پاورپوینت کامل میلاد حضرت زهرا(س) و روز زن ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میلاد حضرت زهرا(س) و روز زن ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میلاد حضرت زهرا(س) و روز زن ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل میلاد حضرت زهرا(س) و روز زن ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

گواه عصمت

دل، سراپرده محبت اوست

دیده آیینه دار طلعت اوست

تو و طوبی و ما و قامت یار

فکر هرکس به قدر همت اوست

من که باشم در آن حرم که صبا

پرده دار حریم حرمت اوست؟

گر من آلوده دامنم چه عجب

همه عالم گواه عصمت اوست.

فرخنده سالروز میلاد «اُمِّ اَبیها» بر همه شما پویندگان طریق ارادت و دوستی مبارک باد. زهرا ـ سلام اللّه علیها ـ یگانه گوهر تابناکی است که در صدف روزگار نهاده شد. او فرهنگْ سازترین زن تاریخ، و خود، فرهنگی دیگر است. القاب و اوصاف، جامه ناسازی است که هرگز بر قامتش راست نمی آید.

هر نکته ای که گفتند در وصف او، پیش از آنکه راهی نماید، حیرتی برانگیخت. تاریخ هیچ قومی، چنین زنِ مردآفرینی به خود ندیده است، و حق آن است که اشارت را بسنده کنیم که خدایش چنین کرد:

اِنّا اَعْطَیناک الْکوْثَر فَصَلِّ لِرَبِّک وَانْحَرْ اِنَّ شانِئَک هُوَالاَْبْتَرُ.

گوهر پاک

گوهر پاک بباید که شود قابل فیض

ورنه هر سنگ و گِلی، لؤلؤ و مرجان نشود

دامنهای پاک و آغوشهای منزه و تربیتهای مهذّب و روحهای بی آلایش و اراده های آهنین و آیین پرور و آموزش صحیح لازم است تا یک زن در خود، زندگانی با شرافت و سعادت به وجود آورد.

زن بزرگترین عامل زندگانی آبرومند بشری است که سهم بزرگی در سعادت آدمی دارد. همین لطیفه آسمانی است که با گفتار، کردار و حتی سکوت، در روحیه همسر خود اثر عمیق و آرامش باقی می گذارد، و با این اثر، سر حلقه خانواده، می گردد و آنچه را که دارد در اولاد خود به ارث می گذارد. همین مهد عفت و عصمت است که باید مربی افراد جامعه و نسل آینده گردد.

مولد و میلاد زهرا(س)

آفتاب وجود زهرا(س) از مشرق دامان ملکه عرب، خدیجه کبری، در مکه طالع گردید، و محیط بندگی و بردگی را به نور جمالش روشن ساخت.

تولدش، روز بیستم جمادی الاخر سال پنجم بعثت اتفاق افتاد. روز هجرت، زهرا(س) هشت سال و هشت ماه و بیست و دو روز داشت و به سال شمسی ۸ سال و ۱۱ ماه و چند روز.

پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود:

نور فاطمه قبل از آفرینش آسمانها و زمین خلق شده است و چون آدم خواست از بهشت هبوط کند، نور فاطمه به سیبی تابیدن گرفت و آدم از آن بخورد و در صلب او بود و در اصلاب آباء و ارحام طیب و طاهر، نقل شد تا برای من نیز جبرئیل سیبی آورد و نطفه فاطمه بسته شد.

روزی پیغمبر صلی الله علیه و آله وارد اتاق خدیجه شد و دید با کسی صحبت می کند، فرمود: «ای خدیجه با چه کسی صحبت می کنی؟»

خدیجه در پاسخ گفت: «با این کودک که در شکم دارم؛ او مونس تنهایی من است».

جبرئیل به من خبر داد که این دختری پاکیزه و فرخنده است؛ از نسل او امامانی به وجود می آیند که پس از قطع وحی، خلفای حق، بر روی زمین اند.

چون درد زایمان بر خدیجه مستولی شد، زنان بنی هاشم و قریش از او کناره گرفتند. خدیجه محزون و متألم شد؛ چهار حوریه بهشتی روی، به صورت زنان گندم گون هاشمی آمدند و گفتند: «ما زنان بهشتی هستیم، برای کمک تو آمده ایم و مباشر امر بودند تا فاطمه زهرا(س) متولد گردید.

وقتی فاطمه متولد شد خانه های مکه را نوری رخشان، روشن ساخت؛ او بر لب شکر خدا می راند و به شهادت قرآن، پاکیزه از هر پلیدی بود. او را طیّب و طاهر در قنداقه پیچیدند و به مادرش دادند.

هشت سال کودکی حضرت زهرا(س) در شهر مکه سپری شد. آن حضرت در این مدّت، سختیهای زیادی کشید، آزار و اذیت قریش نسبت به رسول الله صلی الله علیه و آله را نظاره کرد و خانواده خود و مسلمانان را در محاصره اقتصادی دشمن گرفتار دید و در سال دهم بعثت، مادرش خدیجه را نیز از دست داد؛ با این وجود، او دلخوش از این بود که خانه اش محل آمد و شدِ فرشتگانی است که با پدر مأنوس بودند.

جبرئیل آیه های قرآنی را یکی پس از دیگری به ارمغان می آورد. فاطمه(س) به آیات روحپرور گوش جان می سپرد و آموزشهای پیامبر صلی الله علیه و آله را در صحیفه دل می نگاشت. حضرت صادق(ع) می فرماید: «وقتی خدیجه از دنیا رفت، فاطمه خردسال نزد پدر آمد و گفت:

مادرم کجاست؟

پیغمبر صلی الله علیه و آله خواست جوابش را نگوید، قدری ساکت شد، جبرئیل نازل شد و گفت:

پروردگارت سلام می رساند و می فرماید:

به فاطمه بگو مادرت در کاخی طلایی است که ستونهای آن از یاقوت سرخ است و اطراف او آسیه زن فرعون و مریم دختر عمران و مادر عیسی به خدمت ایستاده اند.

فاطمه گفت: سلام مرا به او برسان.

اسماء و القاب حضرت فاطمه زهرا(س)

از حضرت ابو عبدالله جعفر بن محمد صادق(ع) روایت شده است که فاطمه (س) نزد خداوند نُه نام دارد:

۱ ـ فاطمه؛ ۲ ـ صدّیقه؛ ۳ ـ مبارکه؛ ۴ ـ طاهره؛ ۵ ـ زکیّه؛ ۶ ـ راضیّه؛ ۷ ـ مرضیّه؛ ۸ ـ محدّثه؛ ۹ ـ زهرا.

ایشان می فرمایند: فاطمه یعنی «بریده شده از بدی».

اگر امیرالمؤمنین(ع) فاطمه را به همسری نمی گرفت، تا روز قیامت و در زمین کسی نبود که همتا و کُفو فاطمه باشد، از اولاد آدم یا غیر او.

اما کنیه های آن حضرت: اُمّ الحسن، اُمّ الحسین، اُمّ المحسن، اُمّ الائمه، اُمّ ابیها و اُمّ المؤمنین بود.

روایت شده است که فاطمه را در آسمان «النوریه السماویه الحانیه» گویند.

حانیه، یعنی کسی که بر شوهر و اولاد خود مشفق و مهربان باشد.

کانون عشق و عاطفه

دنیا رهین تربیت و رای مادر است

روشن جهان به طلعت زیبای مادر است

بر هر که بنگری ز بزرگان روزگار

پرورده دو دست توانای مادر است

وین معجزات علم و تمدن هر آنچه هست

آثار فکر و همت والای مادر است

کانون عشق و عاطفه باشد وجود او

نور خدا شکفته ز سیمای مادر است

مادر

کسی که ناز مرا می کشید، مادر بود

کسی که حرف مرا می شنید، مادر بود

کسی که گنج به دستم سپرد، بود پدر

کسی که رنج به پایم کشید، مادر بود

کسی که در دل شب از صدای گریه من

سپندوار زجا می جهید، مادر بود

کسی که در غم و اندوه و در پریشانی

به دردهای دلم می رسید، مادر بود

به روزگار جوانی، کسی که قامت او

به زیر بار محبت خمید، مادر بود

عبدالعلی نگارنده

مدار محبت

مادر، بهشت من همه آغوش گرم توست

گویی سرم هنوز به بالین نرم توست

مادر صدای گردش گهواره ات هنوز

می پیچیدم به گوش دل و جان، شبانه روز

هر چرخ خانواده که مادر مدیر اوست

پیوسته بر مدار محبت مسیر اوست

موسیقی بهشت همانا صدای توست

گوش دلم به زمزمه لای لای توست

روانشاد، محمد حسین شهریار

نام مادر

از گلفروش بهر تو گل خواستم،

نداشت.

وز باغبان، که گفت:

«گل کیمیا که کاشت؟»

صد باغ سر کشیدم و صد دشت سر زدم

اما نبود آنچه دلم انتظار داشت.

از خالقم برای تو چون خواستم گلی،

دستم گرفت و نام تو بر دست من گذاشت.

در مقام و حال زن

در آن سرای، که زن نیست انس و شفقت نیست

در آن وجود که دل مُرد، مرده است روان

زن از نخست بود رکن خانه هستی

کِه ساخت خانه بی پای بست و بی بنیان؟

وظیفه زن و مرد ای حکیم دانی چیست؟

یکی است کشتی و آن دیگری است کشتیبان

زن نکوی، نه بانوی خانه تنها بود

طبیب بود و پرستار و شحنه و دربان

برای گردن و دست زن نکو «پروین»

سزاست گوهر دانش نه گوهر الوان

پروین اعتصامی

مادرِ آن کاروانسالار عشق

مریم از یک نسبت عیسی، عزیز

از سه نسبت، حضرت زهرا، عزیز

نور چشم رحمهُ لِّلعالمین

آن نبیِّ اولین و آخرین

بانوی آن تاجدار «هَل اَتی»

مرتضی، مشکل گشا، شیر خدا

مادرِ آن مرکز پرگار عشق

مادر آن کاروانسالار عشق

مزرع تسلیم را حاصل، بتول

مادران را اسوه کامل، بتول

آن ادب پرورده صبر و رضا

آسیاگردان و لب، قرآن سُرا

اشک او برچید ج