پاورپوینت کامل حماسه اقتصادی از نگاه مقام معظم رهبری ۹۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حماسه اقتصادی از نگاه مقام معظم رهبری ۹۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حماسه اقتصادی از نگاه مقام معظم رهبری ۹۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حماسه اقتصادی از نگاه مقام معظم رهبری ۹۷ اسلاید در PowerPoint :

چرا حماسه اقتصادی

یک- عزت ملی

عزت ملی در مسائل اقتصادی به این است که کشور به قدرت خودکفایی برسد، بتواند اگر چیزی از دنیا نیاز دارد، می گیرد، چیزی هم دنیا به او نیاز داشته باشد و در مقابل از او بگیرد؛ مغلوب نباشد، مقهور نباشد.۱

بیانات در بیستمین سالگرد رحلت امام خمینی، ۱۴/۰۳/۱۳۸۸.

دو- اقتدار ملی

اقتدار ملی، هم زمینه نظامی دارد، هم زمینه اقتصادی دارد، هم زمینه سیاسی دارد، هم زمینه سازمانی دارد. در همه زمینه ها مسئولان می توانند کاری کنند که ملت احساس اقتدار کند. وقتی که همه سرمایه اندوزان بین المللی سعی می کنند یک ملت و یک کشور را در چنبره اختاپوس اقتصادی خودشان درآورند و با نام های فریبنده و به ناحق، منابع یک ملت را جذب کنند، اگر مسئولان اقتصادی کشور توانستند با تدبیر و هوشیاری و با سرعت عمل متناسب، تدابیر لازم را پیش گیرند و مانع از نفوذ پنجه دشمن در اقتصاد کشور شوند و اقتصاد ملی را شکوفا کنند، ملت احساس اقتدار می کند.۱

بیانات در دیدار با فرماندهان و گروهی از پرسنل ارتش به مناسبت روز ارتش جمهوری اسلامی ایران، ۲۸/۰۱/۱۳۸۰.

سه- غرور ملی

بیش از ده ها سال، عزت ملت ما، غرور ملت ما، افتخار ملت ما پامال شد. انقلاب، ما را به خود آورد و متوجه به خودمان کرد. کشور ما با این سابقه تاریخی، با این سابقه علمی، با این ذخایر عظیم علمی و فکری که ما داشتیم،. .. کارش به جایی برسد که برای اوّلیات زندگی خودمان هم باید چشم به دست دیگران داشته باشیم. سیاستمداران ما. .. می گفتند. .. ما از فرق سر تا نوک پا بایستی فرنگی بشویم تا بتوانیم پیش برویم. خب، اینها بی عرضگی است؛ اینها عقب افتادگی است که یک عده ای به خاطر ضعف های خودشان، این ضعف ها را بر ملت تحمیل می کنند؛ ملت تحقیر می شود. انقلاب اینها را از بین برد؛ ما به خود آمدیم.۱

بیانات در دیدار جمعی از نخبگان و برگزیدگان علمی، ۱۳/۷/۱۳۹۰.

چهار- ضرورت حیاتی

برای یک کشور، استقلال اقتصادی یک ضرورت حیاتی است. وقتی رشته های اقتصاد یک کشور به بیگانگان وصل باشد، معنایش این است که رگ حیات و تغذیه این پیکر به جایی دیگر وصل است؛ پس اختیار در دست دیگری خواهد بود.۱

خطبه های نماز جمعه تهران، ۱۰/۰۱/۱۳۶۹.

پنج- اقتدار اقتصادی

یک رکن اقتدار ملی، اقتدار اقتصادی است؛ یعنی کشور از لحاظ اقتصادی بتواند پول ملی خودش را تقویت کند، در بازارهای اقتصادی دنیا حضور تأثیرگذار داشته باشد، در بهبود وضع اقتصادی کشور از امکانات خودش استفاده کند، فقر را در کشور ریشه کن و یا حداقل کم کند، و بتواند به عنوان یک کشور ثروتمند و غنی، در مقابل چشم دنیا، کارایی نظام خودش را نشان دهد. این می شود اقتدار اقتصادی، که مسئولان اقتصادی کشور موظف اند این کارها را انجام دهند. اقتدار اقتصادی همچنین به معنای این است که در کشور، بیکاری وجود نداشته باشد، اشتغال وجود داشته باشد، تولید صنعتی و کشاورزی در حد مطلوب باشد، از منابع و معادن کشور به نحو بهینه استفاده شود. این هم اقتدار اقتصادی است که بخش های گوناگون نسبت به آن مسئولیت دارند.۱

خطبه های نماز جمعه تهران، ۲۸/۰۲/۱۳۸۰.

شش- استقلال اقتصادی

استقلال اقتصادی، از استقلال سیاسی مشکل تر و دیرباب تر است. می بینید که به آسانی نمی شود رشته های نفوذ و سلطه اقتصادی قدرت ها و دولت های بیگانه را قطع کرد. اگر کشوری بخواهد به سمت استقلال اقتصادی برود، احتیاج به نیروی انسانی کارآمد، منابع درآمدزا، امکانات فراوان، دانش، تخصص، همکاری های علمی و فنی بین المللی و بسیاری از چیزهای دیگر دارد.. .. البته تا رسیدن به یک استقلال اقتصادی کامل، هنوز فاصله داریم و مردم باید کار کنند، جوانان باید درس بخوانند، متخصصان باید تلاش نمایند و کسانی که می توانند در این مقصود مهم ملی کمک کنند ـ هر گونه کمکی ـ آن را باید انجام دهند.۱

خطبه های نماز جمعه تهران، ۱۰/۰۱/۱۳۶۹.

هفت- مبارزه اقتصادی

جهاد اقتصادی، صرفاً تلاش اقتصادی نیست. جهاد یک بارِ معنایی ویژه ای دارد. هر تلاشی را نمی شود گفت جهاد. در جهاد، حضور و رویارویی با دشمن، مفروض است. انسان یک تلاشی می کند، دشمنی در مقابل او نیست؛ این جهاد نیست. اما یک وقت شما می خواهید یک تلاشی را انجام دهید، که به خصوص یک دشمنی سینه به سینه شما ایستاده است؛ این می شود جهاد. ممکن است یک وقت این جهاد به شکل قتال باشد، ممکن است جهاد مالی باشد، ممکن است جهاد علمی باشد، ممکن است جهاد فنی باشد؛ همه اینها جهاد است؛ انواع و اقسام جهاد و مبارزه است. اگر بخواهیم در ادبیاتِ امروز ما برای «جهاد» معادلی پیدا کنیم، می شود «مبارزه». جهاد اقتصادی، یعنی مبارزه اقتصادی.۱

بیانات در جمع مردم و کارکنان صنعت نفت عسلویه، ۸/۱/۱۳۹۰.

هشت- مقابله با تحریم ها

می توانیم به شکل های مختلف با تحریم ها مقابله کنیم: یا با دور زدن تحریم ها ـ که شگرد خوب و جالب و ظریفی است و خوب است که دولت و ملت این شگرد را به کار ببرند ـ یا از جهت رو آوردن به ظرفیت های درونی که کار بنیادی و زیربنایی است و حتماً باید انجام بگیرد و تا حالا هم انجام گرفته. پس هدف دشمن، زمین زدن جمهوری اسلامی است؛ یعنی زمین زدن ایران اسلامی؛ یعنی زمین زدن ملتی که با حضور خود، با پشتیبانی خود، با حمایت خود، این نظام را تا امروز پیش برده و رشد داده و رونق داده. بنابراین بایستی در مقابلش مجهز بود. جبهه مقابل را باید شناخت، ابزار و سلاح او را باید شناخت و ضد آن سلاح را باید آماده کرد؛ این، جهاد اقتصادی می خواهد.۱

بیانات در دیدار فعالان بخش های اقتصادی کشور، ۲۶/۵/۱۳۹۰.

نُه- قطع وابستگی

یکی از علل دشمنی استکبار و توطئه های جهانی با ملت ایران در قضیه انرژی هسته ای و قضایای مشابه همین است. شما می بینید در همان حالی که امریکایی ها پیش قراول اند و بعضی از اروپایی ها هم دنباله رو امریکا در ضدیت با دست یابی ملت ایران به انرژی هسته ای و تلاش می کنند و تهدید می کنند و الفاظ درشت به کار می برند، می روند با کشورهای دیگری که از لحاظ علمی و صنعتی به مراتب عقب مانده تر هستند و بسیار با ملت ایران فاصله دارند، قرارداد انرژی هسته ای می بندند! معنای این حرف چیست؟ معنایش این است که اگر انرژی هسته ای موجب وابستگی بیشتر یک ملت به خودشان شود، آن را برای آن ملت مجاز می دانند. آنها با آن انرژی هسته ای مخالف اند که یک ملت با ابتکار خود، به دست خود، بدون نیاز به آنها، با استقلال کامل به دست آورده است. جوانان عزیز ما، ملت بزرگ ما، این امتیاز را پیدا کرده اند که به این رتبه علمی و صنعتی پیشرفته با اتکا به نیروی خود رسیدند؛ وابستگی ایجاد نکردند، بلکه این ضدوابستگی است. همین انرژی هسته ای برای دیگر ملت ها که دولت های مستکبر به آنها می دهند، موجب وابستگی است؛ اما برای ملت ایران که خود از درون می جوشد، ابتکار می کند، نوآوری می کند، خودش خلاقیت و تولید می کند، موجب قطع وابستگی است. استکبار جهانی و دشمنان ملت ایران، با این دشمن اند.۱

بیانات در مراسم نوزدهمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی، ۱۴/۰۳/۱۳۸۷.

ده- مبارزه با امریکا

امروز بزرگ ترین مبارزه با امریکا، کار کردن و تلاش نمودن و مجاهدت برای اصلاح امور کشور است؛ امریکایی ها این را نمی خواهند. مسئولان دولتی و بخش های مختلف باید برای ایجاد اشتغال و مبارزه با فساد و باز کردن گره های امور معیشت مردم و رونق دادن به اقتصاد کشور، حقیقتاً کار و تلاش کنند. هر کس در این زمینه ها مجاهدت و کار کند، بزرگ ترین مبارزه را با امریکا کرده است؛ چون امریکایی ها نمی خواهند گره های این کشور و این ملت باز شود؛ آنها می خواهند این مشکلات بماند.۱

بیانات در دیدار اعضای ستادهای نماز جمعه سراسر کشور، ۰۵/۰۵/۱۳۸۱.
آسیب های حماسه اقتصادی

یک- عدم روحیه دانش آموزی

ایرانی ها در طول سال های متمادی ـ بیش از شصت، هفتاد سال ـ که در اختیار انگلیسی ها و غربی ها بودند، این قدرت را پیدا نکردند که مثلاً یک مرکز تحقیقات علمی در کشور به وجود آورند که ظرف پنجاه سال دو تا اختراع درست کند؛ دانشمندانی را تربیت کنند که دو، سه تا کشف جدید علمی بکنند؛ یعنی اینها این اندازه از غرب استفاده نکردند. آنها چه می خواستند؟ مصرف کننده می خواستند. مصرف کننده اقتصادی ای که به طور طبیعی با خودش مصرف فرهنگی و تسلیم سیاسی را هم همراه دارد. آنها این را می خواستند؛ اینها هم راحت تسلیم شدند و دادند.۱

بیانات در دیدار با دانشجویان، ۱۸/۰۸/۱۳۸۵.

دو- فساد اقتصادی

کسانی که می خواهند با پول خود در کشور فعالیت اقتصادی کنند ـ کارخانه تأسیس کنند، مزرعه راه بیندازند و تولید کنند ـ وقتی دیدند از راه های نامشروع می شود این همه ثروت به دست آورد، آنها هم تشویق می شوند که بروند کار نامشروع کنند. عده ای می گویند مبارزه با مفاسد اقتصادی موجب می شود که سرمایه دار، سرمایه گذاری نکند، اما من می گویم قضیه عکس است. اگر با فساد اقتصادی مبارزه نشود، هر سرمایه داری وسوسه و تشویق می شود که به جای وارد شدن به کار پردردسر تولید و مقدمات آن و راه های طولانی دیگر، برود مشغول بند و بست و کارهای فساد انگیز شود. یک فاسد، دیگران را هم به فساد می کشاند و تشویق می کند. بنابراین،. .. کشور از فعالیت اقتصادی باز خواهد ماند.۱

بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم، به مناسبت ۱۹ دی ماه، سال روز قیام مردم قم، ۱۹/۱۰/۱۳۸۰.

سه- ضرر فساد اقتصادی

امروز یکی از مهم ترین مسائل ما، مبارزه با فساد است. این را باید همه مسئولان کشور بفهمند. فساد یعنی چه؟ فساد یعنی اینکه کسانی با زرنگی، با قانون دانی، با زبان چرب و نرم و با چهره حق به جانب، به جان بیت المال این ملت بیفتند و کیسه های خود را پُر کنند. این کار چند ضرر دارد: یکی اینکه خزانه این کشور که باید صرف مردم شود ـ صرف ساختن پُل و راه و سد و آب رسانی و آباد کردن روستاها و سامان دادن به زندگی مردم شود ـ به جیب یک نفر یا یک جمع خاص می رود. وقتی شما می بینید یک نفر آدم در طول مدت کوتاهی ـ سه، چهار سال ـ ده ها میلیارد تومان از پول بیت المال را در صندوق شخصی خود قرار می دهد، معنایش چیست؟ معنایش این است، آن پولی که با آن می شد مثلاً هزار روستا را آباد کرد که مردم از زندگی لذّت ببرند و مزه فقر را نچشند، مزه زندگی راحت را بچشند، یک نفر بتواند با زرنگی، با زبان چرب و نرم، با چهره حق به جانب و با استفاده از کمک افراد غافل، همه این پول ها را به چنگ آورد.۱

همان.

چهار- قاچاق؛ مُخلّ سرمایه گذاری

پدیده قاچاق و قاچاق فروشی، ضربه به اقتصاد و هویت ملی کشور و همه برنامه ریزی هاست. این از لحاظ شرعی، یک عمل ممنوع و حرام قطعی است؛ چون موجب افساد است. جای مقابله با فساد قاچاق، فقط مرزها نیست. جنس قاچاق را باید دنبال کرد، تا آنجایی که در معرض فروش قرار داده می شود. جنس قاچاق، تولید داخلی را تضعیف، اشتغال ناسالم را ترویج و اشتغال سالم را محدود می کند.۱

بیانات در دیدار اعضای هیئت دولت، ۰۵/۰۶/۱۳۸۲.

پنج- جمع آوری ثروت از سوی مسئولان

اگر مسئولی که فلان تجارت خارجی و فلان مناقصه بزرگ در اختیار اوست؛ فلان پروژه مهم و پرخرج زیر امضای اوست و فلان صندوق پول زیر کلید اوست، به خودش اجازه دهد برای منافع شخصی و جمع آوری ثروت برای خود یا نزدیکانش، از این امکان ـ که متعلق به کشور و مردم است ـ استفاده کند، همان چیزی اتفاق خواهد افتاد که در کشورهای دچار سیستم های ظالمانه در گذشته و امروز در دنیا اتفاق افتاده است؛ یعنی ثروت در یک نقطه متمرکز خواهد شد و جمع کثیری دچار محرومیت و فقر خواهند گردید. این تبعیض است؛ این چیزی است که اسلام برای مبارزه با آن آمده است. ما هم که مدعی اسلام هستیم، باید با آن مبارزه کنیم.۱

بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه شعبان در مصلای تهران، ۳۰/۰۷/۱۳۸۱.

شش- مصرف گرایی

مردم از اسراف،. .. خودداری کنند. مصرف بی رویه و زیاد، قاعدتاً از سوی قشرهای مرفه انجام می گیرد؛ چون قشرهای ضعیف قادر نیستند که زیاد مصرف کنند. مصرفی که از سوی یک قشر انجام می گیرد، به زیان کشور است؛ یعنی هم زیان اقتصادی، هم زیان اجتماعی و هم زیان روانی و اخلاقی دارد.. .. مصرف باید به اندازه باشد، نه به حد اسراف و زیاده روی.۱

پیام به مناسبت حلول سال ۱۳۷۱ هجری شمسی، ۰۱/۰۱/۱۳۷۱.

هفت- مصرف کالای خارجی

یک بُعد دیگرِ این مسئله تعادل در مصرف و مدیریت مصرف این است که ما از تولید داخلی استفاده کنیم؛ این را همه دستگاه های دولتی توجه داشته باشند ـ دستگاه های حاکمیتی، مربوط به قوای سه گانه ـ سعی کنند هیچ تولید غیر ایرانی را مصرف نکنند؛ همت را بر این بگمارند. آحاد مردم هم مصرف تولید داخلی را بر مصرف کالاهایی با مارک های معروف خارجی ـ که بعضی فقط برای نام و نشان، برای پز دادن، برای خودنمایی کردن، در زمینه های مختلف دنبال مارک های خارجی می روند ـ ترجیح بدهند. خود مردم راه مصرف کالاهای خارجی را ببندند.

هشت- تفاخر به مارک خارجی

شما باید کالای ایرانی بخواهید. این افتخار نیست؛ این تفاخر غلطی است که ما مارک های خارجی را در پوشاک مان، در وسایل منزل مان، در مبلمان مان، در امور روزمره مان، در خوراکی هامان ترجیح بدهیم به مارک های داخلی؛ در حالی که تولید داخلی در خیلی از موارد بسیار بهتر است. من شنیدم پوشاک داخلی را که در بعضی از شهرستان ها تولید می شود، می برند مارک خارجی می زنند، برمی گردانند! اگر همین جا بفروشند، ممکن است خریدار ایرانی رغبت نکند، اما چون مارک فرانسوی دارد، خریدار ایرانی همان لباس را، همان کت و شلوار را، همان دوخت را انتخاب می کند؛ این غلط است.۱

بیانات در حرم رضوی در آغاز سال ، ۰۱/۰۱/۱۳۹۱.

نُه- گرایش به اشرافی گری

اولین ضعف ما گرایش به دنیاطلبی بود که گریبان بعضی از ماها را گرفت. بعضی از ما مسئولین دچار دنیاطلبی شدیم، دچار مادی گرایی شدیم. برای ما ثروت، تجمل، آرایش، تشریفات و اشرافی گری یواش یواش از قبح افتاد. وقتی ما این جور شدیم، این سرریز می شود به مردم. میل به اشرافی گری، میل به تجمل، میل به جمع ثروت و استفاده از ثروت به شکل نامشروع و نامطلوب، به طور طبیعی در خیلی از انسان ها هست. وقتی ما خودمان را رها کردیم، ول کردیم، دچار شدیم، این سرریز می شود به مردم؛ در مردم هم این مسئله پیدا می شود.۱

خطبه های نماز جمعه تهران، ۱۴/۱۱/۱۳۹۰.

ده- عدم حمایت از تولید داخلی

دستگاه ها و بانک ها حمایت شان از تولیدات داخلی هم ضعیف است؛ یک جاهایی آن تولیدکننده ها به خاطر عدم حمایت، به ورشکستگی کشیده می شوند. با این مسئله هم بایستی حتماً در خود دولت مقابله بشود؛ یعنی دستور داده بشود. بله،. .. گاهی اوقات در معاملاتی که دستگاه دولتی با تولیدکننده داخلی می کنند، بدحسابی هست؛ در حالی که وقتی این معامله را با یک صنعتگر خارجی می کنند، پول را نقد می دهند، اما این را همین طور کش می دهند ـ یک سال، دو سال ـ طلب او را هم