پاورپوینت کامل ادبیات انتظار: چشم انتظار ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ادبیات انتظار: چشم انتظار ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ادبیات انتظار: چشم انتظار ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ادبیات انتظار: چشم انتظار ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

در جاده پر پیچ و تابی که نامش زندگی است، عده ای به خواب رفته اند.

این ها به یقین، منتظر نیستند. خواب، به چشم کسی که چشم به راه است، راه ندارد.

در جاده پر پیچ و تابی که نامش زندگی است، عده ای مشغول بازی اند.

این عده بی تردید منتظر نیستند. کسی که چشم و دلش منتظر است، دست و دلش به بازی نمی رود.

در جاده پر پیچ و تابی که نامش زندگی است، عده ای به ساخت و ساز مشغولند. این کارگران که ـ فقط ـ مشغول کارند، نه در حال و هوای انتظارند و نه گوش به زنگ ظهور.

کسی که منتظر ظهور است، رحل اقامت نمی افکند و بساط ماندن پهن نمی کند.

در کنار جاده پر پیچ و تابی که نامش زندگی است، عده ای نشسته اند، سر در گریبان فرو برده اند و زانوی غم در بغل گرفته اند.

این عده، خسته تر، درمانده تر و مأیوس تر از آنند که منتظر بمانند.

در کنار جاده پر پیچ و تابی که نامش زندگی است، عده ای مغازه ای زده اند و دکانی گشوده اند و مشغول کاسبی شده اند.

اینان فقط چشم انتظار مشتری اند و رونق بازارشان در بستن چشمِ انتظار مشتری است.

در جای جای جاده پر پیچ و تابی که نامش زندگی است، دسته ها و گروه های مختلف از هر ایل و قبیله و حزب و تیره و طایفه ای، نشانه ای گذاشته اند. علَمی برافراشته اند، پرچمی به دست گرفته اند، حدود و ثغوری رسم کرده اند و دکانی و دستگاهی به هم زده اند. هر کدام از این احزاب، چنین گمان یا وانمود می کنند که خود، حقیقت محض اند و دیگران ـ همه دیگران ـ باطل مطلق.

اینان، مصداق بارز و روشن و تمام عیارند برای آیه «کل حزب بما لدیهم فرحون».۱

هر کدام از این جماعت مختلف و گوناگون، کل خلایق را به دو دسته خودی و غیر خودی تقسیم کرده اند و هر کس را در خیام خود ندیده اند، لاجرم نامش را در فهرست دشمنان خدا و پیامبر و مردم جا داده اند.

اینان از سخن «الطرق الی الله بعدد انفاس الخلائق»۲ چنین فهمیده اند که تنها از یک مسیر به خدا می توان رسید و آن همان مسیری است که خود راهبری می کنند. اگر تقسیم کار به این قبایل سپرده شود، عاجزترین و نالایق ترین فرد خود را به شایسته ترین انسان غیر خودی ترجیح می دهند. اگر در جایگاه قضاوت بنشینند، هر منکری از اعضای قبیله خود را معروف می بینند و سهو و صغیره می شمرند و اعمال معروف و مباح دیگران را «ذنب لا یغفر» تلقی می کنند.

این احزاب و طوایف و قبایل، چنین نیست که چشم انتظار آمدن موعود نباشند؛ بلکه به عکس، بسیار دم از انتظار می زنند و در فراق موعود مویه می کنند. اما… اما موعود را هم موجودی قابل ارزیابی و گزینش می بینند و آن موعودی را می پذیرند که آنان را بپذیرد و بر تفکر و تحزّبشان صحه بگذارد.

ناگفته پیداست که به این جنس از چشم و نگاه و بر این قاب میان تهی، نام انتظار نمی توان نهاد.

در جاده پر و پیچ و تابی که نامش زندگی است، عده ای راه را بسته اند و زمین بازی ساخته اند و در این زمین، تنی چند را مشغول بازی ساخته اند و طایفه ای کثیر را مشغول دیدن این بازی. هم اینان و هم