پاورپوینت کامل میلاد حضرت عیسی مسیح (ع) ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میلاد حضرت عیسی مسیح (ع) ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میلاد حضرت عیسی مسیح (ع) ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل میلاد حضرت عیسی مسیح (ع) ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

جمعه

۴ دی ۱۳۸۳

۱۱ ذی القعده ۱۴۲۵

۲۰۰۴. Dec. 24

«کاج سوخته»

محمد سعید میرزایی

یا مسیح!

به جهان آمدی تا مهربانی را به مردمانی بیاموزی که سنگدل ترین بودند.

به جهان آمدی تا کورها را بینا سازی و بیماران را شفا دهی؛ امروز را بنگر که مردمان از درک آفتاب حقیقت عاجزند و قلب های بسیاری بیارند.

چشمان منتظر را بنگرد که از پشتِ شیشه های ابرآلود جهان، خاطره مردی را آه می کشند که پیام آور مهربانی بود و بشارت دهنده رسولی بزرگوار از پسِ خویش.

یا مسیح!

تو کلمه خدا بودی؛ افسوس که امروز بسیاری خدا را از یاد برده اند، تو که با یک سبد نان، خیلی عظیم را سیر کردی، به حال گرسنگان دنیا نظری کن و زورمندان را بنگر که چگونه ضعیفان را به صلیب خودخواهی کشیده اند.

یا مسیح! تو بر صلیب نرفتی، به دنیا آمدی تا بر آسمان ها پرواز کنی.

یا مسیح!

حالا جهان در روز میلادت، کاج سوخته است که خمپاره و موشک از آن آویخته اند و به جای جشن آتش بازی، گلوله ها آسمان را روشن می کنند.

در زادگاهت تانک ها به میهمانی خانه های فلسطین می روند،

یا مسیح!

میلادت مبارک و اینک جهان را بنگر که همچون مریم، در بیابان سرگردانی، گریان و نالان به پیش می رود و موعود خویش را جستجو می کند که گفته اند موعود جهان که باز گردد، تو نیز به همراه او باز خواهی گشت…

نامت آوازه کهکشان بود

حمیده رضایی

ملائک تو را در کدام چشمه مهتاب شست و شو دادند که عطر، هستی بی کامل از کلماتِ سلیست سرازیر می شود؟

هوایت آغشته از بوی خرما!

دست های مهربان حریم، سرپناه روزهای نیامده ات!

نگاهت لبریز یقین! واژه ها می تراوند از مابین لبانت، دست های اتهام شهر، اشاره می کنند معصومیت مادرت را چشم هایت را باز کن، ملائک به پیشوازت آمده اند.

بگذار بیاشامند گوارایی کلماتت را.

بخوان از آغازین روزهای حیاتت که حتی از پیش تر، نامت آویزه کهکشان ها بود چنان که اختران تابناک.

روزهای نیامده ات را پلک می زنی، آن گاه که تمام صلیب های سوخته بر شانه های تاریخ، به جرم گناه ناکرده ات کشیده خواهد شد.

چشم بازکن.

بگذاردم معجزه آسایت بپیچد در کالبد خاک ـ این تیره اندوه سرد ـ

بگذار هر آن چه مرگ، معنای خویش را گم کند در هیاهوی جذبه انگشتانت،

خاموشی را بگذار در پس کوچه های پیش از این.

بعد از این، با فانوس های روشن، بشکاف شب های بی ستاره را.

از راه می رسی.

دست هایت آغشته از شکوفه های مریم.

تو را می شناختند

تو را می شناختند، واژه های ویران در گلوی دقایق.

بگذار بشکند این نگاه های جسور

فریاد بزن نوری را که در چشم هایت می پیچد و فرو می ریزد فوّاره وار بر تاریکی خاک

بگذار بشکند این طلسمِ بیداد.

بگذار از کلام تو روشن شود این شب بیهوده، این شب دیرپای.

کبوتران نگاه ات را بال و پر بده در آسمانی فراخ از جنس آبی، از رنگ نور.

تو را از چشمه های مهتاب آورده اند ملائک؛ دست به دست از کهکشانی به کهکشان دیگر.

انجیل می شکوفد در حنجره کودکی ات ـ تکیه گاهی برای تنهایی های مریم.

دستانت آشیانه مرغان مهاجر.

دهانت بوی شقایق های سوخته می دهد، آن گاه که می گویی از روزه سکوتِ مادرت.

از بهاری تازه سیراب شده ای؛ از شهد شکوفه های نورس.

آمدنت را هیچ بهاری از یاد نخواهد برد رسولانه تابیدنت را.

آیات معطر انجیل

سیده فاطمه موسوی

بانو، صبور باش، لحظه های دشوارت را.

سال هاست کنیسه شهر، با زمزمه های ملکوتی ات آشناست.

سال هاست که در این دیر خالصانه عبادت کرده ای. حال تو را به کدامین گناهِ نکرده متهم می کنند.

ای بانوی پاکی و تقدس، آیا خداوندگار عهد عتیق را شبانِ بسیار سجده نکردی؟! اکنون تو یکه و تنها در زیر سقف عظیم آسمان ایستاده ای و بهتانی بزرگ بر تو می زنند و تو باید سکوت کنی، این آزمون الهی را.

در این شهر، تو را بی کس و تنها گذاشته اند؛ شهری که همانا تفاله دیار گوساله پرستان دیروز است.

تو به درخت خشکیده خرما تکیه می کنی و نخل مهربان، ناگهان سبز می شود و برگ و بار می دهد

آه، ای مریمِ مقدس، از این خرما بخور که این هم قوت توست و هم قوت فرزندت.

و بعد از دقایقی مسیح متولد می شود؛ با سرنوشتی روشن، به سان چشمه ای که مسیحیان را غسل تعمید می دهند.

مسیح می آید؛ از آن سوی شب برفی جهان تا برای کودکان هدیه بیاورد.

مسیح می آید و سکوت مادر را می شکند.

آه، این چه کودکی است که پیمبرانه خطابه می خواند!

آیات معطر انجیل، همچون پروانه های شفاف از دهان کودک بیرون می آید و شگفتی همگان را می انگیزد

و این همان مسیح موعود است

این همان. پیامبر اولوالعزمی است که هم طبیب است به معجزه و هم حکیم است به معنا.

مسیح، گل های نورانی شفا را برای قلب های مریض به ارمغان می آورد.

مسیح، فقیر و غنی را یکسان می داند و فریاد عدالت خواهی سر م