پاورپوینت کامل میلاد حضرت امام رضا(ع) ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میلاد حضرت امام رضا(ع) ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میلاد حضرت امام رضا(ع) ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میلاد حضرت امام رضا(ع) ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

مشک باران لحظه ها

سید علی اصغر موسوی

مُشک باران کن مشام لحظه ها را با شمیم آسمان ها،

ای امین وحی، ای جبریل علیه السلام!

ای آیینه گردان تجلّی های حضرت دوست! مُشک باران کن مشام لحظه ها را، که اینک مشام «مدینه» را عطر «صلوات» فرا گرفته است. و بانگ توحیدی «تکبیر»، پیام آور تولد نوری از انوار الهی است؛ نوری که چتر خویش را از بام عرش، تا نقطه نقطه «فرش» گسترده است، نوری که نوید بخش طلوع بهاری دیگر و رستاخیز نوروزی زیباتر در «یازدهمین روز ذی القعده» است، نوری که مسیر امامت را با چلچراغ دانش و تدبیر رخشنده و تابان نگاه خواهد داشت! نوری که ادامه رسالت نبوی صلی الله علیه و آله و ولایت علوی است!

می آید تا بلور اشک های مدینه را غمگسار باشد و تمام زخم های خسته از درمان را شفا بخشد. می آید؛ رضای خویش را به قضای الهی پیوند داده!

می آید؛ صبور و شکیبا، آکنده از تبسم می آید و یاد پیامبر صلی الله علیه و آله و «علی مرتضی صلی الله علیه و آله» را در اذهان مدینه زنده خواهد کرد!

تفسیر زیبایی و روشنی آرمان «ولایت» در عصر سیاه بازی اعراب و اندیشه های سیاه آنان خواهد شد «و کلمه توحیدی ولایت» را با ترنّم «لا اله الا اللّه »، تا فراسوی مرزهای مسلمانی خواهد برد، تا نگاه «تُرک و تاجیک و ازبک»، همراه «فارس و عرب و کرد»، به تازه ترین تفسیر حقیقت گشوده شود.

از مدینه تا «مرو»، از «مرو» تا «توس» و از «توس» تا… تمام نگاه ها را معطوف حقیقتی خواهد کرد که جز نور الهی، طریقی را در نمی یابند نه تنها در کوچه های «مدینه» نهال عشق خواهد کاشت، که تمام خاک «نیشابور» را جلوه گاه عشق خواهد ساخت تا از عطر آن، مشام هزاران «عطّار»، به «تغزل» بنشیند.

نیشابوری خواهد ساخت که در بهار سپیده دمانش، غنچه های حکمت و عرفان به بار بنشینند و «خراسان»، از وفور اندیشه های ناب توحیدی، در جهان به وجود بزرگانش ببالد.

قدم های آسمانی اش به هر نقطه از خاک که برسد، بهشت علم و معرفت خواهد رویید و از حضور مبارکش که در ادامه عظمت نبوی صلی الله علیه و آله است، بهار خیر و سلامتی شکوفا خواهد شد.

… اینک، هنگام آینه گردانی فرشتگان است!

قنداقه حضرت، در آغوش های پرندین قرار می گیرد!

از هر طبقه، به طراوت بال های پرندین اضافه می شود و عطر صلوات، در حال تکثیر است؛ تا این که درخت «آل اللّه »، طوبای طه نشان پدیدار می شود و قنداقه را درون آن طواف می دهند و نام مبارک را بر شاخه «هشتمین» آن می آویزند؛ نامی که «اکسیر اعظم درمان» است،

نامی که رمز سلامتی برابر قضای الهی است و سپر پولادین برابر قهر آتش!

عطر صلوات، عرش را فرا می گیرد.

فرشتگان، قنداقه حضرت را باز می گردانند و محیط خانه، آکنده از عطر خاصّ آسمان می شود! شکوهِ تبریک های بی شمار آسمانیان به حضرت موسی بن جعفر علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام، وصف ناشدنی است؛ تبریک تولّد، تبریک امامت و تبریک ادامه مسیر رسول اللّه صلی الله علیه و آله که عظمت نبوت و ولایت، در وجود زیبا، نورانی و با شکوه این طفل خلاصه شده است درود خداوند بر توّلد، زندگی، عروج و بعثت دوباره ات در پیشگاه الهی باد!

یا غریب الغربا!

معصومه داوود آبادی

صدای هلهله نقاره، آسمان را پر می کند و کبوترانی سپید، آمدن مولودی مقدس را بال می گشایند؛ تو گویی باد، بوی سیب را از غرفه های بهشت، به این سوی زمین پراکنده است.

دستانم را در پنجره های ضریح، قفل می کنم تا آفتاب را از آسمانی دیگر به نظاره بایستم.

یا غریب الغربا! این عطر لبخند توست که در جان حرم پیچیده و مویرگ های وجودم را این چنین سرخ، می شکوفاند.

ای هشتمین حجت خدا! این صدای گام های توست که سحرگاه یازدهمین روز ذیقعده، کوچه های مدینه را لبریز شور و روشنی می کند.

تو می آیی تا غربتی رضوی را در تقویم شیعه رقم زنی و تاریخ را به قضاوت فراخوانی.

می آیی تا آهوان اسیر زمین را به ضمانت برخیزی و درختان خزان زده را ایستادن بیاموزی.

اگرچه تبر به دوشان، شاخه هایت را شکسته می خواستند و پرنده بی قرار جانت را اسیر قفس، اما مگر سپیدار خوگرفته به آسمان، زمین خوردن را بر می تابد و شاهین قله های ابر، پرندگی را از یاد می برد؟

ای بزرگ امام عشق! تو غریبه ترین مردمان را آشنایی؛ چرا که بر دل ها حکومت می کردی و بر دل ها حکومت می کنی؛ آن قدر که قلب های سیاه و سنگین زمانه، مهربانی ات را تاب نیاوردند و آینه زندگی ات را با سنگ زهر شکستند و حدیث تلخ ضیافت انگور، برای همیشه تاکستان های جهان را سیاهپوش کرد.

دستانم را در پنجره های ضریح، قفل می کنم و شوق آمدنت را می گریم.

با من سخن بگو. می خواهم حرف های نگفتنی ام را با چشمانت در میان نهم. می خواهم وجودم را به رودخانه ولایتت بسپارم و روشن و زلال، در هوای سپیده گونت به پرواز در آیم با من سخن بگو و از «سلسله الذهب» عشق سیر آبم کن تا از جهنم خودخواهی در امان مانم.

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا علیه السلام.

«آب زنید راه را هین که نگار می رسد

مژده دهید باغ را بوی بهار می رسد

راه دهید یار را آن مه ده چهار را

کز رخ نور بخش او نور نثار می رسد»

یا ثامن الحجج

خدیجه پنجی

نسیم، بوی خوشت را وزید و مشام دشت های دور دست را نواخت.

<