پاورپوینت کامل روز جهانی موزه و میراث فرهنگی ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روز جهانی موزه و میراث فرهنگی ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روز جهانی موزه و میراث فرهنگی ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روز جهانی موزه و میراث فرهنگی ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

برگ برگ دفترِ نیاکان

محمد سعید میرزایی

میراث فرهنگی، حافظه تاریخی ماست.

میراث فرهنگی، نمادی از فرهنگ مردمی است که در جهان، به هنر و ادب شناخته می شوند. آن چه به عنوان «میراث فرهنگی» برای ما به جای مانده است، تنها یادبودی کهنه از انسان های گذشته نیست، بلکه زبان گویای حقیقتِ تاریخ و فرهنگ ماست. «موزه» آن جایی نیست که تعدادی از اشیای قدیمی، در زوایای تاریکش به فراموشی سپرده شوند.

در موزه، کتابخانه ای است که برگ برگ دفتر نیاکان ما را در آن نهاده اند، کتابخانه ای که در آن، روشن ترین اسناد تمدن درخشان سرزمین ما را می توان یافت.

میراث فرهنگی، سرمایه ای است که باید با تمام توان از آن محافظت نمود، سرمایه ای که هر مقدار از آن از دست برود، با هیچ چیز دیگر نمی توانش جبران کرد.

دریغا که افرادی سودجو، این گوهرهای گرانبها را که آفریده ذوق و جان و خلاقیت قوم ایرانی است، به بهای ناچیزی به بیگانگان می سپارند.

یادمان باشد که هیچ گاه هویت فرهنگی خویش را از یاد نبریم و در حفظ و نگهداری میراث ارزشمند فرهنگی مان، با دل و جان بکوشیم.

تجدید عهد با هویت گمشده مان!

نزهت بادی

نیاکان ما در وجود نسل خویش، اُنسی دیرینه با هنر را به ودیعه نهاده اند که گاه در کلام جلوه کند، گاه در لحن و گاه در نقش! هنر، مجلای روح قومی هر ملتی است که ریشه در اسطوره های آن دارد. با هنر می توان هویت گمشده ملت ها را از زیر خاک های فراموشی زنده کرد و به وسیله آن، تجدید عهدی با اصالت خویش نمود.

قدمت هنر و فرهنگ ایرانی را نمی توان در چند گلیم، سفال، کاسه لعابی و اشیای عتیقه و کاخ و مقبره و آتشکده خلاصه نمود، آن هم در حالی که مردمان، با این اشیا و فضاها، مثل توریست های وارفته، پیوندی حتی عاطفی برقرار می کنند، بی آن که خودشان هم بدانند که در اشیای کهنه، به دنبال روح گمشده شان می گردند که در گذشته هایشان به جا گذاشتند.

ما از این رو، به موزه ها سری می زنیم که با دیدن میراث اجدادمان، پیوندمان را با ریشه های تاریخی و فرهنگی شجره نامه هایمان به یاد بیاوریم و از میان برج های زندان گونه مان، پنجره ای به ایوان خانه های قدیمی مان بگشاییم و به گلدان های اطلسی و شمعدانی کنار حوض های پاشویه، سلاحی دوباره کنیم.

ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، دلمان برای مهره های آبی گردنبند مادر بزرگ و کاسه لعابی ترک خورده پدر بزرگ تنگ می شود، هرچند قرن ها از عمرشان در زیر خروارها خاک می گذرد، اما ما ریشه در همان خاک و آب داریم که هنوز بوی نمناک وطن، ما را به آغوش خود دعوت می کند.

تخت جمشید، بیستون، ارگ بم، معبد آناهیتا، طاق کسری و… و هر بنای تاریخی ایران، با هویت ملی ما عجین شده است، اگرچه نشان از