پاورپوینت کامل عرشیان فرش نشین; خواب نامه ها و نشر اکاذیب ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عرشیان فرش نشین; خواب نامه ها و نشر اکاذیب ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عرشیان فرش نشین; خواب نامه ها و نشر اکاذیب ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عرشیان فرش نشین; خواب نامه ها و نشر اکاذیب ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

خواب نامه ها و نشر اکاذیب

شهید آیت الله سید عبدالحسین دستغیب رحمه الله در شب عاشورای ۱۲۹۲ شمسی در شهر شیراز، در یک خانواده روحانی پای به عرصه وجود نهاد. این تولد مبارک در خانه ای محقر، در یکی از کوچه های قدیمی شیراز، صورت گرفت. ولادت او در شب عاشورا، سبب گردید که «عبدالحسین» نامیده شود تا زندگی اش مصداق بارزی از نام شریفش گردد. پدرش سید محمد تقی، فرزند میرزا هدایت الله مرجع بزرگ فارس بود که به هنگام تولد فرزندش در کربلا به سر می برد. شهید دستغیب رحمه الله در سن دوازده سالگی از نعمت داشتن پدر محروم گردید و از همان تاریخ سرپرستی مادر، سه خواهر و دو برادر خویش را به عهده گرفت. خاندان دستغیب از خاندان های اصیل و شریف استان فارس و شیراز است و از این سلسله رجال، دانشمندان بزرگ، ادبا و خطبای شایسته ای برخاسته اند. نسب این خاندان با چند واسطه به حضرت امام سجاد علیه السلام می رسد.

در عرصه تحصیل علم و معرفت

در سال های کودکی، از برکت هوش سرشار و استعداد شکوفایی که خداوند در او به ودیعه نهاده بود، دروس مقدماتی را خواند و همزمان با اتمام دروس سطح، امامت جماعت مسجد باقرخان را عهده دار گردید و پس از گذراندن سال ها رنج و مشقت و فقر شدید مادی، در سال ۱۳۱۴ به منظور ادامه تحصیل راهی نجف اشرف شد. ایشان خود در این باره می گوید: «در زمان رضا خان قلدر ملعون، ما را چند بار زندانی کردند و یک دفعه خواستند که تبلیغ نکنیم. بعد فشار آوردند که اصلاً باید از روحانیت بیرون بروی و بیست و چهار ساعت مهلت دادند که بنده اصلاً خلع لباس کنم و از روحانیت بیرون روم و مسجد و منبری نباشم. بناچار فرار کردم و رفتم نجف و این هم خواست خدا بود، وسیله خیری شد برای استفاده از محضر بزرگان».

پس از مراجعت از نجف اشرف، ضمن اقامه نماز جماعت در مسجد جامع عتیق و روشن کردن افکار عموم، تحصیل و فراگیری علم و دانش را ادامه داد و خدمت فقیه و عارف نام دار مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد جواد انصاری همدانی صلی الله علیه و آله رسید و با بهره گیری از مراحم آن بزرگوار، مدارج عالی را در عرفان طی کرد و بالاخره همنشینی و رفاقت با حضرت آیت الله نجابت صلی الله علیه و آله، موجب آزادی از قیود عالم طبع گردید و آرزویی جز تقرب به ذات مقدس پروردگار و وصال او باقی نگذاشت.

بزرگ منشی و ساده زیستی

شهید دستغیب رحمه الله در خانه ای محقر و ساده که بی شباهت به خانه اجداد طاهرینش نبود، زندگی می کرد و از هرگونه تجملات و مظاهر فریبنده دنیا پرهیز می نمود. ارادت به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، تقوا، زهد، صبر، اخلاق حسنه، قدرت بیان و قلم از صفات بارز وی به شمار می رفت. شب ها را با عبادت و تهجد به صبح می رسانید و بسیار روزه می گرفت. عشق به روضه حضرت ابی عبدالله علیه السلام ریشه در جانش داشت و شب های عاشورا لباس سیاه عزا به تن می کرد. همراه اول وقت به نماز می ایستاد و در آن هنگام گویی که دیگر در این دنیا نبود. اوقات ایشان یا به عبادت و تلاوت قرآن و ذکر می گذشت و یا به نگارش و یا به کمک و همدردی با نیازمندان.

به مردم علاقه زیادی داشت و همیشه در فکر افراد فقیر جامعه بود که همواره به یاری و حل مشکلات آنها می شتافت. معمولاً خاموش بود و با دقت به سخنان افراد گوش می داد و سخنان درست آنها را می پذیرفت. با دشمنانش نیز رفتاری شایسته داشت و به هیچ کس اجازه نمی داد که از مخالفین ایشان بدگویی کند. حتی گاهی با تعریف از مخالفین خود، آنها را به شگفت می انداخت.

شهید دستغیب رحمه الله در کلام دیگران

همسر ایشان در این باره می گوید: «در امور زندگی به من اختیار تام داده بودند. هر کاری که انجام می دادیم، هیچ ایرادی نمی گرفتند، چون می دانستند که راه ما راه خودشان و هدف ما یکی است. با بچه ها خیلی مهربان بودند. در اوقات فراغت در حیاط با بچه ها قدم می زدند و آن گونه که بچه ها و نوه ها دلشان می خواست، با آنها رفتار می نمودند. ایشان در کارهای خانه هم علاوه بر کارهای شخصی خود به ما کمک می کردند و می گفتند: من اجازه امر کردن را به خودم نمی دهم. ایشان بسیار کم خوراک، دائم الوضو و اهل تهجد و ذکر و دعا بودند».

فرزند شهید نیز در مورد نقش ارزنده پدرش در منزل چنین اظهار می دارد: «در ایام مریضی مرحوم والده، از بچه ها نگهداری می کردند. فراموش نمی کنم که حتی در نظافت بچه ها ابایی نداشتند یا حتی خودشان خانه را جارو می کردند. او مانند جدش رسول خدا صلی الله علیه و آله بود؛ «اذا کان فی بیته کان فی محنه اهله؛ یعنی آن هنگام که در خانه بود، غمخوار اهل خانه بود».

فضائل اخلاقی آن شهید سعید، زبانزد خاص و عام بود. حضرت آیت الله نجابت رحمه الله از همسنگران قدیمی وی می فرماید: «ملاقاتی با آیت الله دستغیب نداشتم مگر آن که ایشان در آن صحبت از خدا و معارف اهل بیت علیهم السلام داشته باشند». عالم ربانی و فقیه عالی قدر، مرحوم حاج آقا شیخ محمد کاظم شیرازی به هنگام اعطای اجازه اجتهاد به ایشان، در مورد وی می نویسد: «او از هر اخلاق ناشایستی پاک است و به هر اخلاق شایسته ای آراسته ا