پاورپوینت کامل انتخابات، عرصه شکوهمند حضور ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انتخابات، عرصه شکوهمند حضور ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انتخابات، عرصه شکوهمند حضور ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل انتخابات، عرصه شکوهمند حضور ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

فرازی از وصیت نامه سردار دل ها

نکته ای کوتاه خطاب به سیاسیون کشور دارم:

چه آنهایی [که] اصلاح طلب خود را می نامند و چه آنهایی که اصولگرا، آنچه پیوسته در رنج بودم اینکه عموماً ما در دو مقطع، خدا و قرآن و ارزش ها را فراموش می کنیم، بلکه فدا می کنیم. عزیزان، هر رقابتی با هم می کنید و هر جدلی با هم دارید، اما اگر عمل شما و کلام شما یا مناظره هایتان به نحوی تضعیف کننده دین و انقلاب بود، بدانید شما مغضوب نبی مکرم اسلام و شهدای این راه هستید؛ مرزها را تفکیک کنید. اگر می خواهید با هم باشید، شرط با هم بودن، توافق و بیان صریح حول اصول است.

ضرورت حضور

حکایت این روزهای ما حکایت پیرمرد و پسرانش است و قضیه آن شاخه ها که یکی یکی راحت می شکست، ولی در کنار هم، شکستنی نبود، آن قدر تکرار شده که شاید گفتن دوباره اش خسته کننده باشد. حتی نتیجه اخلاقی نخ نمای آن قصه؛ یعنی اتحاد و باقی ماجرا هم نیازی به بازگویی دوباره ندارد. بااین حال، شایسته نیست از حکمت این حکایت ریشه دار غفلت کنیم و برای امر مهمی مثل انتخابات از آن مدد نگیریم.

داستان حرف ها و حق های ما وقتی تنها باشیم، مَثَل یک دستِ بی صداست. مِثل همان شاخه های تنها؛ خُرد و شکننده و بی تأثیر، ولی وقتی قالب جمع بگیریم مِثل مُشتِ انگشت های یک دست، مَثَل همان شاخه های در کنار هم است؛ استوار و محکم؛ درسی که از آن پیر باتدبیر گرفتیم. حالا ربط این حکایت و انتخابات، قصه بصیرت پیرمرد است و گره ای که به شاخه های تنها زد تا همگی یک دسته باشند؛ راسخ و متحد.

انتخابات، مَثَل همان حلقه اتصال است.

شرمنده شهدا نشویم

یک میلیون شهید، بهای غم انگیز آزادی الجزایر بود از سلطه استعمار فرانسه؛ در آن سال ها که هنوز غارت عریان مرزها، جایش را به تصرفِ مدرنِ مغزها نسپرده بود. برای ملتی که عطش طعم آزادی را داشت، برای رسیدن به رهایی و گسستن آن همه زنجیر، شاید هزینه این همه خون، ناگزیر است و ملت الجزایر، آن وقت ها شرمنده این حماسه تاریخ نبود، ولی امروز یک افسوس، ذهنِ همه مردم آزاداندیشِ این سرز مین را افسرده کرده است؛ اینکه چرا در سرخوشی آزادی آن سال ها، حاصل همه رنج ها و شکنجه ها و شهیدان را به رهبرانشان سپردند و خود با خیالی آسوده، به زندگی ادامه دادند. آنها از تباهی پول و قدرت و مقام غفلت کرده بودند و حالا خود را شرمنده خون آن همه شهید می دانند. یکی از رهبران جدید نهضت رهایی گفته است: «ملت الجزایر حاضر است یک بار دیگر برای آنچه دوباره ازدست داده، یک میلیون شهید دیگر بدهد. این بار نه در برابر استبداد بیگانه که در برابر بیداد متورّمی از جنس خود مردم».

اکنون این عبرت و این افسوس پیش روی ماست و آینه ای برای آینده مان. انتخابات، سهمی از سرنوشت است؛ برای اینکه بدانیم حاصل همه داشته هایمان را به که می سپاریم؛ برای آنکه به غفلت مبتلا نگردیم؛ برای آنکه شرمنده شهدایمان نشویم.

میلیون ها قاسم سلیمانی

سال ها امنیت کشورمان به دست پرتوان و جهاد خالصانه سردار سلیمانی برقرارشده بود. باوجوداین بزرگمرد ایرانی، هیچ کس جرئت نزدیک شدن به خاک پاک ایران را نداشت، امروز با رفتن سردار شهید قاسم سلیمانی همه ما ایرانیان در روز انتخابات، میلیون ها قاسم سلیمانی می شویم و همگی پشت درپشت، همدیگر را با رأی دادن به شخص اصلح کشور عزیزمان سرافراز می کنیم.

دفاع از انقلاب و ولایت

ما هرگز نباید به دشمن اجازه دهیم با به شهادت رساندن یک فرمانده سرافراز ایرانی آن هم در مرزهای دور از ایران باآن همه تجهیزات و بالگردهای هوایی به خود بنازد. اگر مرد میدان باشد، باید وارد این گوی و میدان شود و با میلیون ها سردار سلیمانی مبارزه کند. امروز همه ما در حماسه بزرگ انتخابات، حضور حداکثری داریم تا به دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی بفهمانیم همه ما در دفاع از ولایت و انقلاب سردار سلیمانی زمان هستیم.

ملت ایران پس از شهادت حاج قاسم ارزش های انقلاب را حمایت می کند و در راستای به تحقق پیوستن آرمان های الهی و در پیرو راه پرفروغ حاج قاسم سلیمانی، گام های بلندی برخواهد داشت. امروز ما با شرکت باشکوه در انتخابات، راه حاج قاسم را ادامه دهیم.

تا پای جان

شهید فخری زاده خون خود را به پای درخت انقلاب ریخت. از او باید آموخت که «برای خدمت کردن به وطن تا پای جان ایستاد»، چه شیرین و گواراست این گونه بزرگوارانه در خدمت وطن خود بودن! آمریکا و اسرائیل با ترور ناجوانمردانه شهید فخری زاده بار دیگر نشان دادند که با عظمت، پیشرفت و اقتدار ایران اسلامی سخت مخالف اند، حضور در صحنه پرشکوه انتخابات و انتخاب فرد شایسته به دشمنان ما می فهماند ملت سرافراز ایران، جنایات آنها را هرگز فراموش نخواهد کرد.

موعد انتقام سخت

امروز، در روز مهم ترین رویداد سیاسی ایران؛ یعنی در روز انتخابات، موعد انتقام سخت است، درنگ نکنید! رأی هر ایرانی مانند یک موشک است که بر سر بدخواهان ایران اسلامی و انقلاب ارزشمند آن ما فرود می آید. کسی حق ندارد کوچک ترین تعرضی به خاک و جان ایرانیان داشته باشد…. مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آمریکا. این ها خیال می کنند می توانند گوشه ای از خاک پاک ایران را لمس کنند، زهی خیال باطل.

نتیجه انتخاب

تابه حال شده از خودتان بپرسید: «چه شد که من این انتخاب را انجام دادم؟» یا اینکه بپرسید: «آیا کسی که امروز به عنوان مسئول کشور به او رأی دادم، نتیجه انتخاب من است؟»

ممکن است لحظه های سخت و مشکلاتی برای جامعه و مردم پیش آید، زمانی که سنگینی بار فشارها زیاد می شود و شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور به مخاطره می افتد، همه ما همیشه در ذهنمان، به دنبال دلیلی برای ظهور مشکل می گردیم؛ ولی قطعاً با انتخاب درست و به جا همه ما به خود می گوییم: «در این لحظه حساس من می ایستم؛ چراکه من درست انتخاب کردم. من از همه این سختی ها آگاه بودم». پس در مسئله خطیر انتخابات، دقت در انتخاب بهترین فرد است که ما در بحبوحه مشکلات پس ازآن، هرگز خود را شماتت نمی کنیم.

سرآغاز راه

انتخاب همیشه سرآغاز یک راه است. انتخاب نتیجه تصمیم گیری است. تصمیم درست و آگاهانه، همواره یک انتخاب درست را به ارمغان می آورد. انتخاب درستی که بااراده و آگاهی ما شکل می گیرد، انتخابی است که افراد، مسئولیت تصمیمات خویش را می پذیرند. پس همه ما باید یادمان باشد که آگاهانه، با بصیرت حماسه ای عظیم خلق کنیم و درست انتخاب کنیم.

مسیر سخت

سرنوشت انسان ها فقط و فقط به دست خود آنها تعیین می شود. آنها هستند که می توانند شرایط زندگی شان را تغییر دهند. هیچ کس نمی تواند اوضاع زندگی ما را بهبود و تغییر ببخشد، جز خود ما. هرچند تلاش برای انتخاب شایسته ترین فرد برای رفع کاستی ها و اشکالات، مسیر سخت و دشواریست، اما کمک گرفتن و مشورت کردن از افراد موفق و دانا، عامل مثبتی برای سریع شدن روند انتخاب شخص برتر است.

سنگریزه و اقیانوس

همه ما وظیفه داریم سنگریزه خویش را در اقیانوس بیندازیم. این میلیون ها سنگریزه سبب می شود موج در دریا شکل بگیرد و دریا مواج شود. رأی هرکدام از ما، مانند سنگریزه ای بر ابهت پوشالی دشمنان اسلام و ایران است. پس همه ما باید دست در دست یکدیگر رأی دهیم و سرنوشت کشورمان را خودمان تعیین کنیم.

سرنوشت

اینکه ما حق رأی داریم به تنهایی کافی نیست. مهم این است که از آن به درستی استفاده کنیم. نتیجه انتخابات را افرادی تعیین می کنند که در آن شرکت کرده اند، نه کسانی که سرنوشت و آینده کشور برایشان اهمیت ندارد. بنابراین تک تک ما با خلق حماسه ای عظیم و باشکوه، با یاری خدا، سرنوشت کشورمان را رقم می زنیم.

وظیفه شناسی

رأی دادن حداکثر کاری نیست که می توانیم انجام دهیم، ولی حداقل کاری که می توانیم برای داشتن جامعه اسلامی نمونه انجام دهیم این است که همه ما به عنوان مسلمانی وظیفه شناس، حضور حداکثری در حماسه بزرگ انقلاب اسلامی داشته باشیم و شایسته ترین فرد را انتخاب کنیم.

رای باطل

در خانه ماندن و رأی ندادن هم در واقع نوعی رأی دادن است! رأی دادن به باطل و اشتباه! در هر صورت مسئله ای به عنوان رأی ندادن وجود ندارد؛ زیرا شرکت نکردن در انتخابات، مشارکت در کار اشتباه است. پس با تمام وجود و آگاهانه در باشکوه ترین حماسه های انقلاب اسلامی شرکت می کنیم و با انتخاب شخص شایسته و اصلح جلوی اشتباه را می گیریم.

حضور بصیرانه

حماسه سیاسی انتخابات، حضور در انتخابات است. این حماسه عظیم، نظام اسلامی و اسلام را بیمه و تقویت می کند. تک تک ما در این امر مهم مسئولیم، باید در این صحنه حضور پیدا کنیم، با بصیرت می توانیم حماسه بیافرینیم و با خلق حماسه، حمایت خود را از ولایت و انقلاب اسلامی اعلام کنیم.

حق انتخاب

انتخابات موفق، انتخاباتی است که شرکت کنندگان در آن، از حق انتخاب خود عاقلانه و با آگاهی استفاده کنند. همه ما با شرکت گسترده و عظیم در انتخابات، علاوه بر اینکه مشت محکمی بر دهان استکبار جهانی می زنیم، غرور و شکوه ایران اسلامی عزیزمان را به دنیا گوشزد می کنیم.

همه ما در زندگی مان در حال تصمیم گیری و انتخاب هستیم. بعضی از انتخاب ها، انتخاب های شخصی و مربوط به علاقه و سلیقه ما می شود. این نوع انتخاب ها اگر هم به اشتباه باشند، عواقب کمی دارند و در صورت نقصان هم ضرر آن چنانی ندارد و به نوعی تجربه به شمار می رود، اما بعضی تصمیمات، زندگی ما و دیگران، سرنوشت و آینده یک کشور را تغییر می دهند. بنابراین همه ما موظفیم که در انتخاب کردن و تصمیم گیری، نهایت تلاش خویش را به کار بندیم تا کمتر دچار خطا و اشتباه شویم. انتخابات یکی از عرصه های مهمی است که باید با شرکت حداکثری، برای انتخاب درست گام برداریم.

مهم ترین مسئله این است که نتیجه انتخابات سبب می شود سرنوشت اوضاع اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه ای که در آن زندگی می کنیم، تغییر یابد. این تغییرات، نتیجه انتخاب تک تک افراد جامعه است. به همین دلیل انتخاب شخص اصلح از اهمیت بسیاری برخوردار است.

شرکت مسئولانه

شرکت مسئولانه در حماسه باشکوه انتخابات به ما کمک می کند تا تصمیم های درست تری بگیریم.

شناخت تبعات مثبت و منفی تصمیم هایمان، سبب می شود عاقلانه تر و آگاهانه تر دست به انتخاب بزنیم و درنتیجه انتخابی کم هزینه تر داشته باشیم. پس همه ما باید با شناخت و بصیرت، فرد اصلحی که هم سو باارزش ها و باورهایمان است فرد اصلح را انتخاب کنیم.

جامعه مطلوب اسلامی

تجربه ثابت کرده است که هر کاری را باید به اهلش سپرد، تا از عهده آن برآید. بسیار اتفاق افتاده که برای برخی ملاحظه ها و به اصطلاح مصلحت سنجی ها، این امر نادیده گرفته شده است. همین امر، زیان های بسیار سنگین به بنیان های اجتماعی وارد کرده است؛ زیرا هنگامی که کار به نامتخصص سپرده می شود، باید منتظر آثار مخرّب آن نیز باشیم. این امر همان است که امروزه به آن «شایسته سالاری» می گویند.

جامعه اسلامی مطلوب، جامعه ای است که افراد شایسته و ذی صلاح زمام امور جامعه را عهده دار باشند. شایسته سالاری نه فقط در ایجاد یک جامعه مطلوب مؤثر است بلکه امکان صیانت از جامعه در مقابله با آسیب های اجتماعی را نیز فراهم می کند.

شایسته سالاری آن است که هر کس بر اساس لیاقت و توانایی خود، به کاری گمارده شود؛ چون در این صورت، بازده کارها دو چندان خواهد شد. پیامبر گرامی در توصیه به این مهم می فرمایند: «اِذا وَسِّدَ اْلاَمرُ اِلی غَیرِ اَهْلِهِ فَانْتَظِرِ السّاعَهَ؛ آن گاه که کار به دست نااهلان بسپارند، منتظر رستاخیز باش!» (مظاهری،۱۳۹۳، ش)

همه ما مسئولیم

شاید هیچ مهارتی بیشتر از توانایی تصمیم گیری سازنده برای ساختن جامعه اسلامی مهم نباشد. در واقع، هر انتخاب درست یا غلط، سرنوشت افراد بسیاری از انسان ها را تغییر می دهد. همه ما در برابر انتخاب کردن ها و تصمیم گیری های خود، مسئولیم. بنابراین، با یاری خدا، تمام دقت و تلاشمان را برای حضور در انتخابات و انتقام سخت از دشمنان اسلام و ایران به کار می گیریم.

ما؛ مردم ایران اسلامی می بایست مراقب باشیم که با غفلت و ناآگاهی، شخصی را انتخاب نکنیم. رأی ما باید از روی بصیرت و آگاهی باشد؛ زیرا اگر شخصی برگزیده شده با غفلت مردم انتخاب شود، هیچ مشکلی از جامعه حل نخواهد شد.

بازی بزرگ

همه انسان ها برای رسیدن به آینده ای روشن، در جامعه و محیط زندگی باید درست ترین تصمیمات را در پیش گیرند. زمان انتخابات، زمان گرفتن درست ترین تصمیم هاست. صد حیف که در این بازی بزرگ ما فقط تماشاچی باشیم. پس با شرکت و حضور حداکثری در انتخابات، نقش خود را در این حماسه عظیم، ماندگار می کنیم.

بهترین انتخاب

دوستان عزیز مطابق دستور دین مقدس اسلام، برای تصمیم گیری همه جانبه، توجه به سه نکته اساسی لازم است. این نکات عبارت اند از: ۱. مشورت با افراد شایسته؛ ۲. به کار گرفتن تصمیم منطقی؛ ۳. توکل به خداوند متعال برای گرفتن بهترین تصمیم و انتخاب. پس لازم است همه ما ابتدا تمام جوانب انتخابمان را با درایت و فکر کافی بسنجیم، با افراد شایسته مشورت کنیم و با توجه به اولویت هایی که آنها را به دست آورده اند، بهترین انتخاب را داشته باشیم.

کمک گرفتن از اهل بیت(علیهم السلام)

انتخابات مسئله ای مهم برای تک تک افراد جامعه است؛ زیرا آن ها با حضور در انتخابات و انتخاب بهترین فرد و با یاری خدا و کمک گرفتن از اهل بیت(علیهم السلام)، به سعادت خود و جامعه، کمک شایانی می کنند.

چهارچوب

اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله نمی پذیرد که افراد با هر وسیله و ابزاری به هدفشان برسند. دستیابی به اهداف در چهارچوب شرع، عرف و دین، پسندیده است و همه ما برای کم کردن التهابات فضای مجازی در آستانه انتخابات، باید اصول اخلاق انتخاباتی و فرهنگ اسلامی را سرلوحه عملکرد خودمان قرار دهیم و با پیروی از سیره و راه و روش اولیای الهی که مبتنی بر اخلاق اسلامی است، کاندیدای خود را انتخاب کنیم.

دشمن شاد

چنان با شور و حرارت حرف می زد و گزارش پخش می کرد که یواش یواش داشت باورم می شد.

گفتم: «چه چیزی داشت باورت می شد؟»

هیچی، می گفت: فقط ده درصد از مردم ایران توی انتخابات شرکت می کنند. می گفت: نظرخواهی ها می گوید مردم به نشانه اعتراض به رژیم، در انتخابات شرکت نمی کنند. می گفت: شورای امنیت و اتحادیه اروپا، منتظر چراغ سبز ملت ایران اند تا برای تغییر حکومت تلاش کنند.

گفتم: «انگار تازه مشتری ماهواره شده ای، امیرآقا! بابا بالاخره راضی شد؟»

خُب آره. شش ماه بیشتر نیست دیش و رسیور خریده ایم. بعدش هم با کلی اداواصول، بابا را راضی کردیم.

گفتم: «همین است که دلت را به این حرف ها خوش کرده ای. این ها سال ها است که قبل از همه انتخابات ها، این وعده ها را می دهند.» بعد بی اختیار یاد حرف های هادی افتادم: «این مردم، مادر انقلاب اند. مادر ممکن است از بچه اش ناراحت شود و قهر کند، ولی هیچ وقت راضی نمی شود که بچه اش را دشمن شاد کند».

انتخابات؛ نمایش اتحاد

حرکت به سوی توسعه و گذر از سختی های پیش روی کشور، «وحدت ملی» را می طلبد. وحدت؛ یعنی احساس تعلق به یکدیگر به دلیل اشتراک فرهنگ، اعتقاد و هدف. تجربه انقلاب اسلامی ایران نشان داده است بهترین دلیل مانایی، پویایی و پایداری انقلاب، حضور یکپارچه مردم در تمام صحنه هاست.

انتخابات ریاست جمهوری، رخدادی اثرگذار در سرنوشت کشور است. کم توجهی به این انتخابات، کم توجهی به آینده خود و نسل های پس از ماست. آنچه این حادثه را حیاتی تر می کند، حضور فعّال ایران درصحنه های بین المللی است. توجه سیاسی، علمی و خبری دنیا به ایران و اتفاقات آن، انتخابات مجلس را حساس تر و آن را سندی گویا برای پای بندی مردم به جمهوری اسلامی و وحدت ملی کرده است.

فاصله

بین انتخاب و انتخابات، یک «الف» و «ت» فاصله است. حالا این الف و ت چقدر توانسته فاصله محتوایی ایجاد کند، جای صحبت دارد! جوان با انتخاب بیگانه نیست؛ هست؟ چرا همه جوان ها انتخاب می کنند، ولی بعضی از همین جوان ها توی انتخابات شرکت نمی کنند؟ این الف و ت، جریان هایی دارد. پشت سر این الف و ت، خیلی حرف ها می زنند، به ویژه حزب های سیاسی!

بعضی از جوان ها می گویند ما اطلاعات سیاسی نداریم و با سیاست و آدم هایش هم کاری نداریم، ولی می توان از انتخابات، تنها به انتخابش اکتفا کرد، آن هم انتخاب درست. با انتخاب درست می شود به الگوهای مطمئن، باورهای بارورکننده، تکیه گاه های آرام بخش و به اصالت و خداباوری رسید. اگر بخواهیم، با انتخاب شایسته ترین، صالح ترین و کارآمدترین، همه چیز بر وفق مرادمان پیش می رود. اگر در انتخاب، از هوش، دقت و اندیشه درست و ابزار شناخت و مشورت و تحقیق کمک گرفتی، ناخودآگاه به سمت انتخابات کشیده می شود و با امواجی هدفمند، منسجم و هم فکر، حرکت می کنی. پس انتخاب بهترین و بهترین ها، کارِ ساده ای است و بهتر است بدانیم همین انتخاب شایسته، پایه های شایسته سالاری را محکم می کند.

به فرمایش رهبر فرزانه انقلاب: «وقتی جوان مملکت، هوشیارانه، با تدبیر و حِلم و با توجه به موقعیت ها حرف بزند و تصمیم بگیرد و عمل کند، کشور، گلستان خواهد شد». (بیانات در پی حادثه کوی دانشگاه تهران ۲۱/۴/۱۳۷۸، https://farsi.khamenei.ir/ speech-contentid=2959)

احتیاط، شرط عقل است

جوان، سرشار از تحرک و پویایی، شور زندگی و قطره ای بی قرار برای پیوستن به دریای موفقیت و پیروزی است و شکست هم تلخ ترین طعم زندگی برای اوست. حواسمان باشد. مهم، گام اول است. با گام اول است که گام آخر یا به شکست منتهی می شود یا به پیروزی.

برای نخستین گام و برگزیده ترین انتخاب، باید از «احتیاط، شرطِ عقل است» کمک بگیریم؛ چون دشمن، همیشه در کمین است و همه فکر و سرمایه اش را خرج جوان ها می کند و می داند حضور جوان ها در صحنه، خطرهای بزرگ و جبران ناپذیری برایش دارد و این حقیقت را بارها تجربه کرده است. برای همین با شروع نخستین جرقه های تبلیغات انتخابات، ابزارهای ضدتبلیغ خودش را به کار می گیرد؛ زمزمه های گوش نواز و به ظاهر خوشایند و خوش آهنگ، ولی فریبنده و بر ضدباورهای اعتقادی و ملّی مردم ما. بحمداللّه چه بسیار شنونده ای که عاقل است و ما می دانیم شیطان هرگز به وعده هایش عمل نمی کند و به قول و قرارش پایبند نیست. او دشمن قسم خورده من و توست؛ مگر نه؟! چه آن شیطانی که در دنیای خیالی ما جا خوش کرده است و خیال بیرون رفتن ندارد و چه آن شیطانی که در دنیای واقعی ماست. دشمن، دشمن است. قضیه، جدی است و شوخی بردار هم نیست.

پس باید مراقب بود و محتاط و هوشیار. اگر با آگاهی و درایت پیش برویم که شرط بهترین انتخاب در گام اول است، به موفقیت می رسیم و هرگز شکست را که دستاورد جهالت و غفلت است، تجربه نمی کنیم. وعده گاهِ ما ایستگاهِ احتیاط، منتظریم!

تاریخچه انتخابات

شاید جالب باشد بدانید در دوره های قدیم چه راه ها و روش هایی برای انتخاب رئیس حکومت وجود داشت. در افسانه ها و داستان های قدیمی، به روش های عجیبی اشاره شده است. مثلاً در بعضی از داستان ها آمده است وقتی پادشاهی فوت می کرد و وارثی هم برای حکومتش وجود نداشت، مردم در یک میدان بزرگ جمع می شدند و پرنده ای شکاری را در هوا رها می کردند. پرنده روی دوش هرکسی می نشست، همان شخص پادشاه می شد. این روش به نظر ما خیلی مُضحک و غیرعقلانی است، ولی واقعاً تا مدت های طولانی وجود داشته است.

در بعضی از قبایل بومی هم، انتخاب رئیس قبیله، بر عهده جادوگر قبیله بود؛ یعنی جادوگر با استفاده از روش های جادوگری و مثلاً قدرت آینده نگری اش، رئیس قبیله را مشخص می کرد.

شیوه دیگر این بود که اگر پادشاهی فوت می کرد، فرزند بزرگ او حاکم می شد. حتی اگر پسر دوم پادشاه، سالم تر و قوی تر و عاقل تر بود، کسی حق اعتراض نداشت و پسر اول همیشه در اولویتِ انتخاب بود.

سرانجام در جریان رشد سیاسی و اجتماعی بشر، تدبیرهای معقول تری جای خودش را باز کرد و مردمان حاضر نشدند سبک حکومت های موروثی را بپذیرند و انتخاب را با شرایطی خاص پذیرفتند؛ شرایطی که به نظر و انتخاب مردم مربوط می شد. با این روش، شکل حکومتِ جمهوری به وجود آمد که تا به امروز جاری است.

انتخابگر جوان

وقتی پای صندوق رأی رفتی و انتخاب کردی، باید اعتماد هم بکنی. کسی که چیزی را انتخاب می کند، به عملکرد و آثارش هم اطمینان دارد. وقتی انتخاب تو بهترین باشد، عملکرد هم بهترین خواهد بود و فواید و ثمراتش هم به تو خواهد رسید. درهرحال، «هر چه کنی، به خود کنی، گر همه نیک و بد کنی».

کسی که راهی روشن، هموار و مطمئن را آگاهانه انتخاب می کند و قدم در آن راه می گذارد، نباید نگران نرسیدن باشد. اگر از بین دو راه هموار و ناهموار، راه ناهموار را انتخاب کردی و پایت در پستی وبلندی ها لغزید، اگر زمین خوردی و زخمی شدی و حتی کارت به جاهای باریک کشید، نباید اعتراض کنی؛ چون اعتراضت وارد نیست. از قدیم هم گفته اند: «خودکرده را تدبیر نیست». یک انتخابگر جوان، زمانی می تواند به انتخابش ایمان و اعتماد داشته باشد که با بینش سیاسی و آگاهی دینی وارد عمل شود.

این یعنی فرهنگ انتخاب جوان مسلمان ایرانی.

بهترین گزینش

بخش بزرگی از سعادت و توفیق ما در کارها و مسائل روزانه، به زبانمان؛ یعنی به نوع استفاده از کلمه ها وابسته است. گاهی اوقات پیش می آید که کلمه ای را در جای مناسب به کار نمی بریم و دچار مشکل می شویم.

در نظام و حکومت نیز گزینش و انتخاب افراد، هم از نظر ویژگی و هم در جای مناسب خودشان خیلی اهمیت دارد. همیشه باید بهترین گزینش ها را انجام داد و دست کم از سر بی خیالی، بی قیدی، بی اعتنایی و بی احساسی انتخاب نکرد. ما که نمی خواهیم با انتخاب نادرست و بدون مطالعه و شناخت، شرمنده باشیم و بعدها زمانی که آب ها از آسیاب افتاد و بعضی ها ناکارآمد از آب درآمدند، بگوییم ای دادِ بیداد؛ زیرا در آن زمان، «آنچه البته به جایی نرسد، فریاد است».

عقل سلیم

برای اولین بار در انتخاباتِ دوره قبل شرکت کرده است، آن هم با هزار امید و شور و اشتیاق و هیجان جوانی، ولی این بار قصد شرکت ندارد. خودش می گوید امیدم را از دست دادم؛ چون به آن چیزهایی که می خواستم، نرسیدم. می گوید نماینده مجلسی که آن دفعه به او رأی دادم، با همه قولی که داد، نتوانست به وعده هایش عمل کند و به اصطلاح ناکارآمد از آب درآمد.

به نظر شما، اگر بعضی از جوان های ما با این دلایل و حرف ها نخواهند در انتخابات شرکت کنند، چاره چیست؟ شما فکر می کنید مقصر اصلی کیست: نماینده انتخاب شده یا شخص رأی دهنده. عقلِ سلیم می گوید بستگی دارد به یکی یا شاید هر دو. عقل سلیم انتخابات هم می گوید بهتر نیست رأی دهنده، سری به شیوه انتخابش و انتظاراتش بزند و دوباره آنها را بررسی و ارزیابی کند و بگردد و ببیند کجای کار عیب داشته است.

یادمان باشد اول اینکه قرار است از بین چند نامزد، یک نفر انتخاب شود. پس اینکه شخص انتخابی تو، چه ویژگی های اخلاقی، روحی و توانایی ها و شایستگی هایی دارد و آیا اصلاً صلاحیتِ انتخاب دارد یا نه، باز هم به انتخاب تو برمی گردد که کاملاً متأثر از نوع شناخت و طرز فکر و روش و بینش و دیدگاه های سیاسی و انتخاباتی خودت است.

دوم اینکه آیا تو هم جزو کسانی هستی که از ریاست جمهوری، انتظار معجزاتِ آسمانی دارند و در ذهنشان ابرمردهای تخیلی می سازند و با خواسته های غیرمنطقی، انتظار دارند یک شبه رهِ صدساله پیموده شود و همه چیز بر وفق مراد پیش رود؟

پس انصافاً زود قضاوت نکنید و زود هم تصمیم نگیرید. حالا بیاییم بنشینیم و کلاه خودمان را قاضی کنیم و از خودمان بپرسیم: آیا درباره نامزدهای قبلی، تحقیق و پرس وجوی کافی داشتیم؟ آیا همه ملاک های صحیح انتخاب را به کار گرفتیم؟ آیا با آگاهی و درایت کامل انتخاب کردیم؟ آیا بدون در نظرگرفتن شرایط از آن نماینده انتظاراتِ غیرمنطقی و غیرقابل اجرا نداشتیم؟

با پاسخ دادن صحیح به این پرسش ها، تکلیف ما برای انتخابات این دوره هم مشخص می شود؛ با خودمان روراست باشیم.

رویش دوباره عشق

انگشت ها یک به یک آبی می شوند. آنها پشت درپشت هم ایستاده اند تا در صف اعتقاد و ایمان و عشق، سرنوشت خویش را رقم زنند. قطره های کوچک انگشت های آبی، سیلاب خروشانی می گردند و کویرهای تشنه سرزمینشان را سیراب می سازند و چشمه های خشکیده را جوشان می کنند.

انگشت های آبی از خزر می رویند و تا خلیج همیشه فارس و سرزمین مردان مرد، موج می زنند. از خاور طلوع می کنند و تا باختر را روشن می سازند. آن ها می خواهند انگشت های تحقیری را که به سویشان نشانه رفته اند، در لطافت آبی ترین حضور، شرمگین سازند.

دوربین ها دروغ نمی گویند

به حرمت این دست های دوباره، نگاه تقویم تازه شده است و روزگار سپید صندوق ها، لباسِ افتخار به تن کرده است. تا بوده، چنین بوده که فروردین، هم قواره اندیشه های تابناک در می آمده است. هم اندازه همین صفوف هم دلی و یک رنگی. تا بوده، چنین بوده که صندوق های این دیار، غزل های نور را عاشق خود می کرده است.

خوش به سعادت نسیم منتشر که پیغام سبز رستن را از کوچه های امروز به دوردست ها جوش می زند. خوش به حال دنیا که چتر گرفته است زیر این مژده های بارانی و بشارت هایی که از هر خورشیدی روشن تر است. خوش به اقبال تو که نگاه می کنی به طراوت دستْ ساز خویش که چگونه با دیگر برگ های سبز، قصیده پرثمر سرنوشت را می سازد.

امروز دُهُل می کوبند در شعرهای آزادگی. بی راهه ها به خاک مذلت نشسته اند. هیچ اغراقی در مساحت حضور نیست. دوربین ها دروغ نمی گویند. بیایید ای گروه تفرق زده نفاق! بنگرید به محیطِ بارها تجربه شده عشق و راستی. به راستی بین شما و باور، فاصله عظیمی افتاده است.

انگشتان آبی

من می دانم که با آبی کردن انگشتم، آسمان آبی بی کران را نقش زده ام و خالق رنگین کمانِ هزار رنگ کشور خویش شده ام.

من می دانم که نگارگری صورت سبز عشق، تنها با جوهره غیرت و مردانگی ام ترسیم خواهد شد.

من حضور را نشانه گرفته ام تا ظهور برترین ها و بهترین ها را به رخ جهانیان بکشم.

من می دانم که مسئولیتْ بار سنگینی است، ولی همه با هم باید آن را به دوش بکشیم. حتماً تو نیز خوب می دانی که من تو را برگزیده ام و وجود تو، سراپا خیر و برکت خواهد بود، وقتی در بیداری کامل به سوی رقم زدن سرنوشت بزرگ کشورت، قدم برخواهی داشت.

حضور پاک

آسمان می خواهد حضور پاک خود را به نمایش درآورد.

همه در انتظار او هستند.

رعد با غریو مهربانش به ابرها فرمان می دهد.

ابرها باران می شوند: قطره قطره.

کویر، وجود قطره ها را نادیده می گیرد.

به آسمان می خندد.

آسمان سکوت می کند.

می داند بالاخره کویر خواهد دید که:

«قطره قطره جمع گردد، وانگهی دریا شود».

سرنوشت سپید

حضور من و تو به قیمت رقم زدن سرنوشتمان است؛ سرنوشتی که جهانیان بدان چشم دوخته اند. اگر این سرنوشت سپید باشد، می توانیم جهان را از سیاهی به درآوریم.

برخیز! امروز روز سپید توست. «امروز است که تمام ملت، چه بانوان محترم و چه برادران در سرنوشت خودشان دخالت می کنند».

بیعت مجدد

هم وطن! شرکت در انتخابات، در حکم بیعت با رهبر دین و میهن است و این کلام خداوند درباره بیعت کنندگان است که فرمود: «همانا کسانی که با تو بیعت می کنند، در حقیقت با خدا بیعت می کنند…. پس هر کس بیعت بشکند، به زیان خویش می شکند و هر کس به چیزی که با خداوند بر آن پیمان بسته وفا کند، به او اجری بزرگ خواهد داد».

صندوق رای

به پای صندوق های رأی می آییم تا به پیمانی وفا کنیم که با شهیدان و بنیان گذار انقلاب برای همراهی خود با آرمان و سیاست های دولت اسلامی خویش بسته ایم تا فردا در محضر شهیدان، سهمی در تاریخ مقاومت و پایداری داشته باشیم.

نقطه مشترک

شرکت در انتخابات، بزرگ ترین نمایش مردم سالاری در حکومت اسلامی است؛ آنچه امروز رسانه های غربی در ادّعاهای پوچ و بی اساس خود منکر آن هستند، حال آنکه سرنوشت ملت و دولت، در نقطه مشترک اعتقادات اسلامی به یکدیگر گره خورده است. می آییم تا در حماسه حضوری دیگر، وحدت خویش را به تماشا بگذاریم.

عمل به وظیفه

امروز مسلمانان در عصری زندگی می کنند که مقابله با بحران ها و فتنه های سیاسی داخلی و خارجی، مهم ترین مسئله اجتماعی ایشان است؛ ازاین رو غرب باوجود تظاهر به منزوی کردن مسلمانان، آنها را زیر ذرّه بین نگاه تحریف گر خویش گرفته، چشم انتظار شکست آنان به واسطه تفرقه افکنی است. در این صحنه، حضور تک تک ما، عمل به وظیفه ای شرعی برای تداوم سیاست های حکومت اسلامی است.

آزادی

مفهوم آزادی، توانایی و قدرت انتخاب است و انتخاب، حضور من و تو را