پاورپوینت کامل جدایی از امام (قسمت اول) ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جدایی از امام (قسمت اول) ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جدایی از امام (قسمت اول) ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جدایی از امام (قسمت اول) ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

چرا عده ای با غدیر مشکل پیدا کردند، سؤالی که همیشه ذهن آدمی را به خود مشغول می دارد. مخصوصاً وقتی نگاهت به غدیر، نگاهی است که می خواهی از تعامل مردم زمانی با امام عصر خود برای مردم این زمان با امام عصرمان درسی بگیری چه شد که از صدهزار نفری که در غدیر بودند و با علی علیه السلام بیعت کردند، فقط عده ای انگشت شمار ماندند؟

در این مجال کوتاه. قرار به بحث تاریخی نیست، اما تاریخ عجب عبرت هایی است برای ما، از امام جدا شدند، چرا که؛

۱. امام را نشناختند و جایگاه او را ندانشتند. و قدر و منزلت او را درنیافتند، فکر می کردند چون با علی. پشت سر علی و یا کنار علی و یا در حلقه و جمعی که علی علیه السلام کنار پیامبر صلی الله علیه و آله نشسته، نشسته اند، علی یکی مثل خودشان است؛ چنانکه درباره پیامبر صلی الله علیه و آله هم همین اشتباه را کردند. فکر کردند چون پیامبر، محمد امین بود، ابوطالب عمویش و عبدالمطلب پدر بزرگش بود، با او در حِلفُ الفضول (پیمان یاری از محرومان) بودند یا نبودند. یا اگر سر، روی زانوی او می گذاشتند و می گفتند: محمد! با ما سخن بگوی و پیامبر صلی الله علیه و آله با تمام مهربانی بی آنکه از بی ادبی شان ناراحت شود، آنان را موعظه می کرد و در مقابل بی ادبی و توهین شان محبت می نمود.[۱] یا اگر پیامبر صلی الله علیه و آله خطاهای آنان، فرار از جنگ هایشان را نادیده می گرفت و یا اگر به دروغ ادعاهایی می کردند، پیامبر رسوایشان نمی کرد. پس پیامبر صلی الله علیه و آله هم یکی مثل خودشان است. لذا فکر می کردند به جای علی علیه السلام جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله خود یا کسی از خودشان می تواند بنشیند و این گونه بود آن که از پیامبر صلی الله علیه و آله بود را کنار زدند و یکی مثل خودشان[۲] را به جای پیامبر صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام نشاندند.

۲. خود را نشناختن و قدر و منزلت خود را نفهمیدن؛ چون ارزش خود را ندانستند و به خود معرفت نیافتند؛ آن چه باید بشوند را نفهمیدند و از آن چه بودند غافل شده بودند. پنداشتند می توانند جای رسول خدا صلی الله علیه و آله بنشینند. فکر می کردند چون در نماز جماعت پشت سر پیامبر صلی الله علیه و آله می ایستند؛ فکر می کردند چون شانه هایشان به شانه علی علیه السلام می خورد؛ چون در جنگ ها حضور داشتند، زود آمدند یا دیر آمدند و زود رفتند، صبر کردند یا گریختند؛[۳] بالاخره بودند؛ چون پیشانی شان جای مُهر و سجده داشت. چون در مسیر هجرت با پیامبر صلی الله علیه و آله همراه بودند.[۴] چون فرماندهی در فلان مأموریت یا جنگ داشتند، ادامه دادند یا عزل شدند،[۵] موفق بودند[۶] یا ناموفق بودند؛ بالاخره فرمانده بودند. پس قدر و منزلت والایی دارند. به حدی رسیده اند که جای پیامبر صلی الله علیه و آله بنشینند. به حدی رسیده اند که به راحتی همه عهد و پیمان ها، غدیر و غیر غدیر را انکار کنند و جای علی علیه السلام قرار گیرند.

۳. به حق خود قانع نشدن و زیاده طلبی؛ این تفکر که، تا کی در اصحاب صفه و غیر صفه باید بود؛ تا کی سهیمه مساوی با دیگران گرفت. ما که از فلان خانواده و فلان قبیله و با فلان سابقه بودیم حالا هیچ امتیازی نگرفته، مساوی آن ها شویم که از زنگبار و ایران و حبشه و. .. و دیگر جاها آمده اند، آیا عرب و عجم و بومی و مهاجرت کرده یکی اند.

اگر علی علیه السلام بیاید قرار است عدالت حرف اول را بزند. نه خودش می برد و نه می گذارد ما بِبَریم و بِدَریم![۷]

۴. اسیر دنیا شدن، برخی چون تمام همشان دنیا بود و چرب و شیرین دنیا. پس با کسی که مقداری از آن را دارا بود یا وعده آن را داد، دل دادند. بنده دنیا بودند و بنده هر که چیزی از دنیا را داشت.[۸] لذا وعده موهوم چرب و شیرینِ عده ای، آنان را از ولی خدا جدا ساخت، یادشان رفت که پیامبر صلی الله علیه و آله دنیایشان را هم فراهم کرد.[۹] یادشان رفت که در چه ضلالت و گمراهی بودند و چه فتنه ها و سختی ها و کشتار هایی داشتند.[۱۰] غذای سخت می خوردند و چگونه زندگی می کردند. یادشان رفت که پیامبر عزیزشان کرد و عزت شان بخشید.

و علی علیه السلام که همراهی او هم دنیایشان را آباد و هم آخرتشان را آباد می کرد. را کنار زدند و به وعده های پوچی، چشم بر همه چیز نهادند.

۵. برخی دیگر به دنبال راحت طلبی بودند، حوصله فهم حق و باطل و این طرف و آن طرف رفتن را نداشتند. حالا هر کس که آمد جانشین شد، بشود. شاید هم فکر می کردند؛ اگر دیگران بیایند رفاه و راحت طلبی عالم را می گیرد. شاید آن ها بهتر از علی می دانند چه کنند. نمی شود کسی بیاید مثل پیامبر صلی الله علیه و آله؛ همه عالم بخواهند با او بجنگند و مجبور باشند هر روز سر از غزوه و سریه ای در بیاورد

همچنین اگر علی بیاید، خیلی ها (دشمنان و منافقان) از او ناراحتند. بهتر است کسانی بیایند که در جنگ مثل علی نباشند (یا در جنگ و غزوه کنار پیامبر صلی الله علیه و آله نبوده یا لااقل ذوالفقار به دست نباشند) شاید هم سازش کردند و این گونه از شجاعت و همت علی و جوانمردی او که باعث عزت شان شده بود، چشم پوشیدند و از