پاورپوینت کامل معیارهای برتری و نکته‌های آن ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معیارهای برتری و نکته‌های آن ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معیارهای برتری و نکته‌های آن ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معیارهای برتری و نکته‌های آن ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

شهادت حضرت امام جواد علیه السلام

دوشنبه
۲۳ شهریور ۱۳۹۴
۳۰ ذی‌القعده ۱۴۳۶

ملاک‌های برتری تفاوت‌های معناداری با هم دارد. گاه فردی در جامعه از امتیاز ویژه‌ای برخوردار است، در خانواده خود به دلایلی کاملاً گوناگون برتر شمرده می‌شود و در امتیازدهی به خویشتن نیز، از دریچه‌ای دیگر به موفقیت‌ها و شکست‌هایش می‌نگرد. در سخنی از امام جواد علیه السلام به برخی از معیارهای ممتاز بودن چنین اشاره شده است: «دو نفر گرد نیامدند، جز آنکه برتر آنها با ادب‌تر آنها باشد. پس گفته شد: ای پسر فرستاده خدا! ما فضیلت او را نزد مردم فهمیدیم، ولی برتری وی نزد خدا چیست؟ حضرت فرمود: به سبب خواندن قرآن، همان‌گونه که نازل شده است. نیز حدیث ما را آن‌گونه که گفته‏ایم، روایت می‏کند و در دعایش خدا را با شیفتگی و اصرار می‏خواند».
حضرت برتری معنوی اشخاص را در انس با خداوند و آنچه از سوی او نازل شده می‌داند و نیز اهتمام فرد را در تغییر فردی خود در پوشش دعا، و تغییر اجتماع خود با نشر معارف زندگی‌ساز اهل‌‌بیت علیهم السلام ، ارج می‌نهد.
با تأمل بیشتر در این سخن حضرت، نکته‌هایی قابل دسترسی است:
ارزش‌گذاری انسان‌ها به رفتارهایی است که محصول ایمان، اندیشه و نگرش فرد است. اگر اهل ایمان با رفتارهای اجتماعی مناسب، مانند تعامل مؤدبانه با دیگران خو گرفته باشند، ممتاز و برگزیده اجتماعی خواهند شد.
رفتارهای دینی سبب رشدیافتگی است و به برون‌داد اجتماعی می‌انجامد. آن‌که با کتاب خدا انس دارد، در نشر دین می‌کوشد و اهل دعا و تمنا از خداوند است؛ پس انتظار می‌رود در سایه‌سار چنین امکاناتی به کمال اجتماعی و رفتارهای جمعی پخته‌تری مانند ادب نیز دست یابد.
امتیاز انسان‌ها تنها در رفتارهای فرد و خلوت میان آنها و عبادت خلاصه نمی‌شود، بلکه کسی موفق است که در تعامل با دیگر انسان‌ها نیز موفق باشد و از راه آموزش معارف دینی درصدد شکوفایی آنها نیز برآید.
تنها بودن و خلوت گزینی امتیاز نیست، مگر آنکه مقدمه‌ای برای ایجاد تحول اجتماعی شمرده شود.
ترکیبی از انس با قرآن، آشنایی با معارف اهل بیت علیه السلام و نیز معاشرت‌های اجتماعی نیکو می‌تواند معیار گزینش شیعه نمونه باشد.
رابطه با خداوند و انس با برنامه‌های معنوی سفارشی از سوی او، یکی از منابع آرامش برتر است. حال خوب زمانی به دست می­آید که منبع عشق ما پر باشد. با کم شدن از ذخیره عاطفی نظام روانی، نشانه­های بدحالی، بی‌حوصلگی و ناآرامی هم بروز می­کند. تأمین‌کننده­های این نیاز هم متنوع‌اند، ولی هر کدام نمره ویژه خود را دارند. از نگاه روان‌شناسی و دین، ارتباط با آفریدگار، یکی از کامل­ترین منابع تغذیه عاطفی است. زمانی که رابطه با خداوند به خیابانی دوطرفه تبدیل می­شود، هم مهربانی او را با تمام وجود احساس می­کنیم و هم از انجام برنامه­های او، احساس رضایت و شادابی خواهیم کرد. تخریب این رابطه، به ویژه بخشی که سهم ماست، سبب از بین رفتن تعادل روحی و آشکار شدن نشانه­های بی­قراری و بیماری­های روحی می‌شود. در مقابل، با تقویت این ارتباط، توان انجام دیگر وظایف نیز به شیوه­ای شایسته به دست می­آید. فردی که از ارتباط با پروردگار خود به آرامشی سرشار می­رسد، می­تواند این دستاورد را برای دیگران نیز هزینه کند. چنین شخصی در ارتباط با همسر، فرزندان، همکاران، همشهری­ها و دیگر افراد، مهارتی متفاوت و محبتی ماندگار از خود بروز می­دهد. آرامش از آنِ قلبی است که در تصرف خداست و توشه­های این دلبستگی، زندگی آرام همراه با پیشرفت و رضایت است.
انسان نیازمند محاسبه خویشتن برای تشخیص موقعیت فعلی و ارزش‌گذاری در جهت پیشرفت است. یکی از سفارش‌های خداوند برای آرامش ما، توجه به خویشتن و داشتن محاسبه رفتار و گفتار خود است. زمانی که دغدغه­های زندگی و روزمرگی زمینه را برای فراموشی خویشتن فراهم می­آورد، نیازمند نسخه­ای تشویقی برای زدودن این آسیب هستیم تا از خواب غفلت بیدار شویم و درباره آنچه انجام می­دهیم، تسلط و اراده بیشتری بروز دهیم. در دانش روان­شناسی نیز بر این موضوع تأکید شده که آرامش ما آن‌گاه بیشتر خواهد بود که احساس کنترل بیشتری بر خود و کارهای خویش داشته باشیم و این مهم اتفاق نمی­افتد، مگر وقتی رفتارها، احساس‌ها و اندیشه‌های خویش را مدیریت کنیم و بتوانیم هر آنچه را از ما سر می­زند، مهار نماییم.
توجه به خویشتن گاه نیازمند حضور در مکان­هایی است که این احساس بیداری را در ما زنده کند. برای مثال، زمانی که شما از کوچه نخستین منزلی که در زندگی مشترک خود اجاره کرده بودید، عبور می­کنید، ناخودآگاه موجی از احساس تشکر در شما زنده می­شود. مرور سختی­هایی که در زندگی گذرانده‌اید تا به وضعیت کنونی برسید و کمک­هایی که خداوند در این مسیر به شما کرده، برانگیزاننده احساس شکرگزاری است که همه این فرایند با دیدن درب نخستین منزل زندگی مشترک شما راه می­افتد. همچنین حضور در مکان­هایی که سرشار از آرامش و معنویت‌اند، مانند مساجد، زیارتگاه­ها و هر جایی که سرشار از کشاننده­های معنوی است، زمینه را برای تفکر در خویشتن فراهم می­کند.
نسخه روشن دین در این باره چنین است که پس از پایان هر روز درباره آنچه در آن روز گذشته است، مروری تأمل‌برانگیز داشته باشیم و از هر فرصتی برای مراقبت از خویشتن و توجه دادن آن به آنچه فرارو دارد، بهره­مند شویم. درون­نگری، هنری است که سرشار از سود و پیش برندگی است؛ در مقابل، خودفراموشی و بی­توجهی به سقوط و صعود خویشتن، بیماری خطرناکی است که خدافراموشی و بازماندن از شکوفایی را به همراه دارد که نتیجه نهایی آن، ورشکستگی اخلاقی و معنوی است.
منبع روایت: مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسل