پاورپوینت کامل میلاد امام سجّاد(ع) ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میلاد امام سجّاد(ع) ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میلاد امام سجّاد(ع) ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میلاد امام سجّاد(ع) ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

آبان

۲۳ یکشنبه

۵ شعبان ۱۴۲۰

۱۹۹۹ Nov 14

شکوفه شکیب

ای پیشوای چهارمین!

تو تفسیر ناب دیوان سرخ عاشورای حسینی، ای امام روشنی! ای شکوفه شکیب!

اگر تو نبودی چراغ کربلا خاموش می شد و رسالت روشن حسین، فراموش.

دین به تو مدیون است، به تو، به تو که اسلام از حنجره ات بر دل خاموشان نازل شد.

صحیفه تو، رواق روشن بیداری است که ترنّم عاشقانه کلمات آن، روحْ بخش دل های بی جان است و سرمشق زیستن و ماندن.

ای زینت عابدان! هنوز کوچه های کوفه و شام، فریاد خطبه های تو را سرود می کنند و خونْ نامه کربلایی تو را به تفکر نشسته اند.

تو یادگار نینوای حسینی! تو ماندی تا انقلاب گل محمّدی بماند، تو ماندی تا انسانیت گمشده را با فانوس روشن اندیشه ات بر جهانیان بنمایانی. ما شیدایان، هر سپیده الفبای نام تو را زمزمه می کنیم و در طراوت دعاهای صحیفه ات دل و جان را صفا می بخشیم.

ای پاسبان اندیشه! حنجره تو پنجره هدایت و بیداری است و طنین خروشِ عاشورایی ات بر رواق ابدیت، ماندگار خواهد بود.

ای آن که کربلا بدون تو بی معناست و ای پیشوای اهل راز! دستان نیاز ما را کوتاه مگردان که به جرعه التفات تو مشتاقیم.

فانوس های روشن بشارت

محمدرضا تقی دخت

به هروله، کوه های مدینه را می پیمایی تا چه؟! طلوع کدامین ستاره چنین شتابانت ساخته ای خورشید! که بِشْکوه تر از همه گاه، در بلوغ خویش می تابی؟ در مدینه چه خبر است؟ خانه کاهگلی اهل بیت میهمان چه مولودی است که این سان بی دریغ از پسِ کوه های بلند سر می کشی تماشایش را؟

مولود مبارک پنجم شعبان کیست که فرشتگان به دست افشانی تولّدش، کنگره های آسمان را می لرزانند؟ با من نمی گویی ای خورشید! نمی گویی از پس روزنه های دیوار خانه که می گذری، چه می بینی؟ نمی گویی اینکه سال هاست مشتاق است بی خبر مانده؟ نمی گویی گهواره کیست که بر دست های رسول می چرخد و فاطمه در حجابی از نور، مادرش را در آغوش گرفته؟ خورشید! این عطر نگاه کیست که می وزد؟

بگویید فانوس های روشن بشارت، روشنْ تر از همه وقت بدرخشند؛ بگویید بلندترین درختان جهان، به احترام تولّد بر خاک افتاده ترین بنده خدا سرخم کنند، بگویید زمین بسترساز کند که زین پس میهمان اشک های بی دریغی خواهد بود؛ خشت ها را مژده دهید که به شبنم اشک پیشوای ساجدان، خشکی بر خود نخواهند دید؛ و مگر نه این که سجّاد، بشارت خداوند بود بر عابدان؟

بخوانید «فرزدق» را تا به کلام شعر به تفسیر این کلمه وحی بنشینید. بگویید شن های اطراف حرم و کوه ها به احترام تولّدش به شوقناکی ترانه بخوانند؛ بگویید کلمه راست کن و خیال بپرور تا در وصف او نمانی؛ فرزدق را بخوانید تا به طلیعه خورشید، قصیده بخواند که کوچه های مکه و مدینه چشم انتظاری شان به انجام رسیده است و حسین به مبارکباد این فرخنده مولود، بر آستان شُکر سر می ساید؛ فرزدق را بخوانید…

پرده های کعبه تکان می خورد و ستارگان فروزان تر از همه گاه می درخشند؛ خورشید به هروله کوه های مدینه را می پیماید و ستاره ای در خانه وحی به درخشش در می آید.

انگشت خاک آلوده

محمّدرضا تقی دخت

«هذا قَبْرُ حسین بن علی الَّذی قَتَلُوُه عَطْشانا»؛ مرد سنگین می رود و در خویش مویه می کند. کوچه های تکراری روزانه، حرف های تکراری و دیدن دروغ زنان چیزی از اندوه او نمی کاهد. سنگین می رود و خسته، امّا باشکوه و در دل به یادمان گذشته ای دور می آشوبد.

بیش از سی سال است که این صحنه را در پیش چشم دارد؛ به صدای ضجّه کودکی، فریادِ زنی، دیدن شعله آتشی و هرچه و هرچه، خاطرات روز خون را به یاد می آورد.

از خویش به خویش پناه می برد، سال هاست دیگر با کسی از آن روز نگفته است؛ از آتشی که جهنده می سوخت و چادرها و خیم