پاورپوینت کامل فرهنگ رمضان ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرهنگ رمضان ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرهنگ رمضان ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرهنگ رمضان ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

ماه مبارک رمضان از جمله‌ ماه‌هایی است که خدای سبحان به آن نظر ویژه دارد و بر بندگان خویش نیز در این ماه با نگاهی متفاوت می‌نگرد. در این ماه که ماه خودسازی و ماه جلب رضایت خداوند کریم است، آن رحیم بخشنده، درهای رحمت و مغفرتش را به روی انسان‌ها بازمی‌گذارد. او همگان را به ضیافت ماه پر فیض رمضان فرا می‌خواند و از هر طرف و به هر بهانه‌ای به تقسیم لطف و کرامت در بین آنان می‌پردازد. شاید بتوان گفت خدای سبحان، ماه رمضان را چونان میدان مسابقه‌ای قرار داده است تا همه در آن شرکت کنند و هر کس به اندازه توان خویش تلاش کند تا برنده شود. در این میدان‌گاه مسابقه هیچ شرکت‌کننده‌ای بازنده نیست و فقط کسی بازنده است که از اساس به میدان این مسابقه الهی وارد نشود. چنین کسی خسرانی جبران‌ناپذیر بر خود روا داشته است.
اهالی رمضان برای شرکت در میدان مسابقه رمضان، برای خویش «پاورپوینت کامل فرهنگ رمضان ۴۴ اسلاید در PowerPoint» را بنیاد نهاده‌اند. پاورپوینت کامل فرهنگ رمضان ۴۴ اسلاید در PowerPoint همچون قانون و ضوابط اجرایی هر مسابقه‌ای برای شرکت‌کنندگان در مسابقه رمضان از هر نظر قابل توجه و مهم است. برخی از سرفصل‌های پاورپوینت کامل فرهنگ رمضان ۴۴ اسلاید در PowerPoint را می‌توان به شرح ذیل برشمرد:
نیّت: هر شرکت‌کننده که قصد شرکت در میدان مسابقه رمضان را دارد، از پیش با خود عهد می‌کند هنگامی که هلال ماه رمضان رؤیت شد، به این مسابقه پا گذارد و با خدای خود که داور این مسابقه است، عهد می‌بندد به تمام اصول و ضوابط و قوانین مسابقه بی‌کم و کاست و بی‌چون و چرا پایبند باشد.
او نیت می‌کند در میدان مسابقه رمضان خط قرمز‌ها را رعایت کند و نه یک قدم جلو برود و نه یک قدم عقب برگردد، ‌بلکه در جاده مستقیم پاورپوینت کامل فرهنگ رمضان ۴۴ اسلاید در PowerPoint به سوی مقصد گام بردارد. این‌گونه است که عملش را «روزه» و خودش را «روزه‌دار» در دفتر شرکت‌کنندگان ثبت و ضبط می‌نماید.
سحری: هنگام که خروس سحری نخستین بانگ بیدارباش نیمه‌شبش را از حنجره به طبیعت ندا داد، روزه‌دار برمی‌خیزد. او به زلال آب روان روی می‌آورد تا سیمایش را با قطراتی از آن مطهر و پاک نماید و در اولین گام، وضویی می‌سازد و مهیای آداب دیگر رمضان می‌شود.
هنوز ساعتی به بانگ اذان صبحگاهی مانده است. پس سجاده نیایش می‌گسترد و روی به درگاه دوست می‌آورد و دست توسل به آستان داور دادار بلند می‌کند و با او سخن می‌گوید؛ سخنی که نشان از امید و عافیت و خیر است، برای خودش و برای اهل خانه و دیگر مؤمنان. پس آن‌گاه لقمه‌ای از سفره سحری را نوش جان می‌کند و جرعه‌ای آب گوارا هم گلویش را خنک می‌سازد.
اذان صبح: الله اکبر، الله اکبر، اشهد أن لا اله الا الله، أشهد أنّ محمداً رسول‌الله، … این ندایی است که دست کشیدن و برخاستن از سفره طعام و لقمه‌های چرب و شیرین جسمانی را نهیب می‌زند و نشستن بر سفره ضیافت معنوی را فرمان می‌دهد؛ که ای انسان! برخیز و اندرون از طعام خالی کن و خود را چند روزی در امتحان صیام و روزه قرار بده. پس آن‌گاه «روزه‌دار» از سفره طعام دست می‌کشد و برمی‌خیزد و روی به کعبه مقصود، دوگانه صبح را به‌جا می‌‌آورد.
نماز و قرآن: شیوه با خدا صحبت کردن در نماز نهفته است و شنیدن کلام خدا در قرائت قرآن کریم. و این هر دو در میدان رمضان از جایگاه ویژ‌ه‌ای برخوردارند. روزه‌دار افزون بر انجام نمازهای واجب، سعی می‌کند همواره در سجده و نیایش یا ادای نمازهای مستحبی باشد. او بدین وسیله می‌خواهد دست نیازش را به درگاه خدای سبحان نزدیک و نزدیک‌تر کند تا به آن درگاه دست رساند و بدین وسیله، حلقه وصل را استوار و استوارتر سازد. او برای حصول به این مقصود از قرآن کریم نیز بهره می‌جوید و با قرائت آیه‌های نور به دستورات نورانی قرآن پناه می‌آورد. هر آیه، ‌بلکه هر واژه از واژگان نورانی قرآن مجید چونان ریسمانی محکم و بندی زرّین است که دست توسل نمازگزارِ روزه‌دار را به درگاه باری‌تعالی استواری بیشتری می‌بخشد. وی در قرائت قرآن مجید، گوش دل به کلام الهی می‌سپارد و در نماز سر به سجده نیاز می‌ساید.
دعا: در فراخنای میدان رمضان، عناصر معنوی دیگری نیز جاری است که روزه‌دار را برای رسیدن به بارگاه معبود بهتر و بیشتر یاری می‌دهند. دعا و نیایش یکی دیگر از میانْ‌‌راه‌هایی است که مسیر رسیدن به آستان مقصود را سهل و کوتاه می‌کند. در دعا و نیایش رازهایی میان عبد و معبود نهفته و جاری است که فقط روزه‌دار می‌داند و دست طلب دراز می‌کند و معبود می‌شنود و در پرونده عبد ثبت و ذخیره می‌نماید تا به گاه نیاز پاسخ دهد.
ارباب فرموده: «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ» و روزه‌دار هم می‌گوید: لبیک، پس اگر این‌گونه است:

دست از طلب ندارم تا کام من برآید

یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید

معصومان که اولیاءالله‌اند، برای حصول بیشتر و نتیجه بهتر و دست‌یازیدن به مقصود، ادعیه فراوانی را فراروی دیدگان روزه‌داران گشوده‌اند. این ادعیه همچون ریسمانی است که آدمی بدان چنگ می‌زند تا به سیاهی نیفتد و راه را گم نکند و از ظلمات برهد. برای روزه‌دار در میدان مسابقه رمضان بهره‌مندی از این ریسمان‌های الهی و چنگ زدن بدان، مسیر رسیدن را هموارتر و هر چه بهتر و بیشتر سهل و ممکن می‌کند.
افطار و افطاری: هنگامی که خورشید جهان‌افروز، بساطش را از پهنه و گستره آسمان جمع کرد و دامنش را از طبیعت بیکران برچید و برای استراحت شبانه به آن سوی کوهستان‌ها خزید، سرخی فلق نشان از بانگی دگرباره می‌دهد تا روزه‌دار متوجه شود به انتهای یک روز از ایام روزه‌داری‌اش رسیده است. ندای ملکوتی اذان مغرب از مأذنه بلند است و روزه‌دار هم سجاده مغرب گسترده. بوی سبزی و رطب تازه و نان و پنیر هم در این فضا پیچیده، و تو با تمام وجود حس می‌کنی این عطر هم کم از عطر معنوی راز و نیاز به درگاه الهی نیست. بلی، در کنار سجاده نیایش، سفره افطاری پهن است. روزه‌دار، نماز را که به جای آورد، بر گرد سفره افطار می‌نشیند تا بدین‌سان روزی از روزهای رمضان را با شرکت در این ضیافت الهی به انتها رسانده باشد. او برای تناول لقمه‌های افطاری، با حلاوت و شیرینی خاصی بسم‌الله الرحمن الرحیم می‌گوید و آن را نوش می‌کند.
اطعام: میدان مسابقه رمضان با هر مسابقه دیگری فرق دارد. در مسابقات دیگر، هر شرکت‌کننده می‌کوشد رقیب را از میدان عقب براند و او را پشت سر بگذارد و تنها خود به مقصود در مقصد برسد و جام قهرمانی را به آغوش کشد؛ اما در میدان‌گاه رمضان این‌گونه نیست. در این میدان‌گاه گاهی روزه‌دار، سفره‌ای می‌گستراند و رقبا را به ضیافت افطاری دعوت می‌کند. این عمل امتیازی ویژه برای روزه‌دار در پی دارد. او معتقد است داور به این عمل روزه‌دار نظری خاص می‌اندازد و امتیازی فوق‌العاده برایش ثبت می‌کند. هر لقمه از ضیافت افطاری، در ترازوی داور وزنه‌ای سنگین است. لقمه‌های اطعام در افطاری آن‌قدر سنگین و ارزشمندند که بهایش را فقط او می‌تواند محاسبه و پرداخت کند.
روزهای ر