پاورپوینت کامل تو هستی و ما نیستیم ۱۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تو هستی و ما نیستیم ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تو هستی و ما نیستیم ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تو هستی و ما نیستیم ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

حرف برای گفتن و نوشتن، آن هم درباره موضوعی که دل هایمان را با خود به معراج می برد، فراوان است و تمام ناشدنی. اما از کجا باید شروع کرد و نوشت؟

خواستم بنویسم از بغض های نترکیده ای که عصرهای جمعه به گلوهایمان چنگ می زند، از غربتی که تمام لحظه های ناتمام انتظار را با خود می بلعد و آمدنی که به تأخیر می افتد، از تشنگی فراقی که ما را تا کنار چشمه ظهور می کشاند و پس می زند…

خواستم بنویسم از طلوع های امید بخش صبح، و غروب های یأس آور یک روز بی حاصل، و تنهایی مولایی که با اُمّتش یک صبح فرج، فاصله دارد.

خواستم بنویسم از شبنم های سحرگاهی انتظار که بر روی گلبرگ گل های نرگس باغچه زندگی مان خشک می شوند و راز و نیازهای شبانه دل غم دیده ای که روزها را با تسبیح امید می گذراند و امیدی که نافرجام نمی ماند، نگاهی که روزی می بارد و قدم هایی که جاده زمان را به پایان می رساند.

خواستم بنویسم از کندی ثانیه ها، که دوری تو را از ما به دوش می کشند و طاقت خسته رهروان قافله عشق که برای دیدن منزلگاه روی تو، بی تابی می کنند.

خواستم بنویسم از دستان لرزانی که برای آمدنت رو به آسمان، باران رحمت خداوند را طلب می کنند و صدای ندبه هایی که در گوش باد می پیچند و تا دور دست ها، آن جا که تو هستی، می رسند و به پایت زانو می زنند.

خواستم بنویسم از آرزوهای خیس خورده جوانی که در تمنای حضور تو معنا می شود و افسوس پیری که رودخانه عمرش در حسرت دیدار تو می خشکد.

خواستم بنویسم از عطر گل های نرگس سجاده مادربزرگ که در تمام لحظه های عمرمان با همان تازگی لحظه اول تکرار می شود، و برق چشمان پدربزرگ که در سفره پر ستاره آسمان شب می درخشد و انتظار می کشد.

خواستم بنویسم از پرتو حضور تو که در کالبد ذرات معلقِ تاریکی زمانه ما حلول می کند و در برابر چشمان منتظرمان تکثیر می شود و پنجره دل های به خون نشسته مان که هر روز رو به کوچه سبز آمدنت باز می شود.

خواستم بنویسم از تمام لحظه های تاریخ، از ثانیه ثانیه های دیروزِ دردآلود و فردای غبارآلودِ بدون تو…

اما سَرور ما! بسیار گفته اند و گفته ایم از غربتی که سالیان دراز بر کویر تنهایی و جدایی سایه افکنده است و عطش مرگباری که جز از چشمه ظهور تو سیراب نمی شود. اما گویی چیزی را فراموش کرده ایم. فراموش کرده ایم که تو حضور داری؛ حضوری به طراوت و تازگی سبز طبیعت، به گرمی آفتاب حیات بخش، و به گوارایی باران برای بیشه زاری تشنه.

ای مولای ما! می خواهم از تو بنویسم که هستی و در تب و تاب نفس های تند و ملتهب بی قراریمان حضور داری. آفتاب حضور تو بر سرزمین سرد و تاریکِ ما فراموش شدگا