پاورپوینت کامل تحلیلی بر واپسین سفارش امام صادق(ع) (سفارش به نماز) ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تحلیلی بر واپسین سفارش امام صادق(ع) (سفارش به نماز) ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تحلیلی بر واپسین سفارش امام صادق(ع) (سفارش به نماز) ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تحلیلی بر واپسین سفارش امام صادق(ع) (سفارش به نماز) ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

تأخیر نماز از وقت فضیلت

«اگر حقیقتاً به اهمیت نماز پی ببریم و موقعیت و فضیلت این فریضه را بشناسیم و تأکید و توصیه قرآن و پیامبر و اهل بیت(ع) را مورد دقت قرار دهیم، هرگز به خود اجازه نمی دهیم که این فریضه الهی را به نحوی مورد استخفاف و اهانت قرار دهیم؛ زیرا به هر عنوان حق نماز را ادا نکنیم و آنچه درباره آن از نظر حضور قلب، خشوع و خضوع و طمأنینه و ده ها شرایط دیگر توصیه شده است، به کار نبریم، به نماز اهانت نموده ایم و این مصیبتی است که گریبانگیر اکثریتی از مسلمین نمازگزار است که نماز می خوانند، ولیکن به شرایط آن عمل نمی کنند. یکی از موجبات استخفاف به نماز، مسئله تأخیر بدون جهت و علت است که زیادی از ما نمازگزاران دچار آن هستیم».۱

در روایت حضرت صادق(ع) از جد بزرگوارش پیامبر اعظم(ص) چنین آمده است: «کسی که نمازش را در غیر وقت آن (بدون عذر و علت) بخواند، از نمازش ظلمت و تاریکی بلند می گردد و می گوید خدا تو را ضایع کند که مرا ضایع کردی و اول چیزی که از بنده در مقابل خداوند سؤال می کنند، نماز است که اگر نماز او صحیح و مقبول باشد، اعمال و کارهای نیک او نیز مقبول خواهد شد و هرگاه نمازش مقبول نباشد، دیگر اعمال او نیز مطرود شود».۲

۱. سید حسین موسوی راد لاهیجی، نماز از دیدگاه قرآن و حدیث، ص ۲۱۲.

۲. بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۱۹ به نقل از همان.

حرمت استخفاف نماز

کوچک شمردن نماز در آیات و روایات از آن به استخفاف و یاد شده که یکی از گناهان بزرگ است و عواقب دردناکی نیز به دنبال دارد. استخفاف چند صورت دارد:

گاه آدمی آن قدر این عبادت را سبک تلقی می کند که به هیچ وجه آن را به جای نمی آورد و تارک مطلق نماز می گردد. این فرض، شاخص ترین فرض نهادن و استخفاف نماز است که در این حالت فرد اگر شد، نماز می خواند و اگر نشد، آن را ترک می کند و گاه با توجه نکردن به شرایط و احکام آن، نسبت به نماز بی اعتنایی می کند.

همچنین بی مبالاتی در امر نماز و انجام آن در آخرین لحظات دقت و به دنبال انجام کارهای خصوصی، آن هم با حالت کسالت و به گونه ای ملال خیز، خود صورتی دیگر از صور استخفاف نماز است.

کوتاه سخن آنکه، استخفاف نماز به هر شکل و صورت، موجب دوری از رحمت و لطف پروردگار است و نمازی که با استخفاف انجام می شود، هرگز پذیرفته نخواهد شد.۱

از دیگر نشانه ها بی اعتنایی به نماز، رعایت نکردن آداب آن در خلوت، فراهم نکردن مقدمات نماز قبل از اذان، یاد نگرفتن معانی و عجله و شتاب در نماز است.۲

امام صادق(ع) در این باره می فرماید:

به خداوند سوگند، پنجاه سال از عمر شخصی می گذرد و خداوند یک نماز از او نپذیرفته است. چه گناهی از این سخت تر؟ قسم به خداوند، شما افرادی از آشنایان و همسایگان را می شناسید که اگر برای شما نماز بخوانند از آنان قبول نخواهید کرد، به جهت استخفافی که به آن دارند. به راستی خداوند جز کار نیک را نمی پذیرد. پس چگونه بپذیرد نمازی را که به آن استخفاف شده است.۳

۱. محسن کازرونی، خلوتگه راز، ص ۱۳۶.

۲. محمدرضا رضوان طلب، پرستش آگاهانه، صص ۱۸۹ ـ ۱۹۲.

۳. وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۱۵، به نقل از خلوتگه راز، ص ۱۳۷.

آخرین وصیت امام صادق(ع)

ابوبصیر، یکی از شاگردان برجسته امام صادق(ع) می گوید: «در هنگام شهادت حضرت صادق(ع) در مدینه منوره نبودم. پس از مراجعت از سفر، به عنوان تعزیت و تسلیت به محضر ام حمیده، همسر بزرگوار آن حضرت رفتم. ام حمیده وقتی یار با وفای همسرش ابوبصیر را دید، به شدت گریست و فرمود: ای ابا محمد (ابابصیر) ای کاش حاضر بودی در هنگام رحلت آن جناب که آن حضرت یکی از دو چشمان مبارکش را بست، سپس فرمود: خویشان و اقاربم را و هر کس که به من لطف و محبتی دارد، خبر کنید تا بیایند. وقتی همه در حضور جناب اجتماع نمودند و دور بسترش گرد آمدند، فرمود: هرگز شفاعت ما نمی رسد به کسی که نمازش را خفیف بشمارد و استخفاف به نماز داشته باشد».۱

بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۲۳۶، به نقل از: نماز از دیدگاه قرآن و حدیث، ص ۲۱۶.

متن ادبی (آیینه صادق)

سودابه مهیجی

صداقت مشهور تو پس از قرن ها همچنان ورد زبان ها و دل هاست. دانش بی چون و چرایت، از ازل تا ابد، آموختنی ترین علمِ جهان خواهد بود. هزاران جوینده حکمت و یقین را می شناسم که در به درِ نام تو، تمام صفحه های تاریخ را گشته اند و در پی یافتن مسیری که به دیدار تو می رسد، تمام جاده ها را روانه شده اند. هزاران تشنه لب را می شناسم که برای یافتن دریایی که تویی به سفرهای هر کجای ایمان و عشق رفته اند، مگر مجلل ترین معجزه ها آنان را روبه روی حضور بی دریغ تو بنشاند. تو را در خواب حتی اگر ببینیم، در معرض چشمان دانشمندت، سر از علوم روشن در می آوریم و بقایای جهل را از خاک می روبیم.

تو میدانی. تو آگاهی بی وقفه ای. تو علمِ بیکران خداوند، دلیل گریه شمع ها و بغض ابرها، علت شکفتن غنچه ها و ترک خوردن سینه کویرها، راز استواری کوه ها و بی قراری دریاها همه را تو می دانی. ساعت روییدن بنفشه ها، ساعت تجدید فصل ها، ساعت تمدید ستاره ها و کهکشان ها، همه را تو دانایی. باید شهادت داد به اعتبار بلند بالایی معصوم تو، باید همواره یاد کرد از مرهم تمام زخم ها که نام عارفانه توست. باید مدام ذاکر بود، حدیث آموزگاری تو را که به ستیزه هر چه جهل و بی خبری بی وقفه می رفت و بی لکنت و مصمم در هر عرصه و هنگامه ای سخن از حقیقت می گفت.

ای صادقانه ترین چهره عشق! ای راستگوی بی پروای فرزانه! تو را که داریم، مجبور نیستیم تن به ابهام سؤالات بی پاسخ بدهیم. مجبور نیستیم پرسش های مرموزمان را به درگاه هر نادانی پر مدعا ببریم. به تو رو می آوریم. با تو می گوییم که رو آوردن به سایه آنجا که آفتاب بی پرده می درخشد، گمراهی نابخشودنی است. بی تردید و مومن تمام ندانسته ها را از تو می پرسیم. به پاسخ می رسیم. تمام فریب ها را کنار می گذاریم و چهره حقیقی تو را توسل می جوییم. تا راهنمای رهسپاری مان باشی. تا روشنگر شب های سرگردانی باشی. هنوز وسوسه و تزویر باید نومید باشد. هنوز ساحران شکست خورده باید روسیاه به کنجی بگریزند، چرا که ادعای تو را دانستن، آن قدر حیله ناپختهای است که هرگز در دام نیرنگش نمی افتیم. تو را که جاودانه ای در تمام نشانه های دانایی و علم، هرگز رها نمی کنیم و به شیوه قلب «صادق» ات جهل را هرگز به خویش نمی پذیریم.

شعر (ماه بی ستاره)

سودابه مهیجی

بر این مزار غربت بی سایبان اگر، هرگز مجال درد دل و اشک و آه نیست

اما کبوترانِ شب و روز شاهدند این قبرِ بی ستاره به جز قبر ماه نیست

این خشت خام، آینه ای بی نهایت است سنگ مزار سینه اسرار اگر شده

آیینه ای که کهنگی انعکاس عشق در او دچار شائبه و اشتباه نیست

او کیست خفته در تن این قبر در سکوت؟ او پاسخ تمام سؤالات بی جواب

بر علم «صادقانه» او حق گواهی و بر علم حق کسی به جز او… نه! گواه نیست

آه ای مزار تفته تو سینه کویر! ای خاک دانشت به سرِ جهل روزگار!

وقتی غبار قبر تو را باد می برد جز «باد»، هیچ جای جهان تکیه گاه نیست

روزی به رغم این همه خاری که گرد توست، گل می دهد مزار تو از خون عاشقان

فتوا بده به قوم مغیلانِ سرزنش: مردن به شوق کعبه هرگز گناه نیست!

داستان (خوشه ای از خرمن معرفت)

علی حائری مجد

عبد خالص الهی

امام صادق(ع) همواره در پیشگاه خداوند و در نهایت تواضع به سر می برد. ارتباط و پیوند ایشان با خدا چنان بود که همواره سجده ای طولانی انجام می داد و به یاد خدا بود. ایشان مکرر با حالی ملکوتی و چشمی پر از اشک می فرمود: «رَبِّ لاتَکلْنی الی نَفْسی طَرفَهَ عَینٍ اَبَدا؛ پرورد