پاورپوینت کامل روز پیروزی انقلاب اسلامی ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روز پیروزی انقلاب اسلامی ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روز پیروزی انقلاب اسلامی ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل روز پیروزی انقلاب اسلامی ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

یادداشت کوتاه:

این روزها، روزهایی ماندگار و فراموش ناشدنی در تاریخ ملت بزرگ ماست، روزهای پیروزی انقلاب اسلامی است؛ انقلابی که رساترین فریاد تاریخ، یعنی امام امت، آن را رهبری کرد و به فرجام رساند و برای حفظ آن، با تمام وجود تلاش کرد.

انقلابی که مبتنی بر بینش عمیق توحیدی و الهام گرفته از انقلاب سرخ عاشورای حسینی بود، که در آن عده ای قلیل، با اعتقادی وسیع و راسخ، نیروهای کفر و باطل را شکست دادند و چشم قدرتمندان را خیره ساختند. با پای گذاردن در دایره معنویت و ایثار و شهادت بود که فرزانگان خاک، از این سرزمین پاک، به سوی افلاک، پر گشودند و تا نهایت تاریخ جاودانه شدند.یاد تمامی شهیدان انقلاب اسلامی همیشه سبز باد.

یک:

… یکی از جالب توجه ترین پیامدهای پیروزی انقلاب اسلامی، غافل گیری و بیداری شخصیت های برجسته خارجی بود. این انقلاب، تعجب آنان را برانگیخت و سخنانشان گویای این مدعاست. در اینجا به برخی از این سخنان اشاره می کنیم. هنری کیسینجر، مشاور رئیس جمهور امریکا در دهه ۷۰ میلادی: «آیت الله خمینی، غرب را با بحران جدی برنامه ریزی مواجه کرد.

تصمیم های او چنان رعد آسا بود که مجال تفکر و برنامه ریزی را از سیاست مداران و نظریه پردازان سیاسی گرفت. هیچ کس نمی توانست تصمیم های او را حدس بزند. او با معیارهای دیگری غیر از معیارهای شناخته شده در دنیا، سخن می گفت و عمل می کرد؛ گویی از جایی دیگر الهام می گرفت. دشمنی آیت الله خمینی با غرب، برگرفته از تعالیم الهی او بود.

او در دشمنی خود نیز خلوص نیت داشت».[۱] دکتر میشل جانسون، متخصص روابط بین الملل: «از نظر نمادین، انقلاب ایران، نخستین پیروزی مسلمانان بر غرب، از قرن ۱۶ میلادی به بعد به شمار می رود. گفتنی است اسلام عامل هدایت کننده این انقلاب بود و هیچ یک از ایسم های غربی [چون] ناسیونالیسم، کاپیتالیسم، کمونیسم و سوسیالیسم در آن نقشی نداشته است».[۲]

آنتونی گیدنز، جامعه شناس و نظریه پرداز اجتماعی: «در گذشته، سه جامعه شناس بزرگ؛ یعنی مارکس، دورکیم و مارکس وبر، با کم وبیش اختلاف هایی، فرآیند عمومی جهان را به سمت سکولاریزسیون و به حاشیه رفتن دین می دیدند، ولی از آغاز دهه هشتاد و با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، خلاف این ماجرا در حال تحقق است؛ یعنی فرآیند عمومی جهان، روند معکوسی را آغاز کرده و به سمت دینی شدن پیش می رود».[۳]

پرفسور اسماعیل کیلبس، فیلسوف برجسته اسپانیایی: «… دین، زنده شده است، زیبایی های معنوی در زندگی روزمره مورد توجه قرار گرفته و جهان برای نجات و زیباکردن روابط اجتماعی اش، به قدرت دین و جاذبه های معنوی گرایش شدید پیدا کرده است… و این همه از دعوت امام خمینی رحمه الله با انقلاب دینی اش در عرصه افکار و ذهنیت جامعه جهانی آغاز شدم.[۴]

مارگارت تاچر، نخست وزیر پیشین انگلستان: «ما غربی ها در دهه ۱۹۸۰، از وسایل نظامی و ابزار جنگی شوروی واهمه نداریم؛ زیرا اگر بلوک شرقی و اعضای پیمان ورشو، به سلاح های نظامی و ادوات مخرب و ویرانگر مجهز باشند، ما نیز به سلاح های مدرن و پیشرفته، مسلح و مجهز هستیم، لیکن از حضور فرهنگ اسلامی انقلاب ایران نگرانیم».[۵]

دکتر شهید فتحی شقاقی، رهبر جنبش جهاد اسلامی: «هیچ چیز به اندازه انقلاب امام خمینی رحمه الله نتوانست ملت فلسطین را به هیجان آورد، احساسات آنها را برانگیزد و امید را در دل هایشان زنده کند».[۶]

احمدبن بلا، مبارز الجزایری و نخستین رئیس جمهور این کشور: «انقلاب ایران، معجزه قرن است. انقلاب ایران را به هیچ یک از انقلاب های جهان نمی توان شبیه کردم».[۷] فیدل کاسترو، رهبر مردمی انقلاب کوبا: «انقلاب اسلامی ایران استثنایی بود…. اسلام، نیروی قویی است که می تواند نقش مهمی داشته باشد! برداشت های خودتان از اسلام را به کشورهای منطقه و انقلاب را به تمام جهان صادر کنید!»[۸]

محمد العاصی، امام جماعت مرکز اسلامی واشنگتن: «به دنبال انقلاب ایران، خارج از ایران نیز برنامه ها و فعالیت هایی در حال شکل گیری است که با سرمشق قرار دادن جمهوری اسلامی ایران، با هدف رهایی از ]بند[ حکومت هایی مانند حکومت پهلوی در ایران به پیش می روند؛ چراکه برقراری حکومت اسلامی دیگر یک خیال نیست». [۹]

دکتر کلیم صدیقی، رئیس مؤسسه اسلامی لندن و اندیشه ور معروف اسلامی: «شاید بتوان گفت ]انقلاب اسلامی،[ نخستین پیروزی اسلام از زمان جهانی شدن کفر بود و این انقلاب، خداجویان را به توشه ای از تجربه ها و درس ها و آزمون ها و مفاهیم و اندیشه مجهز کرد».[۱۰]

بیناز تویراک، نویسنده ترکیه ای، در مقاله ای با عنوان «پذیرش انقلاب ایران توسط رسانه های مسلمان در ترکیه» نیز نوشته است: «انقلاب اسلامی ایران به عنوان یک نمونه برای دیگر کشورهای مسلمان زیر یوغ امپریالیزم، به مسلمانان جهان و همچنین به دولت های جهان ثابت کرد که می شود یک دولت مستقل و آزاد از نفوذ ابرقدرت ها و متکی بر منافع خود ساخت».[۱۱]

دکتر محمد الفرالی، متفکر شهیر اسلامی مصر، مبدأ گسترش بیداری اسلامی را چنین تبیین می کند: «بیداری اسلامی، واژه نوینی است که پس از انقلاب امام خمینی، رواج و گسترش یافته است».[۱۲]

متن ادبی:

یک:

جان های جهانیان به لب آمده است

جان در پی حق، داوطلب آمده است

جمهوری اسلامی ما در این قرن

فجری است که در ظلمت شب آمده است

… و بادی که نویدبخش رحمت بود، وزیدن گرفت و دیری نپایید که ابری عظیم، با حجمی به گستره همه جغرافیای سرزمینمان پدیدار شد و بر این مرزوبوم بارید و آن گاه در سپیده دمی زیبا، مشاممان عطرآگین شد و به ادراک بهار رسیدیم. باران به دامانمان گل ریخت و در دل سرد زمستان، بهاری سرشار از شکوفه را به ما ارزانی داشت. گل ها به سرخی خون شهید بود و شکوفه ها به سفیدی آبروی شهید. ما سبز شدیم و نمادی از بهشت را در همین جهان خاکی دیدیم. راستی، یاد آن سفرکرده به خیر که فجر ده روزه انقلاب، با نفس قدسی او دمید و او بود که چشم اندازی بس روشن را در برابر دیدگانمان گشود.[۱۳]

صد جان به فدای دل آگاه تو باد

روشن گر شام عاشقان، ماه تو باد

آن قوم که با یاد تو بر شب شورید

تا مطلع فجر سالک راه تو باد

سیدحسن حسینی

دو:

انقلاب ما صبح صادق بود و فجر راستین که در شراره های آتش شقاوت، تشنگان را خنکای جام عدالت نوشاند و در سوز سرمای بیداد، به فسردگان، گرمای حیات بخش موهبت کرد و خون هر شهید، نوری شد در ملکوت این سرزمین و این نورها در ازدحامی بس شورانگیز به ناگاه به انفجار رسیدند و این گونه بود که «انقلاب ما انفجار نور شد». ایام الله یا همان روزگاران عطرآگین خدا، دامن گستراند و خدا دوباره به میان بندگان ستمدیده خویش آمد و دریغ که جای خدا را در میان خویش خالی بینیم و آن سپیده دمان درخشان را به فراموشی بسپاریم. کاش از یاد نبریم که دهه فجر، روزهای تولد امتی بود که همه چیز برایشان تازگی داشت و در این روز دنیایی دیگر را احساس کردند. یاد باد آن روزگاران، یاد باد![۱۴]

سپیده سر زد و ما از شب قفس رفتیم

چُنان پرنده شدیم و ز دسترس رفتیم

ز دور، آبی دریای عشق پیدا شد

چو رود، زمزمه کردیم و یک نفس رفتیم

بهار آمد و تشکیل یک گلستان داد

در این میانه نماندیم خاروخس، رفتیم

نیاز محو شدن بود در تن خاکی

که با شنیدن یک بانگ از جرس رفتیم

در این بهار بمانید! شرمتان بادا

خطاست اینکه بگوییدمان عبث رفتیم

سلمان هراتی

سه:

… و ما چه نیک بخت بودیم که دست تقدیر در بهمن سال ۱۳۵۷، سرزمینمان را به آسمان پیوند زد و دهه فجر، چشمانمان را به سوی افقی بس روشن و سبز گشود. آن سوار سپیدپوش، آن فجر انقلاب، گذشت و بر سر ما دامن دامن نور ریخت. از آسمان، عشق باریده بود و عطر آن حتی آنانی را که از نور می گریختند، سرمست کرد. آن روزها همه؛ چه دوست و چه دشمن، رجعت نور را حس کرده بودند و کسی را یارای انکار آن نبود. همه جا تابش دوباره نور بود و دست افشانی ستاره صبح. قرار به دل های بی قرار و نور به چشمان بی سو بازگشت و پرنده امید در آشیانه دل های ناامید جای گرفت و تعبیر «پله پله تا ملاقات خدا» برای مجاهدان و دردمندان تفسیر شد.[۱۵]

دمید فجر، که خورشید بازمی گردد

امید، در دل نومید بازمی گردد

درفش فتح و ظفر با سپاهیان خداست

جهان به جبهه توحید بازمی گردد

نگین ملک سلیمان ستانده ایم از دیو

دوباره جام، به جمشید بازمی گردد

بلی امام خمینی، کنون توانی گفت

که از تزاحم و تبعید بازمی گردد

افق شفق شد و پس فجر زد چه می بینم؟

به چشم کور مگر دید بازمی گردد؟!

چو بید می شود آشفته دین ولی خورشید

به زیر سایه این بید بازمی گردد

فساد، رو به صلاح است و صبح کاذب هم

سیاه می رود، اسپید بازمی گردد

سر سیاه زمستان تو شهریار ببین

بهار می رسد و عید بازمی گردد

شهریار

چهار:

انقلاب اسلامی، طرحی نو در جهان معاصر بود و دهه فجر، نقشی تازه بر صحیفه تاریخ این سرزمین. بزرگی آن در نگاه دشمنان، خُرد جلوه کرد و آن را به چیزی نگرفتند، بدان خیال خام که فروغش به زودی خاموش می شود و همه چیز به جای اولش بازمی گردد، غافل از آن که انقلابمان با همه جنبش های دیگر که آنان دیده بودند، متفاوت بود؛ چرا که از نور ارتزاق می کرد و از ملکوت لبریز بود.

امام این انقلاب و امت او نیز سرشار از خداخواهی و خودباوری بودند. به گفته الوین تافلر، جامعه شناس مشهور و معاصر امریکایی: «آیت الله خمینی به جهان می گفت که دولت دیگر تنها یا حتی مهم ترین بازیگر صحنه جهانی به شمار نمی آید. وی می گفت: ایران که خودش کشوری دارای حق حاکمیت است، این حق را دارد که به شهروندان کشورهای دیگری که همان قدر حق حاکمیت دارند، دستور دهد چه چیزی بخواهند و چه چیزی نخواهند. آنچه آیت الله خمینی واقعاً به ما می گفت، این بود که دولت های دارای حق حاکمیت، به هیچ وجه حق حاکمیتی ندارند، بلکه در معرض حق حاکمیت عالی تر شیعه قرار دارند که وی خودش آن را تعریف می کرد».[۱۶]

پنج:

دیروز دست هایمان را بستند، بر پاهایمان بند وابستگی زدند و خواستند تا همیشه مطیع و سربه زیر بمانیم، اما ما اراده کردیم و دیگر زیر یوغ سنگین استبداد شاهانه نماندیم؛ شاهی که فقط برای ما شاه بود و برای اربابان غربی اش، نوکری آماده به خدمت. آنها هر روز در شیپور تبلیغات دمیدند که پایان نهضت اسلامی ما نزدیک است و روزهای خزان ما در پیش، ولی ما خواستیم پایه های مقدس استقلال را در خاک وطن محکم کنیم و از زیر خروارها خاک وابستگی سر برآوریم.

در چشم هایمان امید به خدا می جوشید و در گام هایمان تلاش و پایمردی جریان داشت. آنها در گوشمان زمزمه می کردند: «سال ها وابستگی را نمی توان با این شعارها کم رنگ کرد. حکومت با نام اسلام اصلاً معنا ندارد، گویا می خواهی دو عنصر متضاد را پیوند