پاورپوینت کامل گذر ایام; ولادت امام رضا علیه السلام ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گذر ایام; ولادت امام رضا علیه السلام ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گذر ایام; ولادت امام رضا علیه السلام ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گذر ایام; ولادت امام رضا علیه السلام ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

جمعه

۵ بهمن ۱۳۸۰

۱۱ ذی القعده ۱۴۲۲

۲۰۰۲ Jan 25

میلاد با سعادت شاه خراسان، چراغ دار راه انسان، طلیعه ی خورشید صداقت و صفا، مدافع حریم مهر نبوی، تداوم بخش راه عدل علی علیه السلام، رسوا گر دشمنان اسلام مصطفوی، راه بان فتوت و مردی، بر عاشقان مبارک باد!

عبداللطیف نظری

خورشید توس۱

جواد محدثی

در تاریک خانه ی تاریخ، خورشیدی از خانه ی ولایت، سر بر کشید تا راه «مدینه» تا «توس» را بپیماید و از برکت این هجرت، ایران برای همیشه در چشم انداز پرتو «امامت» قرار گیرد.

آن گاه که «رضای آل محمد صلی الله علیه و آله» دردمندانه با «تربت احمدی» وداع می گفت، گردی از ایمان آن مزار برگرفت و بر این خاک پاشید و کشورِ عجم را با پیامِ رسول عرب عجین نمود و سرزمین سلمان را بیمه ی «خط اهل بیت» ساخت.

اینک، خورشید دین از خاک خراسان می تابد و ایران، به اقیانوس «عرفان علوی و رضوی و موسوی» وصل است، و مرقد هشتمین امام، به عنوان یکی از چهار نگین گران بها در این مملکت محمد صلی الله علیه و آله می درخشد.

هر روز بامداد، خورشید از سمت خاور سر برآورده، و از فراز گنبد طلایی «سلطان توس»، نورافشانی می کند و بر این خاک شیعه خیز و تربتِ عاشق پرور، می تابد و زر می افشاند.

خورشید وجود امام هشتم فروغ بخشِ آن آفتاب عالم تاب است که در سپهر گردون می گردد.

کدام شرق، دو خورشید دارد؟

و کدام خاک، مهد مشرِقین و دو خاور است؟

«قبله ی هشتم»، مغناطیس دل هاست که همه روزه و همه ساله، انبوهی از قلب های عاشق و دل های شیدا را به سوی خود می کشد.

مشهد، که مدفن این آفتاب عترت است، و قم که در مرکز این دایره ی جذبه وکشش قرار گرفته است و این خواهر و برادر، کانون جاذبه های معنوی این مرز و بوم شده اند.

آنان که با خون، ره به دیو و دد گرفتند

درس شهادت از قم و مشهد گرفتند

آغوش بگشادند هر تیر بلا را

تا متصل سازند توس و کربلا را

این گونه است که درخت ایمان و ولایت، در این مرز و بوم، از چشمه سار مزار پاک این انوار پاک، سیراب می شود. هر دلی، مشهد یقین می شود، هر خانه ای، کانون ولایت می گردد. غریب خراسان آشنای دل های محبّان می شود، سرزمین توس، به وسعت ایران گسترده می گردد، نسیم لطف، از بارگاه رضوی، تا دورترین نقاط این مملکت بال می کشد، کوی رضا علیه السلام، مأمن جان های شیدا می شود، و… حرم «قبله ی هشتم»، به پناهگاه دردمندان و دلسوختگان تبدیل می شود.

* * *

اما شمایی از سیمای این خورشید:

شجاع و بخشنده و کریم بود. در علم و عبادت، سرآمد اهل زمان خویش به شمار می رفت.

وارسته ای زاهد و دانایی بی نظیر بود.

به دانش و تقوای او همه اعتراف داشتند، حتی دشمنِ خونی اش ـ مأمون ـ چندین بار و به مناسبت های گونه گون، از آن امام به عنوان داناترین، عابدترین و وارسته ترین مرد، یاد کرده است.

به گفته ی «ابن جوزی»: در بیست و چند سالگی در مسجد رسول صلی الله علیه و آله می نشست و برای مردم فتوا می داد.

«حضور در زمان» داشت. نسبت به مسایل فکری و اعتقادی و شبهه های دانشمندانِ ادیان و مذاهب مختلف، جوابی حاضر و پاسخی دندان شکن داشت.

اخلاقش نیکو و برخوردش کریمانه بود، فرزند پیامبر بود و وارث خُلق و خوی او که برای تکمیل مکارم اخلاق برانگیخته شده بود.

سخن کسی را قطع نمی کرد. کلامی که موجب رنجش خاطر مسلمانی گردد نمی گفت، از خدمتکارانش، کسی را مورد عتاب و سرزنش قرار نمی داد، در مجلسی که دیگران حضور داشتند، پایش را دراز نمی کرد، تکیه نمی داد، خنده اش به قهقه نمی رسید و از تبسم فراتر نمی رفت.

هنگام غذا، همه ی خدمتکاران را سر سفره می نشاند. به نیازمندان و مساکین، بسیار کمک می کرد و این اعانت و دستگیری را، نه از سر منت نهادن، بلکه به شکرانه ی نعمت الهی انجام می داد.

۱ـ محدثی، جواد، رواق روشنی، صص ۹۱ ـ ۹۵؛ با تصرف و تلخیص.

درخشش نور

فاطمه سادات بنی زهرا

زمان، در خزانِ طبیعت چرخی بهارانه زد و ظهور نیکو گلی از بوستانِ حقیقت را مژدگانی خواست. مژده باد بر غریبان و بی نصیبان، این بهارِ حیاتْ بخش، که بوی گل و ریحانش مشام جان ها را می نوازد و مبارک باد بر نجمه خاتون، این هدیه ی خدایی که لبخندهایش التیام بخش غم غربت او خواهد بود!

سلام بر «رضا»، شمعِ بزمِ وصالِ دوست و بلندای مرتبتِ قرب محبوب!

ای آفتاب هشتمین! چشمه های آسمان، بشارت وجود تو بودند که چون آمد، مدینه ی خشکسار را پروانه های باران نابهنگام فر