نیز به آن سمت و سو جهت می دهد. در زمان این حاکمان ظالم، اموال عمومی به خزانه های آنان سرازیر می شد. تکاثر و فزون طلبی حزب حاکم، و فقر و تهی دستی اهل بیت و حامیانشان نیز به اوج خود رسیده بود. معاویه رسماً بخش نامه کرد که نام شیعیان علی علیه السلام را از لیست سهمیه بیت المال حذف کنند و خانه های آنان را ویران سازند. حیف و میل ها و بهره وری های ناروا در دستگاه ستم، آشکار بود. سلیمان بن عبدالملک دستور داده بود در گرفتن مالیات از مردم به اندازه ای سخت بگیرند که شیره آنان را بکشند. این حقیقت، بر زبان امیرالمؤمنین علیه السلام چنین جاری شد: «هر کس دوستدار اهل بیت است، باید خود را برای تهی دستی آماده سازد».

ج) تحلیل اوضاع فرهنگی

حاکمام جوْر تا توانستند احادیث دروغین و بی اساس از پیش خود ساختند. در این دوران، خاندان عترت، به ویژه امام، باقرالعلوم علیه السلام و امام صادق علیه السلام نقش برجسته ای داشتند. اقدام های فرهنگی عترت آل رسول صلی الله علیه و آله برای نجات فرهنگ دینی از چنگال این بحران، نمایان است. در تحقیقات ارائه شده از سوی دروغ پردازان، آنان از تعداد بیست حدیث تا بیست هزار حدیث یا بیشتر جعل و منتشر ساخته اند.

گفتار مجری

معرفی برخی شاگردان امام باقر علیه السلام

محمدکاظم بدرالدین

زراره بن اعین

از بزرگ ترین راویان احادیث اهل بیت علیهم السلام و از مطمئن ترین آنهاست. امام صادق علیه السلام درباره او فرمود: «خدا رحمت کند زراره بن اعین را که اگر او نبود و تلاش او نبود، احادیث و سخنان پدرم از بین می رفت».

محمد بن مسلم ثقفی

امام باقر علیه السلام درباره وی فرمود: «در میان شیعیان ما کسی فقیه تر از محمد بن مسلم نیست.» او چهار سال در مدینه ساکن بود و هر روز در محضر نورانی امام باقر علیه السلام حاضر می شد. در مدت عمرش سی هزار حدیث از امام باقر علیه السلام شنید و روایت کرد که قسمتی از آنها به دست ما رسیده است.۱ محمد بن مسلم می گفت: «هیچ مسئله ای برایم پدید نیامد، جز آنکه آن را از ابی جعفر امام محمدباقر علیه السلام سؤال کردم».

۱. نک: ابوالفضل هادی منش، آفاق اندیشه، صص ۴۰ ـ ۴۲.

ابان بن تغلب

او محضر سه امام علیهم السلام (امام سجاد، امام باقر، امام صادق) را درک کرده بود و از هر سه آنها روایت می کرد. امام باقر علیه السلام خطاب به وی فرمود: «در مسجد مدینه بنشین و مردم را فتوا بده؛ زیرا من دوست دارم شیعیانم مثل تو باشند.» و او به همین برنامه عمل کرد.

برید بن معاویه عجلی

از حواریون امام باقر علیه السلام به شمار می آمد؛ همیشه و همه جا همراه امام بود و بهره می برد. او فردی ثقه، فقیه و از برجسته ترین شاگردان حضرت بود.

امام باقر علیه السلام وی را فردی امین و حافظ دین خدا می خواند. او امین فرموده های امام و رازدارش نیز بود.

جابر بن یزید جعفی

از شاگردان امام باقر علیه السلام و از راویان معتبر بود. او را «حامل اسرار آل محمد صلی الله علیه و آله » و «حامل گنج های علم و دانش رسول الله»، و «محرم اسرار امام باقر علیه السلام » می نامند.

خود می گوید: امام باقر علیه السلام نود هزار حدیث را برای من نقل کرد که برای هیچ کس آن را نقل نکرد.

هرگاه حدیثی از امام نقل می کرد، می گفت: وصی اوصیا، و وارث علم انبیا محمد بن علی بن الحسین برای من نقل کرد که….

حمران بن اعین

او برادر زراره است. امام باقر علیه السلام در مورد او فرموده است: «تو از شیعیان و پیروان ما در دنیا و آخرت هستی».

او همواره در مجلس امام علیه السلام ساکت می نشست. روزی امام از وی پرسید چرا حرف نمی زنی؟ پاسخ داد: در مجلس تو حرفی ندارم. امام فرمود: تو را اجازه سخن دادم؛ سخن بگوی.

امام صادق علیه السلام درباره اش فرمود: «من و پدرم در قیامت از او شفاعت خواهیم کرد».۱

۱. نک: علی قائمی، در مکتب فجر دانش ها، انتشارات امیری، بخش ۱۹، فصل ۶۴.

کار، همت

این تصور خطایی است که فردی به علت عبادت و بندگی و داشتن زهد و تقوا، دست از کار و تلاش بردارد؛ چنان که مشی امامان معصوم خلاف این بود.

درباره امام باقر علیه السلام آمده است که او مزرعه داری می کرد و به کارهای کشاورزی و کشت گندم و درختکاری و پرورش نخل می پرداخت. آن حضرت در هوای گرم و در زیر آفتاب تند و سوزان، درحالی که عرق می ریخت، کار می کرد و آن را نوعی عبادت و اطاعت خدا می دانست.

او کار می کرد و به دنیا توجه داشت، ولی به آن اصالت نمی داد و دنیا را هدف خود نمی دانست. کار در نظر او، وسیله ای بود برای تأمین معاش و حفظ آبرو و اداره عائله سنگین؛ چنین کاری در بینش اسلامی ما نوعی جهاد است.

آن امام همام به کار و تولید و تلاش، همت گماشته بود؛ و در هنگام رحلت شصت برده و غلام داشت که وصیت کرده بود یک سوم آنها آزاد کنند. این نکته، دلیل روشن بر کار و تلاش حضرت است؛ زیرا برده برای کار و خدمت خریداری می شد. انفاق های فراوان حضرت نیز گواه روشن دیگری بر تلاش و سازندگی و همت او بود. این انفاق ها نه از اموال عمومی و بیت المال و نه از راه اعجاز و کرامت بود، بلکه همه از دسترنج خود آن امام پرتلاش بوده است.

سخن بزرگان

امام خمینی رحمه الله: ما مفتخریم «باقرالعلوم» که بالاترین شخصیت تاریخ است و کسی جز خداوند تعالی و رسول صلی الله علیه و آله و ائمه معصومین علیهم السلام مقام او را درک نکرده و نتوانند درک کرد، از ماست.۱

احمد بن حجر هیثمی:۲ همین شرف برای ابوجعفر محمدباقر علیه السلام بس که ابن مَدْینی از جابر روایت کرده که رسول خدا صلی الله علیه و آله بر وی درود فرستاده است.۳

محمد ابوزهره:۴ امام محمدباقر علیه السلام، وارث پدر خویش در پیشوای علمی و مقام شریف هدایتگری بود. ازاین رو، عالمان از شهرها و سرزمین های اسلامی به جانب وی رهسپار می شدند.۵

حسن بن علی الوّشاء:۶ نهصد شیخ و بزرگ راوی حدیث را در مسجد کوفه مشغول تدریس یافتم که همگی از امام صادق علیه السلام و امام باقر علیه السلام نقل حدیث می کردند.

ابن خلکان:۷ محمد بن علی، فردی دانشمند و آقایی بزرگ بود. او را از آن رو باقر خوانده اند که دانش را می شکافد و اسرار آن را کشف و برملا می سازد.۸

شیخ مفید: در فضیلت و برتری آن گونه معروف بود که ضرب المثل قرار گرفته بود.۹

ابن ابی الحدید: محمد بن علی بن الحسین علیه السلام سرآمد و سرور فقهای حجاز است. مردم علم فقه را از ایشان و فرزندش جعفر آموخته اند.۱۰

قرظی (در یکی از شعرهای خود): ای شکوفاکننده دانش برای پاکان و ای برترین کسی که بر قله های کمال اوج گرفته ای.۱۱

ابن سعد:۱۲ کسی که از او (امام باقر علیه السلام ) نقل کند، سخنش نیاز به حجت و دلیل ندارد.۱۳

ابن صبّاغ:۱۴ امام باقر علیه السلام برافرازنده پرچم دانش است. دارای اخلاقی پاک و شریف و قلبی مصفّاست…. ۱۵

محمد بن طلحه شافعی: وی (امام باقر علیه السلام ) شکوفاکننده دانش، و منبع و آشکارکننده دانش، و مخزن برکات است. نفس وی پاک، و اخلاق وی با شرافت، و لحظه های عمرش در اطاعت خدا سپری شده است. در پرهیزکاری ثابت قدم و نشانه های تقرب به منزلت الهی در وی آشکار است. پاک ترین برگزیدگان [است] و وی همان صاحب فضیلتی است که فضیلت ها به سویش شتابان [می روند] و صفات نیک از وی شرافت گرفته اند.۱۶

ابواسحاق: وی همانند ندارد.۱۷

۱. وصیت نامه سیاسی امام، ص ۳.

۲. از محدثان مشهور اهل سنت و صاحب کتاب معروف الصواعق المحرقه.

۳. الصواعق المحرقه، ص ۲۰۱.

۴. از پژوهشگران اهل سنت و صاحب کتاب الإمام الصادق.

۵. الإمام الصادق، حیاته و عصره، آراؤه و فقهه، ص ۲۲.

۶. از شخصیت های برجسته امامیه و از اصحاب امام رضا علیه السلام.

۷. از مورخان و صاحب نظران در تاریخ و ا