پاورپوینت کامل ولادت حضرت عیسی مسیح علیه السلام ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ولادت حضرت عیسی مسیح علیه السلام ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ولادت حضرت عیسی مسیح علیه السلام ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ولادت حضرت عیسی مسیح علیه السلام ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

آموزه‌های اخلاقی ـ روان‌شناختی حضرت مسیح علیه السلام

اشاره

دین اسلام به عنوان آخرین نسخه سعادت انسان‌ها، به تأیید دیگر ادیان آسمانی و توحیدی و نیز فرستادگان الهی پرداخته و همگان را به احترام آنان، فرا می‌خواند. خداوند در آیه ۱۳۶ سوره نساء در این باره می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْکِتَابِ الَّذِی نَزَّلَ عَلَی رَسُولِهِ وَالْکِتَابِ الَّذِی أَنزَلَ مِنْ قَبْلُ وَمَنْ یَکْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِیدًا؛ ای کسانی که ایمان آورده‏اید، به خدا و پیامبر او و کتابی که بر پیامبرش فرو فرستاد، و کتاب‌هایی که قبلًا نازل کرده بگروید و هرکس به خدا و فرشتگان او و کتاب‌ها و پیامبرانش و روز بازپسین کفر ورزد، در حقیقت دچار گمراهی دور و درازی شده است.» تمام انبیای الهی مورد تأیید اسلام و مسلمانان هستند و پیروی از رهنمودهای اخلاقی و تربیتی این بزرگان، همانند نقشه‌ای برای رسیدن به گنج رستگاری است. ازاین‌رو، به بهانه ولادت حضرت عیسی علیه السلام ، تأملی در نکته‌های اخلاقی این پیام‌آور بزرگ خداوند داریم.

زشتی بی‌ادبی

توجه به پیامدهای رفتار و داشتن نگرش صحیح نسبت به بدی یا خوبی یک رفتار بر اساس معیارهای روشن، از عوامل اثرگذار در انتخاب رفتارهای بهنجار و پرهیز از ناهنجاری‌هاست. انسان‌های کامل با نگاه ژرف و نورانی خود به آنچه از یک رفتار بر جا می‌ماند، می‌توانند گزینشی قوی‌تر داشته و آن را به دیگران هم اعلام کنند. در سخنی که از حضرت مسیح علیه السلام نقل شده، چنین می‌خوانیم: «به عیسی بن مریم علیه السلام عرض شد: چه کسی تو را ادب آموخت؟ ـ فرمود: «ما أدّبَنی أحَدٌ، رأیتُ قُبْحَ الجهلِ فجانَبْتُهُ؛ هیچ کس ادبم نیاموخت، بلکه زشتی نادانی را دیدم و از آن دوری گزیدم.» در روایتی از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله نیز در این باره آمده است: «إنّ أخی عیسی بنَ مریمَ قالَ للحَواریّینَ یوما: یا معشرَ الحَواریّینَ، کونوا مِن الشَّرِّ بُلْها کالحَمَامِ؛ برادرم عیسی بن مریم، روزی به حواریون فرمود:‌ای گروه حواریون! مانند کبوتر، نسبت به بدی بی‌خبر باشید».

زنهار از زیاده‌روی

زیاده‌روی در تمام مسائل زندگی ناپسند و زیان‌بار است. چنانچه این افراط در محدوده نیازهای مادی صورت گیرد، به دلیل‌ ضررهای اخلاقی و تربیتی که با خود به همراه دارد، نکوهش بیشتری را در پی خواهد داشت؛ ازاین‌رو، راهبران فکری و معنوی جامعه، همواره با هشدارهای خود، همگان به ویژه همراهان خویش را از این بی‌تعادلی‌ها نهی کرده و بازداشته‌اند. در سفارشی از حضرت عیسی علیه السلام آمده است: «یا بَنِی إسْرائیلَ، لا تُکْثِرُوا الأکْلَ؛ فإنَّهُ مَنْ أکْثَرَ الأکْلَ أکْثَرَ النَّوْمَ، ومَنْ أکْثَرَ النَّوْمَ أقَلَّ الصَّلاه، وَمَنْ أقَلَّ الصَّلاه کُتِبَ مِنَ الغَافِلِینَ؛‌ای بنی‌اسرائیل! پرخوری نکنید؛ زیرا هر که زیاد بخورد، زیاد می‌خوابد وهر که زیاد بخوابد، کمتر نماز می‌خواند وهر که کمتر نماز بخواند، در زمره غافلان قلمداد می‌شود.» زمانی که لذت‌های مادی، پررنگ و فراگیر شوند، لذت‌های معنوی به کناری رفته و در نتیجه افول اخلاقی ناشی از رفاه‌طلبی و راحت‌زیستی، جامعه‌ای را به تباهی می‌کشاند.

هم‌نشینی از عرش

ارتباط ما با دیگران، نقش بسزایی در شکل‌گیری شخصیت و شیوه زندگی ما خواهد داشت. به تعبیر روان‌شناسان، بیشتر اثرپذیری ما از یادگیری‌های غیررسمی است که به تدریج، رفتارهای تازه‌ای را ایجاد و توسعه می‌دهد. در سخن رهروان کمال، به دقت در انتخاب هم‌نشین معنوی فراوان تأکید شده است. در سفارشی از حضرت مسیح علیه السلام که از سوی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله نقل شده، آمده است: «قالُوایا رُوحَ اللّهِ، فمَن نُجالِسُ إذا؟ قالَ: مَن یُذَکِّرُکُمُ اللّهَ رُؤیَتُهُ، و یَزیدُ فی عِلْمِکُم منطِقُهُ، و یُرَغِّبُکُم فی الآخِرَه عَمَلُهُ؛ حواریان عیسی علیه السلام عرض کردند: یا روح اللّه! پس با چه کسی همنشین شویم؟ فرمود: با آنکه دیدارش شما را به یاد خدا اندازد و گفتارش بر دانش شما بیفزاید و کردارش شما را به آخرت ترغیب کند».

سبکباران ساحل‌ها

دلبستگی‌ها، پایبندی‌ها را هم به همراه خواهند داشت. هر قدر به میزان دلبستگی‌ها افزوده شود، وابستگی‌های پی در پی نیز مشاهده می‌شود و با افزایش این حالت، رهایی دشوارتر می‌گردد و پرواز در آسمان فضیلت‌ها به آسانی پیشین نخواهد بود. ازاین‌رو، سفارش‌ها بر فراهم‌سازی زمینه‌های عبور از وابستگی متمرکز شده‌اند. در سخنی از پیامبر فضیلت می‌خوانیم: «بما ذا نَفعَ امرؤٌ نَفْسَهُ باعَها بجمیعِ ما فی الدُّنیا ثُمَّ ترَکَ ما باعَها بهِ مِیراثا لغَیرِهِ؟! أهلَکَ نفسَهُ، ولکنْ طُوبی لامْرئٍ خَلّصَ نَفْسَهُ واخْتارَها علی جَمیعِ الدُّنیا؛ چه سودی می‌برد آنکه خود را به همه آنچه در دنیاست بفروشد وسپس آنچه را به بهای نفس خویش خریده است، برای دیگران به ارث گذارد؟ چنین کسی خود را تباه کرده است. خوشا به حال کسی که جان خویش را برهاند وآن را بر همه دنیا برگزیند».

غمگینی و بیماری

امروزه ثابت شده است که بیماری‌های تن و روان با هم پیوندی ناگسستنی دارند. بسیاری از بیماریها‌ی جسمی، ناشی از افسردگی و اضطراب‌های مهار نشده است. زندگی صنعتی و وجود ابزارهای مغناطیسی مانند تلفن همراه، اینترنت و مانند آن نیز بر میزان اضطراب‌ها افزوده و به همان نسبت بیماری‌هایی چون‌ام اس، سردردها، مشکلات گوارشی و دیگر معضلات فراگیر را بیشتر نموده است. فرستادگان خداوند نیز با نگاهی فراگیر به مسائل اخلاقی و اجتماعی، به ریشه‌های ایجاد‌کننده آنها توجه داشته و تلاش برای پیشگیری و زدودن را سرلوحه برنامه‌های خود قرار داده‌اند. در تحلیلی از حضرت عیسی علیه السلام ، نسبت به غمگینی‌های منفی هشداری چنین مشاهده می‌شود: «مَن کَثُرَ هَمّهُ سَقُمَ بَدنُه؛ آنکه اندوه بسیار خورد، تنی بیمار داشته باشد».

سوگند نخورید!

بهترین رابطه‌ها، راحت‌ترین و یک‌لایه‌ترین آنهاست. چنین رابطه‌ای، بر اعتماد و احترام دوگانه استوار است و نیاز به استفاده از اعتبارهای جانبی نیست. در سوی دیگر سکه، توجه دادن به قداست مفاهیم هم یک آموزش معنوی به شمار می‌آید؛ ازاین‌رو، هر نوع بی‌حرمتی به نام خداوند و فرستادگان او نکوهیده است و بهره‌گیری از نام مقدس خداوند در ارتباطات کلامی و برای اثبات حقانیت خود در قالب سوگند، مذمت شده است. در سخنی از حضرت مسیح علیه السلام هم این مسئله به زیبایی هر چه تمام‌تر بیان شده است. زمانی که جمعی از یاران ویژه حضرت از ایشان تقاضای نصیحت کردند، فرمود: «قالَ موسی علیه السلام لقَومِهِ: لا تَحْلِفوا باللّهِ کاذِبینَ، و أنا آمُرُکُم أنْ لا تَحْلِفوا باللّهِ صادِقینَ و لا کاذِبین؛ موسی علیه السلام به قوم خود فرمود: به خدا، سوگندِ دروغ مخورید. و من به شما دستور می‌دهم که نه راست و نه دروغ، به خدا، سوگند مخورید.»

منبع روایات: محمدی ری‌شهری، محمد. میزان‌الحکمه(نرم‌افزار)، قم: دارالحدیث.

متن ادبی

عیسای نبی عمر خود را برای بشریت زیسته است

رقیه ندیری

خدا همیشه آدم را تلنگر می‌زند. وقتی به عقب برمی‌گردی و تاریخ را مرور می‌کنی می‌بینی دنیا پر از تلنگرهای خداوند است. خدای شباهت‌ها و تفاوت‌ها در عین مهربانی بی‌حد و حصرش گاهی کاری می‌کند که آدم درآن وا می‌ماند و به تأمل برمی‌خیزد! او در ظاهر، بنیاد جهان را بر مبنای قانونی به نام قانون طبیعی تعریف کرده، اما خودش هر وقت بخواهد، برای هشدار یا بیداری بندگان، آن قانون را نقض می‌کند. مثلاً تولد یحیی و عیسای نبی، تولد این دو با نظر به قانون طبیعت شگفت‌انگیز است. یحیی از پدر و مادری فرتوت و نازا متولد می‌شود و عیسی بدون پدر. مریم وقتی تولد نوزادش را نزدیک می‌بیند، از بیم سرزنش‌های مردم، به سمت بیایابان می‌گریزد و به طرف تنه درخت خشکیده خرما می‌رود. درختی که اثری از زندگی در آن نیست. کودک مریم به دنیا می‌آید ولی نگرانی و غم مریم را رها نمی‌کند. این جا هم قانون طبیعت نقض می‌شود. صدایی او را به برکات خرمای تازه بر درخت خشکیده و چشمه تازه‌ جوشیده در کنار پایش بشارت می‌دهد. صدا به او می‌گوید: سه روز روزه سکوت نذر کن و در این مدت با مردم سخن نگو. مریم به شهر می‌آید و طبق معمول، آماج تهمت و افترا می‌شود، اما آرام و باوقار از میان این تهمت‌ها می‌گذرد. و در جواب همه سرزنش‌کنندگان، فقط به کودکش عیسی اشاره می‌کند. عیسای تازه متولد شده در گهواره سخن می‌گوید و مادرش را از تهمت سرکردگان یهود و مردم شهر می‌رهاند. عیسی رشد می‌کند. نقض قوانین طبیعی در زندگی او ادامه می‌یابد. او توان آن را دارد که مرده زنده کند و بیماران را در لحظه شفا ببخشد و از ضمیر پنهان انسان هاو گذشته و آینده آنها سخن بگوید. این روال تا سی و سه سالگی عیسی ادامه دارد تا این که بازهم خداوند با نقض قوانین طبیعی او را از کشته شدن نجات می‌دهد و به آسمان‌ها می‌برد و قرار می‌شود روزی ظهور کند.

خداوند با تولد منحصر به فرد عیسی قدرت خود را نشان می‌دهد. عیسی دلیل وجود خداوند است. عیسی مسیح بنده‌ای از بندگان نیک خداست و پرچم قدرت خدا را به دوش دارد. عیسی باید زندگی منحصر به فرد می‌داشت تا مانند پیامبران دیگر که در گذشت زمان گم شدند، گم نشود. او باید می‌ماند او باید معروف می‌ماند تا غبار روزگار نامش را از ذهن‌ها نهان نکند. آن‌قدر معروف که همه مردم او را بشناسند تا وقت ظهور باز هم بیاید و قدرت خدا را به ظهور رسانده، و نشانه‌ای برای اثبات خدا و قدرت بی‌نهایت او باشد. عیسی باید منحصر به فرد می‌بود تا آوازه‌اش در تاریخ بپیچد. او باید با نام و یادش مردم را به فیض برساند. جهلشان را بزداید و آنها را به وادی امن ایمان و یقین برساند.

عیسای نبی عمر خود را برای بشریت زیسته است. از آن لحظه که با روح القدس از آسمان آمد تا آن زمان که به آسمان رفت. او اگر چه از زندگی دنیا باری سنگین برای آخرت خود بست و پربار و نیک‌نام به سفر آسمان رفت، اما رنج‌هایش را به خاطر مردم کشید. رنج‌هایی بزرگ که گاه و بی‌گاه با تهمت‌هایی ناسزاوار همراه بود. نه تنها پیروان او بلکه ما مسلمان‌ها هم خود را مدیون رنج‌های مسیح می‌دانیم؛ زیرا هستی او مقدمه پیامبر بعثت ماست او آمدن پیامبر ما را بشارت داده و محبت او را در قلب‌ها نشانده است.

بنده خدا

سودابه مهیجی

خداوند وعده‌اش را محقق ساخت.آنگاه تو به جهان آمدی.از میان هزاران واژه و ایما، از سرزمین کهشان‌ها و انوار ابدی به زمین آمدی تا در تلفظ نامت چند صباحی، زندگان، سربراه و هدایت شده باشند.مردمان که در غیاب هدایت عشق در تمام کوچه‌های زندگی زمین خورده بودند، در تاریکی‌ها زخمین شده بودند، طلوع تو را از رنگ شعفناک خورشید دانستند و با رخسار رنجدیده به زیارت میلاد تو آمدند.تو در گهواره تازه رسیده لب به سخن گشودی و نجوا نمودی:

سلام بر من که پروردگارم را بنده ابدی خواهم بود…(۱)

سلام بر تو‌ای عشق! سلام بر تو که روح خدایی (۲) سلام بر لبهای مبارکت که به اذن حق به محض میلادت به سخن گشوده شدند تا عظمت آفریننده‌ خویش را برای آدمیان فاش کنند. سلام بر وعده باستانی خداوند که بار دیگر عبودیت را از آسمان به زمین هدیه آورد تا شرافت انسان از زمین به آسمان عروج کند. پیش از تو گویی انسان بی‌تعالی، در حسرت یک رکعت ملکوت مرده بود و بشر در پوستین پاره فقر و ستم، فراموشِ تاریخ شده بود. در آسمانِ هر کجای زمانه گویا منجمان و غیب‌گویان ستاره دنباله‌دار نام تو را به هم نشان داده بودند و بارها وعده طلوع تو را برای انسان، همچون اذان رستگاری تلاوت کرده بودند.

باری با نشانه‌های روشن عشق رهسپار شما شده ام(۳). مردم! از راه دور آمده‌ام. از بغض تاریخ. از رنج پیامبران پیشین. از جوار پروردگارم با هودج نور و صلح و سکوت، به این زمین پرهیاهو نازل شدم تا طنین از یاد رفته ربّم را برایتان زمزمه کنم. مردم به صدایم خیره شوید. جز رگ‌های عشق در نجوای من چه می‌بینید؟ من حنجره گویای خداوندم که واژگان رو