پاورپوینت کامل نکته هایی ناب از سخنان ابوتراب ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نکته هایی ناب از سخنان ابوتراب ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نکته هایی ناب از سخنان ابوتراب ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل نکته هایی ناب از سخنان ابوتراب ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

گروه روان شناسی

در هـنگامـی که قـدرت داری، با گذشت بـاش، و در گـاهِ تنگ دستی ات بخشنده، و در وقت نیازمندی ات، ایثارگر باش تا فضل تو کامل گردد.

اخلاق خود را رام خوبی ها و کمالات کنید و آنها را به سوی خصلت های والا بکشانید. خویشتن را به بردباری عادت دهید و در آنچه بخل می ورزید، با شکیبایی ایثار کنید.

چشمان خود را به شب بیدار دارید و شکم های خود را لاغر سازید و گام هایتان را به کار گیرید و دارایی های خویش را انفاق کنید و از تن هایتان بکاهید و آن را نثار جان هایتان کنید و از هزینه کردن اموال خود در راه جان هایتان بخل نورزید.

هر که مراقب اجل خود باشد، فرصت هایش را غنیمت می شمارد.

با صدقه دادن، عمرها طولانی می شود.

اوضاع و احوال دنیا تابع اتّفاق است، و اوضاع و احوال آخرت تابع استحقاق.

دنیا از تو جدا شدنی و آخرت به تو نزدیک است.

دنیا تمام شدنی است، آخرت همیشگی.

هرکس که بسیار به یاد آخرت باشد، کمتر گناه می کند.

بسی برادر که مادرت او را نزاد!

در پی دوستان راستین باش و بر شمارشان بیفزای که آنان ذخیره دوران آسایش و سپر روزگار بلایند.

برادران را به اندازه پرهیزگاری آنان دوست بدار.

برادران دینـی، دوستی شان پایدارتر است.

جفا، مایه ننگ است وگناه، موجب محنت.

بهترین برادر آن است که در نصیحت و ارشاد کمتر ملاحظه کند.

بدترین برادر آن است که مایه رنج و زحمت آدمی باشد.

مردم به تربیتِ نیک نیازمندترند تا به زر و سیم.

غذای داغ را سرد کنید؛ زیرا غذای داغی در برابر پیامبر صلی الله علیه و آله نهاده شد، آن حضرت فرمود: آن را سرد کنید. خداوند عزّوجلّ به ما آتش نمی خوراند. برکت در غذای سرد است.

اوج نادانی این است که آدمی به نادانی خود ببالد.

بزرگ ترین نادانی این است که آنچه را برای تو نمی ماند و تو برای آن نمی مانی، زیاد جمع کنی.

با آنچه نمی دانید دشمنی نکنید؛ زیرا بیشتر دانش در چیزهایی است که شما نمی دانید.

هرکس در جواب دادن شتاب کند، پاسخ درست را نیابد.

چون در سخن گفتن مغلوب شدی، مبادا در سکوتْ کردن مغلوب شوی.

بخشندگی، عزّتی نقد است.

از نشانه های حُسن همسایگی، جویا شدن از احوال همسایه است.

پیش از خریدن خانه ببین همسایه ها کیستند.

همسایه بد، بزرگ ترین رنج و سخت ترین بلاست.

هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، او را به آرامش و بردباری بیاراید.

عشق خدا آتشی است که در هرچه بیفتد، بسوزاند و نور خدا به هرچه بتابد، فروزانش کند.

اگر حدود خداوند سبحان را پاس دارید، بی درنگ فضل و برکت خود را که وعده داده شده است، به شما ارزانی می دارد.

بنده دیگران مباش که خداوند سبحان تو را آزاد آفریده است.

هرکه خواهش های نفس را فرو گذارد، آزاده است.

بنده قانع، آزاد است و آزاد طمعکار، بنده.

بهترین دعا، دعایی است که از سینه ای پرهیزگار و دلی پاک برخیزد.

وقتی با گناهان خود، راه را بر دعایت بسته ای، تأخیر در اجابت آن را دیر نشمار.

در دنیا بیش از نیاز نجویید و بیش از کفاف از آن نخواهید.

حکایتِ دنیا، حکایتِ سایه توست که اگر بایستی می ایستد و اگر دنبالش کنی دور می شود.

استغفار داروی گناهان است.

گرسنگی کشیدن، سودمندترین داروست.

دین، مصونیت می بخشد.

سکوتِ بسیار، هیبت می آورد.

نگهداری دل از اندیشیدن به گناهان، برتر از نگهداری شکم از غذاست.

بهترین خنده، لبخند است.

خنده بسیار، همنشین را می رماند و موجب عیب شخص رئیس می شود.

وقار خود را در برابر خوشمزگی ها و حکایت های مضحک و یاوه ها و هرزه گویی ها حفظ کنید.

کسی که فریفته دعوت کنندگانِ به هوی و هوس گردد، قطعاً گمراه شود.

چیزی را که از عهده آن بر نمی آیی، ضمانت نکن.

هرکه خداوند به او ثروتی دهد، باید با آن به خویشانش رسیدگی کند و مهمان داری نماید.

خوراک بدن ها، خوردن است و خوراک جان ها، خوراندن.

وه، که طغیانگر چه زود زمین می خورد!

برترین طاعت ها، ترک لذّت های نامشروع است.

از فرادستِ خود فرمان بر تا زیر دستت از تو فرمان برد.

هرکه به عافیت زیر دستش خشنود باشد، از بالا دست خود سلامت روزیش شود.

خرد، در غربت آشنایی است؛ بی خردی در وطن غربت است.

کیفیت کار، نشان کمیت خرد است.

علمی که اصلاحت نکند، گمراهی است، و ثروتی که تو را سود نبخشد، رنج و سختی است.

جان های خود را از چرک شهوات پاک کنید تا به درجات بلند دست یابید.

بدترین چیزی که در دل ها افکنده شده، خیانت است.

همنشینی با ارباب فضایل، دل ها را زنده می کند.

قناعت را به نفس خود، تلقین کن.

در شگفتم از شخص متکبّر، که دیروز نطفه ای بوده و فردا لاشه ای است!

کسی که خود را با کتاب ها آرامش دهد، هیچ آرامشی را از دست ندهد.

خاموشی حکمت است، و سکوت مایه سلامت، و رازداری گوشه ای از خوشبختی.

کسی که از پروردگارش پروا دارد، بزرگوار است.

منبع روایات: محمدی ری شهری، محمد. میزان الحکمه (نرم افزار). قم: دارالحدیث.

آموزه هایی از آخرین وصایای امام علی علیه السلام ۱

علی حائری مجد

برداشتن آزاد: از کریمی جهرمی، ۱۳۷۶، صص ۱۸ و ۶۷ و فصلی، ۱۳۷۸، صص ۳۷ ـ ۱۶۴.

مقدمه

شیوه بزرگان و خردمندان چنان است که در اواخر عمر بهترین تجربه ها و دانسته های دوران زندگی خود را در قالب موعظه و وصیت بر زبان و قلم جاری می سازند تا برای آیندگان درس باشد. بهره وری از تجربه ها و دانش دیگران، هنر بزرگی است؛ چرا که دانا ترین انسان ها کسانی هستند که از دانسته های دیگران بهترین بهره ها را ببرند. در این میان، سخنان مردان الهی در واپسین ساعات حیاتشان، عصاره اندیشه ها و اصولی ترین نکات دعوت و مکتب آنان است. آنان تمام همت خود را به کار می گیرند که چون مجال در مُسرف اتمام است، حاصل عمر خود را به سرعت بیان کنتد و آن را به یادگار بگذارند و بگذرند.

امیرمؤمنان، علی علیه السلام که سراسر زندگی اش، درس آموز و سازنده است، در برهه های خاص، توصیه های گرانقدری به فرزندان و یاران خویش داشته و آنان را به آنها سفارش فرموده است. همه آن توصیه ها، حیات بخش، زندگی ساز و آخرت پرداز و راهنماست. در این میان، وصایای امام بزرگ انسانیت، در بستر شهادت عطر خاصی دارد و حاوی نکته ها و لطایف بی شماری است که در این مقاله به گوشه ای از آن اشاره می کنیم:

۱. تقوا

«اوصیکما بِتَقوی الله؛ فرزندانم حسن و حسین! شما را سفارش می کنم به تقوای خداوند» تقوا، پرواداشتن از خداوند و ملاحظه خدا نمودن است. پیش و بیش از همه، خداوند به تقوا سفارش کرده است. خداوند خطاب به مسلمانان می فرماید: شما و پیشینیان شما را به تقوا سفارش می کنم.» (نساء: ۱۳۱) امام بزرگوار می داند که وصیت به تقوا، وصیت همه انبیا و اولیا و وصیت خداوند به همه امت های اولین و آخرین است.

ـ تقوا وسیله حفظ و نگهداری است؛ چنان که خداوند فرمود: «اگر شکیبایی کنید و تقوا پیشه سازید، کید آنان هیچ آسیبی به شما نخواهد رسانید». (آل عمران: ۱۲۰)

ـ تقوا موجب اصلاح عمل است: «ای مؤمنان! تقوای خدا را پیشه کنید و گفتار استوار به زبان برانید که خداوند برای شما اعمالتان را اصلاح می کند». (احزاب: ۷۰)

ـ تقوا موجب غفران گناهان است؛ چنان که قرآن می فرماید: «می آمرزد برای شما گناهان شما را». (احزاب: ۷۰)

ـ تقوا موجب جلب محبت پروردگار است و «خداوند اهل تقوا را دوست دارد». (آل عمران: ۷۱)

ـ تقوا موجب قبولی اعمال است و «خداوند تنها از اهل تقوا قبول می فرماید». (مائده: ۲۷)

ـ تقوا سبب گرامی داشت انسان نزد خداست؛ چنان که خود فرموده است: «راستی که گرامی ترین شما نزد خداوند، با تقواترین شماست». (حجرات: ۱۳)

ـ تقوا سبب بشارت و مژده به هنگام مرگ آدمی است: «آنان که ایمان آورند و تقوا پیشه کنند، برای آنان بشارت در دنیا و آخرت است». (یونس: ۶۷)

ـ «تقوا عامل نجات و رهایی از آتش است». (مریم: ۷۲)

ـ «تقوا موجب آسان شدن حساب است». (انعام: ۶۹)

ـ تقوا سبب نجات از شداید و روی آوردن رزق حلال است؛ چرا که «هرکس تقوای الهی را پیشه کند، خداوند برای او راه نجاتی قرار می دهد و از جایی که گمان نمی برد، به او روزی خواهد داد». (طلاق: ۲)

ـ «اگر مردم تقوا پیشه کنند، درهای برکت آسمان و زمین بر آنان گشوده می گردد». (اعراف: ۹۶)

ـ «هرکس تقوا داشته باشد، خداوند بینشی به او می دهد که تفاوت میان حق و باطل را به آسانی می یابد». (انفال: ۲۹)

عصاره و خلاصه زندگی امام علی علیه السلام قرین و همراه تقواست. تعابیر زیبایی که ایشان درباره تقوا دارند فراوان و شنیدنی است، از آن جمله:

«تقوا دژ استواری است که هرک