پاورپوینت کامل سالروز فتح خرمشهر – روز مقاومت، ایثار و پیروزی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سالروز فتح خرمشهر – روز مقاومت، ایثار و پیروزی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سالروز فتح خرمشهر – روز مقاومت، ایثار و پیروزی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سالروز فتح خرمشهر – روز مقاومت، ایثار و پیروزی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

دوشنبه

۳ خرداد ۱۳۸۹

۱۰ جمادی الثانی ۱۴۳۱

۲۴.May.2010

اشاره

اسوه مقاومت

محمدعلی کعبی

خرمشهر به علت واقع شدن در محل تلاقی رودخانه کارون و اروندرود، از شمال به اراضی شوره زار دشت آزادگان، از شرق به شادگان، از جنوب به رودخانه کارون و شهر آبادان و از غرب، به کشور عراق محدود می شود. از طرف دیگر، رودخانه کارون این شهر را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم کرده است.

تاریخ نویسان، خرمشهر را بازمانده شهر بیان معرب پیان) می دانند که تا قرن چهار هجری قمری، آثاری از آن بر جا بود. بخش عظیمی از سواحل شهر در بیشتر روزهای سال، به علت جزر و مد دریا به رنگ قرمز درمی آید. ازاین رو، این شهر در زمان حکومت شیخ خزعلی، مُحَمَّره نام گرفت و در سال ۱۳۱۴ خورشیدی به خرمشهر، تغییر نام یافت. البته در زمان جنگ تحمیلی با عنوان خونین شهر نیز از آن یاد می شد.

خرمشهر، حدیث مقاومت و جانبازی دلیرمردان، نماد شجاعت و دلاوری و سند افتخار ملتی است که برای دفاع از آبرو و ناموس خود، از جوانان برومند خویش گذشتند تا بر دروازه خونین شهر، تا همیشه، حجله فتح و ظفر بندند.

خرمشهر، تاریخ مجسم و نمونه عینی صلابت و استواری جوانان جان برکفی است که صادقانه و بی ریا و گمنام، به استقبال شهادت رفتند؛ زیرا معتقد بودند مرگ سرخ به از زندگی با خواری است.

خرمشهر، حکایت به معراج رفتگانی است که با خون، وضوی عشق گرفتند و ققنوس وار، در آتش عشق دفاع از میهن اسلامی سوختند و با دشمن نساختند.

خرمشهر، دفتری است ناگشوده و نانوشته که خاطرات حماسه را در اوراق زرین آن باید با خون نگاشت؛ زیرا آن سرزمین مقدس، قدمگاه مردان شیردلی بوده که با عشقی مقدس، به استقبال مرگ رفتند.

تاریخ پرفراز و نشیب خرمشهر، از حماسه های غرورآفرینی و مقاومت دلیرمردانی سرشار است که با شور و شوقی وصف ناپذیر، به استقبال خطر رفتند و جان برکف، ماندگارترین و حماسی ترین لحظه های تاریخ را به نام خود و ایران در برگ های زرین تاریخ قرن ثبت کردند. مهم ترین برهه های تاریخی که بر خرمشهر گذشته، عبارت است از:

۱. در سال ۱۲۱۷ هجری ـ شمسی)، این شهر بندری، نخستین بار به تصرف ارتش عثمانی درآمد و محمره نامیده شد.

۲. در سال ۱۳۲۰ هجری ـ شمسی)، هم زمان با جنگ جهانی دوم، این شهر به تصرف ارتش انگلستان درآمد و چندین سال طول کشید تا خرمشهر دوباره آباد شد.

۳. در ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹، سردار دروغین قادسیه، با هدایت و حمایت امریکا و دیگر کشورهای غربی و شرقی، با خیال تصاحب سه روزه خوزستان، به این شهر حمله کرد، ولی با مقاومت مردم و فرزندان ایران و خرمشهر، در دستیابی به اهدافش و اشغال سه روزه خوزستان ناکام ماند.

۳۴ روز مقاومت

۳۱ شهریور ۱۳۵۹، خرمشهر زیر آتش سنگین ارتش عراق قرار گرفت. انبوهی از آتش خمپاره ها و توپ های دشمن، روی شهر باریدن گرفت. همه غافلگیر و حیران شده بودند و شهر در آتش می سوخت و صدای انفجار لحظه ای قطع نمی شد. طولی نکشید که بیمارستان پر شد از انبوه مجروحان و شهدا. زنان و کودکان و سالخوردگان، آواره بیابان ها و جاده ها شدند و مردم به ویژه جوانان، به مسجد جامع و دیگر پایگاه ها رو آوردند تا برای مقاومت سازمان دهی شوند.

مسجد جامع خرمشهر، نقشی اساسی در این مدت داشت؛ از جمله: مرکز پشتیبانی، امداد و اطلاعات جنگ، توزیع سلاح ها، ساخت بمب دستی، توزیع غذا، توزیع نیروهای اعزامی، استقرار بی سیم مادر و مقر فرماندهی. در حقیقت، مسجد جامع مانند مادری فرزندان خویش را زیر بال و پر گرفته بود و مانند قلبی، با وجود کوشش دشمن در تخریب مراکز نظامی و پشتیبانی شهر با سلاح های دوربرد، تا آخرین ساعت ها می تپید. تلاش فرزندان خرمشهر چون محمد جهان آرا، بهروز مرادی، احمد شوش، بهنام محمدی، امیر رفیعی، محمد دشتی زاده و نورانی و یاران اندک آنان، اگرچه نتوانست خرمشهر را نجات دهد، دشمن را در دست یابی به اهدافش ناکام گذاشت تا اینکه پس از ۳۴ روز پایداری و مقاومت، در چهارم آبان ۱۳۵۹ هـ. ش) خرمشهر، خونین شهر شد و به دست دشمن افتاد.

۵۷۸ روز اسارت

خرمشهر، از راهبردی ترین بنادر خاورمیانه و از بنادر صادراتی و وارداتی ایران است که به علل بسیاری، به مدت ۱۹ ماه در اشغال متجاوزان عراقی بود. برخی از آنها عبارتند از:

۱. موانع طبیعی؛ وجود چند رودخانه پرآب از جمله کارون، کرخه، اروندرود و نیز وجود نخلستان های گسترده، دشت های شنی و رملی بزرگی چون دشت عباس و باتلاق های خارج از دسترس.

۲. استحکامات نظامی دشمن؛ مانند سیم های خاردار حلقه ای، میدان های گسترده مین، کانال های مصنوعی پرآب، پدافندهای هوایی و زمینی مستقر در منطقه.

۳. اهمیت شهر؛ این اهمیت و تأثیر آن در روحیه ارتش عراق و خلل ناپذیر نشان دادن اراده فرماندهی نظامی و نیز جایگاه آن در دفاع از شهر بصره.

۴. تجهیزات و امکانات رفاهی دشمن؛ وجود این تجهیزات در منطقه به این معنا بود که رژیم بعثی عراق، خرمشهر را به عنوان نماد پیروزی خود در جنگ به شمار می آورد و قصد داشت به هر قیمت، این شهر را در تصرف نیروهای خویش نگه دارد.

۵. بازپس گیری خرمشهر؛ این انگیزه می توانست از نظر سیاسی، تأثیر بسیاری در منطقه و معادلات بین المللی داشته باشد و مواضع و حمایت کشورهای حامی «صدام حسین» را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

با وجود کوشش دشمن برای تثبیت موقعیت خود در خرمشهر، سرانجام به لطف خداوند متعال و جان فشانی همه مردم به ویژه رزمندگان و شش هزار شهید در خون تپیده نبرد بزرگ و سرنوشت ساز و غرورآفرین بیت المقدس با رمز یا علی ابن ابی طالب ع)، در چهار مرحله با هدف آزادسازی خرمشهر اجرایی شد.

مرحله اول: ۵۷ گردان از سپاه ارتش، در قالب سه قرارگاه عملیاتی قدس در شمال، خاتم در مرکز، نصر در جنوب) با فرماندهی قرارگاه کربلا در تاریخ ۱۰/۲/۶۱، عملیات را شروع کردند و رزمندگان، با عبور از رودخانه کارون موفق شدند بخشی از جاده اهواز ـ خرمشهر را فتح کنند.

مرحله دوم: در شامگاه ۱۶/۲/۶۱، این عملیات با هدف پیشروی قرارگاه فتح و نصر به سمت مرز عراق، شروع شد که افزون بر بخش دیگر جاده اهواز ـ خرمشهر، مناطقی چون جفیر، پادگان حمیر و هویزه آزاد شدند.

مرحله سوم: در تاریخ ۱۹/۲/۶۱، مرحله سوم عملیات آغاز شد، ولی به علت هوشیاری دشمن و تمرکز نیرو در خطوط پدافندی، رزمندگان موفق به انجام دادن مأموریت نشدند و تکرار این عملیات دو روز بعد نیز به شکست انجامید.

مرحله چهارم: در تاریخ ۱/۳/۶۱، مرحله چهارم، با هدف آزادسازی خرمشهر با رمز یا محمد بن عبدالله ص) شروع شد و در برابر تک سریع و غافلگیرانه رزمندگان اسلام و درگیری شدید میان قوای ایرانی و نیروهای عراقی خرمشهر، از لوث وجود متجاوزان پاک و به طور کامل آزاد شد و پرچم پرافتخار ایران بر فراز مسجد جامع و پل تخریب شده خرمشهر به اهتزاز درآمد.

فتح خرمشهر

خبر آزادی خرمشهر، مردم سراسر میهن اسلامی را به وجد آورد. با اعلام خبر فتح خرمشهر، مردم ایران مانند خانواده ای بزرگ که فرزند از دست رفته خود را باز یافته باشد، اشک شادی و شعف خود را به روح شهدای حماسه آفرین صحنه های شورانگیز این نبرد نثار کردند.

برای پی بردن به عظمت این نبرد حماسی، کافی است بدانیم فرماندهان ارتش متجاوز عراق، پیش از نبرد سرنوشت ساز رزمندگان ما برای آزادی خرمشهر، در اطلاعیه ای به نیروهای خود دستور داده بودند، دفاع از خرمشهر را به منزله دفاع از بصره، بغداد و تمام شهرهای عراق بدانند.

فتح خرمشهر، ضربه ای سهمگین و کمرشکن به توان رزمی و جنگ طلبی های دشمن مهاجم وارد کرد. این پیروزی، توازن نظامی مورد نظر امریکا را در منطقه خاورمیانه برهم زد.

در پی فتح خرمشهر، وزیر سابق امور خارجه امریکا الکساندر هیک) به طور رسمی در شورای امور خاورمیانه وزارت خارجه امریکا گفت: «پیروزی های اخیر ایران در جنگ با عراق، برای امریکا نگران کننده است و منافع غرب به ویژه امریکا را در منطقه به خطر انداخته است».

آزادی خرمشهر، مرهون ایثار کسانی است که مسجد جامع را پایگاه مقاومت مردمی کردند و تا آخرین نفس جنگیدند. شش هزار شهید، در خون خود غلتیدند تا تاریخ حماسه خرمشهر جاودانه بماند. هنوز پس از ۲۷ سال، خاطره شیرین آزادسازی خرمشهر در اذهان ملت ایران، همچنان غرورآفرین است. یاد فاتحان خرمشهر، شهید محمد جهان آرا، شهید حسین خرازی، زنده یاد حاج احمد متوسلیان، شهید مهدی باکری، شهید حسن باقری، شهید صیاد شیرازی، شهید احمد کاظمی و دیگر شهیدان این حماسه پرشکوه را گرامی می داریم.

سوم خرداد، یادآور حماسه ای پرشکوه از تجلی قدرت ایمان و عظمت اراده رزمندگان فداکاری است که با عینیت بخشیدن به مفهوم والای ایثار و ازخودگذشتگی، آزادی خرمشهر را رقم زدند. این ایثارگری ها، رشادت ها و حماسه های پرشور، همواره در تاریخ کشور فراموش نشدنی است.

پیر جماران و فرمانده کل قوا، به مناسبت این پیروزی چنین فرمود: «فتح خرمشهر، فتح خاک نیست؛ فتح ارزش های اسلامی است. خرمشهر، شهر لاله های خونین است. خرمشهر را خدا آزاد کرد. مبارک باد بر ملت عظیم الشأن ایران این چنین فرزندان سلحشور و جان برکفی که نام آنان و کشورشان را جاویدان کردند و مبارک باد بر اسلام بزرگ، این متابعانی که در دو جبهه، با دشمن باطنی و دشمنان ظاهری، پیروزمندانه و سرافراز امتحان خویش را دادند و برای اسلام سرافرازی آفریدند.» جانشین شایسته امام خمینی ره)، مقام معظم رهبری مدظله العالی) نیز در این باره می فرماید: «حماسه فتح خرمشهر و عملیات عظیم بیت المقدس، در این کشور خواهد ماند، هم در آن روزی که این حادثه اتفاق افتاد، هم هر وقت که این گونه حوادث برای افکار مردم تشریح گردد».

فرا رسیدن سوم خرداد، سالروز فتح شهر عشق و شهادت؛ خونین شهر؛ خرمشهر قهرمان و روز مقاومت، ایثار و پیروزی بر امت حزب الله مبارک باد!

منابع

ـ اطلس راهنما ۲.

ـ خرمشهر در جنگ، تهیه مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ.

ـ اخبار، فتح خرمشهر.

ـ نشریه روایت نزدیک.

ـ پیام امام خمینی ره) به مناسبت آزادسازی خرمشهر، ۳/۳/۶۱.

ـ سخنان مقام معظم رهبری مدظله العالی)، ۳/۳/۷۸.

گفتار مجری

نگاهی به زندگی قهرمان خرمشهر حجت الاسلام والمسلمین شهید محمدحسن شریف قنوتی

محمدعلی کعبی

ولادت

حجت الاسلام والمسلمین شهید محمدحسن شریف قنوتی، در سوم تیر سال ۱۳۱۳، در خانواده ای مذهبی، در اروند کنار، از توابع آبادان به دنیا آمد و تحت تعلیم و تربیت پدر و مادری پارسا و باایمان قرار گرفت. محمدحسن، از همان دوران کودکی، کلام وحی را در ذره ذره جان خویش جای داد تا راهنمای تشنگان هدایت باشد و پرتویی از آموزه های والای اسلام و اهداف متعالی آن را بر عاشقان این دین مبین عرضه کند. شهید شریف قنوتی، از همان اوان کودکی، با نور علم و ایمان آشنا شد. وی به دلیل علاقه ای که به روحانیت و علوم دینی داشت، به فراگیری آموزه های دینی و اسلامی روی آورد و با هوش سرشار خود، مدارج کمال را به سرعت پیمود.

تحصیلات

شهید شریف قنوتی، مقدمات علوم اسلامی را در آبادان در نزد عمویش، شیخ عبدالستار اسلامی که از بزرگان خوزستان بود، فراگرفت. او در سال ۱۳۳۲ وارد حوزه علمیه آبادان شد و پس از دو سال تحصیل، به حوزه علمیه بروجرد رفت و از محضر آیت الله العظمی بروجردی ره) بهره برد. سپس به قم عزیمت کرد و با شرکت در درس حضرت امام خمینی ره) و آیت الله العظمی گلپایگانی ره) از محضر آنان استفاده کرد و به درجه اجتهاد رسید.

اعزام به اردکان

شهید شریف قنوتی، هم زمان با تحصیل، مبارزه با ستم رژیم پهلوی را آغاز کرد و با فرمان امام خمینی ره)، برای تبلیغ به اردکان اعزام شد. او هم زمان با مبارزه های سیاسی، به فعالیت های اجتماعی نیز پرداخت. بازسازی مسجد جامع و حجت بن الحسن عج) و ساختن حمام و مسجد در روستاهای اطراف منطقه اردکان، سبب شد تا به سرعت مورد احترام و اعتماد مردم قرار گیرد. این محبوبیت، به گونه ای بود که وقتی به دلیل فعالیت های سیاسی، ساواک وی را دستگیر کرد و به زندان انداخت، طوایف اطراف شیراز و اردکان، خواستار آزادی وی شدند و رژیم نیز برای آرام ساختن ایل های منطقه، او را آزاد کرد. شریف قنوتی، برای مردم اردکان و حومه، مصلحی خیراندیش، آموزگاری آگاه، مبلغی پرهیزکار، عالمی دل سوز و مرجعی برای حل مشکلات و شریکی برای غم ها و شادی هایشان بود.

همکاری با شهید نواب صفوی

شریف قنوتی، در جریان مبارزه با رژیم پهلوی، با گروه فداییان اسلام و شهید نواب صفوی همکاری داشت. حتی پس از شهادت نواب، وی همواره مورد تعقیب رژیم بود و مرتب از شهری به شهر دیگر می رفت. الگوگیری از شیوه مبارزه گروه فداییان اسلام در مبارزه با رژیم، او را به «نواب ثانی» معروف کرده بود. جسارت، شجاعت و مبارزه با هرگونه ستم و تجاوز، چنان در وجود شریف قنوتی موج می زد که هیچ گاه دست از فعالیت ها و مبارزات خویش برنداشت. او پس از شهادت نواب صفوی و یارانش، فعالیت های خویش را در کنار یاران امام خمینی ره) ادامه داد.

فعالیت با نام مستعار

حجت الاسلام شریف قنوتی، به دلیل پیشینه مبارزاتی اش، همواره مورد تعقیب عوامل ساواک بود. ازاین رو، در شهرهای گوناگون با نام مستعار رفت وآمد می کرد و به فعالیت های خویش ادامه می داد. در شیراز، ساواک که از فعالیت های وی احساس خطر کرده بود، برای دستگیری به خانه اش هجوم برد، ولی او به اصفهان گریخت. او پس از شهادت آیت الله سعیدی، به دلیل فعالیت های سیاسی، دستگیر و در دادگاه نظامی شیراز به اعدام محکوم شد، ولی برخورد مثبت، ارشادی و هدایت گرانه او با عوامل نظامی، سبب لغو حکم و آزادی وی شد. شهید شریف قنوتی، هرچند ممنوع المنبر شده بود، به طور جدی به مبارزه ادامه داد و در این سال ها از نام های مستعار برای پیشبرد اهداف مبارزاتی اش استفاده کرد.

شریف قنوتی در مسجد سلیمان

شهید شریف قنوتی که به دلیل فعالیت ها و مبارزاتش، چهره شناخته شده ای در اردکان، شیراز، یاسوج و اصفهان بود، به مسجد سلیمان عزیمت کرد و در آن شهر به مبارزات خویش ادامه داد. او همواره تحت تعقیب عوامل ساواک بود. ازاین رو، برای آنکه مشکلی برای کسی به وجود نیاورد، مسجد را پایگاه خود قرار داد و شب ها را در مسجد می گذراند. با وجود این احتیاط ها، عوامل ساواک، آنجا نیز دست از سرش برنداشتند و شبانه او را دستگیر و به زندان اهواز منتقل کردند. شریف قنوتی، در زندان نیز دست از فعالیت برنداشت و برای افشاگری بر ضد رژیم، به مدت هشت روز دست به اعتصاب غذا زد. او در عاشورای ۱۳۵۷ به همراه زندانیان به اقامه عزاداری پرداخت که به شورش زندانیان انجامید. این فعالیت ها در درون زندان و نیز فشار روحانیان مبارز و مردم مسجد سلیمان، سبب شد تا رژیم، شریف قنوتی را از زندان آزاد کند.

پیروزی انقلاب

با پیروزی انقلاب اسلامی، شهید شریف قنوتی با شور و عشقی دوچندان، برای پاسداری از دستاوردهای انقلاب، بار دیگر به اردکان رفت و بنا به درخواست مردم منطقه، مسئولیت نمایندگی شورای شهر را بر عهده گرفت. سپس به فعالیت های عمرانی و اجتماعی مشغول شد و به رفع مشکلات فرهنگی مردم پرداخت. شریف قنوتی پس از چندی، به عنوان دادستان انقلاب بروجرد به خدمت مشغول شد و بدین سان، عمر بابرکت خویش را در راه خدمت به ملت و مملکت اسلامی اش گذراند. وی در راه رسیدن به مقام قربِ الهی، هرگز دل به زیورهای دنیوی نبست و عارفانه و عاشقانه، راه عبودیت و جهاد را پیمود تا آنکه جام شیرین شهادت نوشید.

دوران جنگ

شهید محمدحسن شریف قنوتی، با شروع جنگ تحمیلی، نخستین ستاد کمک رسانی و پشتیبانی جنگ را در بروجرد تشکیل داد. برای کمک به جبهه های نبرد، در سوم مهر ۱۳۵۹ همراه کاروانی متشکل از ۲۱ کامیون آذوقه، به خرمشهر رفت. او پس از بازگشت از خرمشهر، گروه هایی از جوانان بروجرد را سازمان دهی کرد و دوباره به خرمشهر بازگشت. در آنجا با تشکیل گروه الله اکبر که بعدها به «لشکر الله اکبر» تبدیل شد، چندین بار شهر را از خطر سقوط نجات داد. عراق توان نظامی عظیمی را برای اشغال خرمشهر بسیج کرد و توان نظامی خرمشهر برای دفاع، فقط سیزده دستگاه تانک بود و سپاه خرمشهر و شهید جهان آرا، با تمام توان در حفظ شهر می کوشیدند. در این شرایط شهید شریف قنوتی مسئولیت تأمین مهمات را بر عهده گرفت. او با روحیه والا و مقاوم خود، مایه دلگرمی رزمندگان بود و چندین بار دشمن متجاوز را از شهر بیرون راند.

شریف قنوتی و انسجام نیروها

می توان گفت شهید شریف قنوتی، نخستین پایه گذار جنگ های چریکی در خرمشهر بود. در حالی که نیروهای مردمی با پیروی از دستور امام خمینی ره) برای مقابله با دشمن و دفاع از انقلاب اسلامی و کیان کشور به طور داوطلب وارد خرمشهر می شدند، شهید شریف قنوتی با تشکیل گروه های چریکی، به آنها آموزش های خاص مقطعی می داد و آنها را در مکان های حساس خرمشهر مستقر می کرد. او با توجه به امکانات محدود، با عملیات های ایذایی و بازدارنده، می کوشید جلوی تصرف خرمشهر را بگیرد. وی با انسجام نیروهای داوطلب و مردمی و آموزش آنها، به ارتش مجهز عراق حمله می کرد و در حد توان خود، نیروها و امکانات موجود دشمن را به صورت مقطعی به عقب می راند. شناخت شهید شریف قنوتی از وضعیت خرمشهر در آن دوره زمانی، به اندازه ای بود که فرماندهان دسته یا گروهان های اعزامی به خرمشهر، درباره نوع درگیری با دشمن و ادوات زرهی آنها و شیوه انهدامشان، از شهید شریف قنوتی راهنمایی می گرفتند.

شهید شریف قنوتی عامل روحی و روانی قوی

شهید شریف قنوتی، مصداق آیه شریفه «اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَهِ» بود. او در مواقع بحرانی، با حفظ آرامش خویش، نیروها را به صورت شایسته هدایت می کرد و در آن شرایط نیز دست از تبلیغ برنمی داشت. در حقیقت، در شرایط حساس جنگ، آن شهید والامقام، عاملی قوی و محکم از نظر روحی، روانی و معنوی برای رزمندگان و مدافعان خرمشهر بود. او با سخنرانی های پرشور و بیان سرشار از محبت خویش، در دل نیروهای سپاهی، ارتشی و مردمی، انگیزه ایجاد می کرد. شهید شریف قنوتی، می کوشید روحیه امید را در وجود رزمندگان زنده نگاه دارد. مقاومت خرمشهر، مقاومت عرف نظامی نبود؛ جلوه گر عشق بود و این عشق را انسان های وارسته ای چون شهید شریف قنوتی که تمام رفتار و گفتارش، روحیه بخش و عامل تقویت کننده ای برای همه نیروهای موجود بود، تقویت می کرد. به راستی، در دوران اوج مظلومیت انقلاب و یارانش، شخصیتی چون شهید شریف قنوتی، حجتی برای بسیجیان، ایثارگران و عاشقان امام و انقلاب بود.

عامل اصلی توقف ارابه جنگی عراق

با نگاهی به وضعیت خرمشهر و شرایط حساس زمان جنگ، می توان گفت شهید شریف قنوتی، از عوامل اصلی و اساسی توقف ارابه جنگی عراق در منطقه بود. عراق با توان نظامی خود، می توانست در همان یکی دو روز اول، خرمشهر را اشغال کند، چنان که با همین تصور، وارد خرمشهر شده بود، ولی مقاومت سرسختانه نیروهای دفاعی شهر و مردم، مانعی بر سر تحقق این هدف بود. این مقاومت، تنها از جانب نیروهای نظامی و به کمک امکانات نظامی نبود، بلکه از شجاعت ها، رشادت ها و ایثارگری های نیروهای مردمی سرچشمه می گرفت. شهید شریف قنوتی، به عنوان کانون وحدت میان نیروها و عامل اصلی و قوی شکل دهی این مقاومت مردمی در خرمشهر، نقشی انکارناپذیر داشت. درگیری در کوچه های خرمشهر، درگیری چریکی در خیابان ها و حتی در مناطق مسکونی، سبب زمین گیر شدن دشمن شده بود. این حرکت های مردمی و انسجام و اتحاد در برابر دشمن که بر محور تدابیر شهید شریف قنوتی می چرخید، سبب اصلی کند حرکت کردن عراق بود.

دمیدن روحیه امید در کالبد مردم

شهید شریف قنوتی را می توان از رزم آوران بزرگ و فرماندهان استوار روزهای دفاع مقدس دانست. نقل است در آن شرایط که هر روز تعداد زیادی از نیروها به شهادت می رسیدند، شهید شریف قنوتی، برای بازگرداندن روحیه امید به نیروها، اقدامات گوناگونی انجام می داد. حمله به دشمن و غنیمت گرفتن و اسیر کردن برخی نیروهای دشمن و چرخاندن آنها در شهر، یکی از این اقدامات بود. در آن شرایط نه تنها به اسارت گرفتن نیروهای دشمن، بلکه گرفتن غنیمت و حمل آن به جبهه های خودی، آسان نبود و شاید بتوان گفت با توجه به شرایط، این اندیشه به ذهن ها خطور نیز نمی کرد؛ زیرا نیروها فقط به دفاع از شهر و جلوگیری از سقوط آن می اندیشیدند.

رفتار با زنان

نقش زنان در حماسه خرمشهر، به زمان و مکان خاصی محدود نبود. هجوم گسترده دشمن، از تعداد امدادگران مرد کاسته بود و زنان، میدان دار اصلی این فعالیت دشوار شده بودند. انتقال مجروحان و شهیدان، کمک های اولیه، پرستاری، شناسایی شهیدان و مجروحان و حتی گاه شرکت در رویارویی هایی با دشمن، از جمله فعالیت های زنان در حماسه مقاومت خرمشهر بود. زنان، نقش چشم گیری در آزادسازی خرمشهر بر عهده داشتند. شهید شریف قنوتی، با حمایت و تشویق زنان، امور مهمی را از جمله توزیع سلاح و مهمات میان نیروهای مردمی برای دفاع و پنهان کردن سلاح های غنیمت گرفته شده از دشمن، از تیررس منافقان و نیروهای ستون پنجم به آنان می سپرد.

شهادت

دستور پیشروی یگان های دشمن به سوی خرمشهر، در ۲۴ مهر ۱۳۵۹ صادر شد و خیابان چهل متری این شهر، به عنوان خیابان مرکزی، شاخص تقسیم نیروها و محورها قرار گرفت. با گذشت ساعاتی از روز، در حالی که مدافعان اندک شهر به مقابله مشغول بودند، یگانی از نیروهای دشمن با راهنمایی ستون پنجم، خود را به خیابان چهل متری رساند و با استقرار تیربار در چند نقطه و موضع گیری تک تیراندازان در ساختمان های مسلط بر این خیابان، محور مرکزی و اصلی ترین راه پشتیبانی و رفت وآمد نیروهای مدافع را بست. دشمن، خودرو حامل شهید شریف قنوتی را در این خیابان هدف قرار داد. پس از برخورد هفت ـ هشت گلوله به بدن شهید، ماشین با آر پی جی هدف قرار گرفت و واژگون شد. دشمن که همواره در پی دستگیری و شهادت شریف قنوتی بود، او را با پیکری مجروح اسیر کرد و با سرنیزه کلاشینکف، به شقیقه او ضربه زد و به شهادت رساند.

بازتاب شهادت

خبر شهادت شهید شریف قنوتی، تلاطم عجیبی در منطقه ایجاد کرد. دشمن، پیکر پاک او را به بند کشید و در خیابان های شهر چرخاند. خبر شهادت او می توانست ضربه روحی و روانی شدیدی به نیروهای مدافع وارد کند، ولی با توجه به شیوه رفتاری شهید در آن دوره، نیروها بیش از پیش متوجه مسئولیت خویش شدند و پایداری و مقاومت بیشتری به خرج دادند. شهادت شهید شریف قنوتی، نه تنها نیروی مقاومت شهر را سست نکرد، بلکه روحیه ای تازه در مقاومت رزمندگان دمید. شهادت او، اعتقاد به نقش برجسته روحانیت را در دفاع از کیان امت اسلامی عمیق تر کرد و نشان داد که روحانیت، مرد عمل و مبارزه است.

درس ایستادگی و مقاومت به تمام نسل ها

مقاومت شهید شریف قنوتی و نیروهایش در خرمشهر، روحیه مسئولان کشوری و لشکری را برای مقابله و ایستادگی در برابر دشمن دوچندان کرد. پایداری و استقامت شهید شریف قنوتی، در آن دوره حساس و بحرانی، به همه نسل ها و قشرها درس مقاومت و ایثار داد. حماسه هایی که او در دوران مقاومت، در خرمشهر آفرید، همیشه در ذهن ها باقی خواهد ماند. این شهید، الگویی بود که خداوند در آن زمان برای نیروهای مدافع اسلام فرستاد تا از او درس جهاد، شهادت، رشادت و مردانگی بیاموزند. او راه مقاومت در برابر دشمنان را یافته و خود، به الگویی برجسته در این مسیر تبدیل شده بود. شریف قنوتی، با جان فشانی خود، خط سرخ شهادت را بیمه کرد.

کلام شهید

جبهه و میدان نبرد، مکانی مقدس است که قدم نهادن در آن، لیاقت و سعادت می خواهد که نصیب هر کس نمی شود. کسانی که مورد توجه خاص خداوند قرار می گیرند، به این سعادت نائل می شوند. شهید شریف قنوتی، همواره در آرزوی شهادت بود و رسیدن به چنین توفیقی را عاجزانه از خداوند درخواست می کرد. وی معتقد بود: «امروز، روز امتحان است. برای خدا کار کنید و خود را به سختی بیندازید و جسمتان را پرورش ندهید که این جسم، فانی است و به زیر خاک می رود. شهادت، سعادتی است که نصیب هر کس نمی شود و خون پاک و مطهر می خواهد».۱

۱. برگرفته از سایت تبی