پاورپوینت کامل جلال و جمال علوی در حدیث نبوی ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلال و جمال علوی در حدیث نبوی ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلال و جمال علوی در حدیث نبوی ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلال و جمال علوی در حدیث نبوی ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

اشاره

میر سید علی همدانی، از عارفان بزرگ قرن هشتم هجری قمری، کتابی نوشته با عنوان السبعین فی فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام. این کتاب را دکتر محمد یوسف نیری ترجمه و شرح کرده با این مشخصات: امیرِ جان افروز: جلال و جمال علوی در هفتاد حدیث نبوی. ۱۳۸۶. شیراز: دریای نور، چاپ دوم با تجدید نظر کلی و اضافات، ۳۸۲ صفحه.

در اینجا ده مورد از این احادیث را از نظر می گذرانیم.

صَحیفهُ المُؤمِنِ حُبُّ عَلی بن اَبی طالب علیه السلام.

عنوان کتاب مؤمن، دوستی علی بن ابی طالب علیه السلام است.

مَن آذی عَلیاً فَقَد آذانی.

هر کس علی علیه السلام را بیازارد، مرا آزار داده است.

عَلی مِنّی وَ اَنا مِنه وَ هُوَ وَلی کلِّ مُؤمِنٍ.

علی علیه السلام از من است و من از اویم، و او ولی همه مؤمنان است.

لِکلِّ نَبی صاحِبُ سِرٍّ وَ صاحِبُ سِرّی عَلی بن ابی طالِب.

هر پیامبری را صاحب سری است و صاحب سرّ من، علی بن ابی طالب علیه السلام است.

اَعلَمُ امّتی مِن بَعدی عَلی بن ابی طالِب علیه السلام.

داناترین امّت پس از من، علی بن ابی طالب علیه السلام است.

النَّظَرُ اِلی وَجهِ عَلی عبادهٌ.

بر صورت علی علیه السلام نگریستن، عبادت است.

علی بن ابی طالِب بابُ الدّینِ. مَن دَخَلَ مِنهُ کانَ مُؤمناً وَ مَن خَرَجَ مِنهُ کانَ کافِراً.

علی بن ابی طالب علیه السلام، درِ دین است؛ کسی که از آن در آید، مؤمن است و هر که از آن بیرون رود، کافر است.

القُرآنُ مَعَ عَلی وَ عَلی مَعَ القُرآن.

قرآن با علی علیه السلام، و علی علیه السلام با قرآن است.

ذِکرُ عَلی عِبادَه.

یاد کردن علی علیه السلام، عبادت است.

لَو اَنَّ الرّیاضَ اَقلامٌ وَ البحرَ مِدادٌ وَ الجِنَّ حُسّابٌ وَ الاِنسَ کتّابٌ ما احصوا فَضائلَ علی بن ابی طالِب.

اگر باغ ها قلم، و دریاها مرکب، و جنّیان شمارش گر، و انسان ها نویسنده باشند، هرگز فضیلت های علی بن ابی طالب علیه السلام را نتوانند شمرد.

ادای دین به نهج البلاغه

اشاره

ادبیات عرب پس از قرآن کریم، بیش و پیش از هر عامل دیگر، به نهج البلاغه امام علی علیه السلام مدیون و بدان وابسته است. این حقیقت را نه مسلمانان و شیعیان، که حتی ادیبان مسیحی عرب به صراحت بازگو می کنند.

اینک قرن هاست که کلام بی مانند علی علیه السلام بر تارک ادبیات عرب می درخشد و به راستی راهنما و راهبر بلاغت و ادب است. هر که با این دریای بی کران و خورشید درخشان روبه رو می شود، حتی اگر دل بستگی عاطفی و باور اعتقادی به صاحب آن نداشته باشد، نمی تواند در برابر جایگاه و مقام ادبی کلام امام و امام کلام سر تعظیم فرو نیاورد.

نوشته پیش رو، ادای دینی ناقابل به امیر بیان، علی علیه السلام است.

بولس سلامه (۱۹۰۲ – ۱۹۷۹ م)؛ ادیب مسیحی لبنانی

ای پیشوای سخن! نهج البلاغه تو، دریایی است که در خود مرواریدهای ناب دارد و کلمات تو، منبرها را زینت می دهد و برای عقل گنج های پربها می آورد. نهج البلاغه تو، همه ثروت های ادبی را گرد آورده و همه قاموس ها ریزه خوار تو هستند. روزگار می گذرد و کهنه می شود، ولی قلم هایی که از کاوش معدن کلماتت کلامی بنگارند، ماندگار می شوند. (زائری، ۱۳۸۹: ۹۹)

خلیل فرحات (۱۹۱۹ – ۱۹۹۴ م)؛ شاعر مسیحی لبنانی

… اگر شمشیر نهج البلاغه از نیام به درآید یا تیرش پَر گیرد،

همه تیرهای گفتار به تیردان بازنهاده می شوند

گمان چنین دارم که هر کس برای رسیدن به عمق شعر یا نهایت نثر، به سوی تو نردبام نهاد و فراز شد،

چون برج و باروی عظیم نهج را ببیند، راه کج می کند و باز برمی گردد.

… این نهج البلاغه است: معراجی تازه به آسمان قلب شیفته و عاشقت

… جانم فدای نهج البلاغه

که من پرورده اویم. … (همان: ۱۰۱ و ۱۰۲)

دیدگاه استاد امریکایی

سال ها پیش استادی بود که گویا از امریکا مدرک گرفته بود. او می گفت: یک بار استادی برای تدریس دعوت شد که مشاور اقتصادی رئیس جمهور وقت امریکا بود و هر هفته از واشنگتن می آمد. در نخستین جلسه، وقتی فهمید من ایرانی هستم، با لحن تحقیرآمیزی درباره شیعه سخن گفت. من هم هفته بعد، ترجمه انگلیسی نهج البلاغه را برایش هدیه بردم و از او خواستم آن را ورق بزند و ببیند.

چند هفته بعد مرا به اتاقش فراخواند.