پاورپوینت کامل تذکره; به تماشای آفتاب جان ۷۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تذکره; به تماشای آفتاب جان ۷۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تذکره; به تماشای آفتاب جان ۷۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تذکره; به تماشای آفتاب جان ۷۵ اسلاید در PowerPoint :

به تماشای آفتاب جان۱

۱این نوشته، منتخبی است از فصل چهاردهم کتاب «خورشید مغرب» که مشخّصات کتاب شناسی آن چنین است: حکیمی، محمدرضا، خورشید مغرب، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ نهم، تهران: ۱۳۷۴.

۱ ـ طلب خورشید

آهنگ خاوران می کنیم و به سوی چشمه خورشید می شتابیم…

به خاورستان تابناک فروغ ازلی هدایت چشم می دوزیم، و به آهنگِ فرارسیدن طلایع روزهای نورانی، خویشتن را سرشار می سازیم…

از سر امواج موّاج سپیده دمان می گذریم، و جان خود را با لَمعات آن خورشید روشنایی ها و تابش ها، روشن می داریم…

دل را از پرتو تولاّی آن مِهر درخشان می افروزیم، و دست طلب به سوی آفاق هستی ها دراز می کنیم، و آن جان جان ها را می طلبیم…

از مهلکه های تاریک می هراسیم، و از وادی های ظلمت می گریزیم، و دل به طلب نور می سپاریم…

درخشش های فجر امید را مشعل راه می کنیم، و به آفاق نورْ بار مطلع انوار خیره می شویم…

… و بدین گونه می رویم تا گامی در راه خورشید شناسانِ خورشید طلب بنهیم، و خاک راه ایشان را توتیای چشم کنیم…

ای فروغ هدایت، بتاب!

ای روشنگر هستی، بیفروز!

و ای راز بزرگ تجلّی، چهره بنمای!

و ای مربّی عقل، آگاهی ده!

ای حامل قرآن، بیا!

و ای صاحب شمشیر، بخیز!

ای امید رهایی، بشتاب!

ای ذخیره الاهی، به درآی!

و ای عصمت نامتناهی، بخروش!

و ای نجات جان ها، حیات آفرین!

ای سِرّ عظیم، بخوان!

و ای اسم اعظم، بدَم!

و ای ساحل رستگاری، پیدا شو!

بیا و مشتاقان مهجور را دریاب، و شیفتگان بی تاب را آرامش بخش! ما بار دل تاریک بر دوش نهاده، در این هامون بیکران راه می سپاریم، و تو را و سرمنزل تو را می جوییم…

ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید

هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند۱

ای خورشید، از تابیدن دریغ مورز!

ای کانون نور، از پرتوافشانی باز مایست!

ای عزیز مصر وجود!

جمال خویش زاهل نظر دریغ مدار

عطای خود زگدایان در دریغ مدار۲

۱ـ حافظ.

۲ـ عبدالعلی نگارنده.

۲ ـ مسیح المسایح

مهدی، مسیح مسیح ها و موعود موعودها است. او «نجم ثاقب» است و ستاره طالع. او «امام ارض» است و «ربّ ارض». قرآن کریم فرموده است:

وَ اَشرَقتِ الارضُ بِنورِ رَبِّها؛۱

زمین از فروغ پرورنده خویش روشن است.

دانایان علم قرآن گفته اند: در این جا «ربّ» یعنی: «اِمام». زمین از فروغ امام ساکن در زمین روشن است. این نور که از امام است و زمین از آن روشن است، چه نور وجود باشد، یا نور شهادت۲، یا نور ظاهری، خود یکی دیگر از شئون سببیت امام است. امام صادق(ع) در بیان حقیقتی بزرگ و تعلیمی سترگ از تعالیم آل محمّد درباره شناخت امامت و امامان فرموده است:

خدای عزّوجلّ، به وسیله پیشوایان هدایت، از خاندان پیامبر، دین خویش را آشکار ساخت، و راه روشن خود را نمایان فرمود، و سرچشمه های پوشیده علم خویش را بگشود. اکنون هریک از مسلمانان که وظیفه خود را در برابر امام بشناسد، طعم شیرین ایمان را خواهد چشید، و شُکوه همه جا گیر اسلام را خواهد دید؛ زیرا خدای متعال امام را برای مردمان چنان درفش راهیاب نصب کرده است، و او را دلیل و پیشگام مردم جهان قرار داده است. خدا تارک امام را با تاج وقار مزین داشته، و او را در شعشعه انوار کبریایی غرق ساخته است. امام به آسمان متّصل است و هیچ چیز از دسترس او دور نیست، و هیچ چیز از خدا به خلق نمی رسد مگر با وساطت او، و اعمال بندگان پذیرفته نمی شود مگر با معرفت او.۳

۱ـ زمر / ۶۹.

۲مقصود، «شهادت» در برابر «غیب» است.

۳ـ اصول کافی، ج ۱، کتاب الحجّه، باب نادر جامع فی فضل الامام وصفاته، حدیث ۲، و نیز صفحات: ۱۴۳ تا ۴۸.

۳ ـ دیدار پیامبران

انسان سرگشته آخر الزمان، که از همه مسلک ها و قدرت ها نومید گشته است، در طلب آرمان رهایی می خروشد، و در جستجوی پناهی روحی و معنوی و تکیه گاهی وجدانی و فطری به هر سوی می دود. انسان سر گشته آخرالزمان، نومید از همه جا در اشتیاق دیدار پاکان و نیکان می سوزد و در غرقاب تحیرها و تطاول ها، به امید طلوع طلیعه ای غیبی، روز می شمارد. این انسان سرگشته به خاطرات معنوی یی که تاریخ از مربّیان الهی و مشعل داران نجات دارد، می اندیشد و همواره در آرزوی شنیدن فریاد یکی از آنان یا دیدن چهره منجی یی از آن منجیان، می شکیبد و رنج می برد. چنین انسانی آیا نمی خواهد آدم و نوح و ابراهیم را ببیند؟ آیا بشریت در چنین روزگاری نمی خواهد فریاد موسی و عیسی و محمّد را بشنود؟ چرا می خواهد…

و این فریاد را از حلقوم «مهدی» می شنود:

چون مهدی به در آید، به مسجدالحرام رود، و رو به کعبه و پشت به مقام ابراهیم بایستد، و دو رکعت نماز گزارد، آن گاه فریاد برآورد:

ای مردمان! منم یادگار آدم، و یادگار نوح، و یادگار ابراهیم، و یادگار اسماعیل… منم یادگار موسی و عیسی و محمّد… منم یادگار پیامبران… منم وارث آدم، و گزیده نوح، و خلاصه ابراهیم، و عصاره محمّد. منم صاحب قرآن و زنده کننده سنّت… فریاد مرا پاسخ گویید، من شما را از همه چیز آگاه می کنم، آنچه می دانید و آنچه نمی دانید… هر کسی کتاب های آسمانی را می شناسد گوش فرا دهد…۱

آن گاه مهدی(عج) به خواندن کتاب های آسمانی می پردازد و صحیفه آدم و شیث و نوح و ابراهیم(ع) را می خواند، و هم تورات و انجیل و زبور را… و سپس قرآن کریم را…۲

۱ـ بحارالانوار، ج ۵۱، و ج ۵۹، و ج ۵۲، ص ۳۰۵ و ۳۱۵.

۲ـ بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۹.

۴ ـ چونان محمّد(ص)

مهدی(عج) چنان چون جدّ خویش محمّد(ص) که در ظلمات «جاهلیت» قیام کرد، در دل فسادها و تباهی ها و ظلمت های آخرالزّمان قیام می کند. این پیشوای محمّدی، و دادگستر علوی، و مصلح طالبی، و شورشگر فاطمی، و انقلابی حسینی، و مربّی جعفری و امام موسوی، و قائد رضوی، و حجّت عسکری، با عصای موسی و انگشتری سلیمان پدیدار می گردد. او به روز عاشورا خروج می کند، در حالی که پرچم پیامبر را در دست دارد، و زره پیامبر را به تن و عمامه پیامبر را بر سر، و شمشیر پیامبر را در دست… و ۳۱۳ تن یاران خاص او ـ به شمار یاران پیامبر در جنگ بدر ـ گرداگرد او جای دارند، آنان که حاکمان زمانند و وارثان زمین.

همچنین مؤمنان نیرومند۱ در خدمت اویند، و زمان چنان از شادی سرشار می گردد که مردگان نیز در عالم ارواح به شادمانی می پردازند و از خرّمی به وجد می آیند. و بدین سان او ـ با اسم خدا ـ درآید و همه سوی جهان را از عدل و داد و فروغ و برهان و نجات و ایمان، سرشار سازد.

۱ـ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۸.

۵ ـ افشای راز بزرگ

چون مهدی به در آید، راز بزرگ نمایان شود و رمز سترگ گشوده آید و آن حکمت که خدا را در غایب شدن حجّت خویش بود، پرده از رخ بر گیرد.۱

در تعالیم پیشوایان معصوم(ع) و در سخن امام صادق(ع) چنین می خوانیم:

حکمت غیبت مهدی، همان حکمتی است که در غیبت پیامبران و حجّت های الاهی پیشین وجود داشته است… این غیبت، امری از امور الاهی و سرّی از اسرار خدایی و رازی از رازهای ربّانی است. ما وقتی بدانیم که خدای عزّ و جلّ حکیم است، تصدیق می کنیم که همه کارهای او از روی حکمت است، اگر چه آن حکمت و مصلحت را خود تشخیص ندهیم، و به راز آن پی نبریم.۲

۱ـ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۹۱ و ۵۱ و ۷۳.

۲ـ همان.

۶ ـ مغرب نور

بدین گونه با ظهور مهدی، فروغ ازلی تابیدن می گیرد و شعشعه قدس سرمدی پرتو افشان می گردد. مهدی، مرکز اسرار رُبوبی و خاور انوار ازلی است. مهدی، جلوه «حقیقهُ الحقایق» است؛ مهدی است که بر او حلّه های قدسی در پوشیده اند و اشعّه انوار عالم قدس از آن پاک، همواره می تابد.۱

او تجلّی نام و حجاب ازلی قدیم است، چنانکه در زیارت او می خوانیم: «اَلسَّلامُ عَلی حِجاب اللّه الاَزَلی القدیم».۲

آن امام را در حال غیبت به خورشیدی تشبیه کرده اند که در پس ابر باشد. در این تشبیه وجوهی چند ملحوظ است. یکی از آن وجوه را، علاّمه مجلسی چنین یاد کرده است:

نور وجود و علم و هدایت به وسیله مهدی(عج) به خلق می رسد؛ زیرا در احادیث بسیار ثابت شده است که محمّد و آل محمّد(ص) عِلَل غایی ایجاد خلقند؛ بنابراین اگر آنان نبودند، نور وجود و تحقّق به دیگران نمی رسید. معارف واقعی و حقایق راستین نیز به برکت آنان و توسّل جستن به ایشان، به کسان افاضه می شود، همچنین بلاها و گرفتاری ها به فیض آنان بر طرف می شود. اگر ایشان نبودند مردم، با این اعمال قبیح، مستحقّ همه گونه عذاب بودند؛ چنانکه در قرآن کریم فرموده است: «وَ ما کانَ اللّه لِیعَذِّبَهُم وَ اَنت فیهِم؛ تا تو ای پیامبر در میان مردمی، خدا آنان را عذاب نمی کند». و ما خود، بارها و بارها تجربه کرده ایم که به هنگام پیچیدگی کارها و افتادن دشواری ها و دور شدن از درگاه خدا و قطع شدن آثار فیض الاهی، همین که به آنان توسّل جسته ایم و آل محمّد(ص) را واسطه قرار داده ایم، به اندازه ارتباط معنوی یی که در آن حال حاصل شده است، مشکلات برطرف گشته است. آنان که چشم دلشان به فروغ ایمان روشن است، این چگونگی را در می یابند.۳

۱ـ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۲۵۲ و ۱۰۹.

۲ـ نجم الثاقب، ص ۳۵.

۳ـ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۹۳.

۷ ـ تصفیه اردوگاه

به یقین یاران امامی که شعاع نور قدس از مشرق وجود او می تابد، باید پاکان و پاکیزگان باشند. باید در اردوگاه او خالصان و سِرِه شدگان گرد آیند. و چنین خواهد بود. این است که شیعه آل محمّد(ص) باید از نعمت این علم و معرفت و اعتقاد بهره گیرد و به درگاه خدا سپاس گزارد، و بر ولای امامان و حبّ آنان و پیروی از آنان باقی باشد. باید این ولا و حبّ را در جان خویش زنده بدارد، و همواره در قلب خود حاضر بسازد، و آن پیروی را به عمل درآورد.

مؤمن به آل محمّد(ص) باید همیشه بکوشد تا از راه داشتن عقیده صحیح، و ایمان قوی، و فکر روشن، و آگاهی عمیق، و عمل صالح، در ردیف خالصان مخلص جای گیرد تا از صف شیعه مهدی(عج) خارج نگردد، و به عنوان «ناخالص» طرد نشود. آن کسان که در روزگار غیبت، ایمان صحیح و عمل صالح داشته باشند، اگر ظهور را هم درک نکنند، مانند کسانی اند که ظهور را درک می کنند و در خیمه و خدمت مهدی هستند.

شیعه عصر انتظار، لازم است که در شناخت عقاید حقّ و معرفت و مقام امام، کوشا و ثابت قدم باشد و این اعتقاد راستین به «حق بزرگ» را ـ که به او رسیده است و او خود نیز آن را به مرحله «بصیرت» و «یقین» رسانده است ـ نگاه دارد و به آیندگان بسپارد. لازم است خاندان و فرزندان خود را با اعتقاد به عقیده حق تربیت کند و بر آن شیوه ثابت بدارد. باید در میان مردم منتظر، محبّت و عطوفت برقرار باشد… این ها همه سفارش امامان معصوم(ع) است.

۸ ـ شورطلب

با اعتقاد راستین، و ایمان و یقین، و ولاء و محبّت، و آگاهی و بصیرت، و ثبات و پایداری، و خردمندی و فرزانگی، و دل روشن، و درک درست، و عقل بیدار، و اندیشه باز، و ذهن وسیع، و عمل صالح، و خدمت به خلق، و کردار شایسته، و نشر آگاهی باید منتظر ظهور حق بود. باید برای فرج آل محمّد و ظهور قائم موعود دعا کرد. باید طلب کرد و طلب کرد، و در طلب شور داشت. دعا برای فرج مهدی و نزدیک شدن ظهور او، دعا برای فرج و گشایش کار خود ما، بلکه فرج و گشایش کار همه انسان ها و انسانیت ها است.

آری و اینچنین است حال شیفتگان و دلدادگان، و محبّتْ شعاران، و دردمندان و دوستداران.

۹ ـ سلام بر آل یاسین۱

سلام بر آل یاسین، سلام بر فریاد خدا، و پرورنده آیات خدا.

سلام بر تلاوت گر قرآن و مبین علوم آن. سلام بر صاحب اسرا