پاورپوینت کامل شهادت حضرت امام علی النقی(ع) ۶۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شهادت حضرت امام علی النقی(ع) ۶۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شهادت حضرت امام علی النقی(ع) ۶۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شهادت حضرت امام علی النقی(ع) ۶۲ اسلاید در PowerPoint :

چهارشنبه

۲۶ خرداد ۱۳۸۹

۳ رجب ۱۴۳۱

۱۶.Jun.2010

احادیث

«اَلدُّنْیا سَوْقٌ رَبَحَ فِیها قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُونَ؛ دنیا بازاری است که برخی مردم در آن سود می برند و گروهی زیان می کنند».۱

«مَنْ تَواضَعَ فِی الدُّنْیا لِاِخْوانِهِ فَهُوَ عِنْدَاللهِ مِنَ الصِّدِّیقِینَ وَ مِنْ شِیعَهِ عَلِی بْنِ اَبِی طالِب؛ کسی که در معاشرت با برادران دینی خود فروتن باشد، نزد خدا از دوستان و از شیعیان علی بن ابی طالب خواهد بود».۲

«مَنْ رَضِی عَنْ نَفْسِهِ کثُرَ السَّاخِطُونَ عَلَیهِ؛ کسی که خودخواه باشد، مردم از او خشمگین و به او بدبین خواهند شد».۳

«اُذْکرْ مَضرَعَک بَینَ یدَی اَهْلِک، لا طَبِیبَ یمْنَعُک، ولا حَبِیبَ ینْفَعُک؛ بستر مرگت را در میان خانواده ات به یاد آر که نه پزشکی مانع مرگت خواهد بود و نه دوستی می تواند به تو سود برساند».۴

«اُذْکرْ حَسَراتِ التَّفْرِیطِ تَأْخُذُ بِقَدِیمِ الْعَزْمِ؛ حسرت های کوتاهی کردن را به خاطر بیاور تا آیین دوراندیش را به کار گیری».۵

«حسد کارهای نیک را از بین می برد، خودبرتربینی خشم مردم را برمی انگیزد، خودپسندی از طلب علم بازمی دارد و تحقیر دیگران را به همراه می آورد، نادانی و بخل ناپسندترین اخلاق است و طمع خوی بدی است».۶

«هر کس از خدا بترسد، مردم از او می ترسند. هر که خدا را پیروی کند، دیگران از او پیروی می کنند. هر که مطیع آفریدگار باشد، به خشم خلایق دچار نمی شود و هر کس خداوند را به خشم آورد، باید یقین داشته باشد که گرفتار خشم آفریده ها می شود».۷

«با نعمت ها با نیکویی برخورد کنید و با شکرگزاری نعمت ها در پی افزایش آنها باشید».۸

«سخنان حکمت آمیز، سودی برای خوی های تباه شده ندارد».۹

۱. به نقل از: مستدرک الوسائل، ج ۹، ص ۵۱۲.

۲. همان، به نقل از: احتجاج، ج ۱، ص ۴۶۰.

۳. همان، به نقل از: بحارالانوار، ج ۱۷، ص ۲۱۵.

۴. جواد قیومی اصفهانی، صحیفه امام هادی ع)، ص ۳۸۴.

۵. فرهنگ جامع سخنان امام هادی ع)، ص ۴۳۰.

۶. همان، ص ۴۳۲.

۷. همان، ص ۳۷۲.

۸. همان، ص ۳۷۴.

۹. همان، ص ۴۳۰.

اشاره

شاگردان امام

رقیه ندیری

در جامعه ای که حاکمانش، خاندان بنی هاشم را دشمن ویژه خود می شمردند و تا حد امکان ارتباط مردم را با آنها قطع و کنترل می کردند یا در هر فرصتی، امامان معصوم و پیروانشان را به قتل می رساندند، نام بردن و برشمردن دوستان و یاران اهل بیت ع)، خالی از لطف نیست. در زمان امام هادی ع) که سخت گیری های خلفای عباسی به اوج رسیده بود، می توان از کسانی یاد کرد که از جان و دل برای گسترش و ثبات دین می کوشیدند و راه را برای دیگران روشن می کردند. برخی از این افراد عبارتند از:

۱. ایوب بن نوح بن دراج: وی امین و مورد اعتماد مردم بود. نزد امام هادی و امام حسن عسکری ع) مقامی والا داشت و وکیل آنها و قاضی شهر کوفه بود.

۲. داوود بن قاسم جعفری: کنیه اش ابوهاشم بود و در بغداد زندگی می کرد. وی امام رضا، امام جواد، امام هادی، امام حسن عسکری و حضرت مهدی ع) را دیده و از آنان روایت نقل کرده است. اخبار، مسائل و شعرهای نیکویی از او درباره ائمه نقل شده است و حاکمان نیز حرمت او را نگه می داشتند.

۳. عبدالعظیم حسنی: او سیدی شریف بود و حسب و نسبی عالی داشت. دانش، پرهیزکاری و پایبندی بسیار وی به فرمان خدا او را جزو مفاخر خاندان نبوی کرده است. اجداد عبدالعظیم، از فرزندان امام حسن مجتبی ع) هستند. او مورد اعتماد مردم، عالم، فاضل و فقیه بود. ابوتراب رویانی، از ابوحماد رازی نقل می کند: «در سامرا خدمت امام هادی ع) رسیدم و مسائلی از حلال و حرام را از او پرسیدم. امام وقت خداحافظی به من فرمود: هرگاه در امر دین مشکلی پیش آمد، آن را از عبدالعظیم حسنی بپرس و سلام ما را به او برسان».

نقل است روزی عبدالعظیم حسنی، عقاید خود را به امام هادی عرضه کرد. امام همه موارد را از او پذیرفت و به درست بودن آنها اطمینان داد.

حضرت عبدالعظیم، از ترس حاکمان عباسی به ری مهاجرت کرد و مدتی به طور ناشناس در آن شهر زیست.

سپس به علت غم و اندوهی که از غربت و تنهایی اهل بیت داشت، بیمار شد و از دنیا رفت. او را در ری به خاک سپردند.

۴. عثمان بن سعید عمری روغن فروش: کنیه اش ابوعمرو و مورد اعتماد مردم و پاک دامن بود. یازده ساله بود که خدمت امام هادی ع) رسید و با شاگردی نزد آن حضرت، جایگاهی والا یافت. احمد بن اسحاق قمی می گوید: روزی به حضور امام هادی ع) رسیدم و عرض کردم: مولای من! همیشه نمی توانم محضر شما را درک کنم. در این شرایط، سخن چه کسی را بپذیرم و از چه کسی پیروی کنم؟ امام فرمود: «این ابوعمرو که مورد اعتماد و امین است، آنچه به شما می گوید، از من می گوید و آنچه به شما می رساند، از جانب من می رساند.» پس از شهادت امام هادی ع)، به محضر فرزندش امام حسن عسکری ع) رسیدم و همان مطلب را پرسیدم. امام حسن ع) فرمود: «این ابوعمرو که مورد اعتماد و امین است، مورد اعتماد گذشتگان و مورد اطمینان من در زندگی و پس از مرگ است. پس آنچه به شما می گوید، از جانب من می گوید و آنچه به شما می رساند، از من می رساند.» این روایت، نشانه علم، فضیلت و مرجعیت عثمان بن سعید عمری در فتوا و اجرای احکام الهی است.

۵. علی بن ابراهیم: شیخ طوسی، او را از اصحاب امام هادی ع) می داند. آیت الله خویی نیز در این باره فرموده است: «ظاهراً او همان علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، صاحب تألیفات فراوان و یکی از شخصیت های بارز علمی زمان خویش است».

۶. علی بن بلال: او اهل بغداد بود و سپس به واسط رفت. روایت هایی از امام هادی ع) نقل کرده و کتابی نگاشته است. امام هادی ع) به دلیل عدالت او و شدت ارادتش به اهل بیت ع) نامه ای به وی نوشت و او را مورد لطف قرار داد. علی بن بلال از محمد بن اسماعیل بزیع روایت کرده است. محمد بن احمد بن یحیی نیز درباره فضیلت زیارت مؤمنان و آداب آن از او روایت کرده است.

۷. علی بن جعفر همدانی: شیخ طوسی او را از اصحاب امام هادی ع) و مورد اعتماد و وکیل آن حضرت می داند و درباره او نوشته است: از سفیرانی بود که ائمه آنها را می ستودند. وی بافضیلت و پسندیده بود. امام هادی ع) او را بسیار دوست داشت و درباره اش می فرمود: «خدا مقام علی بن جعفر را والا قرار داده و ما را از اینکه او را با دیگران بسنجیم، بازداشته است.» امام علی النقی ع) نیز از مردم می خواست برای رفع نیازهایشان نزد علی بن جعفر همدانی بروند.

۸. علی بن مهزیار اهوازی دورقی: وی از دانشمندان بزرگ و از شاگردان مشهور امام هادی ع) است. به گفته راویان، هنگام طلوع خورشید سر بر سجده می گذاشت و تا برای هزار نفر از دوستانش دعا نمی کرد، سر از سجده برنمی داشت. پیشانی اش از بسیاری سجده مثل زانوی شتر پینه بسته بود.

در نامه امام جواد ع) به او آمده است: «ای علی! تو را در خیرخواهی و پیروی و خدمت گزاری و ادای واجبات آ زمودم. اگر بگویم کسی را چون تو ندیده ام، امیدوارم حقیقت باشد. خداوند پاداشت را بهشت قرار دهد! مقام تو و نیز خدمت هایت در گرما و سرما و شب و روز بر من پنهان نیست. از خدا می خواهم وقتی در روز قیامت همه مردم را جمع می کند، چنان بر تو رحمت آورد که موجب حسرت دیگران شود و او شنونده دعاست. علی بن مهزیار، بیش از ۳۰ کتاب نگاشته که بیشترشان در موضوع فقه است.

نام وی در سلسله سند ۴۳۷ حدیث آمده است. علی بن مهزیار، از امام رضا، امام جواد و امام هادی ع) روایت کرده و از پایه های اصلی تفکر شیعی و از دانشمندان و بزرگان روزگار خویش بود.

۹. فضل بن شاذان: به عقیده شیخ طوسی، وی از اصحاب امام هادی ع) و از بزرگان و دانشمندان و از برجسته ترین متفکران اسلام در عصر خود بود. نقل است روزی فضل یکی از آثارش را به امام حسن عسکری ع) نشان داد. امام برای او طلب رحمت کرد و فرمود: «اهالی خراسان به موقعیت فضل بن شاذان غبطه می خورند».

فضل همواره آماده دفاع از مبادی اعتقادی خویش و ابطال شبهه هایی بود که در این زمینه مطرح می شد. خود او می گفت: «من جانشین گذشتگانم. محمد بن ابی عمیر و صفوان بن یحیی را درک کردم و پنجاه سال مسئولیت آنها را بر عهده گرفتم. هشام بن حکم درگذشت و یونس بن عبدالرحمن جانشین او بود و به شبهه های مخالفان پاسخ می داد. پس از وفات او سکاک جانشین وی شد تا اینکه او نیز به رحمت ایزدی پیوست. اکنون من جانشین همه آنها هستم».

فضل بن شاذان در علوم گوناگونی چون فقه، تفسیر، کلام، فلسفه، لغت و منطق مهارت داشت. شماره آثار فضل از ۱۸۰ می گذشت.

۱۰. یعقوب بن اسحاق ابویوسف دورقی، مشهور به ابن سکیت: شیخ طوسی او را از اصحاب امام هادی ع) می داند. وی نزد امام جواد و امام هادی ع) مقامی ویژه داشت. همچنین، با امام جواد مکاتبه و از او روایت نقل کرده است. ابن سکیت در ادبیات، شعر، لغت عرب و نحو، پرچمدار و سرآمد روزگار خویش بود و تصنیفات بسیاری در این زمینه دارد.

این بزرگواران شماری اندک از یاران امام هادی ع) بودند.۱

۱. نک: محمدباقر شریف القرشی، زندگانی امام هادی ع)، ترجمه: غلامحسین انصاری، صص ۱۹۲ ـ ۲۱۲.

گفتار مجری

مثل علی ع) و زهرا س)

رقیه ندیری

بزرگان دین اسلام و مردم عامی و عادی، مانند دیگر ادیان، در قبرستان هایی در شهر محل سکونتشان دفن می شدند. با این حال، گاه بنا به شرایطی، بزرگان دین و ائمه معصوم ع) در مکانی مخفی یا در خانه شخصی خود به خاک سپرده می شدند. همان گونه که می دانید مزار امام علی ع) تا صد سال پس از خاک سپاری ایشان پنهان بود و قبر حضرت زهرا س) هنوز هم بی نام و نشان مانده است. از دیگر امامانی که در خانه خود به خاک سپرده شد، امام هادی ع) بود