پاورپوینت کامل حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف خردسال ترین پیشوا ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف خردسال ترین پیشوا ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف خردسال ترین پیشوا ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف خردسال ترین پیشوا ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

شیعه با بهره مندی از برهان های عقلی و آموزه های آفتاب گون پیشوایان معصوم علیهم السلام , بر این باور است که برای انسان ها, در هر زمان, ناگزیر می بایست حجّتی[۱] از طرف خداوند نصب شود.[۲]

بر اساس روایات قابل اعتماد این حجّت ها, پس از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله , منحصر در دوازده پیشوایند، که با گزینش خداوند و گزارش آن آخرین سفیر الهی, امامت مردم را به عهده گرفتند. هم آنان که یازدهمین ایشان امام حسن عسکری علیه السلام و آخرین آن ها, حضرت مهدی علیه السلام است. و دیگری بدون تردید شایستگی چنین جایگاهی را ندارد.

امّا آنچه در اینجا بیشتر محل بحث و نظر است, به امامت رسیدن آخرین حجّت خداوند, در سنّ خردسالی است. اگر چه این مسأله, افزون بر برخی پیامبران در برخی پیشوایان معصوم علیهم السلام پیش از آن, رخ نموده بود؛ امّا همواره از طرف مخالفان, به عنوان چالشی در مباحث مهدویت مطرح شده است.

از روایت ها و حکایت های تاریخی به روشنی به دست می آید, سال ها پیش از آن که نهم ربیع الاول سال۲۶۰ هجری فرا رسد, پیشوایان معصوم علیهم السلام و به ویژه واپسین فرستاده خداوند, پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله , امامت آخرین حجّت الهی, حضرت مهدی رحمه الله را نوید داده بودند.

نه فقط پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام , که برخی از دانشوران اهل سنّت, در روایاتی چند به این حقیقت بزرگ اشاره کرده اند.[۳]

تأکید بر پیشوایی آخرین امام معصوم؛

از آنجایی که شرایط امامت آخرین امام, با پیشوایان پیشین متفاوت بود, از این رو پافشاری های فراوانی بر آگاهی بخشی امامت ایشان شده است.

برخی از روایت هایی که بر این امر اصرار داشت، بدین قرار است:

۱. ۱ـ حدیث معراج؛

رسول اکرم صلی الله علیه و آله در حدیثی پردامنه در باره آنچه در شب معراج دیده بود, پس از بیان دیدن نور پیشوایان معصوم علیهم السلام و آخرین جانشین خود در میان آنها, می فرماید: «…عرض کردم: پروردگارا! اینان چه کسانی هستند؟ فرمود: ایشان پیشوایانند. و این قائم است. همو که حلال مرا حلال می کند و حرام مرا را حرام می سازد. و از دشمنان من انتقام می گیرد. ای محمد! او را دوست بدار. پس همانا من او را دوست می دارم و هر کس که او را دوست بدارد, نیز او را دوست می دارم…» [۴]

۲. ۲ـ حدیث غدیر؛ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در واپسین ماه های عمر خود ضمن پافشاری بر امامت نخستین پیشوای مسلمانان، در باره آخرین پیشوا چنین فرمود: «…ای مردمان! همانا به درستی که من پیامبرم. و علی جانشین. آگاه باشید! ختم کننده پیشوایان از ما است. او قائم مهدی است. آگاه باشید! همو است که دین را برتری خواهد بخشید وانتقام گیرنده از ستم گران است»[۵].

۳. ۳ـ حدیث رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله؛ از دیگر سخنانی که در آن به روشنی به شمار پیشوایان معصوم اشاره شده، بیان نورانی رسول اکرم صلی الله علیه و آله است که فرمود: «پیشوایان پس از من دوازده نفرند. نخستین ایشان, علی بن ابی طالب, و آخرین آن ها قائم است. آن ها جانشینان و اوصیای و اولیای من و حجت های خداوند پس از من, بر امت من هستند. اقرار کننده به آن ها مؤمن و انکار کننده ایشان کافرند»[۶].

افزون بر روایت های یاد شده، ـ که از مهمّ ترین دلیل ها بر امامت حضرت مهدی علیه السلام است ـ دیگر پیشوایان معصوم علیهم السلام نیز سخنان ارزشمندی در این باره فرموده اند. که برخی بدین قرار است:

از امام علی علیه السلام درباره معنای روایت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله که فرموده بود: “إِنِّی مُخَلِّفٌ فِیکمُ الثَّقَلَینِ کتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی” پرسیده شد “عترت” چه کسانی هستند؟ فرمود:

«من و حسن و حسین و پیشوایان نه گانه از فرزندان حسین. نهمین آنها مهدی آنهاست. هرگز از کتاب خدا جدا نمی شوند و کتاب خدا نیز از آنها جدا نمی شود. تا آن که در کنار حوض پیامبر بر او باز گردند»[۷].

دومین پیشوای شیعیان، امام مجتبی علیه السلام، حضرت مهدی علیه السلام را نهمین فرزند برادر خود حسین علیه السلام ، و پسر سرور کنیزان دانسته است.[۸]

امام حسین علیه السلام در اشاره به امامت نهمین پیشوای هدایت گر از نسل خود، از وی با«قائم به حق» یاد کرده است. [۹]

امام سجّاد علیه السلام نیز در سخنی ارزشمند به امامت حضرت مهدی رحمه الله اشاره کرده، آن حضرت را دوازدهمین جانشینان پیامبر صلی الله علیه و آله و پیشوایان پس از او، دانسته است. [۱۰]

امام باقر علیه السلام حضرت مهدی رحمه الله را نهمین پیشوای پس از حسین بن علی علیهما السلام و قائم آنها خوانده است.[۱۱]

ششمین پیشوای شیعیان به روشنی حضرت مهدی رحمه الله را دوازدهمین از پیشوایان هدایت پس از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله ذکر کرده است.[۱۲]

هفتمین امام معصوم نیز آن حضرت را پنجمین از فرزندان خود دانسته، فرمود: برای او غیبتی است که مدتش طولانی خواهد شد.[۱۳]

امام رضا علیه السلام پس از اشاره به دوران غیبت و سختی های آن، سبب آن سختی ها را پنهان بودن پیشوای ایشان ذکر کرده است. [۱۴]

امام جواد علیه السلام نیز در باره آن حضرت وی را سومین از فرزندان خود دانسته است.[۱۵]

امام هادی علیه السلام ـ جدّ بزرگوار آن حضرت ـ نیز به پیشوایی آن حضرت پس از فرزند خود امام عسکری علیه السلام تأکید نموده است.[۱۶]

و سرانجام این تلاش پیوسته, به دست یازدهمین پیشوای معصوم علیه السلام به اوج خود رسید, که در آن، آخرین ذخیره الهی به نیکوترین صورت ممکن, معرفی شده است.

در آن جا که از آن حضرت در باره ـ درستی یا چگونگی ـ این خبر که به نقل از پدران بزرگوارش رسیده است که:

«أَنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو مِنْ حُجَّهِ اللَّهِ عَلَی خَلْقِهِ إِلَی یوْمِ الْقِیامَهِ وَ أَنَّ مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیه»؛ «زمین هیچ گاه از حجت خدا بر خلقش خالی نیست, هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است». پرسش شد.

فرمود: «إِنَّ هَذَا حَقٌّ کمَا أَنَّ النَّهَارَ حَقٌّ»؛ «این مطلب حق است؛ آن گونه که روز حق است».

سپس از آن حضرت سؤال شد: «ای پسر پیامبر! حجت و امام پس از شما کیست؟»

ایشان فرمود:

«ابْنِی مُحَمَّدٌ وَ هُوَ الْإِمَامُ وَ الْحُجَّهُ بَعْدِی مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْهُ مَاتَ مِیتَهً جَاهِلِیه»؛[۱۷] «فرزندم محمّد, او امام و حجّت پس از من است. هر کس بمیرد و او را نشناسد, به مرگ جاهلیت مرده است».

تا این که با شهادت یازدهمین پیشوای شیعیان در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری[۱۸], در حالی که بیش از پنج بهار[۱۹] از عمر آخرین ذخیره الهی سپری نشده بود, فصل بهره مندی انسان ها از امام ظاهر به پایان رسید. و در پی آن دورانی بسیار مهّم در زندگی پیروان اهل بیت علیهم السلام پیش آمد.

این دوران هم زمان با دو رخ داد مهمّ آغاز شد:

نخست: رسیدن آخرین حجّت الهی به مقام امامت؛

دیگر: قرار گرفتن آن حضرت در پرده پنهان زیستی.

اگر چه برگزیدگانی از شیعه برای این مرحله آمادگی کامل داشتند, اما می بایست هر دو رخداد (امامت و غیبت)، برای عموم شیعیان به اثبات برسد, چرا که حضرت مهدی علیه السلام نخستین روز امامت را در حالی آغاز کرد, که جز افرادی اندک، ـ که پیش از آن، در دوره امام عسکری علیه السلام ایشان را دیده بودند[۲۰]ـ کسی او را ندیده بود.

۴. نخستین اقدام حضرت مهدی علیه السلام در آغاز امامت

بنابراین، روزِ در گذشتِ امام یازدهم، و نخستین روز امامت ایشان, فرا رسید. وآن حضرت ناگزیر میان مردم آمده، بر پیکر پدر نماز گزارد.

این رخداد به گونه هایی چند روایت شده است. که در یک روایت شیخ صدوق آن را به صورت مفصل از زبان «ابوالادیان» یکی از خدمت کاران خانه و متصدی امور نامه های امام عسکری علیه السلام گزارش کرده است.[۲۱]

به نظر می رسد, حضرت مهدی رحمه الله پس از شهادت پدر در نخستین ساعت های غیبت، با حضور در کنار بدن وی و اقامه نماز بر ایشان, مسائلی را مورد توجه قرار داد, که همگی به نوعی در ارتباط با بحث امامت ایشان بود.

۱ـ اجرای سنّت الهی در اقامه نماز امام بر امام،

۲ـ پیش گیری از اعلام ختم امامت،

۳ـ پیش گیری از انحراف داخلی در جریان امامت،(جریان جعفر)

۴ـ تثبیت ادامه جریان امامتِ حقِّه، و اعلام استمرار امامت در امام زنده.[۲۲]

۵. آغاز پیشوایی در خردسالی

در این رخ داد آنچه از همه شگفتی آورتر بود، این که آن ها با کودکی پنج ساله روبه رو بودند که می گفت جانشین امام عسکری علیه السلام است.

همان گونه که یاد شد پیش از آن با هدایت های پیوسته پیامبر و ائمه نور علیهم السلام شیعه به این نکته باور پیدا کرده بود که، خداوند متعال از طریق آخرین پیامبر خود، مقام امامت و ولایت را به جهت قابلیت های ذاتی به افرادی خاصّ عطا فرموده و فقط از طرف اوست که امام بر جامعه نصب می گردد. و نیز این که, این قابلیت هیچ گونه ارتباطی به کمی و یا زیادی سن و سال ندارد.

جالب این که, این گونه پیشوایی پیش از آن نیز, هم در بین ائمه علیهم السلام و هم در زنجیره پیامبران علیهم السلام دارای سابقه بود.

یکی از دانشوران معاصر، امامت در سنین کم را پدیده ای واقعی دانسته، چنین استدلال کرده است:

« امامی که در کودکی به پیشوایی روحی و فکری مردم رسیده, و مسلمانان حتی در کشاکش آن همه موج ویرانگر, باز خویشتنِ خویش را به پیروی و دوستی او گماشتند, به طور مسلّم باید از دانش و آگاهی و گستردگی دید, و دانا بودن به فقه و تفسیر و عقاید, بهره ای آشکار و چشمگیر داشته باشد. چون در غیر این صورت نمی توانسته مردم را به پیروی از خویش وادارد…

به فرض محال که مردم نتوانستند حقیقت و واقعیت امر را دریابند, خلافت و نیروی حاکم که آن همه دشمنی علنی با امام داشته, چرا بر نخاسته و پرده از رخسار حقیقت نینداخته است؟

اگر امام خردسال, از دانش و سطح تفکر عالی برخوردار نبود, خلفای معاصر, خیلی خوب می توانستند جنجال به پا کنند, امّا سکوت آنها و سکوت تاریخ گواه است که امامت در سنین کم پدیده ای حقیقی بوده نه ساختگی».[۲۳]

البته پیش از آن که در مسیر هدایت جامعه، نوبت به پیشوایی جانشینان آخرین فرستاده الهی برسد، خداوند متعال پیامبرانی را در کودکی به مقام نبوّت مفتخر ساخته بود. بدین قرار:

پیامبری حضرت عیسی علیه السلام از هنگام ولادت

از میان پیامبران اولوالعزم یگانه پیامبری که از هنگام ولادت, به نبوّت خویش به طور آشکار تصریح کرده, حضرت عیسی بن مریم علیها السلام است.

خداوند در آیات قرآن, در بخشی از داستان حضرت مسیح علیه السلام از زبان پیامبر خود در پاسخ منکران چنین می فرماید:

gقَالَ اِنّی عَبْدُاللّه آتَانِی الکتابَ وَجَعَلَنِی نَبیاً بسم الل