پاورپوینت کامل عروج حضرت عیسی علیه السلام به آسمان ها ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عروج حضرت عیسی علیه السلام به آسمان ها ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عروج حضرت عیسی علیه السلام به آسمان ها ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عروج حضرت عیسی علیه السلام به آسمان ها ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

در آغوش گشوده آسمان

حمیده رضایی

تو را از کدام دریچه فرا خوانده اند که هر چه بهار، رو به روی گام هایت بر خاک می افتد؟

تو را از کدام دریچه روشن فرا خوانده که منشوری از رنگ، تو را تنگ در آغوش کشیده است؟

تو را آسمان ها صدا می زنند با بوی سرشار شکوفه های خرما.

تو را مریم به نظاره می نشیند با آغوشی گشوده از جنس نوازش های مادرانه از پس سال ها دوری.

تاریخی آتش گرفته، کوهی شعله ور از عصیان و تو بالا دستِ آسمان، سماعِ نور می کنی.

این سو هزاران چشم از پس تاریخ خیره بر آسمان، این سو دم مسیحایت موج زن در هوای متراکم پیرامون، این سو نفس هایت آغشته به بوی رسیدن.

میان آن چه نور، به تماشا نشسته ای خاک را، صلیب های آتش گرفته، چشم هایی مبهوت که خیره می نگرند و پلک می زنند آسمان را، جولانگاه پروازت را.

می گذری آهسته، بوی شکوفه های سیب می دهی.

تاریخ، سکوت می کند، حیرت می تراود از نگاه زمان.

این شهر نمی داند دست های تو پیوسته اند در آسمان ها، پیوند خورده اند با خورشید.

این شهر نمی داند ردّ گام های تو تا ابرها می رسد.

این شهر که از دم تو بینا شده، چشم می بندد بر روشنی دست های تو، بر روشنی چشم هایت و بر روشنی کلامت.

این شهر طغیان زده صلیب تو را بر دوش می کشد و بی محابا بالا می رود از کوه.

این شهر روی شانه های خویش حمل می کند گور خویش را، این شهر…

و تو هم چنان می پیچی در نور؛ در ردایی از جنس بهار.

صدایت را نمی شنود گوش های شهر که پنبه زاری از غفلت، گوش هایشان را کر کرده است.

دست هایت تا کمرکش آسمان می رسد.

دستانت را می فشارد مریم و چشم می چرخانی در آسمان بالاتر از همیشه.

بال های پروازت را ملائک به پیشواز آمده اند.

پیشانی بلندت تاریخ روزهای نیامده است.

کدام روز روشن باز می گردی در رکاب نور؟

این سو صلیب و چهار میخ

این سو سکوت و سیاهی

آن سو هوایی سرشار از عطر بال های ملایک، لبخند رقیق مریم پیچیده بر شاخه های تاریخی خرما و دست های تو که می شکافند آسمان را به قصد رسیدن

کدام دقیقه لبریز، بهار را می شکوفانی با ردّ گام هایت در رکاب نور؟

تو را از کدام دریچه…؟ تو را از کدام آسمان…