پاورپوینت کامل مشارکت در کارهای منزل ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشارکت در کارهای منزل ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشارکت در کارهای منزل ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشارکت در کارهای منزل ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”,”serif”;}

بازنمایی از سیره عملی عالمان دینی در خانواده(۲ )

مقدمه:

قرآن کریم و روایات ائمه معصومین علیهم السلام تاکید زیادی بر احترام متقابل بین زن و شوهر دارند تا انس و الفت، بین آنها زیاد شود و کانون خانواده گرم تر گردد و صفا و صمیمیت در آن موج بزند. در چنین خانواده ای است که زمینه تربیت فرزندان، به ویژه نسل منتظر نیز ایجاد می شود. با مراجعه به نحوه برخورد علمای اسلام با همسرانشان ـ که بر مبنای آیات و روایات است ـ می توان الگوی یک زندگی امام زمانی را ترسیم نمود.

امام خمینی رحمه الله

خانم فاطمه طباطبایی (عروس حضرت امام رحمه الله) می گوید: «خانم تعریف می کردند که چون بچه هایشان شب ها خیلی گریه می کردند و تا صبح بیدار می ماندند، حضرت امام شب را تقسیم کرده بودند؛ دو ساعت، خودشان از بچه ها نگه داری می کردند و خانم می خوابیدند و دو ساعت خود می خوابیدند و خانم، بچه ها را نگهداری می کرد. امام، روزها بعد از تمام شدن درسشان نیز ساعتی را به بازی با بچه ها اختصاص می دادند، تا کمک خانم در تربیت بچه ها باشند.»[۱]

***

خانم نعیمه اشراقی (نوه حضرت امام) می گوید: « در یکی از روزها که شستن ظروف به عهده من بود، احساس خستگی می کردم. برای همین، از خواهر خود خواستم که به جای من، آن مسؤلیت را انجام دهد؛ اما او ابا کرد. نزدیک ظهر، وقت نماز، حضرت امام برای تجدید وضو به آشپزخانه رفتند که به علت طولانی شدن غیبتشان نگران شدم و به جستجوی ایشان به آشپز خانه سر زدم. ناگاه متوجه شدم که امام تمام ظروف را شسته اند و فرمودند: «سخن تو را شنیدم و احساس کردم نوبت من است که ظرف ها را بشویم.» و من، خجالت زده و شرمگین، تنها توانستم تشکر کنم.»[۲]

***

خانم مرضیه حدیده چی می گوید: «روزی بر حسب اتفاق، تعداد میهمانان منزل امام زیاد شده بود. پس از صرف غذا و جمع کردن ظروف، دیدم آقا به آشپزخانه آمدند. چون وقت وضو گرفتنشان نبود، پرسیدم: «چرا به آشپزخانه آمده اید؟» آقا فرمودند: «چون امروز، ظروف زیاد است، آمده ام کمکتان کنم.» ایشان این قدر رعایت حال و حقوق دیگران را می کردند.»[۳]

آیت الله شهید دستغیب رحمه الله

شهید دستغیب صبح ها به پیاده روی می رفت و از نسیم صبحگاهی استفاده می کرد. در راه بازگشت نان می خرید و به خانه می آمد. سپس چای و صبحانه را آماده می کرد و بچه ها را صدا می زد تا با هم صبحانه بخورند.[۴]

***

همسر شهید دستغیب می گوید: «در امور زندگی به من اختیار تام داده بودند. هر کاری که انجام می دادم هیچ ایرادی نمی گرفتند، چون می دانستند که راه ما، راه خودشان و هدف ما یکی است.

با بچه ها خیلی