پاورپوینت کامل وفات حضرت امّ البنین ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وفات حضرت امّ البنین ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وفات حضرت امّ البنین ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وفات حضرت امّ البنین ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

چهارشنبه

۲۹ تیر ۱۳۸۴

۱۳ جمادی الثانی ۱۴۲۶

۲۰۰۵. Jul. 20

وارث بیت الاحزان

سید علی اصغر موسوی

… می نشست و می گریست. مویه کنان در غمی که سنگینی آن را آسمان تحمل نمی توانست کرد!

چگونه می تواند مادری، غم بی کسی خود مویه کند! آن گاه «ام البنین اش» گویند! گویی وارث «فاطمه علیهاالسلام» بودن، دلی پر شراری هم می خواهد تا بتواند چراغ «بیت الاحزان» زهرایی را روشن نگه دارد.

این لیاقت را بهایی باید پرداخت. برای هاجر شدن باید از اسماعیل گذشت! آن هم نه یکی بلکه چهار تن را باید قربانی حرم دوست جل جلاله کرد تا وارث حرم اولیاء شد!

اینک بیت الاحزان، وارثی سترگ یافته است، مادر عباس علیه السلام قمر بنی هاشم.

دریغا! به حال و روزت دنیا! دریغا! دیگر چه کسی می تواند وصف قامت فرزند نزد مادر کند؟!

دیگر چگونه می تواند به زلال جاری آب ها بنگرد و شمع وجودش از داغ عطی «عباس علیه السلام» آب نشود؟

آن روز که بشارت ولادت فرزندان، آگاه از سرّاللّه نبود،

آگاه ز رموز اسرار علوی علیه السلام نبود، پهلوان خویش به تماشا می نشست و لبخند رضایت چهره اش را می پوشانید. گویی نمی دانست آن بازوان سترگ را، آن سینه بستر را، آن قامت دلارای الهی را تنها برای اسماعیل شدن آفریده اند؛

آن هم اسماعیلی که قربانی اش، زیباترین قربانی نزد خداوند است.

چگونه می توانست نگرید و ارث بیت الاحزان، و ارث گریه های نهان و آشکار زهرا علیهاالسلام؛ وارث خانه ای که تجربه هایش با ذاغ و اشک و آتش عجیب شده بود.

گویی زهرا علیهاالسلام تنها نه برای پدر صلی الله علیه و آله می گریست که فراوانی اسرار و داغ فرزندان بی شمار، چنگ به دلش می زد و او هم خود را به دل مویه های بیت الاحزان می سپرد.

چگونه نگرید و ارث بیت الاحزان را که تنها داغ، داغ فرزندان نیست. او وارث حرمی است که فرزندانش را خاک کربلا، قربانی منای خویش کرده است.

او تنها، مادر عباس نیست. او تنها مادر جعفر نیست.

او مادر حسین علیه السلام است مادر زینب علیهاالسلام است. مادر سکینه و رقیه است. او وارث حرم زهرا علیهاالسلام است.

درود خداوند بر مادر وفاداری ها! درود خدا بر امّ البنین علیهاالسلام!

فاصله ای از این کنیز تا آن بانو

نزهت بادی

پس از فاطمه علیهاالسلام، هر زنی که بر خانه امیرالمؤمنین علیه السلام وارد شد، نتوانست قدم در جای پای خاطرات او بگذارد و عطر نفس های صمیمی او را در هوای یاد علی علیه السلام بپراکند.

وقتی تو آمدی، فصل جدیدی در سالنامه ورق ورق شده عمر علی علیه السلام گشوده شد؛ زیرا تو آن حس غریب نهفته در نام فاطمه علیهاالسلام را می شناختی و با دل شکستگی اولاد زهرا علیهاالسلام بیگانه نبودی.

تو می دانستی که اندوه فاطمه علیهاالسلام غباری نییست که بتوان از لب تاقچه تکاند و از در و دیوارها پاک کرد. غم زهرای مرضیه علیهاالسلام نه فقط با خشت خشت این خانه که با قلب علی علیه السلام عجیب شده سات و تو برای خانه تکانی دل او نیامده بودی.

تو می دانستی که با دل شکسته باید شکست، با جگر سوخته باید سوخت، با چشم اشکبار باید گریست، با بچه های بی مادر باید ساخت، با سکوت بغض آلود حسن علیه السلام باید خاموش ماند، با لب برچیدن های غریبانه حسین علیه السلام باید آب شد، با صبوری و خانمی زینب علیهاالسلام باید شکیبایی کرد، با بهانه گیری های شبانه ام کلثوم باید بی قرار شد با غربت چشم های علی علیه السلام در شب های تنهایی اش باید چاه شد، نخلستان شد، بیابان شد…

رمز ماندگانی و محبوبیت تو به همین حرمت شناسی ات باز می گردد که می دانستی میان فاطمه بنت نبی صلی الله علیه و آله و ام المبنین علیهاالسلام فاصله ای به اندازه بانو و کنیز است و تو نمی خواستی که این فاصله را بشکنی و در خانه فاطمه علیهاالسلام، جایی بیش از یک کنیز را پرکنی.

تو باری خدمت به بچه های زهرا علیهاالسلام آمده بودی، نه برای مادری! و مگر کسی جز فاطمه علیهاالسلام می توانست برای مثل حسینی علیه السلام مادری کند و مگر کسی جز تو می توانست برای حسین علیه السلام برادری چون عباس علیه السلام بیاورد که تا آخرین لحظه حیات، علم عذر می پسر زهرا علیهاالسلام را بر دوش کشد؟ آن ادب و احترام و وفای تاریخی که از عباس علیه السلام تو به یاد مانده، گوشه چشمی از آداب دانی و حرمت شناسی توست.

با تو فقط همین را میگویم که از راه و رسم فاطمه مهربان علیهاالسلام به دو راست ه هم دردی و محبتت به بچه هایش را بی پاسخ بگذارد و مهر و صفای ت