پاورپوینت کامل اجرای طرح استعماری رضاخان برای حذف حجاب ۸۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اجرای طرح استعماری رضاخان برای حذف حجاب ۸۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اجرای طرح استعماری رضاخان برای حذف حجاب ۸۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اجرای طرح استعماری رضاخان برای حذف حجاب ۸۰ اسلاید در PowerPoint :

گوهر حجاب

مفهوم حجاب

«حجاب به معنای مانع و حائلی است که بین دو چیز جدایی ایجاد می کند». (ابن منظور، ۱۴۱۴: ج ۱: ۲۸۹) البته در اصطلاح، حجاب معنای خاصی یافته که همان پوشش ویژه زنان است. به کار بردن واژه حجاب درباره پوشش زن، اصطلاح جدیدی است. فقها در قدیم کلمه «ستر» را برای پوشش به کار می بردند. امروزه نیز حجاب به معنای پوشش شرعی زنان به کار می رود. این تعریف و برداشت از حجاب که مستند به متون فقهی مسلمانان است، زن مسلمان را ملزم می کند که در رفتارهای فردی و اجتماعی، محدودیت هایی را برای مصالح دینی و فردی و اجتماعی اش بپذیرد.

نسبت حجاب و عفاف

عفت به معنای پاک دامنی و رعایت حد اعتدال است که موجب حفظ و احیای فضایل اخلاقی می شود. عفت باطن شامل مراقبت از ذهن و قلب در توجه به چیزهایی است که شریعت از آن نهی کرده است که بی توجهی به آن موجب از بین رفتن عفت ظاهری خواهد شد.

با توجه به تعاریف حجاب و عفاف، رابطه میان این دو، عام و خاص مطلق است. به سخنی دیگر، حجاب زیرمجموعه عفاف و از مصادیق آن برای زنان به شمار می آید. حجاب، شرط لازم برای رسیدن به عفاف است، اما شرط کافی نیست؛ زیرا عفاف شامل پوشش در گفتار و رفتار فرد می شود. بنابراین، فرد با وجود پوشش ظاهر باید غرایز خویش را مهار کند و در تعاملات اجتماعی و در گفتار و کردار خود نیز عفاف را در نظر بگیرد.

به عبارت دیگر، عفاف، روح پوشش و فلسفه آن است که موجب خود نگه داری و بازداشتن نفس انسان از محرمات و خواهش های شهوانی می شود. حجاب می تواند تحمیلی و ظاهری یا غیراختیاری باشد، اما عفاف، ارزش و فضیلتی اختیاری است.

پیشینه حجاب

حجاب یکی از ضرورت های جامعه سالم، انسانی و متمدن است. در دین اسلام نیز بر رعایت حجاب زنان تأکید شده است. پیش از اسلام نیز در ادیان گوناگون و تمدن های کهن، حجاب شکل های متفاوتی داشته است. بنابراین، اسلام حجاب را ابداع نکرده است و حکم آن تأسیسی نیست، بلکه امری است که پذیرفته شده و محدوده آن توسعه یافته و بر آن تأکید شده است.

بنا بر نقل های تاریخی، در میان قوم ها و تمدن های باستانی مانند ایران و هند نیز حجاب وجود داشته و حجاب آنان از آنچه در قانون اسلام آمده، سخت تر بوده است، اما در میان عرب جاهلیت، حجاب وجود نداشته و اسلام، حجاب را در میان اعراب رواج داده است. (مطهری، ۱۳۷۴: ۲۱) ازاین رو، اسلام در دگرگونی، تکمیل و تعدیل حجاب نقش ویژه ای دارد.

حجاب، هویت زن مسلمان و جامعه اسلامی

مسئله حجاب، در فرهنگ اسلامی با هویت زن مسلمان و جامعه اسلامی رابطه دارد؛ به گونه ای که ماهیت جامعه اسلامی و زن مسلمان بدون رعایت حجاب معنایی ندارد. ازاین رو، مسلمانان باید در باورهای دینی و ارزش های فرهنگی و حفظ هویت اسلامی خود بکوشند.

حجاب که از مؤلفه های محوری فرهنگ و تمدن به شمار می رود، در دنیای امروز نماد اسلام است. ازاین رو، برخی از کشورهای غربی و مخالفان اسلام، از حضور زنان مسلمان با حجاب می هراسند و در رویارویی با هویت اسلامی آنان، قوانین سخت گیرانه و محدودکننده ای وضع می کنند. وقتی زنان غیرمسلمان، دین اسلام را برمی گزینند، برای نشان دادن هویت اسلامی خود از حجاب بهره می برند.

عقلانیت حجاب

حجاب پیش از اینکه امری دینی و قانونی باشد، مسئله ای عقلانی است. ازاین رو، شرع نیز به آن توجه داشته است؛ زیرا هر آنچه عقل به آن حکم کند، شریعت نیز به آن حکم می کند و آن را می پذیرد.

در صدر اسلام و تاریخ تمدن اسلامی، زنان فرهیخته و دانشمندی بوده اند که با حفظ حجاب و عفاف، به فعالیت های اجتماعی می پرداختند و از نظر فرهنگی و اجتماعی نیز اثرگذار بودند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، شاهد حضور زنان باحجاب در سطوح بالای علمی و مدیریتی هستیم که به دلیل این حضور، کارآمدی عملی حجاب در اجتماع اثبات می شود و نشان می دهد حجاب یکی از آموزه های اسلام درباره شیوه حضور اجتماعی زنان است.

ما می توانیم به عقلانیت حجاب با ارزیابی و بررسی آثار فردی و اجتماعی آن بپردازیم.

آثار حجاب

حجاب دارای آثار فردی، روانی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی است که به برخی از این آثار اشاره می کنیم.

حفظ کرامت و حرمت زن

یکی از آثار مهم حجاب، تضمین کرامت و احساس ارزشمندی زنان است. زنان با اختیار پوشش مناسب به عزت، حرمت، حریت و کرامت انسانی دست می یابند و در برابر تهدید های بازار جنسی نیز در امان می مانند. به دلیل آنکه در پیکر و روح زن جاذبه های گوناگون دارد، او نمی تواند با هر هیبت و هیئتی وارد اجتماع شود، مگر آنکه برای وجود و انسانیت خود ارزشی قائل نباشد. در واقع، زنان با رعایت نکردن حجاب، نگاه تحقیرآمیزی به خودشان دارند و برای سوءاستفاده دیگران، راه را باز می کنند.

رشد شخصیت

زن مانند مرد انسان است و باید در کمالات انسانی و فضایل اخلاقی و اجتماعی رشد یابد و به تکامل برسد. این قابلیت زن امری است که با خودنمایی و جلب توجه دیگران ناسازگار است.

وقار، متانت و حرمت نگه داشتن زن در ارتباط با نامحرمان به او کمک می کند تا ضعف خود نسبت به مرد را در برتری فکری و قوت جسمی جبران کند و با حجاب و داشتن حیا و عفاف در نقش های عاطفی و اثرگذاری بر مرد، مؤثر باشد. (مطهری، ۱۳۷۴: ۹۵) افزون بر این، حجاب موجب در امان ماندن شخصیت زن و پیش گیری از آزار و سوءاستفاده بیماردلان می شود. بنابراین، یکی دیگر از آثار حجاب، کمک به سلامت و رشد شخصیت زنان است.

مسئولیت پذیری

موفقیت در برخی مسئولیت ها و حتی سپردن برخی مسئولیت ها به حجاب تکیه دارد. به همین دلیل، افرادی که بی حجابی پیشه می کنند، توان انجام آن را ندارند و هرگز نمی توانند غمخوار همنوع خود باشند؛ در برابر خانواده و اجتماع احساس مسئولیت می کنند و به مصونیت خود و اعضای خانواده و جامعه بیندیشند.

اسلام نیز برای رسیدن به موفقیت فردی و اجتماعی، استعداد و شرایطی را لازم می داند که رعایت پوشش خاص یکی از آنها به شمار می آید. فرد بی حجاب با رعایت نکردن این شرط در واقع، از قبول مسئولیت خودداری می ورزد، در پی خواسته های خود می رود و حتی دیگران را از انجام تعهدهای پذیرفته شده باز می دارد. بنابراین، حجاب هرگز به معنای محدود کردن خورده مسئولیت زن نیست، بلکه شرط موفقیت در انجام دادن مسئولیت هاست.

بهداشت روانی اجتماع

وجود حجاب و حریم میان زن و مرد، مانع از معاشرت های بی بندوبار، هیجان ها و التهاب های جنسی می شود. اسلام، تدابیری برای تعدیل و رام کردن غریزه جنسی اندیشیده و برای زن و مرد، تکلیف معین کرده است. وظیفه مشترکی که برای هر دو در نظر گرفته، مربوط به نگاه کردن است. ازاین رو، زن و مرد نباید به یک دیگر خیره شوند.

همچنین این وظیفه را هم خاص زنان مقرر کرده که بدنشان را در مقابل مردان بیگانه بپوشند و در اجتماع به جلوه گری نپردازند. دلیل اینکه در اسلام دستور پوشش به زنان اختصاص یافته است، آن است که میل به خودنمایی و خودآرایی مخصوص زنان است. بنابراین، با توجه به روح تحریک پذیر بشر و تقاضای نامحدود او در امور جنسی و از طرفی نوعی احساس محرومیت و دست نیافتن به آرزوها، موجب اختلالات روحی و بیماری های روانی می شود. (همان: ۸۴ ـ ۸۷).

استحکام پیوند خانوادگی

هر چیزی که موجب تحکیم پیوند خانوادگی و سبب صمیمیت روابط زوجین شود، برای کانون خانواده مفید است و برای ایجاد آن باید کوشید. همچنین هر چیزی که سبب سستی روابط زوجین و دل سردی آنان شود، برای خانواده زیان بار است و باید با آن مبارزه کرد.

اسلام می خواهد انواع التذاذهای جنسی به محیط خانوادگی و در چارچوب ازدواج قانونی اختصاص یابد و در اجتماع منحصراً برای کار و فعالیت باشد. بر خلاف ساختارهای غلط در برخی کشورها که کار و فعالیت را با لذت جویی های جنسی به هم می آمیزد، اسلام می خواهد کاملاً این دو محیط را از یک دیگر جدا کند.

فلسفه پوشش از نظر اجتماع خانوادگی این است که همسر قانونی شخص، از نظر روانی عامل خوشبخت کردن او به شمار برود، در حالی که در روابط آزاد، همسر قانونی از نظر روانی، یک نفر رقیب و مزاحم و زندانبان به شمار می رود. در نتیجه، کانون خانوادگی بر اساس دشمنی و نفرت پایه گذاری می شود. (همان: ۸۸ ـ ۸۹)

در جامعه ای که برهنگی بر آن حاکم است، همواره هر زن و مردی در حال مقایسه است؛ مقایسه آنچه دارد با آنچه ندارد. ازاین رو، آنچه ریشه خانواده را می سوزاند، این است که این مقایسه به آتش هوس در زن و شوهر و مخصوصاً در وجود شوهر دامن بزند. (حداد عادل، ۱۳۶۳: ۶۹)

سلامت اخلاقی و استواری جامعه

«آنچه موجب فلج کردن نیروی زن و حبس استعدادهای اوست، محروم ساختن او از فعالیت های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی است و در اسلام چنین چیزی وجود ندارد. اسلام تحصیل علم و دانش را فرضیه مشترک زن و مرد دانسته است و فعالیت اقتصادی را برای زن منع نکرده است. پوشانیدن بدن به استثنای صورت و دست ها، مانع هیچ گونه فعالیت فرهنگی یا اجتماعی یا اقتصادی نیست. آنچه موجب فلج کردن نیروی اجتماع است، آلوده کردن محیط کار به لذت جویی های شهوانی است». (مطهری، ۱۳۷۴: ۹۲ ـ ۹۳)

کشف حجاب مقدمه اسلام زدایی

«امنیت حجاب در جامعه اسلامی، علاوه بر صیانت زن و مرد از انحرافات و مفاسد دارای یک نقش مهم سیاسی نیز هست که عبارت است از: استقلال و آزادی و سنبل مقاومت و قدرت در برابر هجوم فرهنگ های بیگانه.

یکی از ترفندهای مهم استعمارگران برای نفوذ در کشورهای اسلامی به منظور تغییر فرهنگ و غارت منابع، ترویج بی بند و باری از طریق گسترش بدحجابی و بی حجابی است.

در سده اخیر و به تبع تغییر وضع در دنیای غرب، حرکت های گوناگونی برای رفع حجاب، در کشوهای اسلامی سازمان دهی شد. جریان های مختلف اجتماعی، از جمله جنبش های دفاع از حقوق زنان، با تشکیک در چند و چون حکم حجاب و طرح دیدگاه هایی در مخالفت با آن، نقش مهمی در مقابله با حجاب در جوامع اسلامی داشته اند. بنا بر گزارش های مستند، در اواخر سده گذشته، هم در ایران و هم در قلمرو عثمانی، تغییر و تحولات بسیاری در وضع حجاب ایجاد شد که بی سابقه بود. مطرح شدن موضوع کشف حجاب در ایران که زمزمه های آن هم زمان با نفوذ و رواج افکار تجددگرایانه از سال های نخست پیروزی مشروطه آغاز شد و حدود ۲۵ سال بعد، در ۱۳۱۴ شمسی به دستور رضاشاه پهلوی اجبار و اجرا گردید». (دانش نامه جهان اسلام: ۱۳۸۷: ۱۲: ۶۰۸)

کشف حجاب در کشور ما یک حرکت استبدادی علیه فرهنگ و ارزش های اسلامی و دینی کشور بود. رژیم پهلوی با کشف حجاب به عنوان یکی از مؤلفه های مدرنیزم به اولین سنگر مقاومت یعنی زنان آسیب های فراوانی وارد آورد.

پی آمدهای کشف حجاب

واقعه کشف حجاب، علاوه بر تغییر در پوشش افراد، فرهنگ را نیز تغییر داد و زمینه وابستگی اقتصادی و فرهنگی و سیاسی به غرب را فراهم آورد. در زمینه فرهنگی استعمارگران کوشیدند با تغییر قیافه زن ایرانی به زن غربی، چاپ مجله ها و روزنامه هایی که به ظاهر به زنان تعلق داشت، زن ایرانی به شیء تبدیل شود تا به خدمت نظام استبدادی درآید. سینماها و رسانه های جمعی نیز عناصر ضد ارزشی را به دورترین نقاط کشور می بردند. حاصل این تلاش ها، نتیجه ای جز ارزش دانستن ضدارزش ها و بی ارزش کردن ارزش های ایرانی و اسلامی نداشت. (حیدریان، ۱۳۷۹: ۹۴)

در زمینه اقتصادی در وضعیت جدید، دغدغه زنان پیروی از مدهای جدید و تهیه لباس ها و زینت آلات بود. بدین ترتیب، کم کم صنایع داخلی چون نمی توانستند با مدهای جدید مقابله و رقابت کنند، از بین رفتند و سرمایه داران داخلی به جای تولید مجبور به واردات شدند و سرمایه داران استعمار، درآمدهای سرشار به جیب زدند. (همان)

مقاومت در برابر کشف حجاب

به دلیل ریشه داری تفکرات دینی و حضور طولانی مذهب در ایران، سیاست کشف حجاب با پایداری اجتماعی روبه رو شد. مردم به رهبری عالمان دینی که یکی از هسته های اصل مقاومت در ایران بودند، در برابر این برنامه ها واکنش نشان دادند. کشتار مسجد گوهرشاد مشهد، مردم را متوجه اجرای این طرح برای دولتمردان کرد. پس از سقوط رضاشاه در ایران، با مقاومت علما و متدینان، امکان حضور زنان در جامعه با رعایت حجاب شرعی فراهم شد. سرانجام در سال های منتهی به انقلاب اسلامی، استفاده از پوشش اسلامی در ایران رشد محسوسی یافت.

بدحجابی، ناهنجاری اجتماعی

حجاب، دستوری قرآنی و تکلیفی دینی است که مخاطبان آن اصالتاً مکلفان هستند، اما ماهیت این حکم، اجتماعی است. ازاین رو، رعایت یا رعایت نکردن آن ظهور اجتماعی می یابد. از سوی دیگر، اقتضای اطلاقات ادله احکام فردی و اجتماعی د