پاورپوینت کامل چهار گام تا ظهور ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چهار گام تا ظهور ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چهار گام تا ظهور ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چهار گام تا ظهور ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

گپ و گفتی خودمانی با حجت الاسلام و المسلمین ماندگاری (قسمت دوم)

به نظر حضرتعالی برای ظهور امام زمان(ع) چه باید کرد؟

برای رسیدن به ظهور، چهار گام باید طی شود. اولین گام، این است که مردم را به سمت پُرسش ببریم و روحیه پرسشگری را تقویت کنیم. گام دوم، فرهنگ سازیِ روحیه پذیرش و تسلیم است.

وقتی نگاه من به دین و ولیّ خدا، نگاه هدایتی باشد، پرسش می کنم، بعد به سمت پذیرش می روم و می پذیرم. ما باید مردم را به این سمت ببریم و در تمام منبرها و کلاس ها تلاشمان بر این باشد که مردم را به سمتی ببریم که حکم خدا را قبول کنند و بر حکم خدا حاشیه نزنند.

قدم سوم، آرایش است؛ یعنی مردم حس کنند زیباترین تشخصشان، تشخص دینی است. اگر من بخواهم زیبا راه بروم، زیبا حرف بزنم، زیبا ازدواج کنم، زیبا بپوشم، باید این زیبایی در قالب دین باشد. امروز، برخی از مردم حس می کنند اگر پوشش دینی داشته باشند، زشت می شوند و کلاسشان پایین می آید! ممکن است فردا هم بگویند: ما اگر کنار امام زمان(ع) راه برویم، کلاسمان پایین می آید. مردم باید احساس کنند اعتبار و شخصیتشان به دیانتشان است؛ نه به پول و گوشی و ماشینشان.

چهارمین و آخرین گام، این است که مردم را به سمت آرامش هدایت کنیم. مردم باید به آرامش برسند.

این گام ها به ترتیب است؛ یعنی من باید اول خودم را خالی و نیازمند پرسش ببینم. وقتی جواب پرسش را از اهل ذکر، یعنی اهل بیتb، شنیدم، پذیرش کنم. وقتی این پذیرش را انجام دادم، سرم را بالا بگیرم و احساس کنم زیباترین تشخص را دارم. با امام و دین بودن زیباست. امروزه اگر کسی بخواهد عروسی سالم و بدون گناه برگزار کند، مسخره اش می کنند؛ به دلیل این که الآن تشخص غربی اعتبارش بیشتر است.

یک بار کسی به من گفت: «حاج آقا شما را در تلویزیون نشان می دهند؛ بیا چند تا عکس با هم بگیریم!» گفتم: «من بزرگتر هستم یا خدا؟» گفت: «خُب خدا!» گفتم: «خدا روزی پنج بار صدایت می زند؛ برو با خدا عکس بگیر نه با من بنده». ببینید؛ این هنوز برای مردم جا نیفتاده و کسی نمی پذیرد.

آرامش یعنی چه؟ آرامش هر چیزی در گرو وصل به اصلش است. امام رضا(ع) فرمودند: «کلمهُ لا اله الاّ الله حِصنی…» خیلی ها فکر می کنند این «اَمِنَ من عذابی» یعنی «عذاب مِن یوم القیامه»؛ خیر! منظور، امان از عذاب در دنیاست؛ یعنی حفظ از عذاب اضطراب، استرس و تشویش خاطر و افسردگی که آن هم در گرو بندگی خدا است: «قولوا لا اله الا الله تُفلحوا»؛ بندگی خدا، مایه آرامش است.

رزمنده ها در جبهه، امکانات آرامشی نداشتند. فرش و بالش شان، کیسه گونی شن و رواندازشان هم یک چفیه بود. امکانات سرمایشی و گرمایشی هم نداشتند؛ ولی در سنگر هایشان آرامش داشتند؛ چون خدا را داشتند.

چرا گاهی وقت ها، افراد، احساس آرامش نمی کنند؟ حتی در مکه هم احساس آرامش ندارند؛ چون آنجا هم بندگی خدا نمی کنند. اگر ما می خواهیم مردم را به ظهور نزدیک کنیم، باید آنها را به این چهار عنصر نزدیک کنیم: ۱. از دین پرسش کنند؛ ۲. از دین پذیرش کنند؛ ۳. با دین آرایش کنند؛ ۴. با دین احساس آرامش کنند. اگر اینها فراهم شد، بعد من می گویم خدایا آن اسباب آرامش من کجاست؟ آن نشانی آرامش من کجاست؟ یا ایها العزیز… خدایا من بیچاره ام؛ همه چیز دارم؛ اما امام ندارم. یعنی هر چه توانستم خودم و مردم را به این سمت سوق دادم؛ ولی هنوز به آن نقطه مطلوب که فرج است نرسیده ام.

رابطه دوران انقلاب، جنگ و امروز ما با امام زمان(ع) چگونه بوده و باید باشد؟

ما اعتقاد داریم پدیده ظهور، قابل تعجیل و تأخیر است و این تعجیل و تأخیر، دست خود ما است؛ «غیبتُه منّا، تأخیرهُ منّا، تعجیل له منّا». لذا حضرت امام(ره) انقلاب را به حول و قوه الهی راه اندازی کرد تا ظهور از تأخیر به تعجیل تبدیل شود. او همین چهار قدم را برداشت، فرمود: «باید برویم از دین بپرسیم؛ آرایش دینی بگیریم و از دین بپذیریم». جمهوری اسلامی، نه یک کلمه بیشتر، نه یک کلمه کمتر. در احاطه این نظام های دموکراسی و لیبرالیستی و سوسیالیستی، امام فقط گفت اسلام. امام هم که دیده اید در تمام طول نهضت، آرامش داشت؛ چون در لوای اسلام، زندگی می کرد. تربیت شده های دست امام هم عموماً کل مردم و خصوصاً بچه بسیجی ها و شهدا بودند. آنها بیش از همه، این چهار قدم را برداشتند. دعای عهد، هشت ویژگی از ویژگی های منتظران را مطرح می کند؛ که مصادیق واضح و مبرهن این ویژگی ها، شهدا هستند.

فرهنگ ایثار و شهادت، بهترین بسترساز ظهور است. مگر ما از فرهنگ انتظار چه می خواهیم؟ همه این هشت ویژگی که در دعای عهد آمده است را می خواهیم. یکی از اصلی ترین عناصر فرهنگ انتظار هم شهادت طلبی، ولایت مداری و تکلیف محوری است. اینها در وجود شهدا موج می زد. به اعتقاد ما، انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، نه تنها ایران، که کل جهان را به ظهور نزدیک کرد. امروز می بینیم که فریاد منجی خواهی در دنیا خیلی رساتر از گذشته بلند شده است.

دو دسته یاران اند که ولیّ خدا بر یاری آنها صحّه گذاشته است. یکی یاران امام حسین(ع) در عاشورا؛ که خود امام(ع) بر صدق آنها صحه گذاشت و فرمود: «از شما بهتر و باوفاتر ندیده ام». یکی هم امام بزرگوار که به عنوان نائب امام زمان(ع) بر یاری این بچه ها صحّه گذاشت. حالا هرکس می خواهد برای امام زمان(ع) یار باشد، اینها الگو های خوبی هستند. به تعبیر خود امام، یاوری امام زمان(ع)، این گونه نیست که برویم یک گوشه بنشینیم و دعا کنیم. برویم شمشیرهایمان را هر روز سنباده بکشیم که برای امام زمان(ع) به درد بخورد؛ یا حتی گاهی وقت ها بگوییم کار به نهی از منکر نداشته باشید تا گناه زیاد بشود. این تفکر غلطی است و هیچ آدم عاقلی این را نمی پذیرد. امام زمان(ع) قرار است بیاید یک پروژه بزرگ و جهانی را اجرا کند؛ پروژه ای که حضرت می خواهد اجرا کند، سه مرحله دارد؛ ظهور، که همان انقلاب است، جنگی که بر اساس آن، انقلاب، صورت می پ