پاورپوینت کامل سقوط هواپیمای مسافربری ایران توسط ناوگان امریکا ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سقوط هواپیمای مسافربری ایران توسط ناوگان امریکا ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سقوط هواپیمای مسافربری ایران توسط ناوگان امریکا ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سقوط هواپیمای مسافربری ایران توسط ناوگان امریکا ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

پرنده های سوخته

عباس محمدی

دریا دریا بی تابی موج می زند بر جنازه های سوخته. پرنده ها به آخر خط رسیده اند. بوی مرگ، تیراژ روزنامه ها را بالا برد. مسافران، نرسیده پیاده شدند. خبر پرنده های سوخته، تیتر درشت روزنامه های آن سوی آب ها شد. عکاس ها از آن سوی آب ها، شتابان آمدند تا شاید با ثبت این همه بدن های سوخته، بزرگ ترین جایزه سال را نصیبشان کنند، شاید جایزه عکس مجله تایمز، مدال افتخارشان شود، مثل مدال افتخار ژنرال مست امریکایی! پرنده ها ماهی شدند؛ این، سوزناک ترین خبر سال بود که خلیج فارس را دیوانه کرد. تنگه هرمز، ساعت ها خون گریه کرد. این بار، سوغات بازارهای تزئینی دبی، جنازه های سوخته بود.

مسافران، پرواز کردند و خورشید شدند. مسافران، شبیه شهاب سنگ ها، یکی یکی سوختند تا فرمانده مست ناو آمریکایی، مدال افتخار جنایتش بر سینه اش سنگینی کند؛ مدال افتخاری که بوی مرگ می داد، مدالی که بوی جنازه های سوخته می داد، مدالی که بوی الکل های تند امریکایی را می داد. لاوان می گرید، کیش ضجه می زند، صدای هق هق قشم خلیج را دیوانه کرده است. سوغات دریا، پرنده ماهی های سوخته است. خون کبوترهای سوخته، خلیج فارس را هم رنگ دریای سرخ کرده است. ابرها گریه می کنند. دریا گریه می کند. نخل ها گریه می کنند. اینجا، هیچ چیز عادی نیست؛ از دریا بگیر تا حال ژنرال های امریکایی.

هیچ وقت ندیده بودم کبوترهای زخمی، بر آب شناور شوند. هیچ وقت نشنیده بودم که کبوتران آسمان را طعمه کوسه ها کنند.

شغال ها، شادمان زوزه می کشند، رد پاهای سوخته را بر موج های بی قرار.

این ویروس های مرگ، دارند دنیا را خفه می کنند. عدالتشان بوی پول می دهد، بوی نفت می دهد، بوی سلطه های مرگبار می دهد.

در دنیای اینها، تمام کبوتران، تروریستند؛ این را تمام کلمات می دانند. روزنامه ها همیشه خبر داغ می خواهند؛ چه خبری داغ تر از جنازه های سوخته بر دامن خلیج فارس! همیشه خبری مظلومانه وجود دارد که دنیا را بلرزاند و کوه ها را بگریاند؛ همیشه خبری هست….

چشم های فاجعه

میثم امانی

جغدها، آسمان خلیج فارس را پوشانده اند. چیزی نمانده است به انتهای سفر.

آبی آب ها، زیر پای مسافران موج برمی دارد تا مهمان دار بگوید که به خلیج فارس رسیده ایم. چیزی آتش می گیرد، امید در وسط خیابان های نرفته، نقش بر آب می شود.

صدای مهمان دار، به گوش مسافران نرسیده است هنوز که مرگ، سر می رسد. هیچ نمی ماند از پرنده آتش گرفته، جز بال هایی که تکه تکه شده اند.

سرنوشت، چشم انتظار فاجعه است. فاجعه، گناهکار و بی گناه نمی شناسد؛ هدف می گیرد، همه چیز را هدف می گیرد؛ حتی هواپیمای مسافران بی گناه را، در قلب آسمان ها.

چشم های فاجعه، همه جا در کمین اند؛ حتی در خانه ات؛ حتی مسافران هواپیما را در وطن خودشان به رگبار می بندد تا کینه های سیری ناپذیرش را به رخ دادگاه تاریخ کشیده باشد.

سرنوشت، چشم انتظار فاجعه است. فاجعه، سندی است واقعی بر ماهیت پلید شیطان.

شاهدی است زنده بر ظلم همیشه ابرقدرت های دنیا که نه رحم در قاموس سیاست شان هست و نه مرّوت.

جان انسان ها را درو می کنند، به هم می ریزند خیال شیرین آینده را در ذهن مسافران هواپیما. چه می داند کسی؟ دادگاه تاریخ، چشم انتظار جنایت کاران است!

جاودانگی

خدیجه پنجی

حافظه خلیج، هنوز در خاطره سرخ و خونین پرواز آن روز شناور است؛ روزی که تو آهسته بر پلکان آسمان قدم نهادی بر بلندترین افق های زمان، کبوترـ رنگی ات ـ را به پرواز درآمدی؛

نه بر شانه های پرنده آهنین که با بال های سرخ حادثه. کرکس ها تاب نیاورند بلندپروازی ات را. کرکس ها چشم دیدن اوج گرفتن ات را نداشتند. من به تو فکر می کنم؛ تو به چه می اندیشی؟

شاید دلت گواهی داده بود سفری بی بازگشت را که پله پله از زمین تا همسایگی خدا قدم گذاشتی! شاید آن روز، که پا گذاشتی به اولین پله های هواپیما، حس کردی که پرواز رنگ دیگری دارد. سفرت طعم دیگری دارد؛ از بدرقه اشک آلود زمین فهمیدی یا از شوق آبی آسمان؟ نمی دانم؛ شاید آن لحظه ای که کمربندت را بستی و آرام آرام، اوج گرفتی تا بلندای خاک، دل بریدی از زمین، فهمیدی که چقدر دنیا برایت کوچک است، فهمیدی که باید از آرزوهای زمینی ات اوج بگیری، فهمیدی که باید آرامشت را جای دیگری بیابی؛ جایی که کافی است دستت را دراز کنی تا بتوانی ستاره ها را در مشت بفشاری!

هرگز در رؤیاهایت هم نمی گنجید که تا همیشه ساکن دریاها باشی.

خلیج، چون ماری چشم به راه توست و اعماق دریاها، باند فرودگاه روح آسمانی ات. می بایست روحت در هوای لطیف و آبی آسمان ها، سیر می کرد و به لبخند فرشتگان جواب می داد و بعد در آبی یکدست دریا، آهسته آهسته محو می شدی.

تو شانه به شانه خاکسترت، پابه پای ذره ذره وجودت فرود آمدی و سوختن و شعله ور شدن را به دریاها بخشیدی!

از آن روز خلیج برای همیشه زیبا شد. من هر سال به یاد تو، دلتنگی ام را به سواحل خلیج می کشانم و نگاهم را به بی کرانگی آبی دریاها؛ شاید نشانه ای از تو بیابم! شاید تصویری از تو، در قاب چشم هایم ماندگار شود! تو از آن روز که ساکن دریاها شدی به جاودانگی رسیدی.

ا

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.