پاورپوینت کامل سرمقاله ; افسوس ، اگر ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سرمقاله ; افسوس ، اگر ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سرمقاله ; افسوس ، اگر ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سرمقاله ; افسوس ، اگر ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

افسوس، اگر…

افسوس، وقتی غریبانه تنهایش گذرادند و هریک به هوا و هوسی رهایش کرد. یکی به طمع وعده های پوچ و تو خالی و گاه واقعی معاویه و دیگری از توهم ترس لشکر جرّار و دیگری مثلا از نگاه دلسوزی و خیر خواهی برای مسلمانان حاضر شدند امام را تنها گذارند و دستهایش را ببندند. یا دست بسته بودنش را ناظر شوند.

سست عنصرانی که اگر فقط در صف حاضر می شدند و وجودی به عنوان همراهی با امام نشان می دادند؛ دشمن فراری می شد و هزیمت می کرد. اما با عهد شکنی و سست عنصری خود، به جای یاری امام، سیاهی لشکر دشمن شدند.

شهادت حضرت علی (ع) و ولادت امام حسن مجتبی (ع)بهانه ای است برای بررسی واژگونه ها. آنانی که شاخص دارند. و شاخصشان حق است اما با هرچه حق است، مخالفند. با راه حق همیشه مخالفند؛ خواسته یا ناخواسته، محک آنها واژگونه است. جالب آن که برای باطل جانفشانی می کنند. دست علی را برای بیعت نمی فشارند اما برای بیعت با پای حجاج بن یوسف خونخوار شبانه اصرار دارند.[۱] «وَ إِنْ یرَوْا سَبیلَ الرُّشْدِ لا یتَّخِذُوهُ سَبیلاً وَ إِنْ یرَوْا سَبیلَ الغَی یتَّخِذُوهُ سَبیلاً؛ اگر طریق هدایت ببینند از آن نروند و اگر طریق گمراهی ببینند از آن بروند».[۲]

شاخصشان مخالفت با راه حق است. این ایام؛ بهانه ای است برای طرح این موضوع که عده ای همیشه و در همه جا صفشان مقابل بود. استنصار امام را به تمسخر می گرفتند. همراهان امام را به حماقت، تملق و سفاهت متهم می کردند. هنگام جانفشانی، گوشه عزلت فرو می رفتند و هنگام غنائم و دستاوردها، از همه بیشتر فریاد می زدند و خود را با سابقه چندین و چند ساله می خواندند.

وقتی امام آنان را به پرسشگری و نهضت علمی فرا می خواند و خطاب سلونی[۳] ( از من بپرسید) به آنان امر می فرمود؛ به جای پرسشگری و سئوال از طریق پیمودن راه آسمان و زمین، به تمسخر، از تعداد موی سر خود می پرسیدند. جامعه ای که چون امام آنان را به اطاعت فرا می خواند، به سرپیچی جوابش می دادند.

امام ناله سر می داد. از عواقب غفلت پرهیزشان می داد، با فتنه آشنایشان می کرد و برحذر می داشت. فریاد می زد: «من نام لم ینم عنه؛[۴] کسی که خواب (غفلت و رفاه طلبی )برگزیند؛ (دشمنان) از او خواب نمی مانند». و آنان در پاسخ خود را به خواب می زدند و کسی که خود را به خواب زده است را نمی توان بیدار کرد.

امام آنان را به دوری از دنیا زدگی و دلبستگی دنیا فرا می خواند و آنان که در دوران پس از پیامبر، در مادیات فرو رفته بودند؛ زیاده خواهی هایشان سیری ناپذیر بود. و همین زیاده خواهی و مقام خواهی شان، جمل را آفرید و عده ای فراوانی را در طول تاریخ از مسیر حق، ازحضرت امیر و امام حسن و حسین جدا نمود. چون امام آنان را به جنگ فرا می خواند بهانه می آوردند و پرچم «لا حکم الا لله» بدست می گرفتند و چون امام آنان را به تدبّر و بصیرت فرا می خواند، افرادی چون ابو موسی اشعری را به امام تحمیل می کردند. چون امام آنان را به صبر و تحمل و عدم جنگ فرا می خواند و از کارزار بازشان می داشت، شمشیر خوارج بدست بلند می کردند و برکوی و برزن بر مردم بیگناه می کشیدند.

افسوس اگر بودند و صد افسوس اگر شاخصشان امام بود، سخن او، راه او و همراهی او. و صد افسوس شاخص ها تغییر و راه ها تغییر می کرد. دلسوزان را مخالف اندیشه سبک خود می دیدند و امام خیر خواه را مخالف اسلام، وحدت و حتی پیامبر معرفی می کردند.

عافیت طلبی خود را بر حق تحمیل می کردند و حق را متهم به شدت طلبی و دیکتاتوری می کردند. هنگام یاری نبودند و امور فردی خود و ذکر و… را توجیه فرار و بیعت شکنی قرار می دادند.[۵]

در مقابل انحراف ها نه تنها نایستادند و مقاومت نکردند